Θα μας βρίσκετε στο πόρταλ μας “Αντιπαγκοσμιοποίηση, Αυτοδυναμία, Περιεκτική Δημοκρατία” !

0
ΠΟΡΤΑΛ ΑΓΩΝΑ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ- ΑΝΑΛΥΣΗΣ – ΚΡΙΤΙΚΗΣ
ΤΟ ΠΟΡΤΑΛ ΜΑΣ
 
Συναγωνιστές-στριες

Η ανάγκη να σταθούμε γερά στα πόδια μας τη στιγμή του ολοκληρωτισμού των μέσων ενημέρωσης, τόσο των συστημικών όσο και των ψευτο-εναλλακτικών, να ενημερώσουμε πραγματικά για το τι "μας" συμβαίνει, και το βασικότερο, να εντάξουμε όσο το δυνατόν περισσότερους προβληματισμένους ανθρώπους στην κοινή μας πάλη σε έναν άνισο και πρωτοφανή ίσως στην Ιστορία λαϊκό αγώνα, μας οδήγησε στην πρόκληση του να δημιουργήσουμε ένα πόρταλ του δικτύου μας που έχουμε την πεποίθηση ότι και με τη βοήθεια σας, θα αποκτήσει ευρεία απήχηση.



Σήμερα, το παγκοσμιοποιημένο σύστημα και τα αποκτηνωμένα του όργανα, που, εκμεταλλευόμενα τις αναπόφευκτες σε κάθε χώρα κοινωνικές διαιρέσεις κάθε είδους (εκτός βέβαια από τις ταξικές!) πλέον κατασκευάζουν ανατροπές ιστορικών κατακτήσεων με μερικές χούφτες πρακτόρων και λακέδων, ενάντια σε κάθε λαό που αντιστέκεται άμεσα ή έμμεσα στη Νέα Διεθνή Τάξη. Όσοι και όσες προβληματίζονται για τη σημερινή κτηνωδία στον χειρότερο παρά ποτέ «Δημοκρατικό» Μεσαίωνα που ανατέλλει, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην πολύπλευρη και πολλές φορές εξαντλητική μας προσπάθεια. Σήμερα έχουμε την "τύχη" να ζούμε στην πιο κρίσιμη ίσως εποχή των τελευταίων 2 αιώνων, από τότε που εγκαταστάθηκε το σημερινό σύστημα, και εκ τούτου, έχουμε και την "τύχη" να μπορούμε να επιλέξουμε να παλέψουμε ανάλογα με τις δυνατότητες μας σε αυτό το δραματικό περιβάλλον που δημιουργείται όχι μόνο για τον λαό μας αλλά και για τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας.



Αυτές οι σκέψεις και κυρίως αυτές οι ανάγκες μας οδήγησαν στη δημιουργία ενός τακτικά ανανεούμενου "πόρταλ" με τον τίτλο



"Αντιπαγκοσμιοποίηση, Αυτοδυναμία, Περιεκτική Δημοκρατία"



www.antipagkosmiopoihsh.gr



Σήμερα, με βάση τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία που πρόκειται να αποτελέσουν καταλύτη για τον αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης και για την Αυτοδυναμία των λαών και του λαού μας στο μέλλον, και για τις οποίες τόσο τα ντόπια ΜΜΕ, όσο και -ακόμα χειρότερα-, η ντόπια "Αριστερά" παραπληροφορούν ή "περί άλλα τυρβάζουν", ασχολούμενοι ακόμα με τον…"φασιστικό κίνδυνο" που αντιμετωπίζουμε, αποφασίσαμε να "ανοίξουμε" το πόρταλ αυτό δημόσια, παρότι είναι ουσιαστικά ακόμα "υπό κατασκευή".

 

Το πόρταλ αυτό είναι ενημερωτικό μέσο του Δικτύου της Περιεκτικής Δημοκρατίας. Περιλαμβάνει σχόλια επικαιρότητας, χρονογραφήματα, αναλύσεις, διαλόγους, συνεντεύξεις, αναδημοσιεύσεις κ.α. σε σχέση με την επιταχυνόμενη επέλαση της Νέας Διεθνούς Τάξης της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης και της Αντιπροσωπευτικής “Δημοκρατίας” (το πολιτικό συμπλήρωμα της διεθνοποιημένης Οικονομίας της Αγοράς που μετατρέπεται τάχιστα πλέον σε κοινοβουλευτική Χούντα).

– Εξετάζει τις εξελίξεις δημοσιεύοντας πέρα από τις καθαρά δικές μας αναλύσεις και σχόλια, και προσεγγίσεις από διάφορες οπτικές διεθνώς, που θεωρούμε ενδιαφέρουσες για την πληροφόρηση και τη διεισδυτικότητα τους, παρότι μπορεί να μην εκφράζουν αναγκαστικά τις θέσεις του δικτύου μας. Εξετάζει επίσης τις ντόπιες και διεθνείς αντιστάσεις στηνΠαγκοσμιοποίηση και τον υπέρτατο Νεο-Φασισμό που εκπροσωπεί η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), ο οποίος κατά τη γνώμη μας οδηγεί σήμερα και σε όλα σχεδόν τα υπόλοιπα δεινά της ανθρωπότητας και ειδικά της μεγάλης της πλειονότητας.

– Εξ αυτού εκφράζει με κάθε τρόπο και την ανάγκη για την οποία παλεύουμε, δηλαδή ενόςΠαλλαϊκού Μετώπου για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ) για την Οικονομική και Πολιτική μας Αυτοδυναμία , σαν τη μοναδική διέξοδο από το νέο ολοκληρωτικότερο από ποτέ Μεσαίωνα της Νέας Διεθνούς αυτής Τάξης, και της (σήμερα πλέον αποκτηνωμένης) Υπερεθνικής καθώς και της Σιωνιστικής Ελίτ που τη διαχειρίζονται και επωφελούνται τα μέγιστα από αυτή, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο βίας (Οικονομική, στρατιωτική, πολιτική, φυσική).

Το πόρταλ μας είναι υπό διαχείριση από μια Συντακτική Ομάδα (ΣΟ) που διορίζεται από το δίκτυο ΠΔ και είναι ανακλητή, λειτουργώντας σύμφωνα με τις αμεσοδημοκρατικές αρχές μας.

Όλα τα μέλη και φίλη του δικτύου μας συμβάλλουν τα μέγιστα στην προσπάθεια αυτή, τόσο με πρωτόλεια άρθρα, συνοπτικά σχόλια, μεταφράσεις αλλά και έρευνες. Στην προσπάθεια αυτή πλέον, μέσω του Μετώπου (ΜΕΚΕΑ) και της ολοένα μεγαλύτερης εξάπλωσης της παρουσίας του προτάγματος της Περιεκτικής Δημοκρατίας διεθνώς, συμμετέχουν επίσης δεκάδες πολίτες από όλη την Ελλάδα αλλά και δεκάδες συναγωνιστές στο εξωτερικό. Τα ενυπόγραφα κείμενα και σχόλια εκφράζουν τον υπογράφοντα. Τα ανυπόγραφα κείμενα και σχόλια εκφράζουν τη ΣΟ του πόρταλ. 

– Αν κρίνετε ότι μπορείτε να συνεισφέρετε στην κρισιμότερη από ποτέ αυτή πάλη μας, που είναι και η κρισιμότερη πάλη, όχι μόνο του λαού μας, αλλά και όλων των λαών που επειδή αντιστέκονται βρίσκονται πια φανερά κάτω από γενική επίθεση της Υ/Ε –από τις Αραβικές χώρες και το Ιράν, μέχρι την Ουκρανία και τη Βενεζουέλα– στείλτε μας τα σχόλια σας, τα άρθρα σας, την ανάλυση σας, την έρευνα σας από τη σκοπιά του αγώνα για την αντι-Παγκοσμιοποίηση. Δηλαδή ενάντια στη Νέα Διεθνή Τάξη του σημερινού συστήματος, όπως εκφράζεται με τους Οργανισμούς της Υπερεθνικής Ελίτ (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΠΟΕ, διεθνή ΜΜΕ κλπ) και τις κατά τόπους κοινοβουλευτικές Χούντες που στήνει, με τους πολέμους της που επίσης εξαπολύει είτε άμεσα (τύπου Ιράκ) είτε στήνει έμμεσα (τύπου Συρίας). Επίσης θα εκτιμηθούν άρθρα και αναλύσεις που στρέφονται ενάντια στον ρατσιστικό Σιωνισμό που πέρα από τα εγκλήματα του στη Μ. Ανατολή, έχει διεισδύσει στην καρδιά του συστήματος, αλλά και κείμενα “συστημικής” προσέγγισης σε σημαντικές επιπτώσεις της Παγκοσμιοποίησης (λ.χ. την πολυδιάστατη κρίση, την αναβίωση των ανορθολογισμών κλπ.). Και βέβαια δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και η αναγκαία κριτική στην εκφυλισμένη “Αριστερά” που σήμερα παίζει τον ρόλο δεκανικιού της Νέας αυτής Τάξης.

Τα κείμενα αυτά μπορείτε να μας τα στέλνετε και στις παρακάτω διευθύνσεις email ώστε για να τα εξετάσουμε προς δημοσίευση και μπορούν να δημοσιευτούν αυτούσια ή με δικά μας συνοδευτικά ή απαντητικά σχόλια σε μορφή διαλόγου.

– Επίσης αν μπορείτε να συμβάλλετε σε μεταφράσεις κ.α. που είναι πολύ χρήσιμες στο πόρταλ μας, παρακαλούμε μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

peridimok {{}} gmail.com

info {{}} antipagkosmiopoihsh.gr

 

 – Τέλος μπορείτε να μας στηρίξετε με άλλους τρόπους. Ακόμα και η μικρότερη συμβολή βοηθάει.

– Και βέβαια η συμμετοχή σας η ίδια στο Παλλαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης είναι κρίσιμης σημασίας!

EMAIL: mekea  (παπακι)  mekea.org τηλ. 69.37.835.919

 

Αποχαιρετισμός στον Παναγιώτη Κουμεντάκη, τον ενθουσιώδη αγωνιστή για την Περιεκτική Δημοκρατία και την Οικολογική Ιατρική

0

 

Το δίκτυο μας αποχαιρετά τον σύντροφο μας και συναγωνιστή, Παναγιώτη Κουμεντάκη, ενθουσιώδη υποστηρικτή της Περιεκτικής Δημοκρατίας και της Οικολογικής Ιατρικής. Τα συλλυπητήρια και η αλληλεγγύη μας είναι στο πλευρό της οικογένειας του και όλων όσων τον αγάπησαν και εμπνεύστηκαν από το πάθος και τη δουλειά του για τη σύνθεση ΠΔ και Οικολογικής Ιατρικής.

Σύντροφοι και φίλοι του Παναγιώτη και του κοινού μας αγώνα τον αποχαιρετούν.
 

Χαιρετισμοί από συντρόφους-συντρόφισσες


Γεια σου Εύα, μαχήτρια της Αυτονομίας και της αξιοπρέπειας!

0

Σου αφιερώνουμε αυτό το χωρίο της Άρεντ, που αποτυπώνει το δυσαναπλήρωτο θάρρος σου στον Αγώνα μας για την πραγματική Δημοκρατία.

  “ Όποιος έμπαινε στη σφαίρα της Πολιτικής, έπρεπε πρώτα να ρισκάρει τη ζωή του, και η υπερβολική αγάπη για τη ζωή εμπόδιζε την ελευθερία, ήταν σίγουρο σημάδι σκλαβιάς.  ”

 

Εύα Θεοτοκάτου (Αργοστόλι 1940 – Κέρκυρα 2012)

ευα

Το δίκτυο μας αποχαιρετά μια σπάνια αγωνίστρια και έναν εξαιρετικό άνθρωπο


ΕΞΩ Ο ΣΦΑΓΕΑΣ ΜΠΑΡΑΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

0

Τη Τρίτη στις 10 Ιανουαρίου έρχεται στην Αθήνα για επίσκεψη ένας ακόμα σφαγέας του παλαιστινιακού λαού, ο υπουργός πολέμου του Ισραήλ Εχούντ Μπάρακ. Θεωρούμε την επίσκεψή Μπάρακ πρόκληση για τα αισθήματα φιλίας και αλληλεγγύης που τρέφει ο ελληνικός λαός για τον αδελφό παλαιστινιακό λαό.

