Η ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, Η ΕΕ, ΤΟ “ΑΡΙΣΤΕΡΟ” ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ Η “ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ” ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

0

 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

 

 

Μάρτης, 14 2013

 

 

 

 

O Πέρες στην ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ-«ΚΑΡΑΜΕΛΑ»  ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΟΤΙ «ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥΜΕ» ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΒΛΕΠΕ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ») ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ:

– Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΑΦΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ, ΠΕΡΙΟΔΕΥΕΙ ΣΤΑ THINK TANKS ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ, ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ  «ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ» ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΕ(!),

– Η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕ (ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ), ΤΗ ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ ΚΤΛ. ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ — ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ— ΕΝΩ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ… ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ,

– Η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ «ΜΕΤΩΠΑ ΑΝΤΙΦΑ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ» ΜΕ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», (ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (!), ΕΝΩ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ» ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!…

 

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΣΤΥΓΝΟ ΤΡΟΠΟ

12/03/2013 Παραθέτουμε ένα μικρό μόνο κομμάτι από την ανατριχιαστική (για την ωμότητα της) ομιλία του αρχι-Εγκληματία Σιωνιστή Προέδρου Σιμόν Πέρες στο κατάμεστο Ευρωκοινοβούλιο, που καταχειροκροτήθηκε, όπως μαθαίνουμε, από τους Συστημικούς λακέδες, παριστάμενους Ευρωβουλευτές.

Μας περιγράφει συνοπτικά το περίγραμμα της κυρίαρχης τάσης της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Την πολιτική διακυβέρνηση (και τις αποφάσεις για τους μελλοντικούς πολέμους της υπερεθνικής ελίτ) αναλαμβάνουν ΗΠΑ, ΕΕ και Ισραήλ. Την οικονομική, τεχνολογική και εκπαιδευτική οι πολυεθνικές εταιρείες. Για τους λαούς επιφυλλάσουν την μοίρα του δούλου/πελάτη/καταναλωτή των προϊόντων των πολυεθνικών και της «τεχνολογίας» που θα ελέγχει και θα παράγει μια ελάχιστη μειοψηφία του πλανήτη. Η «εξαφάνιση του ρατσισμού» υπό την παγκοσμιοποίηση είναι η γνωστή θέση περί «Ατομικών Δικαιωμάτων» που υποτίθεται εξαφανίζουν τον ρατσισμό (όσο είσαι καλός καταναλωτής και ενσωματωμένος στο σύστημα!) και τα οποία «δικαιώματα» σε βάρος κάθε λαϊκής κυριαρχίας, προωθούν, όχι μόνο τα καθίκια της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ, αλλά και η εκφυλισμένη «Αριστερά» και «Αναρχία», με «προοδευτική» σάλτσα.

Οι πελάτες έχουν πάντα δίκιο (αν έχουν να πληρώσουν φυσικά) και δεν είμαστε βέβαια «ρατσιστές» να αρνούμαστε τα λεφτά των πελατών. Το μοναδικό Εθνικό Κράτος που μπορεί να υπερτερεί των «δικαιωμάτων» (και έτσι να μη βομβαρδίζεται από το ΝΑΤΟ ή να μακελεύονται οι λαοί του από εισαγόμενους μισθοφόρους) και που έχει μάλιστα το «θείο δικαίωμα» να είναι το πιο ρατσιστικό παγκοσμίως (αν κρίνουμε από τις πολιτικές εθνοκάθαρσης των σιωνιστών) είναι και θα παραμείνει το Ισραήλ.

 

«Ο Παγκοσμιοποιημένος κόσμος μας δεν έχει Παγκόσμια Κυβέρνηση. Έχει γίνει σχεδόν ακυβέρνητος. Θα πρέπει να κοιτάξουμε μια εναλλακτική λύση. Πιστεύω ότι οι μελλοντικοί τρόποι διακυβέρνησης θα πρέπει να βασίζονται σε τρεις πυλώνες: Οι εθνικές κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση του εθνικού κράτους.