Η στρατηγική συμμαχία που έχει συμπήξει το ελληνικό κράτος με το κράτος του Ισραήλ βρίσκει αντίθετη τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Το κυβερνητικό μαύρο μέτωπο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ συσφίγγει και επεκτείνει την συμμαχία που εγκαινίασε η κυβέρνηση Παπανδρέου σε στρατιωτικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο, μπλέκοντας την Ελλάδα βαθιά στα τυχοδιωκτικά παιχνίδια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Καθιστά τη χώρα μας συνυπεύθυνη στην καταπίεση, εξόντωση και γενοκτονική πολιτική που υιοθετεί το κράτος του Ισραήλ εις βάρος των Παλαιστινίων.

Η συμμαχία της κυβέρνησης Χριστόφια στην Κύπρο με το Ισραήλ για την ΑΟΖ, τα κρυφά και φανερά ανταλλάγματα της εξωτερικής διπλωματίας Κύπρου – Ελλάδας με το Ισραήλ, τα τύμπανα του πολέμου εις βάρους του Ιράν με την καθοριστική συμμετοχή του Ισραήλ, η όξυνση της σύγκρουσης με την Τουρκία προλειαίνουν ένα εφιαλτικό σενάριο ανάφλεξης στην εγγύτερη περιοχή με την μοιραία συμμετοχή του λαού μας.

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα την Τρίτη 10 Γενάρη, 6μ.μ., απέναντι από τη Βουλή

·   Να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς τους
·   Εξω ο σφαγέας Μπάρακ από την Ελλάδα
·   Παύση κάθε συνεργασίας με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ
·   Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Μέχρι τώρα υπογράφουν οι (ο κατάλογος είναι ανοικτός):

Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση

Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

Ενωση Παλαιστινίων Εργαζομένων‏

Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»

Ομάδα Αθήνας για την Περιεκτική Δημοκρατία

Σύλλογος Αλ Άουντα το Δικαίωμα στην Επιστροφή

Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ

Συμμαχία “Σταματήστε τον πόλεμο”

 

http://palestineresist.gr/index.php/ouractions/220-2012-01-05-16-31-24


ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΙΝΤΙΜΙΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ – Μέρος 1ο: Το διεθνές δίκτυο του Ιντιμίντια

0
Γενάρης, 02 2012

του Δήμου Τάσση

 

Το παρόν κείμενο γράφτηκε κυρίως με αφορμή μια σειρά σημαντικών γεγονότων που έλαβαν χώρα τους τελευταίους μήνες, με τα οποία το  «indymedia» εμπλέκεται άμεσα. Αρχικά την αισχρή λογοκρισία του αυτοαποκαλούμενου «αυτόνομου μέσου αντι-πληροφόρησης» σε σημαντικό αριθμό χρηστών που διοχέτευαν σημαντικές πληροφορίες για την πραγματική εικόνα της Λιβύης που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τη συστημική προπαγάνδα. Όπως είναι γνωστό στους χρήστες που συμμετείχαν στους σχετικούς διαλόγους για τη Λιβύη, η στάση του Athens indymedia δεν διέφερε από αυτή ενός καθεστωτικού μέσου, που έφτανε να κρύβει ολόκληρη σειρά διαλόγων, ακριβώς λίγο πριν την εισβολή του ΝΑΤΟ στη Λιβύη[1]. Ακολούθησε μια αισχρή εκστρατεία καλλιέργειας εμφυλιακού κλίματος –ακόμη και με κείμενα που προέτρεπαν σε αιματοχυσία[2] μεταξύ διαδηλωτών– μεταξύ αναρχικών ομάδων και κομουνιστών, με αφορμή τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στη 48ωρη γενική απεργία με τα γνωστά επεισόδια. Παρά το γεγονός ότι η σύμπλευση με τις θέσεις της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ σε διεθνές επίπεδο, αλλά και η αντίστοιχη καλλιέργεια εμφυλιακού κλίματος μεταξύ κομουνιστών και αναρχικών σε εθνικό επίπεδο, δεν αποτελούν ήσσονος σημασίας γεγονότα αλλά, το αντίθετο, στρατηγικής σημασίας γεγονότα που κρίνουν την καθολίκευση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δεν είναι τα μόνα που «έτυχε» το μέσο «αντιπληροφόρησης» να συστρατευθεί με τη μεριά του συστήματος. Η επί δεκαετία παρουσία του διεθνούς δικτύου του ιντιμίντια είναι μια παρουσία προβολής των χρηματοδοτούμενων «κινημάτων» από το ίδιο το σύστημα –όπως το ΠΚΦ– ρεφορμιστικών οργανώσεων και «διανοουμένων» και κάθε λογής χρηματοδοτούμενης ΜΚΟ, έντεχνα πασπαλισμένη – ειδικά στον ελληνικό χώρο – με φίλο- εξεγερσιακά τσιτάτα για λόγους άντλησης πολιτικής νομιμοποίησης από τον εξωκοινοβουλευτικό χώρο.

Για να ερμηνευθεί ορθολογικά η συστημική στάση του indymedia είναι απαραίτητη λοιπόν μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του από την αρχή της δημιουργίας του έως τώρα, θίγοντας τις κρίσιμες εκείνες χρονικές περιόδους όξυνσης της κοινωνικής πάλης όπου κρίθηκε σε μεγάλο βαθμό η προοπτική δημιουργίας αντισυστημικού κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης, ή για να το πούμε πιο ξεκάθαρα, μια αναδρομή στον επικοινωνιακό μηχανισμό του συστήματος που αφορά τη διείσδυση της συστημικής προπαγάνδας και δράσης στους πολιτικούς χώρους.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί καταρχήν ότι το διεθνές δίκτυο των indymedia, είναι ένα μόνο μέρος από αυτό που ονομάζουμε «εναλλακτικά» μίντια, και δεν μας ήρθε μια μέρα «ουρανοκατέβατο» όπως πολλοί ψευτο-αγωνιστές αρέσκονται να διατυμπανίζουν. Μη εμπορευματικές, μη κυβερνητικές οργανώσεις και δίκτυα, υπάρχουν χιλιάδες σήμερα διάσπαρτα διεθνώς, καλύπτοντας όλες τις πτυχές της κοινωνικής δραστηριότητας, από «φιλανθρωπικά» ιδρύματα κάθε είδους, ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται σε πολιτιστικούς τομείς, μέχρι «εναλλακτικά» ιδρύματα «ελεύθερου λογισμικού». Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι παρόλη αυτή την κατακλυσμιαία ανάπτυξη των «εναλλακτικών» δικτύων που υποτίθεται λειτουργούν «αντι- εμπορευματικά» και «αντι-κρατικά» και οργώνουν στη κυριολεξία ολόκληρο τον πλανήτη για την υπεράσπιση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», το σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς όχι απλά δεν δείχνει να απειλείται, αλλά αντίθετα βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου αντεπανάσταση από τα πάνω προς ό,τι έχει κερδηθεί με σκληρούς αγώνες δεκαετιών από τα λαϊκά στρώματα, παράλληλα η συγκεντροποίηση της εξουσίας είναι ένα γεγονός που αποκρυσταλλώνεται σε ολοένα και ισχυρότερους υπερεθνικούς μηχανισμούς και θεσμούς, ενώ στις χώρες που δεν είναι ήδη ενταγμένες στη Νέα Διεθνή Τάξη που εκφράζει την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, ο στρατιωτικός βραχίονας της υπερεθνικής ελίτ – το ΝΑΤΟ – κονιορτοποιεί στη κυριολεξία, ολόκληρους λαούς καλλιεργώντας ταυτόχρονα για την εξυπηρέτηση των στόχων του, τα πιο αντιδραστικά κομμάτια της εκάστοτε κοινωνίας, βαφτίζοντάς τα «εξεγερμένους» και «επαναστάτες». Read the rest of this entry »


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ

0
Ο βρώμικος πόλεμος εναντίον της ΠΔ και η αντίδραση στη συντεταγμένη λάσπη

Τις τελευταίες μέρες ενορχηστρώθηκε μια βρώμικη ιντερνετική επίθεση (στο Αθηναικό Ιντυμίντια και στο μπλογκ “Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα” εδώ και εδώ), κατά του δικτύου ΠΔ και του Τάκη Φωτοπούλου προσωπικά, πρωτόγνωρη και για την ένταση και τη δυσωδία της, ακόμα και για τα Ελληνικά ιντερνετικά μέτρα.

Βρώμικη, γιατί κατά κανόνα διεξάγεται από ανώνυμους κουκουλοφόρους που εκμεταλλεύονται την ανωνυμία, η οποία ιστορικά προστάτευε τους επαναστάτες από την εξουσία και τους καταδιωκτικούς μηχανισμούς της, και σήμερα υποτίθεται προστατεύει τα δήθεν εναλλακτικά μέσα πληροφόρησης από τους ίδιους μηχανισμούς εξουσίας για τις αποκαλύψεις που κάνουν, τις κινητοποιήσεις που ανακοινώνουν όταν τα ΜΜΕ σιωπούν κ.λπ.

Είπαμε «κατά κανόνα» γιατί δεν λείπουν βέβαια και οι άθλιες επώνυμες εξαιρέσεις όπως του Νίκου Μάλλιαρη, του «εγκέφαλου» της «Ομάδας για το Πρόταγμα της Αυτονομίας», που δεν δίστασε ν’ αποκαλεί τον Τ.Φ. «πράκτορα Του Φου» ενώ παράλληλα διαμαρτυρόταν για τη δήθεν πρακτορολογία της ΠΔ, η οποία όμως δεν ήταν ποτέ τέτοια, αλλά αφορούσε την αντικειμενική  λειτουργία κάποιων σαν συστημικών πρακτόρων και ήταν πάντα δευτερογενής. (βλ. σχετική ανακοίνωση μας). Η δεύτερη περίπτωση ήταν ενός τ. μέλους της ΠΔ, του Θωμά Λέκκα, που «ξεχνώντας» τι έγραφε για την ΠΔ και την Τ.Φ. πριν λίγα χρόνια, τώρα αποκαλεί την Περιεκτική δημοκρατία «μια φαντασίωση ενός παρανοϊκού που λέγεται Τάκης Φωτόπουλος», και χαρακτηρίζει τα μέλη της ΠΔ «ζώα» (προφανώς επειδή δεν είχε βρει κανένα υποστηρικτή του ανάμεσα τους και τώρα έχει καταφύγει στον …Νιτσεϊσμό!).

Όμως, στην περίπτωση αυτή ούτε η εξουσία και οι μηχανισμοί της είναι ο στόχος, ούτε βέβαια κινδύνευαν οι υβριστές ακόμα και από νομική δίωξη γιατί ξέρουν ότι οι υβριζόμενοι δεν θα κατέφευγαν ποτέ στην αστική δικαιοσύνη. Και αυτό, γιατί ο μεν στόχος ήταν γνωστοί αντισυστημικοί αγωνιστές, ενώ δεν υπήρχε περίπτωση δίωξης, διότι στη μεν περίπτωση που οι άθλιοι υβριστές ήταν απλώς οι δήθεν «αναρχικοί» (μεταμοντέρνοι, λάιφ στάιλ αναρχικοί, Καστοριαδικοί κ.λπ.), οι οποίοι έτσι καταλαβαίνουν την ελευθεριακή θεωρία και πράξη και έχουν οδηγήσει αυτό το ιστορικό κίνημα στην αποσύνθεση και τον εξευτελισμό του σαν αντισυστημικό κίνημα, τη στιγμή που έπρεπε να ηγεμονεύει την Αριστερά μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, για λόγους αρχής δεν θα χρησιμοποιούσαμε εναντίον τους την αστική δικαιοσύνη (εκτός βέβαια αν κινδυνεύει ακόμη και η σωματική μας ακεραιότητα, πράγμα που θα υποδήλωνε και κρυφή ανάμιξη παρακρατικών υπηρεσιών). Στη δε περίπτωση που οι υβριστές ανήκαν στις υπηρεσίες, δεν έχει βέβαια νόημα η προσφυγή στην αστική δικαιοσύνη, αφού τότε η αστική δικαιοσύνη δεν θα τηρούσε καν τα προσχήματα.