Παγκόσμιες εταιρείες θα επενδύουν στην έρευνα και την ανάπτυξη. Και το άτομο θα απολαμβάνει την ικανότητα να αυτό-κυβερνάται, γνωρίζοντας τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος του. Η επιστήμη σήμερα είναι πιο αποκαλυπτική από την πολιτική. Είναι καθολική και χωρίς σύνορα. Οι Στρατοί δεν μπορούν να κατακτήσουν τη σοφία. Η αστυνομία δεν μπορεί να συλλάβει την επιστήμη.

Πιστεύω ότι η επιστημονική βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες μπορεί να τις κάνει ικανές να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Παγκόσμιες εταιρείες βασισμένες στην Επιστήμη μπορούν να συμβάλλουν να αλλάξουμε τον κόσμο. Η Παγκοσμιοποίηση έθεσε τέλος στον ρατσισμό.

Ενδυναμώνει το Άτομο. Οι Παγκόσμιες εταιρείες δεν επιβάλλουν τη θέλησή τους στους ανθρώπους. Αντιθέτως, σέβονται τη βούληση των πελατών τους. Μπορούν να παρέχουν επιστημονική τεχνογνωσία για την Ανάπτυξη. Μπορούν να βοηθήσουν τους νέους να αποκτήσουν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση. Να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας που αρμόζουν στις δεξιότητες τους.

Αυτή μπορεί να είναι η καλύτερη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στη νέα γενιά στον αραβικό κόσμο για να απαντήσει στις προκλήσεις της νέας εποχής. Πρότεινα ένα σχέδιο για μια κοινή επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων και των παγκόσμιων εταιρειών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις.

Κυρίες και κύριοι, ξέρω ότι αυτό χρειάζεται την υποστήριξή σας, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά επιτρέψτε μου να υπολογίζω στη βοήθειά σας.

Ενώνοντας τη σοφία της Ευρώπης και την εμπειρία του Ισραήλ, μπορούμε να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις του αύριο. Αντιμετωπίζοντας την έλλειψη της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, μπορούμε να προάγουμε τη στενή συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων και των παγκόσμιων εταιρειών. Αντιμετωπίζοντας τους κινδύνους που απειλούν τις αξίες για τις οποίες πολεμούμε, θα πολεμήσουμε την τρομοκρατία, όπου και αν είναι, αδυσώπητα.

Πρόεδρε Schulz, αξιότιμοι βουλευτές, ο Jean Monnet, ο πατέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είπε κάποτε: «Ο καθένας είναι φιλόδοξος. Το ερώτημα είναι αν είναι φιλόδοξος να υπάρχει, ή φιλόδοξος να κάνει. "

Ήρθε η ώρα να κάνουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε μόνο τόσο σπουδαίοι όσο ο σκοπός που εξυπηρετούμε.

Ναι, οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι φοβερές, όμως, ποιος μπορεί καλύτερα να αψηφήσει το φαινομενικά αδύνατο, από δύο θαύματα; Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ισραήλ. Για να εκπληρώσουμε τις διδασκαλίες της κληρονομιάς μας.»

(Ολόκληρη η ομιλία στα αγγλικά που αξίζει να διαβάσετε και να διαδώσετε: http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/full-text-of-peres-speech-to-european-parliament-1.508915 )

 

 

ΠΩΣ «ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ» ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΤΑ THINK TANKS ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ

 

04/03/2013 ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΝΕΕΣ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΡΟΛ ΣΤΟ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ» ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1014749&srv=266)

«Το νόημα των μηνυμάτων δυσφορίας των ευρωπαϊκών κοινωνιών εξακολουθεί να παρερμηνεύεται και να υποβαθμίζεται από τους υψηλόβαθμους χαρτογιακάδες που πληρώνονται αδρά για να χτίσουν και να διατηρήσουν ζωντανή την Ευρώπη, την ευρωπαϊκή ιδέα και συνοχή. Έτσι, για να δικαιολογήσουν τον παχυλό μισθό τους ορισμένες φορές, κατεβάζουν ιδέες που επιδέχονται κριτικής, όπως αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω.

Υπό τον φόβο εκπροσώπησης των άκρων στο Ευρωκοινοβούλιο, εν όψει των ευρωεκλογών του 2014, η ΕΕ με τον μειωμένο προϋπολογισμό για το 2014-2020 βρήκε πόρους για να χρηματοδοτήσει  μια στρατιά από ανώνυμα ''Trolls'', – σωστά διαβάσατε μια στρατιά από ανώνυμα ''Trolls'' (Ευρωπαίους αξιωματούχους που δρουν ανώνυμα)  – που ήδη έχουν λάβει θέσεις στα διαδικτυακά φόρουμ  συζητήσεων,  στο FB και στο twitter.  Αποστολή τους να  αντικρούουν όποιον εκφέρει αντίθετη, από την επιθυμητή,  άποψη για την ΕΕ –  εκείνη δηλαδή των ευρωενθουσιαστών όπως αποκαλούνται στη Γαλλία –  και σε γενικότερες γραμμές για την αντιμετώπιση του  αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού .»

 

22/01/2013 ΟΙ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΚΟ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΩΝ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ» ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΥΝ «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ» ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (http://www.oatye.gr/index.php?start_from=3&ucat=&archive=&subaction=&id=&)

 

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Καταστατικού για τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας της Ευρώπης"

Τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας στηρίζουν την οικονομία και το κοινωνικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Eνωσης» 

«Η Αλληλεγγύη είναι η ύστατη ασπίδα προστασίας ενάντια στις ανισότητες», τόνισε ο Βέλγος Ευρωβουλευτής κ. Marc Tarabella (από την ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών)υπογραμμίζοντας ότι τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας στηρίζουν την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς προσφέρουν υγειονομική κάλυψη και κοινωνικές υπηρεσίες σε περισσότερους από 160 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες.»

 

03/11/12 (Από https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1434218)

«Οι συνεταιρισμοί, τα αλληλοβοηθητικά ταμεία υγείας, οι ενώσεις και τα ιδρύματα (CMAF) σημειώνουν «μία διαφορετική προσέγγιση στην επιχειρηματικότητα», που βασίζεται στα κοινά χαρακτηριστικά και τις κοινές αξίες που ακολουθούν:· Το προβάδισμα των ατομικών και κοινωνικών στόχων έναντι του κεφαλαίου· Την υπεράσπιση και εφαρμογή των αρχών της αλληλεγγύης και της ευθύνης.· Σύνδεση συμφερόντων μελών και γενικού συμφέροντος · Δημοκρατικό έλεγχο από τα μέλη· Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή ως μέλος· Διαχείριση της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας όσον αφορά τις αρχές· Τα πλεονάσματα να προορίζονται πρωταρχικώς  για τη διαρκή ανάπτυξη σχεδίων, για το συμφέρον των υπηρεσιών των μελών και για το κοινό συμφέρον. »

 

 

ΤΙ ΛΕΓΑΜΕ ΕΜΕΙΣ

 

10/2/13 ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

«Η Νέα Διεθνής Τάξη που σηματοδότησαν αφενός η άνοδος της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, σαν συνέπεια της ανάδυσης του νέου φαινόμενου των πολυεθνικών, και αφετέρου η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», χαρακτηρίζεται από δύο αλληλένδετα στοιχεία. Το ένα αφορά το οικονομικό επίπεδο, και συνοπτικά ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση», ενώ το άλλο, το πολιτικό επίπεδο, αφορά  τη μορφή που παίρνει στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης η κοινοβουλευτική «δημοκρατία». Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι μη αναστρέψιμα φαινόμενα μέσα στο διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, και δεν έχουν επομένως σχέση με συνωμοσίες, δόγματα και κακές πολιτικές «κακών» πολιτικών, όπως ισχυρίζεται αποπροσανατολιστικά η ρεφορμιστική Αριστερά.