Ιντερνετική επίθεση, γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει από έντυπα (περιοδικά, εφημερίδες κ.λπ.) που τηρούν κάποιους δεοντολογικούς κανόνες, εφόσον εκδίδονται από ταυτοποιήσιμα πρόσωπα, των οποίων οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να πιστοποιηθεί η ταυτότητα τους και να έχουν τις ανάλογες πειθαρχικές συνέπειες σε περίπτωση που παραβαίνουν τους κανόνες αυτούς. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο Ιντιμίντια, ακριβώς επειδή είναι ιντερνετικό μέσο, η Συντακτική Ομάδα (ΣΟ) μπορεί και γράφει στα παλιά της τα παπούτσια ακόμα και τους ίδιους τους δεοντολογικούς κανόνες της, όταν όχι μόνο επιτρέπει σχόλια σαφώς συκοφαντικά, λασπολογικά, με χυδαίες ύβρεις , όπως κατά του Τ.Φ., αλλά και κρύβει σχόλια που τον υπερασπίζονται στις επιθέσεις αυτές, όπως δείξαμε αλλού (εδώ η πρώτη απάντηση στην επίθεση και εδώ η δεύτερη συνεχόμενη).

Σε παρόμοια γκεμπελική τακτική κατέφυγε μόλις χτες και το δήθεν «πολυσυλλεκτικό» μπλογκ «Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα», στο οποίο ανάρτησε αρχικά ποστ ο πιο άθλιος κουκουλοφόρος, ο black panther, που αφού δημοσίευσε τον λασπολογικό οχετό του στα Ιντιμίντια, τον μετέφερε λίγο πριν το κρύψει η ΣΟ του Ιντιμίντια σε δικό του μπλογκ στους «Σχολιαστές», ξέροντας ότι ακόμα και το Ιντιμίντια θα αναγκαζόταν να κρύψει το λιβελογράφημα για να τηρεί κάποια προσχήματα, τα όποια το τρισάθλιο αυτό «συλλογικό» μπλογκ που προφανώς δεν δεσμεύεται από κανένα δεοντολογικό κανόνα, το δημοσίευσε χωρίς δισταγμό. Και όχι μόνο αυτό.

Στο ίδιο αυτό μπλογκ των «Σχολιαστών» επιβλήθηκε χτες απαγόρευση δημοσίευσης αναρτήσεων από φίλους και μέλη της ΠΔ που είχαν συμμετάσχει στον διάλογο που γινόταν με αφορμή τη λασπολογική ανάρτηση, ενώ την ίδια στιγμή επιτρεπόταν η άνετη και συνεχιζόμενη ανάρτηση σε ρυθμό «πολυβόλου», των άκρως λασπολογικών και διαστρεβλωτικών σχολίων από ιντερνετικούς φίλους του black panther, όπως του δήθεν «αντικειμενικού» “Omadeon”, ενάντια στην ΠΔ και τον Τ.Φ. προσωπικά. Φίλοι και μέλη της ΠΔ αποκλείστηκαν (προφανώς με ban) γκεμπελικά από το πρωί του Σαββάτου με «συνοπτικές διαδικασίες» από το «πολυσυλλεκτικό» μπλογκ αυτό και τους διαχειριστές του (που περιλαμβάνουν τον Black panther), οι οποίοι όπως φαίνεται αποφασίζουν κατά το δοκούν και χωρίς καμία δεοντολογία πίσω από «κλειστές πόρτες» τις μονομερείς και λασπολογικές «απόψεις» που θέλουν να περνούν, λογοκρίνοντας εκ των προτέρων τις πιθανές «ενοχλητικές» απαντήσεις και την αντίσταση σε λασπολογικές επιθέσεις, που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα των λασπολογούμενων, είτε ατόμων είτε οργανώσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτά συμβαίνουν στο δήθεν «ανοιχτό» και «ελεύθερο» μπλογκ αυτό, όταν οι φίλοι του black panther κατηγορούσαν το Δίκτυο μας ότι δεν έχει ανοιχτό φόρουμ με σχόλια κτλ. (και ενώ απαντήσαμε ότι αυτό δεν γίνεται αυτή τη στιγμή λόγω τεχνικής δυσκολίας για να ελέγχονται τα σχόλια επί 24ώρου βάσης, αλλά και επειδή το site μας είναι πολιτικό μέσο προώθησης ενός προτάγματος και όχι ανώδυνο κλαμπ κατά βάση λάιφ-στάιλ συζητήσεων επί παντός επιστητού όπως οι «Σχολιαστές»). Από αυτό και μόνο γίνεται εμφανές ότι οι παρεμβάσεις των φίλων και μελών του δικτύου «ενοχλούσαν» ιδιαίτερα την γκεμπελική εκστρατεία συκοφάντησης τους ενάντια στον Τ.Φ. και την ΠΔ.

Όμως γιατί στοχοποιούνται, και με αυτόν τον χυδαίο τρόπο η ΠΔ και ο ΤΦ;

Τρεις είναι οι λόγοι που δόθηκαν από τους υβριστές μας:

Α) Για την κριτική μας στα Ιντιμίντια, όπου τεκμηριωμένα δείξαμε τι ρόλο παίζει πραγματικά το δήθεν εναλλακτικό αυτό μέσον ή, όπως το παρουσιάζει το θέμα ο Black panther: «Ο Τάκης Φωτόπουλος, ο ψευτοδιανοούμενος της περιεκτικής δημοκρατίας “ξαναχτύπησε” στοχοποιώντας το Ιντιμίντια σαν προπαγανδιστικό μηχανισμό της Χούντας χαρακτηρίζοντας το τρισάθλιο και ύποπτο».

Μόνο από τις πρώτες γραμμές αυτού του άθλιου κειμένου, που είναι όλες ψέματα όπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης αν διαβάσει το λινκ μας για τα Ιντιμίντια, είναι φανερό τι επακολουθεί. Πρώτο ψέμα, η κριτική του Ιντιμίντια ήταν συλλογική του δικτύου και όχι ατομική του Τ.Φ.. Δεύτερο ψέμα, δεν γράψαμε πουθενά ότι είναι προπαγανδιστικός μηχανισμός της Χούντας. Αυτό που είπαμε είναι εντελώς διαφορετικό και μόνο ένας Γκεμπελίσκος η ένας κρετίνος δεν καταλαβαίνει:

«Το Αθηναϊκό Ιντιμίντια, από τη στιγμή που ιδρύθηκε, όπως κατήγγειλε από τότε ο Τάκης Φωτόπουλος, παρά τις συμπτωματικές χρησιμότητες στο κίνημα, (βλ.  Δεκέμβρης του ’08), ήταν ένα όργανο για να περνά η συστημική προπαγάνδα της ρεφορμιστικής ”Αριστεράς”»

Β) Για τη θέση μας σε σχέση με τα γεγονότα της 20 Οκτώβρη, όταν κουκουλοφόροι επιτέθηκαν με τσιμεντόπλακες και μολότοφ κατά αόπλων διαδηλωτών, γιατί όπως γράφει άλλος ιντερνετικός κουκουλοφόρος, ο Τ.Φ. «τάχτηκε και ταυτίστηκε με το ΚΚΕ και τους τραμπούκους του όταν αυτοί υπεράσπιζαν την βουλή στις 2Ο Οκτώβρη, αποκαλώντας τους διαδηλωτές που αντέδρασαν σε αυτή την περιφρούρηση κουκουλοφόρους».

Όμως ούτε ο Τ.Φ. (βλ. άρθρο εδώ), ούτε το Δίκτυο (βλ. ανακοίνωση δικτύου) έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο. Απλώς υποστήριξαν την αυτονόητη θέση ότι σε τέτοια κρίση και στη μέση της μάχης δεν επιτίθεσαι κατά των συμμαχητών σου, όποιες διαφωνίες και αν έχεις με αυτούς, αλλά κατά των εκπρόσωπων της εξουσίας. Πράγμα που δεν έκαναν οι κουκουλοφόροι στις 20 Οκτώβρη, όπως υποστηρίζουν οι φίλοι τους ιντερνετικοί κουκουλοφόροι, οι οποίοι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ βέβαια λειτουργούν σαν όργανα του συστήματος, που όπως έκανε (το σύστημα) χθες στη Λιβύη, και σήμερα στη Συρία, διχάζει τους λαούς και τα λαϊκά κινήματα εναντίον του, ώστε να κάνει τη δουλειά του ανενόχλητο.

Γ) Για την κριτική μας, ιδιαίτερα της εκφυλισμένης Αριστεράς που υποστήριξε αναφανδόν τους «επαναστάτες» της Βεγγάζης, αλλά υποκριτικότατα διαχώριζε τη θέση της από τη Νατοϊκή επέμβαση, σαν να μην ήταν οι ίδιοι «εξεγερμένοι» και το Εθνικό Συμβούλιο τους που προσκάλεσε το ΝΑΤΟ, και ενώ δεν βγήκε ποτέ κανένας από αυτούς τους εξεγερμένους που έγραφε συνθήματα στους τοίχους της Βεγγάζης «Όχι σε κάθε ξένη επέμβαση στη Λιβύη» να καταγγείλει το Εθνικό Συμβούλιο, αλλά, αντίθετα, δεν έκαναν βήμα στις «μάχες τους» αν προηγουμένως δεν είχε ισοπεδώσει η φονική ΝΑΤΟϊκή αεροπορία οτιδήποτε στον διάβα τους!

Γραφεί ο λασπολόγος black panther «Ο Φωτόπουλος ανάμεσα σε άλλα αρνείται με κλασικό σταλινικό ύφος ότι ΚΑΙ στην Λιβύη ΚΑΙ βέβαια στην Συρία η σφαγή έχει συντελεστεί πριν οποιαδήποτε δύση ανακατευτεί…)»

Στην πραγματικότητα, –και αυτό δείχνει το μέγεθος τους γκεμπελισμού τους–, ούτε ακόμα και το δικαστήριο-καγκουρό της Χάγης που έχει στήσει η υπερεθνική ελίτ για να καταδικάζει τους ηγέτες μη πελατειακών κρατών που πέφτουν  στα χέρια της (και να τρομοκρατεί τους υπόλοιπους!) δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Και φυσικά, τώρα ακόμα και τα συστημικά ΜΜΕ παραδέχονται ότι οι νεκροί απo τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς και τις συνακόλουθες σφαγές των επαναστατών που συνεχίζονται, κατά πολύ υπερτερούν από τα θύματα του καθεστώτος, τα οποία πάντα ήταν κατά κανόνα συνδεδεμένα με απόπειρες πραξικοπήματος εναντίον του, που υποστήριζαν μυστικές υπηρεσίες της υπερεθνικής ελίτ, όπως έχουν τεκμηριωθεί όλα αυτά από μεγάλο άρθρο του Τ.Φ. (στα αγγλικά μόνο προς το παρόν), που θα περιληφθεί και στο υπό έκδοση βιβλίο του στα αγγλικά, όπου αναλύονται οι πραγματικές αίτιες και συνέπειες της Νατοϊκής σφαγής:

THE ‘REVOLUTION’ IN LIBYA AND THE NEW NATO ATTACK

Part I: The Pseudo-Revolution in Libya ; Part II: The Role of the Degenerate “Left”

Ποιοι ήταν λοιπόν οι πραγματικοί λόγοι της βρώμικης επίθεσης κατά του Δικτύου ΠΔ και του Τ.Φ. προσωπικά;

Αρχικά θα πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ αυτών στον δήθεν «αναρχικό» χώρο που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς (και έκανε τον σημαντικότερο θεωρητικό αναρχικό του τέλους του 20ου αιώνα, τον Μάρεϊ Μπούκτσιν να απαρνηθεί τον αναρχισμό!) που καλοπροαίρετα (αλλά κάποτε με ψυχωτική μανία που υποδηλώνει άλλα προβλήματα) επιτίθενται με αυτή τη λύσσα εναντίον ενός αντισυστημικού προτάγματος, και αφετέρου κάποιων που «κινούν τα νήματα» από πίσω τους για τους δικούς τους λόγους που συνήθως εκφράζουν «επενδυμένα» συμφέροντα για τη στάση τους αυτή…

Οι πρώτοι, έχοντας «καλλιεργηθεί» σε ένα μεταμοντέρνο περιβάλλον, συνήθως μετά την κατάρρευση του κρατικοσοσιαλιστικού προτάγματος, δεν έχουν καμία σύνδεση με τους αντισυστημικούς αγώνες των προηγουμένων γενιών, και μάλιστα δηλώνουν και βλακωδώς περήφανοι γι’ αυτό, καταδικάζοντας τον Τ.Φ. ότι έχει μείνει στη δεκαετία και τους αγώνες του ’60! Στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αντισυστημικό πρόταγμα, σαν αυτό της ΠΔ, η αυτό του διαλεκτικού νατουραλισμού του Μπούκτσιν (όσον αφορά τον ελευθεριακό χώρο) ή, τέλος, το μαρξιστικό (όσον αφορά τον κρατικοσοσιαλιστικό χώρο). Και αντισυστημικό πρόταγμα σημαίνει την αξιωματική επιλογή μεταξύ των δυο ιστορικών παραδόσεων, της αυτονομίας/αμεσοδημοκρατίας, και της ετερονομίας. Με βάση την επιλογή αυτή συνάγονται οι παράμετροι (ή «νόμοι») για την ερμηνεία της Ιστορίας, η ανάλυση του παρόντος, η περιγραφή των βασικών θεμελίων μιας απελευθερωτικής κοινωνίας και, τέλος, η στρατηγική για τη μετάβαση από την παρούσα στη μελλοντική κοινωνία. Για όλους αυτούς, ελευθεριακό κίνημα σημαίνει κάποιες γενικές αρχές (αλληλεγγύη, αυτo-οργάνωση, αντι-ιεραρχία κ.λπ.) και η συνακόλουθη δραστηριότητα (συνήθως άμεση δράση) —βλ. κριτική μας). Όλα αυτά βέβαια δεν συνιστούν αντισυστημικό πρόταγμα, αλλά αντίθετα ανώδυνη και απόλυτα συμβατή με το σύστημα πνευματική και πρακτική δραστηριότητα. Γι’ αυτό και το ίδιο την καλλιεργεί όπως τους διαφόρους θεσμούς κοινωνικής οικονομίας, ώστε να συγκαλύπτει την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, που μεθοδικά επιχειρεί το σύστημα, ενώ συγχρόνως εκτονώνει κάθε αντίσταση σε ανώδυνες γι’ αυτό ενέργειες (όπως άλλωστε το ίδιο συνέβαινε και με το «αμεσοδημοκρατικό» κίνημα των πλατειών).

Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο πως  όλοι αυτοί οι οποίοι νομίζουν ότι μάχονται για μια άλλη απελευθερωτική κοινωνία, με παρόμοια θεωρητικά εργαλεία και πρακτική δραστηριότητα, «εξεγείρονται» όταν βλέπουν τη μοναδική ίσως απόπειρα σε διεθνές επίπεδο για τη διατύπωση ενός ελευθεριακού αντισυστημικού προτάγματος σήμερα, όπως η ΠΔ. Δηλαδή ενός προτάγματος που προσπαθεί να εξηγήσει την  Ιστορία όχι σε όρους ιστορικό-κοινωνικών η αντίστοιχων «φυσικών» νόμων αλλά σε όρους ιεραρχικών σχέσεων και δομών, σαν αποτέλεσμα της Κοινωνικής Πάλης, που έχει οδηγήσει στην ιστορική επικράτηση της ετερόνομης κοινωνίας και τη συγκέντρωση εξουσίας σε όλα τα επίπεδα, καθώς και τη συνακόλουθη ανάγκη για την επικράτηση ενός αντισυστημικού κινήματος για μια αυτόνομη κοινωνία. Ο βασικός εχθρός ενός παρόμοιου κινήματος και κοινωνίας δεν είναι βέβαια ο Άσσαντ η ο Αχμαντινετζάντ, όπως κάποιοι εσκεμμένα μέσα στο ελευθεριακό κίνημα αποπροσανατολίζουν το κίνημα, αλλά ο κύριος εκφραστής της συγκέντρωσης εξουσίας/δύναμης στη σημερινή διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς: η υπερεθνική ελίτ, όπως την έχουμε ορίσει αλλού.

Αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα π.χ. μάχεσαι κατά της Τρόικας που την εκπροσωπεί, γιατί αν δεν απαλλαγούμε από αυτή και τις δεσμεύσεις μας στην ΕΕ κλπ. κανένας δρόμος δεν μπορεί να ανοίξει για μια απελευθερωτική κοινωνία σαν αυτή που ονειρευόμαστε. Αντίστοιχα, στη Συρία ή το Ιράν θα παλέψεις μαζί με το λαϊκό κίνημα που είναι ενάντια στην υπερεθνική ελίτ, ώστε να μην καταστρέψει τη χώρα σου και τον λαό σου (όπως στη Λιβύη, το Ιράκ κλπ.), και όταν εξασφαλίσεις την αυτοδυναμία σου σε σχέση με την υπερεθνική ελίτ θα στραφείς κατά της ντόπιας Ισλαμικής η άλλης ελίτ. Όλα αυτά ήταν αυτονόητες αρχές στο αναρχικό κίνημα ιστορικά (π.χ. ο Μπακούνιν υποστήριζε τους Πολωνούς εθνικιστές κατά της Ρώσικης ελίτ που τότε ήταν τμήμα της διεθνούς ελίτ και δεν έλεγε, όπως οι σημερινοί «αναρχικοί» ότι ο εχθρός είναι απλά η ντόπια ελίτ!).

Εδώ όμως ερχόμαστε στους δεύτερους. Αυτοί συχνά έχουν διάφορες διασυνδέσεις με συστημικά κέντρα, από τις ηπιότερες, (π.χ. ερευνητικά κονδύλια της ΕΕ αν είναι Πανεπιστημιακοί κλπ.) μέχρι κονδύλια μυστικών υπηρεσιών. Έχει τεκμηριωθεί π.χ. ότι η υπερεθνική και η Σιωνιστική ελίτ δαπανούν ετησίως δις. δολάρια για να περνά, άμεσα η έμμεσα η γραμμή της (και το ιντερνέτ είναι ένας από τους κύριους έμμεσους παράγοντες στη διαδικασία αυτή). Όλοι αυτοί έχουν ιδιαίτερο στόχο ένα αντισυστημικό ελευθεριακό πρόταγμα όπως η ΠΔ, ξέροντας πολύ καλά την απογοήτευση διεθνώς από το κρατικοσοσιαλιστικό πρόταγμα και επομένως την αδυναμία των κομουνιστογενών κινημάτων να απειλήσουν πραγματικά το σύστημα σήμερα, παρά το γεγονός ότι η συστημική κρίση καθημερινά γιγαντώνεται.

Είναι προφανές λοιπόν ότι οι πρώτοι και οι δεύτεροι έχουν σύμπτωση στόχων, φυσικά για διαφορετικούς λόγους, ενάντια σε ένα αντισυστημικό ελευθεριακό πρόταγμα όπως η ΠΔ, το οποίο θέλουν να εξαφανίσουν από προσώπου γης. Γι’ αυτό και η λύσσα τους εναντίον των υποστηρικτών του και του Τ.Φ.. Ιδιαίτερα όταν βλέπουν την αυξανόμενη απήχηση του προτάγματος αυτού σε διεθνές επίπεδο…

Το Δίκτυο ΠΔ και ο Τάκης Φωτόπουλος ευχαριστούν θερμά τους φίλους και συναγωνιστές για τη στήριξη τους, που ήδη εκφράζεται και από μεμονωμένους χρήστες  και μπλογκς στο διαδίκτυο, μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή για την ένταση και τον συντονισμό της, βρώμικη επίθεση που δεχόμαστε. 

 

25 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011

[ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ]

Τα συστημικά φερέφωνα της «επαναστατικής ομάδας του Προτάγματος» της Αυτονομίας

0

Μια κριτική στις επίκαιρες προεκτάσεις της «κοσμοθεωρίας» της για τον σύγχρονο ελευθεριακό χώρο, με αφορμή κείμενο-λίβελο της για την ΠΔ

 

Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, έστω και σχετικά καθυστερημένα, στις εσκεμμένες διαστρεβλώσεις της Περιεκτικής Δημοκρατίας (ΠΔ) από την «Ομάδα του προτάγματος της αυτονομίας», αλλά και στις ίδιες τις θέσεις που εκφράζει η Ομάδα αυτή. Θέσεις που είναι απαράδεκτες για οποιαδήποτε ομάδα που θέλει να αυτο-αποκαλείται αντισυστημική, πολύ περισσότερο «επαναστατική», όπως θέλει η ομάδα του «Προτάγματος». Και αυτό, όχι γιατί έχει βέβαια καμιά ιδιαίτερη σημασία η ασήμαντη αυτή (βασικά ιντερνετική) ομάδα που ελάχιστοι την γνωρίζουν, αλλά γιατί οι απόψεις της καθώς και του εγκεφάλου της, του Ν. Μάλλιαρη, που αντικειμενικά λειτουργεί σαφώς σαν «συστημικός πράκτορας» (την πρακτορολογία δεν την αρχίσαμε άλλωστε εμείς, αλλά ο ίδιος που κάθε δυο γραμμές αποκαλεί απαξιωτικά στο κείμενο τον Τ. Φωτόπουλο ως «πράκτωρ Του Φου» και την Περιεκτική Δημοκρατία ως «περιπεκτική» ―όλα ενδεικτικά του άθλιου επιπέδου τους), εκφράζουν και ένα τμήμα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Δηλαδή το τμήμα εκείνο που ουσιαστικά δεν έχει κανένα πρόταγμα (μεταμοντέρνοι «μετα-αναρχικοί», ομάδες άμεσης δράσης,  λαιφ-σταιλ «αναρχικοί» κ.λπ.). Το γεγονός, που από πρώτη ματιά φαίνεται αντιφατικό, δεν είναι καθόλου περίεργο εφόσον, όπως θα δούμε, ούτε η «ομάδα του προτάγματος της αυτονομίας» έχει κανένα αντισυστημικό πρόταγμα.
 

Η «επαναστατική Ομάδα του Προτάγματος» που δεν έχει πρόταγμα…

Ιστορικά, κάθε αντισυστημικό πρόταγμα αποτελούνταν από τρία βασικά συστατικά στοιχεία:

Α) την ιστορική ερμηνεία, καθώς και την ανάλυση του παρόντος, με βάση τις επιλογές του ίδιου του προτάγματος,, είτε αυτή η επιλογή είναι μια αξιωματική επιλογή, όπως στην περίπτωση του προτάγματος της ΠΔ που επιλέγει την αρχή της αυτονομίας και συνακόλουθα την άμεση δημοκρατία σε κάθε κοινωνική έκφανση, είτε συγκαλύπτει την επιλογή αυτή κάτω από κάποιους αντικειμενικούς «νόμους» της Ιστορικής εξέλιξης (Μαρξιστικό πρόταγμα) ή της φυσικής εξέλιξης (Μπουκτσινικό πρόταγμα του διαλεκτικού νατουραλισμού). Οι παραπάνω «αντιεξουσιαστές», καθώς και η ομάδα του «προτάγματος», δεν έχουν καμιά ιστορική ερμηνεία ούτε ανάλυση του παρόντος με βάση τις αρχές κάποιου προτάγματος: οι μεν μεταμοντέρνοι, λαιφ-σταιλ κ.λπ. «αναρχικοί» γατί δεν έχουν κανένα πρόταγμα, οι δε της ομάδας του προτάγματος γιατί υιοθετούν μια δογματική άποψη της (σωστής) αντίληψης ότι «η Ιστορία είναι δημιουργία», «ξεχνώντας» ότι η δημιουργία αυτή δεν αποτελεί ποτέ παρθενογένεση αλλά λαμβάνει χώρα πάντα σε δοσμένες κοινωνικο-οικονομικές, πολιτιστικές και ιστορικές συνθήκες που έχουν καθοριστικό ρόλο στον γενικό χαρακτήρα που παίρνει εκάστοτε η ιστορική δημιουργία, μολονότι βέβαια η εκάστοτε έκβαση της Κοινωνικής Πάλης είναι πάντα απροσδιόριστη. Με βάση όμως μια ιστορική ερμηνεία και ανάλυση του παρόντος, που θεμελιώνεται στις αρχές που υιοθετεί ένα πρόταγμα, μπορεί κανείς να προσπαθήσει να δώσει ερμηνεία, για φαινόμενα όπως η σημερινή παγκόσμια καπιταλιστική κρίση ή οι Αραβικές «επαναστάσεις» ―φαινόμενα στα οποία η «Ομάδα» και ο «συστημικός πράκτορας Ν. Μάλλιαρης» δεν δίνουν καμιά απάντηση γιατί, όπως λένε «η ομάδα μας έχει επιλέξει να μην πάρει θέση σε ζητήματα που θεωρούμε ήσσονος σημασίας σε σχέση με τα βασικά διακυβεύματα της περιόδου»! (σε λίγο θα δούμε τα διακυβεύματα αυτά).

Β) την περιγραφή των προυποθέσεων που πρέπει να ικανοποιεί μια μελλοντική κοινωνία (όχι βέβαια την ίδια τη συγκεκριμένη μορφή της κοινωνίας που θα καθοριστεί, όπως πάντα, από την έκβαση της Κοινωνικής Πάλης) ώστε να ικανοποιεί τις αξιωματικές επιλογές του προτάγματος. Αυτές ακριβώς τις προυποθέσεις περιγράψαμε στο πρόταγμα της ΠΔ και τα συστατικά στοιχεία μιας τέτοιας κοινωνίας είναι αυτό που ονομάσαμε «Περιεκτική Δημοκρατία». Αντίθετα, η ανίερη συμμαχία μεταμοντέρνων κ.λπ. «αναρχικών» μαζί με την Ομάδα του «συστημικού πράκτορα Ν. Μάλλιαρη» δεν έχουν να προτείνουν το παραμικρό για την μορφή μιας μελλοντικής κοινωνίας. Έτσι, ενώ κάποτε, οι πραγματικοί αναρχικοί μιλούσαν για κατάργηση του Κράτους και του καπιταλισμού, οι σημερινοί «αναρχικοί» μαζί με την «Ομάδα» δεν μιλούν πια ούτε γι’ αυτό, αλλά για την κατάργηση των…ιεραρχικών σχέσεων, δηλαδή για ένα στόχο που δεν μπορεί βέβαια ποτέ ν’ αποτελεί αυτοσκοπό, αφου οι ιεραρχικές σχέσεις είναι συνέπεια, όχι αιτία των πρωταρχικών ιεραρχικών δομών που καθιερώνουν οι θεσμοί της νεωτερικότητας: το καπιταλιστικό σύστημα της οικονομίας της αγοράς και το Κράτος. Οι συνακόλουθοι θεσμοί (πατριαρχική οικογένεια κ.λπ.), θα εξαφανίζονταν σταδιακά, αφού θα είχαν όμως εκλείψει οι πρωταρχικές ιεραρχικές δομές, όχι πριν. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι αν έγινε μια «πρόοδος» το τελευταίο μισό του αιώνα π.χ. όσον αφορά το θέμα των ιεραρχικών σχέσεων μεταξύ των φύλων στη Δύση αυτό δεν οφείλεται σε κάποια αλλαγή των «ανθρωπολογικών τύπων» και παρόμοιες ανοησίες που υποστηρίζει η «Ομάδα», αλλά κυρίως στη μαζική αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην παραγωγή, για λόγους που είχαν σχέση με τις ανάγκες του μεταπολεμικού καπιταλισμού. Γι’ αυτό βέβαια και η «πρόοδος» αυτή είναι μερική και αποσπασματική.

Γ) τη διαμόρφωση των βασικών στοιχείων μιας μεταβατικής στρατηγικής που θα μας οδηγήσει από τη σημερινή σε μια απελευθερωτική κοινωνία. Δεν υπάρχει αντισυστημικό πρόταγμα, είτε στον κρατικοσοσιαλιστικό χώρο (π.χ. Μαρξιστικό) είτε στον ελευθεριακό (π.χ. Μπουκτσινικό) που να μην διαθέτει μεταβατική στρατηγική. Η «Ομάδα» δεν έχει βέβαια την παραμικρή μεταβατική στρατηγική, εκτός αν θεωρήσουμε ότι κάτι τέτοιο προσπαθεί να εκφράσει η ακόλουθη μπουρδολογία του συστημικού πράκτορα Ν. Μάλλιαρη και της Ομάδας του:

Όλα αυτά προϋποθέτουν, εκτός από μια ριζική πολιτική ρήξη, και ένα βαθύ ανθρωπολογικό μετασχηματισμό, εφόσον μια αυτόνομη και δημοκρατική κοινωνία δε μπορεί να απαρτίζεται ―ούτε φυσικά και να δημιουργηθεί― από τον τύπο ατόμου που δημιουργεί η καταναλωτική κοινωνία. Αυτός ο ανθρωπολογικός μετασχηματισμός δεν αποτελεί ούτε δευτερεύον εποικοδόμημα ούτε ρητορική γαρνιτούρα: είναι βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι του αναγκαίου μετασχηματισμού των κοινωνιών μας”.

Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα, αλλά να αμπελοφιλοσοφούμε και να διαδίδουμε το «πρόταγμα» μας και την ανάγκη κατάργησης των ..ιεραρχικών σχέσεων (όχι βέβαια του καπιταλισμού ή του Κράτους γιατί «το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο» από αυτά), και σε μερικές εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες χρόνια θα αλλάξουν τα φαντασιακά μας και θα συντελεστούν οι ανθρωπολογικοί μετασχηματισμοί ώστε να φτάσουμε στην απελευθερωτική κοινωνία!

Διερωτόμαστε, αν τα συστημικά think tanks ήθελαν να ακινητοποιήσουν τη νεολαία στον καναπέ της και να νομίζει ότι κάνει και «αντίσταση», τι πιο ανώδυνη και βολική θεωρία για το σύστημα θα μπορούσαν να βρουν από αυτή με στόχο τον πλήρη αποπροσανατολισμό της; Να γιατί μιλάμε για μια συστημική θεωρία που παρουσιάζεται ως επαναστατική και για ανθρώπους που αντικειμενικά (δεν μας ενδιαφέρει αν αυτή είναι και η δουλειά τους) λειτουργούν σαν συστημικοί πράκτορες.

 

Η βολική κατάργηση της διάκρισης μεταξύ αντισυστημικής και ρεφορμιστικής Αριστεράς

Σε σχέση με τα παραπάνω, αξίζει να δούμε πώς η «επαναστατική» ομάδα του Προτάγματος ξεμπερδεύει και με την ιστορική διάκριση μεταξύ αντισυστημικών και ρεφορμιστικών κινημάτων, όπου στα πρώτα ανήκουν αυτά που ρητά αμφισβητούν το υπάρχον κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που θεμελιώνεται στους νεωτερικούς θεσμούς του καπιταλισμού και της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας» και στα δεύτερα αυτά που ουσιαστικά παίρνουν δεδομένους τους θεσμούς αυτούς, όπως π.χ. οι σοσιαλδημοκράτες και η μεταμοντέρνα εκδοχή τους των «συστημικών πρακτόρων τύπου Ν. Μάλλιαρη» και της Ομάδας τους. Γράφουν σχετικά:

θεωρούμε ότι η περίφημη διαφορά ανάμεσα σε «ρεφορμιστική» και «αντισυστημική» αριστερά, στην οποία βασίζεται ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα της ΠΔ, είναι ένας ιδεολογικός μύθος, τον οποίο καλλιεργεί ένα κομμάτι της αριστεράς, προκειμένου να δικαιολογεί την ύπαρξή της στα μάτια των οπαδών της… Για εμάς, είτε κοινοβουλευτική είτε εξωκοινοβουλευτική, η αριστερά είναι εξίσου «συστημική», στο βαθμό που αναπαράγει τις σχέσεις ιεραρχίας, κυριαρχίας και πολιτικής ανισότητας, όπως προσπαθήσαμε να δείξουμε πρόσφατα. Για εμάς το «σύστημα» δεν είναι ούτε απλά ο καπιταλισμός ούτε η «οικονομία της αγοράς» ούτε μόνο η «Νέα Τάξη», όπως πιστεύει η ΠΔ. Για εμάς «σύστημα» είναι κάθε είδους ιεραρχική θέσμιση της κοινωνίας. Ως εκ τούτου δε θεωρούμε ότι γραφειοκρατικά και ιεραρχικά μορφώματα όπως αυτά της αριστεράς έχουν να επιδείξουν οτιδήποτε το «αντισυστημικό», ασχέτως αν στα λόγια είναι «αντικαπιταλιστικά» κι όχι απλώς «αντι-νεοφιλελεύθερα».

Όπως είναι φανερό από τα παραπάνω, για την «επαναστατική» αυτή ομάδα «“σύστημα” είναι κάθε είδους ιεραρχική θέσμιση της κοινωνίας», επομένως η αντισυστημική Αριστερά θα μπορούσε να υπάρχει  από τον καιρό των πρωτόγονων φυλών, και αν δεν υπήρχε ο λόγος ήταν γιατί δεν είχαν αναπτυχθεί τα φαντασιακά και οι ανθρωπολογικοί τύποι που τη γέννησαν (κατά σύμπτωση!) μαζί με την ανάδυση του καπιταλιστικού συστήματος ! Και φυσικά σήμερα μόνο γκρουπούσκουλα σαν την Ομάδα τους, που υποτίθεται λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά (σε αντίθεση με το Δίκτυο ΠΔ –ΔΠΔ— όπως ισχυρίζονται, χωρίς βέβαια καμία απόδειξη) είναι πραγματικά αντισυστημικά! Έτσι δεν έχει καμιά σημασία να παλεύουμε κατά του Κράτους, του καπιταλισμού, της ΕΕ που σήμερα συνθλίβει τον Ελληνικό λαό μαζί με τις ντόπιες ελίτ, ή της Νέας Τάξης που κυριολεκτικά σφαγιάζει λαούς στη Μέση Ανατολή. Όλα αυτά είναι «ήσσονος σημασίας» όπως τα χαρακτηρίζουν! Γι’ αυτό και καταλήγουν:

Αρνούμαστε, από πολιτική πεποίθηση και θέση, να μπούμε στη διαδικασία πρότασης συγκεκριμένων μέτρων «εξόδου από την κρίση». Για εμάς το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο κι έχει να κάνει με τη συνολική, ανθρωπολογική όπως λέμε, χρεοκοπία της σύγχρονης κοινωνικής θέσμισης. Θωρούμε όχι απλώς ως ημίμετρα αλλά και ως μορφή συγκάλυψης του προβλήματος την ενασχόληση με την εξεύρεση τέτοιων «μεσοπρόθεσμων λύσεων», οι οποίες στο μεγαλύτερο μέρος τους εκφράζουν μια επιθυμία επιστροφής στην προ κρίσης ευημερία και στο μοντέλο της καταναλωτικής κοινωνίας, το οποίο σήμερα δείχνει να πεθαίνει.

Συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως δεν έχει καμιά σημασία αν κυριολεκτικά ένα μεγάλο τμήμα, του Ελληνικού πληθυσμού ιδιαίτερα, καταδικάζεται στην πείνα , την φτώχεια, τη μετανάστευση και την αυτοκτονία, ούτε έχουν σημασία οι εκατόμβες που δημιούργησαν τα ΝΑΤΟΪΚΑ καθάρματα και οι δήθεν επαναστάτες που τους κάλεσαν (αλλά υποκριτικά οι «αντιεξουσιαστές» που αναφέραμε παραπάνω λένε ότι απλά υποστήριζαν τους «εξεγερμένους», και όχι το ΝΑΤΟ, «ξεχνώντας»  ότι το Εθνικό Συμβούλιο των «εξεγερμένων» κάλεσε το ΝΑΤΟ και οι ίδιοι οι «εξεγερμένοι» δεν βγήκαν ποτέ να καταδικάσουν τη ΝΑΤΟϊκη επέμβαση ή το Συμβούλιο τους!). Το θέμα είναι, λένε, πώς θα ανατρέψουμε, (σε μερικές εκατοντάδες χρόνια), την «ανθρωπολογική χρεοκοπία της σύγχρονης κοινωνικής θέσμισης»!

Και ξαναρωτάμε: αν τα συστημικά think tanks ήθελαν να ακινητοποιήσουν τη νεολαία στον καναπέ της και να νομίζει ότι κάνει και «αντίσταση», τι πιο ανώδυνη και βολική θεωρία για το σύστημα θα μπορούσαν να βρουν από αυτή; Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, όπως πιθανώς θα βγουν τώρα δόλια να λένε ο «συστημικός πράκτορας Ν. Μάλλιαρης» και η Ομάδα του ότι πήραν τη θεωρία τους από κάποια συστημική think tank. Αυτό που λέμε είναι ότι τόσο η θεωρία αυτή όσο και οι προπαγανδιστές της ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ λειτουργούν σαν συστημικά φερέφωνα, έστω και αν υποθέσουμε ότι δεν ήταν αυτή η πρόθεσή τους.

 

Η απατηλή έννοια άμεσης δημοκρατίας της «επαναστατικής «Ομάδας»

Όμως η «Ομάδα» εξαπατά ακόμη και ως προς την έννοια της άμεσης δημοκρατίας που επικαλείται. Έτσι ακολουθώντας και άλλους αντίστοιχους «αμεσοδημοκράτες» (τύπου Γ. Οικονόμου που είχαν προσκληθεί στο Σύνταγμα  στην ημερίδα άμεσης δημοκρατίας, για να μιλήσουν για την άμεση δημοκρατία μαζί με τους… βουλευτές Γλέζο, Κοροβέση κ.λπ.), η άμεση δημοκρατία ορίζεται στο πολιτικό επίπεδο, σαν να αρκούσε δηλαδή η «άμεση δημοκρατία ως πολιτειακή μορφή» για να κάνουμε και οικονομική δημοκρατία  κ.λπ.:

Είμαστε υπέρ της άμεσης δημοκρατίας, ως πολιτειακής μορφής που μπορεί να αποτελέσει θεσμικό υπόβαθρο μιας αυτόνομης κοινωνίας, η οποία θα προσπαθήσει να βγει από το καπιταλιστικό σύμπαν της ανισότητας, της λαγνείας του οικονομικού και της καταναλωτικής αποκτήνωσης του ανθρώπινου όντος.

Γι’ αυτό και δεν μιλούν για ισοκατανομή της οικονομικής δύναμης, που δεν έχει βέβαια σχέση με την ισότητα των εισοδημάτων, ούτε καν  για ανισοκατανομή πλούτου που οφείλεται στην ατομική ιδιοκτησία και έλεγχο των παραγωγικών πηγών (γιατί άραγε τα κάνουμε γαργάρα όλα αυτά;). Όμως άμεση δημοκρατία χωρίς οικονομική δημοκρατία με την παραπάνω έννοια της ισοκατανομής οικονομικής δύναμης είναι απάτη. Αντίστοιχη απάτη είναι η άμεση δημοκρατιία χωρίς αυτοδιαχείριση στα εργαστάσια, τα γραφεία, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα κ.λπ. (αυτό που εμείς λέμε «δημοκρατία στο κοινωνικό επίπεδο»). Τέλος, δεν μιλά η «Ομάδα»  για οικολογική δημοκρατία, που δεν είναι απλά η απο-ανάπτυξη (άλλη μια ρεφορμιστική θεωρία αφού δεν αμφισβητεί το καπιταλιστικό σύστημα και την αντιπροσωπευτική «δημοκρατία», όπως έχουμε δείξει) αλλά η επανενσωμάτωση της κοινωνίας στη Φύση.

Εντούτοις, αυτή την απατηλή έννοια άμεσης «δημοκρατίας» προπαγανδίζουν στις πλατείες πολλοί «αγανακτισμένοι» με την έμμεση στήριξη του συστήματος (όπως έδειξε η μαζική προβολή τους από τα ΜΜΕ μέχρις ότου κάποιοι «από κάτω» στην πλατεία να αρχίσουν να τους ενοχλούν, οπότε βέβαια και οι συστημικές δυνάμεις τους διέλυσαν πάραυτα).

Και ξαναρωτάμε: λειτουργούν ή όχι αντικειμενικά υπέρ του συστήματος παρόμοιες θεωρίες περί άμεσης δημοκρατίας που ουσιαστικά στρέφουν τη λαϊκή αγανάκτηση, όχι κατά των υποστηρικτών του συστήματος που οφελούνται πρωταρχικά από αυτό (διάφορες ελίτ και προνομιούχα κοινωνικά στρώματα) και των θεσμών του, αλλά κατά των …ανθρωπολογικών τύπων, των φαντασιακών και των διεφθαρμένων πολιτικών τους οποίους στηρίζει η αντιπροσωπευτική «δημοκρατία»;

 

Οι συκοφαντίες των συστημικών φερέφωνων της Ομάδας κατά της ΠΔ

Όμως τα συστημικά φερέφωνα της «Ομάδας» είναι και γι’ άλλο λόγο απατεώνες. Γιατί κατηγορούν το ΔΠΔ ότι υιοθετεί προσωπολατρικές, σεχταριστικές και δογματικές πρακτικές στην εσωτερική του οργάνωση και λειτουργία, χωρίς βέβαια να παρουσιάζουν την παραμικρή απόδειξη γι’ αυτό. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει βέβαια καμιά απόδειξη, εφόσον δεν βγήκε ποτέ κανένα ΕΝΕΡΓΟ μέλος του ΔΠΔ να καταγγείλει τέτοιες πρακτικές και μόνο 2-3 ΤΕΩΣ μέλη, αφου έφυγαν από το ΔΠΔ, έκαναν κάτι παρόμοιο, ενώ ποτέ στη διάρκεια που ήταν μέλη δεν υποστήριξαν παρόμοιες θέσεις για να συζητηθούν δημοκρατικά από όλο το δίκτυο, όπως συζητιέται και κάθε άλλο θέμα. Όμως αν βασιστούμε σε παρόμοιες «μαρτυρίες», θα πρέπει να δούμε και το πόσο μη προσωπολατρική κ.λπ. ήταν η Ομάδα Socialisme ou Barbarie που κατηγορήθηκε από μέλη της για τις άκρως αυταρχικές συμπεριφορές του γκουρού της «ομάδας του Προτάγματος», του Καστοριάδη, ο οποίος και ουσιαστικά μονοπωλούσε τη συγγραφή των κειμένων της ομάδας (βλ. και εδώ).

Αλλά δεν συμφωνούμε με παρόμοια κρετίνικα κριτήρια γιατί φυσικά δεν έχουν όλα τα μέλη μιας ομάδας τις ίδιες αντικειμενικές και υποκειμενικές προυποθέσεις για να συγγράφουν θεωρητικά κείμενα, όπως δεν έχουν και όλοι οι πολίτες τις προυποθέσεις για να είναι πιλότοι ή αστροναύτες! Το αν μια ομάδα λειτουργεί δημοκρατικά ή όχι κρίνεται από το εάν υπάρχει μέσα σε αυτή ισοκατανομή της πολιτικής δύναμης και αυτό είναι άσχετο και πρέπει να είναι άσχετο από τις υποκειμενικές και αντικειμενικές συνθήκες των μελών. Στην αναρχική βιβλιογραφία αυτές οι διακρίσεις ως προς την έννοια του ιεραρχικού και μη ιεραρχικού «κύρους» είναι γνωστές, αλλά όχι βέβαια σε συστημικά φερέφωνα.

Τελος, η συκοφαντία του συστημικού πράκτορα Ν. Μάλλιαρη, που προφανώς συνέγραψε τον παραπάνω οχετό, φαίνεται και από τα άθλια ψέματα που γράφει για τις «παρανοϊκές κατηγορίες» των μελών του ΔΠΔ “προς πάσα κατεύθυνση, «συμπεριλαμβανομένης και της Wikipedia!», τη στιγμή που σήμερα έχει γίνει διεθνές σκάνδαλο το πώς παραποιούνται λήμματα της, ακόμη και από πληρωμένους κονδυλοφόρους διαφημιστικών  εταιρειών, και αν διαβάσει κανείς τις κατηγορίες μας θα δει ότι η ίδια η ΔΟ του Wikipedia είχε συλλάβει επ’ αυτοφόρω τέως μέλος του ΔΠΔ να παραποιεί συκοφαντικά τα λήμματα για την ΠΔ και τον ΤΦ  (πριν αυτοότο μέλος να βρει μετά απασχόληση σε ερευνητικό κέντρο του Αμερικανικού Πενταγώνου!). Το ίδιο ισχύει και για τους διαλόγους της ΠΔ που, όπως δείξαμε πρόσφατα με διεθνή έκδοση για την ΠΔ, δεν είχαμε αντίρρηση να δημοσιεύσουμε πραγματικούς διαλόγους σχετικά με την ΠΔ, ακόμη και αν οι αντιτιθέμενες απόψεις ήταν κάποτε άκρως επικριτικές στην ΠΔ (βλ. και εδώ).
 

Η αναπαραγωγή της συστημικής προπαγάνδας για τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και τον Σιωνισμό από τα συστημικά φερέφωνα της «Ομάδας»

Το πόσο συστημικό φερέφωνο αποτελεί η «Ομάδα» αυτή γίνεται φανερό και από αποσπάσματα όπως το παρακάτω, που όχι μόνο διαστρεβλώνουν τον πραγματικό ρόλο ενός ρατσιστικού κράτους όπως το σιωνιστικό Ισραήλ αλλά και χαρακτηρίζουν την Ιντιφάντα ως το μόνο λαϊκό και εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα (που «τυχαίνει» σήμερα να έχει ακριβώς εγκαταλείψει αυτόν τον ιστορικό της ρόλο και να παίζει τον ρόλο του καλού παιδιού της υπερεθνικής ελίτ στη Μέση Ανατολή) και απορρίπτει σαν «Ισλαμιστικές» τις ίδιες οργανώσεις και κράτη, που «κατά σύμπτωση» καταδικάζει ως «τρομοκρατικά»  και το παγκόσμιο σύστημα (Χαμάς, Χεζμπολά, Ιράν)!:,

Όπως ο φιλοσιωνισμός είναι απαράδεκτος, ακριβώς επειδή συγκαλύπτει την πολιτική και τα εγκλήματα του ισραηλινού ιμπεριαλισμού στο όνομα της αντίθεσης στον ισλαμισμό (και της προστασίας του κράτους του Ισραήλ από τους εχθρούς του), έτσι κι η αντισημιτίζουσα εμμονή με το Ισραήλ και τους «εβραίους» ενεργεί υποστηρικτικά προς τους ισλαμιστές, μην κάνοντας διάκριση ανάμεσα σε λαϊκά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα όπως η Ιντιφάντα, από τη μια μεριά, και σε ισλαμιστικές οργανώσεις ή κράτη όπως η Χαμάς, η Χεζμπολά, το Ιράν, από την άλλη.

Έτσι ένα λαϊκό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα ή κράτος δεν μπορεί να είναι και Ισλαμικό (ή Χριστιανικό ορθόδοξο, όπως το δικό μας κίνημα της επανάστασης του 1821)! Και φυσικά, όσο μας αφορά,  ποτέ δεν υποστηρίξαμε κανένα Ισλαμικό καθεστώς σαν καθεστώς αλλά μόνο για τον εθνικοαπελευθερωτικό ρόλο που παίζουν έναντι της Νέας Διεθνούς Τάξης, που για την «Ομάδα» είναι βέβαια ανύπαρκτη…

Και φυσικά μόνο ένα συστημικό φερέφωνο θα έγραφε πως «αυτή η γεωπολιτική αντίληψη περί πολιτικής οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μια κοινωνία είναι εξ ορισμού περισσότερο ελεύθερη όταν το κράτος της δε συνιστά προτεκτοράτο των μεγάλων δυνάμεων». Με τη λογική αυτή η υπό Γερμανική στρατιωτική κατοχή Ελλάδα δεν ήταν λιγότερο ελεύθερη από τη μετακατοχική, όπως και η σημερινή Ελλάδα –προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ- δεν είναι λιγότερο ελεύθερη, σαν κοινωνία, από μια Ελλάδα που θα είχε τη δυνατότητα να καθορίζει την οικονομική πολιτική της στο εσωτερικό της χώρας, πράγμα που είναι αναγκαία προυπόθεση για να μπορέσει ποτέ ο λαός της να οδηγηθεί σε μια οικονομική δημοκρατία σαν αυτή που περιγράψαμε παραπάνω. Και για να μην έχουμε και καμιά αμφιβολία, ξεκαθαρίζουν τα συστημικά φερέφωνα :

Με άλλα λόγια: η Ελλάδα μπορεί να είναι προτεκτοράτο των ΗΠΑ, αλλά το επίπεδο της πολιτικής ελευθερίας μέσα στο ελληνικό κράτος είναι (ακόμα και σήμερα) κατά πολύ ανώτερο αυτού της Βενεζουέλας, της Ρωσίας ή του Ιράν.

Αλήθεια ε; Ο λαός ελέγχει τα ΜΜΕ στην Ελλάδα, τα σχολικά βιβλία, τα Πανεπιστημιακά συγγράμματα, και ο λαός είναι ελεύθερος να κάνει διαδηλώσεις (όπως και είναι και ελεύθερος να του σπάνε το κεφάλι τα ΜΑΤ και να τον πνίγουν στα χημικά), αλλά είναι και ελεύθερος να απεργεί (όπως και να τον επιστρατεύουν αν τους ενοχλεί) κ.λπ.

Και καταλήγουν τα άθλια συστημικά φερέφωνα:

ολόκληρη αυτή η ανάλυση περί της «Νέας Τάξης» και των αντιπάλων της είναι απλώς ένα ιστορικό κατάλοιπο του μαοϊκού και γκεβαρικού τριτοκοσμισμού της δεκαετίας του ’60, που απλώς στρέφει την ανάλυσή μας προς λαϊκιστικές και συνομωσιολογικές εμμονές, μπλέκοντάς μας στα ανόητα διλήμματα του διεθνούς πλέγματος κυριαρχίας.

 

Ερώτηση: Το γεγονός ότι ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ  ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ (ενώ βέβαια εκτιμούν, όπως και η ίδια η Ομάδα, σαφώς συνωμοσιολογικές «αναλύσεις»,  αλλά και βαθύτατα ρεφορμιστικές όπως της Ναόμι Κλάιν, για τον νεοφιλελευθερισμό) ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ;

ΑΚΟΜΗ, ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΥΧΑΙΟ; ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ Ο ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΓΙΑ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΣΥΜΠΙΠΤΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥΣ» ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, (ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ …ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΑ);

Η ΑΒΙΑΣΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΜΑΔΕΣ ΟΠΩΣ Η «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ» ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΟΙ ΜΕΤΑ-ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΥΠΟΥ ΑΚ, ΟΙ ΛΑΪΦ-ΣΤΑΪΛ «ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ» Κ.ΛΠ. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΑΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΑ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ…

 

 

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011 

 

 

 


To νέο τεύχος #22 του περιοδικού Περιεκτική Δημοκρατία (Καλοκαίρι – Φθινόπωρο 2010)

0


τεύχος 22 (Καλοκαίρι – Φθινόπωρο 2010)

Περιεχόμενα


Εισαγωγικό Σημείωμα της ΣΟ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ :

1) Η κρίση στην Ελλάδα και τον Ευρωπαϊκό Νότο:

2) Το νέο σιωνιστικό έγκλημα και η μηχανή της σιωνιστικής προπαγάνδας:

  • Η σιωνιστική επίθεση ενάντια στη διεθνή αντίσταση κατά της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και η Ελευθεριακή ΑριστεράΤάκης Φωτόπουλος
  • Η σιωνιστική προπαγανδιστική μηχανή κατά του αντισιωνιστικού κινήματος – Σάκης Αδάμ

ΔΙΑΛΟΓΟΙ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ :

1) Η Ελλάδα ως Προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ:

  • Ο αγώνας για μια προοδευτική και σοσιαλιστική Ελλάδα σε σύγκρουση με την ΟΝΕ, το ευρώ αλλά και την ίδια την Ε.Ε.! Ασύμβατη η προοδευτική αλλαγή με τα πλαίσια ΟΝΕ και Ε.Ε.!Παναγιώτης Λαφαζάνης
  • Η πάλη κατά της ΕΕ ή θα είναι αντισυστημική ή δεν θα υπάρχει – Γιάννης Ελαφρός
  • Κρίση και Ελληνική Οικονομία – Γιώργος Οικονομάκης
  • Δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση υπέρ των λαϊκών στρωμάτων χωρίς άμεση έξοδο από την ΕΕ – Γιάννης Ραχιώτης

2) Ελευθεριακή Αριστερά και Περιεκτική Δημοκρατία:

  • Περί αντι-εξουσιαστικής Οικονομίας – Τάκης Φωτόπουλος
  • Οι αυτόνομες συλλογικότητες επαναστατούν, οι ετερόνομες μάζες εξεγείρονται – Θοδωρής Παπαδόπουλος

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ :

Οι δημοτικές εκλογές ως τμήμα της μετάβασης σε μια απελευθερωτική κοινωνία – Πάνος Δράκος, Πάνος Λιβιτσάνος, Δημήτρης Μπατζάκης



Η Εξέγερση των Ελίτ: Στον Αστερισμό της Ημιολοκληρωτικής «Δημοκρατίας»

0

Η κυβέρνηση δοσίλογων που υπηρετεί τα συμφέροντα της υπερεθνικής κατοχής που έχει εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα, προχώρησε, κάτω από πέπλο απόλυτης μυστικότητας, στην κατάργηση και των ελάχιστων ασφαλιστικών δικλείδων που περιλαμβάνονταν στην «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία (γνωστότερη και ως τρομονόμος), και διασφάλιζαν ―έστω και θεωρητικά― ότι μαχητικές ενέργειες που υποστηρίζουν συνδικαλιστικές δράσεις αλλά και δράσεις πολιτικής διαμαρτυρίας δεν μπορούσαν χαρακτηριστούν ως «τρομοκρατικές» πράξεις και να περιληφθούν στην δικαιοδοσία της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας». Η αναθεώρηση αυτή που εγκρίθηκε εν κρυπτώ από το θερινό τμήμα της Βουλής κι έγινε γνωστή μόνο πριν από λίγες ημέρες, αναγάγει την πολιτική διαμαρτυρία και τις δυναμικές συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις σε εν δυνάμει τρομοκρατική πρακτική και θεσμοποιεί την έλευση του σοσιαλφασισμού στην Ελλάδα, περαιτέρω ποινικοποιώντας την Κοινωνική Πάλη στη χώρα.

Πλέον, η διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης, η πρόκληση φθοράς σε περιουσία, η πρόκληση σωματικών βλαβών και η παρακώλυση των συγκοινωνιών, ακόμη κι αν διενεργούνται στο πλαίσιο συλλογικών εκδηλώσεων πολιτικής διαμαρτυρίας, θα εκλαμβάνονται ως εχθρικές προς το Κράτος και το Σύστημα ενέργειες, θα ταξινομούνται ως πράξεις πολιτικής ανυπακοής που αποβλέπουν στον βίαιο εξαναγκασμό του Δημοσίου και θα τιμωρούνται με κακουργηματικές ποινές. Η νομική ταύτιση κάθε αντισυστημικής δράσης με την «τρομοκρατία», επικυρώνει τον εκφασισμό του καθεστώτος και αποτελεί πράξη ωμής επιβολής της θέλησης των ελίτ πάνω στα ετεροκαθοριζόμενα κοινωνικά στρώματα, μέσα στις συνθήκες ανελέητου κοινωνικού πολέμου που σηματοδότησε η υπογραφή του Μνημονίου.

Για μας η εξέλιξη αυτή συνιστά το φυσικό επιστέγασμα μιας λυσσαλέας εκστρατείας «από τα πάνω» που έχουν εξαπολύσει οι ελίτ παγκοσμίως, ιδιαίτερα μετά την Κρίση του Συστήματος της διεθνοποιημένης Οικονομίας της Αγοράς για την επιδείνωση των σχέσεων εξάρτησης και την εντατικοποίηση της οικονομικής καταπίεσης σε βάρος των μη-προνομιούχων κοινωνικών ομάδων. Η αύξηση της καταπίεσης στο πολιτικό επίπεδο, είναι το αναπόφευκτο συμπλήρωμα της αύξησης της ανισοκατανομής δύναμης στο πεδίο της οικονομίας. Κατά τη γνώμη μας, ο βαθμός σταθερότητας κάθε ετερόνομου καθεστώτος που χαρακτηρίζεται από την ασυμμετρία δύναμης μεταξύ των πολιτών και βασίζεται για την αναπαραγωγή του σε ιεραρχικές δομές και σχέσεις ―που διασφαλίζουν και συντηρούν αυτή την ασυμμετρία―, εξαρτάται από τον βαθμό στον οποίο τα υποτελή κοινωνικά στρώματα εσωτερικεύουν μέσω της διαδικασίας κοινωνικοποίησης τις ετερόνομες, ηγεμονικές αξίες που είναι συμβατές με το κυρίαρχο θεσμικό πλαίσιο και ως εκ τούτου φτάνουν να πιστεύουν ότι έχουν και οι ίδιες επενδυμένο συμφέρον στην αναπαραγωγή του εν λόγω καταπιεστικού κοινωνικού συστήματος.

Στην κρίσιμη ιστορική περίοδο που διανύουμε οι βασικοί ιδεολογικοί μύθοι που εκτρέφουν τις συνθήκες αναπαραγωγής του συστήματος και δικαιολογούν την αυξανόμενη τάση για συγκέντρωση όλων των μορφών δύναμης σε όλο και λιγότερα χέρια διαψεύδονται βίαια και καταρρέουν με αποτέλεσμα η διαδικασία κοινωνικοποίησης να είναι όλο και λιγότερο αποτελεσματική Η υπόσχεση της επέκτασης της καταναλωτικής κοινωνίας χάνει τη λάμψη της και φαντάζει κίβδηλη όταν τα εισοδήματα πετσοκόβονται και η βαριά φορολογία πλήττει την έτσι κι αλλιώς πενιχρή αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων. Η προοπτική της κοινωνικής κινητικότητας (δηλαδή οι ευκαιρίες αναρρίχησης στην κοινωνική πυραμίδα) που εξασφαλίζε την ανοχή μεγάλου μέρους του πληθυσμού για τον ιεραρχικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας παύει να εκπέμπει την ιδεολογική έλξη της κι εξαφανίζεται από τον ορίζοντα μπροστά στο απειλητικό φάσμα της «προλεταριοποίησης» των μεσαίων και μικρομεσαίων στρωμάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο γενικευμένης αναταραχής των θεμελιώδων συστημικών παραμέτρων, η αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» δεν αισθάνεται τόσο ασφαλής όσο παλιά. Εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει τις τυπικές φόρμες της συνταγματικής διακυβέρνησης. Διατηρεί το περίβλημα των θεσμών πολιτικής αντιπροσώπευσης, εισάγοντας παράλληλα ένα κατασταλτικό νομοθετικό οπλοστάσιο ―από φασίζουσες, ημιολοκληρωτικές ρυθμίσεις― που στόχο έχει να καλύψει μέσω της πολιτικής, της φυσικής βίας και του εξαναγκασμού τις ανεπάρκειες της διαδικασίας κοινωνικοποίησης.

Η τελική συστημική μορφή που λαμβάνει ένα ετερόνομο καθεστώς, ο βαθμός συμμετοχής στην πολιτική διαδικασία που παρέχει στους υπηκόους του και η νομική κατοχύρωση που επιφυλάσσει σε ορισμένα «φυσικά» και «αναφαίρετα» δικαιώματα τους, είναι για εμάς πρωτίστως ζήτημα ποσοτικό, όχι ποιοτικό, και προκύπτει κάθε φορά από την ιστορική έκβαση της Κοινωνικής Πάλης μέσα στις δεδομένες επιμέρους αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες. Σε συμφωνία με την ανάλυση της ΠΔ για την ατομική και κοινωνική αυτονομία, δεν υφίσταται για εμάς ουσιαστικός διαχωρισμός ανάμεσα σε «κακά» δικτατορικά καθεστώτα της υπανάπτυκτης περιφέρειας του διεθνούς συστήματος και «καλά», «δημοκρατικά» καθεστώτα του ανεπτυγμένου καπιταλιστικού κέντρου, εάν δεν συνυπολογίζονται εξίσου ο οικονομικός και κοινωνικός παράγοντας στην κάθε περίπτωση και η θέση τους σε σχέση με το διεθνοποιημένο σήμερα σύστημα και την υπερεθνική ελίτ. Οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί είναι κρατικιστικοί πολιτικοί θεσμοί που αποσπούν και διαχωρίζουν την Πολιτική από την Κοινωνία κι ευνοούν την συγκέντρωση πολιτικής δύναμης στα χέρια μιας μικρής επαγγελματικής πολιτικής ελίτ, που αποκτά το δικαίωμα να διευθύνει και να μορφοποιεί αυθαίρετα τις βασικές παραμέτρους της πολιτικής, αλλά και –-λιγότερο— της οικονομικής και κοινωνικής ζωής πέρα από τον έλεγχο και τη βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Έτσι, η διάκριση των καθεστώτων που κάνει η ΠΔ δεν αφορά απλά τους πολιτικούς θεσμούς (Αντιπροσωπευτική «Δημοκρατία», Δικτατορία κτλ.) που εύκολα μπορεί να οδηγήσει ένα μέσο φιλελεύθερο (αλλά και κάποιους «ελευθεριακούς») σε συμπεράσματα για ανωτερότητα ενός καθεστώτος απέναντι στο άλλο, με βάση την υποτιθέμενη ποιοτική προσέγγιση της αυτονομίας μέσω της κατοχύρωσης κάποιων ατομικών δικαιωμάτων, αλλά είναι ανάμεσα σε καθεστώτα που υποστηρίζουν και τυποποιούν διαφορετικά είδη σχέσεων ανισοκατανομής δύναμης και ετερονομίας (πολιτική, οικονομική, κοινωνική). ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΤΕΡΟΝΟΜΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ και δεν συρρικνώνονται «κατά το δοκούν» μόνο στην πολιτική, οικονομική ή κοινωνική σφαίρα αλλά κρίνονται ολιστικά.

Γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω ότι τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα ―στο μέτρο που συνιστούν παραχώρηση στην οποία εξαναγκάζονται να προβούν οι κυρίαρχες ελίτ ως αποτέλεσμα της πίεσης που ασκούν τα ετεροκαθοριζόμενα κοινωνικά στρώματα μέσω της εντατικοποίησης της Κοινωνικής Πάλης― αποτελούν απλά αναγκαίο ανάχωμα στη συστημική βία και δεν μπορούν να αποτελούν αυτοσκοπό για ένα κίνημα αυτοκαθορισμού σε όλα τα επίπεδα όπως η ΠΔ. Κι αυτό διότι προϋποθέτουν την ύπαρξη μιας ετερόνομης πολιτικής εξουσίας εναντίον της οποίας θεσπίζονται και στρέφονται, ενώ μια ΠΔ λειτουργεί έξω από το πολιτικό σύστημα της αντιπροσωπευτικής «Δημοκρατίας» και το Κράτος. Δεύτερον, διότι η ύφεση σε μια δεδομένη χρονική περίοδο της Κοινωνικής Πάλης από τη μεριά των μη-προνομιούχων κοινωνικών ομάδων ―που μπορεί να θεωρήσουν ότι εκπλήρωσαν τους στρατηγικούς στόχους τους με την κατοχύρωση των εν λόγω δικαιωμάτων― μοιραία θα επιφέρει την αντεπίθεση των ελίτ (όπως γίνεται τώρα με την «εξέγερση» τους) που κατέχουν τη θεσμική δύναμη στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πεδίο και θα εκφραστεί μέσα από την κατάργηση εκείνων των κρίσιμων κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων που μέσω της ύπαρξης τους επιβάλλουν κάποιου είδους κοινωνικό έλεγχο και περιορίζουν την αυθαιρεσία των ελίτ στην άσκηση της εξουσίας τους. Αυτό δεν συμβαίνει απλώς γιατί τα μέλη της ελίτ εμφορούνται από αντικοινωνικές αντιλήψεις και νοοτροπίες, αλλά οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι σε μια ετερόνομη κοινωνία η Κοινωνική Πάλη αποτελεί δομικό στοιχείο της κοινωνικής πραγματικότητας και απορρέει από την εγγενή συστημική αντίθεση ανάμεσα στα συμφέροντα και τους σκοπούς της κυρίαρχης μειονότητας ―η οποία φυσιολογικά αποβλέπει στη συνέχιση και αναπαραγωγή της κυριαρχίας της― και στα συμφέροντα και τους σκοπούς μεγάλου τμήματος των υποτελών κοινωνικών ομάδων ―που σαν συνέπεια της κοινωνικής θέσης τους, δεν βρίσκουν έκφραση στις συγκεντρωτικές δομές κυριαρχίας της ετερόνομης κοινωνικής ολότητας.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η Περιεκτική Δημοκρατία δεν προτείνει έναν σισύφειο αγώνα υπεράσπισης των κεκτημένων με σκοπό την επιστροφή σε μια «χρυσή εποχή» όπου τα πολιτικά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες υποτίθεται ότι γίνονταν σεβαστά από τους κυριάρχους. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι οι ατομικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα έχουν νόημα μόνο όταν αξιοποιούνται συνειδητά αμυντικά στο πλαίσιο της Κοινωνικής Πάλης με σκοπό την δημιουργία των αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών που θα οδηγήσουν στην κατάλυση των ιεραρχικών δομών και την απελευθέρωση του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα. ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΝΤΑ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΥΣΥΣΤΗΜΙΚΟΥ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να παλεύουμε για τη διατήρηση των δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών ως αυτοσκοπό, αλλά συμπληρωματικά στην αντισυστημική μας πάλη για την συνεχή διεύρυνση τους μέσω της δημιουργικής ένταξης τους σε ένα απελευθερωτικό πολιτικό ΠΡΟΤΑΓΜΑ, ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που θα στοχεύει στην κατάλυση των ιεραρχικών δομών και σχέσεων, στην καθολική ανατροπή του συστήματος και την αντικατάσταση του από μια εναλλακτική μορφή ελευθεριακής και αμεσοδημοκρατικής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής οργάνωσης. Μέσα σε ένα τέτοιο απελευθερωτικό πολιτικό πλαίσιο, ο αγώνας για την προάσπιση των δικαιωμάτων θα χάσει τον απλά ρεφορμιστικό χαρακτήρα που έχει σήμερα και θα συμβάλει στην υπεράσπιση του κινήματος για την ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή.


ΟΠΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ: ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΗ ΓΑΖΑ ΜΕ ΒΟΜΒΕΣ ΛΕΥΚΟΥ ΦΩΣΦΟΡΟΥ

0

Δεν χρειάζονται και πάρα πολλά λόγια για να προλογίσουμε την κτηνωδία που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Θεωρήσαμε αναγκαία την ευρεία δημοσιοποίηση των εν λόγω φωτογραφιών γιατί είναι ακριβώς τέτοιες εικόνες που αποκαλύπτουν την αγριότητα του σιωνιστικής ναζιστικής κατοχής των Παλαιστινιακών εδαφών, τις οποίες συσκοτίζουν τα απανταχού συστημικά ΜΜΕ και τις εμποδίζουν να φτάσουν σε ένα ευρύ κοινό από φόβο μήπως και κατανοήσει επιτέλους ο πολύς κόσμος την εγκληματική φύση του Κράτους του Ισραήλ. Ένα Κράτος που συνεχίζει ανενόχλητο την γενοκτονική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει εδώ και χρόνια κατά του δύσμοιρου Παλαιστινιακού πληθυσμού, η οποία αποβλέπει στην εκπλήρωση του βασικού στρατηγικού στόχου του Σιωνιστικού κινήματος, που ταυτόχρονα αποτελεί και την αναγκαία συνθήκη για την συντήρηση και την αναπαραγωγή του «καθαρού» Εβραϊκού κράτους με τη ρατσιστική μορφή που αυτό έχει σήμερα. Δηλαδή, να αναγκάσει τους Παλαιστίνιους με την κρατική τρομοκρατία, τις σφαγές και τις μαζικές δολοφονίες (φυσική συστημική βία), καθώς και με διάφορες έμμεσες μορφές οικονομικής και πολιτιστικής συστημικής βίας που κάνουν ανυπόφορη την ζωή για όσους Παλαιστίνιους εξακολουθούν να επιβιώνουν στα κατεχόμενα, σε βίαιο εξανδραποδισμό και μαζική εγκατάλειψη των Παλαιστινιακών εδαφών.

Οι δολοφονίες παιδιών είναι κάτι που ο ισραηλινός στρατός κατοχής γνωρίζει καλά να κάνει. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα οι δυνάμεις κατοχής δεν δίσταζαν να πυροβολούν στο ψαχνό, όταν βρίσκονταν απέναντι σε ανήλικους που έκαναν «αντίσταση» στον κατακτητή κρατώντας σφεντόνες και πετώντας πέτρες. Το 83% των τραυμάτων ήταν στο κεφάλι πράγμα που αποδεικνύει ότι οι «πολιτισμένοι» σιωνιστές πυροβολούν εναντίον μικρών παιδιών για να σκοτώσουν χωρίς κανέναν δισταγμό και καμιά ηθική αναστολή. Αυτά είναι τα κατορθώματα ενός στρατού που απαρτίζεται από πωρωμένους ρατσιστές φονιάδες, οι οποίοι έχουν κοινωνικοποιηθεί μέσα σε ένα κυρίαρχο κοινωνικό παράδειγμα που είναι δομημένο γύρω από την αντίληψη της φυλετικής υπεροχής του Εβραϊκού έθνους και θεωρούν τα παιδιά των Παλαιστινίων σαν υπαρξιακή απειλή για το Κρατός του Ισραήλ. Γι’ αυτούς ένα νεκρό παιδί είναι ένας Άραβας μαχητής λιγότερος που θα χρειαστεί να πολεμήσουν στο μέλλον. Θα τους αφήσουμε ατιμώρητους;

Ας συμμετέχουμε όλοι στις διεθνείς εκστρατείες «από τα κάτω» που βρίσκονται σε εξέλιξη για την πολιτική, οικονομική κα πολιτιστική απομόνωση των απανταχού σιωνιστών και φιλοσιωνιστών και ας κινητοποιηθούμε στο πλευρό των ένοπλων λαϊκών Παλαιστινιακών οργανώσεων που δεν υποκύπτουν στην ωμή κατοχική βία και εξακολουθούν να αντιστέκονται στον κατακτητή. Ας μην αφήσουμε τους ανυπεράσπιστους Παλαιστίνιους να αγωνίζονται μόνοι τους ενάντια στον πάνοπλο εισβολέα που προσπαθεί να τους εξοντώσει με όλη την απεριόριστη γκάμα των δολοφονικών μέσων που διαθέτει και του παρέχονται αφειδώς από την υπερεθνική ελίτ. Απέναντι στην μονολιθική και πολυεπίπεδη υποστήριξη που παρέχει η υπερεθνική ελίτ στο γενοκτονικό Σιωνιστικό μόρφωμα, αλλά και στην διαρκή διπλωματική και στρατιωτική συμμαχία της ντροπής που έχει συνάψει με το εγκληματικό ισραηλινό καθεστώς η δική μας εγχώρια φιλοσιωνιστική πολιτική ελίτ (που επιβεβαιώνεται περίτρανα με την προκλητική επίσημη επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ για πρώτη φορά σε τριάντα χρόνια και μόλις λίγες εβδομάδες μετά τις δολοφονίες των ακτιβιστών του «στολίσκου της ελευθερίας» και την πειρατική ενέργεια του Ισραήλ εναντίον και ελληνικού πλοίου στην ανοικτή θάλασσα) να αντιτάξουμε μια συμμαχία που θα απαρτίζεται από λαϊκά αντισυστημικά κινήματα και από κάθε λογής ελευθεριακές συλλογικότητες διακηρύσσοντας ότι δεν θα ανεχτούμε ούτε μια μέρα παραπάνω τη συνέχιση αυτού του στυγερού εγκλήματος σε βάρος του μαρτυρικού Παλαιστινιακού λαού.

Addendum

Η χρήση εμπρηστικών βομβών λευκού φωσφόρου ενάντια σε πολίτες είναι Έγκλημα Πολέμου. Στις φωτογραφίες καταγράφεται λεπτό προς λεπτό ο βομβαρδισμός από τις Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις ενός σχολείου της υπηρεσίας του ΟΗΕ (UNRWA) για τους πρόσφυγες, στην συνοικία Μπέιτ Λαχία της Γάζας, καθώς και τα καταστροφικά αποτελέσματα του.
Ο λευκός φώσφορος είναι μια παραλλαγή του κίτρινου φωσφόρου. Η χαρακτηριστική μυρωδιά του θυμίζει την μυρωδιά του σκόρδου. Όταν απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα αντιδρά γρήγορα με το οξυγόνο, προκαλώντας ανεξέλεγκτες πυρκαγιές και παχύ, αδιαπέραστο άσπρο καπνό που με τη σειρά του προκαλεί νέα αλυσιδωτή αντίδραση με το υγρώδες συστατικό που περιέχεται στο φωσφορικό οξύ.
Στην περίπτωση που ο Λευκός Φώσφορος έλθει σε επαφή με το ανθρώπινο σώμα προκαλεί σοβαρά εγκαύματα που είναι ικανά να απογυμνώσουν το ανθρώπινο σώμα κατατρώγοντας το δέρμα και τα στρώματα σαρκός που βρίσκονται κάτω από την επιδερμίδα, αφήνοντας μόνο ξεροψημένα οστά.
Η επιδρομή κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον δύο παιδιά που μαζί με άλλους χίλιους εξακόσιους Παλαιστίνιους άμαχους, είχαν καταφύγει στο σχολείο για να γλιτώσουν από τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ και τραυμάτισε σοβαρά άλλα δώδεκα.

– Για να δείτε τις φωτογραφίες από την βάρβαρη σιωνιστική επίθεση στο σχολείο της Γάζας πατήστε εδώ:
http://electronicintifada.net/v2/article10223.shtml

– Για να βρείτε πληροφορίες γύρω από τη διεθνή εκστρατεία απομόνωσης του Ισραήλ που οργανώνεται «από τα κάτω» σε παγκόσμιο επίπεδο πατήστε εδώ:

http://www.bigcampaign.org/
http://www.intifada.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greek