Ανάλογα, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλά η συνέχιση της αποτυχημένης απόπειρας στις αρχές του περασμένου αιώνα για τη διεθνοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, όπως ισχυρίζονται αναχρονιστικές εκδοχές του Μαρξισμού που βασίζονται σε αντίστοιχα αναχρονιστικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού και του υπερ-ιμπεριαλισμού οι οποίες αγνοούν το θεμελιακό γεγονός που χαρακτηρίζει τη σημερινή παγκοσμιοποίηση: την ουσιαστική απώλεια της οικονομικής και, συνακόλουθα, της πολιτικής (αλλά και πολιτιστικής) κυριαρχίας. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι δηλαδή μια δομική αλλαγή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννήθηκε και καθολικεύθηκε χάρη στην μαζική εξάπλωση των πολυεθνικών, οι οποίες σήμερα ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο και παραγωγή, μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο που καθορίσαν οι ίδιες, με βάση τους διεθνείς οργανισμούς κάτω απο τον έλεγχό τους, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το ΔΝΤ αλλά και οικονομικές ενώσεις όπως η ΕΕ και η NAFTA. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο συνοψίζεται στο άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών εμπορευμάτων και κεφαλαίου και τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις που καθιερώνουν την ανταγωνιστικότητα σαν το παγκόσμιο κριτήριο του τι, πως και που θα παραχθεί…»

(Τάκης Φωτόπουλος «Παγκοσμιοποίηση και Κοινοβουλευτικές Χούντες» http://periektikidimokratia.org/fotopoulos/grE/02_10/pagkosmiopoiiisi-koinovouleftiki-xounta)

 

18/10/12 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΕ

«Στις διαβουλεύσεις αυτές και άλλες πολλές που γίνονται «κεκλεισμένων των θυρών», η EE εντείνει τις διεργασίες της προς την κατεύθυνση της λεγόμενης «πολιτικής ολοκλήρωσης». Δηλαδή της πολιτικής ένωσης των κυρίαρχων ελίτ της ΕΕ, που διαχειρίζονται την Παγκοσμιοποίηση μαζί με την Αμερικανική και Ιαπωνική ελίτ (η Τριάδα δηλαδή που συναπαρτίζει την υπερεθνική ελίτ), με βάση μια Δημοσιονομική και Τραπεζική Ένωση, η οποία θα μειώσει τις αστάθειες του συστήματος στην Ευρωζώνη, αλλά την ίδια στιγμή θα στερεί από όλα τα κράτη-μέλη την οποιασδήποτε οικονομική και, κατά συνέπεια, πολιτική κυριαρχία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς. Αυτό σημαίνει ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση η οποία μέχρι τώρα υπήρχε ανεπίσημα (μέσω του G7, κλπ.), έχει μπει πλέον επίσημα στη φάση θεσμοποίησης της. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται ότι είναι πολύ πιθανό στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η υπερεθνική ελίτ (δηλαδή οι ελίτ των G7 και γενικά οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και οι γραφειοκράτες, ακαδημαϊκοί κλπ. που κινούνται και επωφελούνται γύρω από αυτές) να υιοθετήσει ακόμα και ένα ενιαίο νόμισμα για την οικονομική κυριαρχία της μέσα στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, και ότι ακόμη περισσότερη εξουσία θα συγκεντρώνεται στα χέρια των ελίτ, μέσω κάποιας μορφής υπερεθνικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που θα αποτελέσει πλέον το ιδανικό πολιτικό συμπλήρωμα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, ενώ οι Εθνικές Αντιπροσωπευτικές «Δημοκρατίες» θα αποτελούν τα τοπικά «δημοτικά συμβούλια» που θα εκτελούν τις αποφάσεις της.»

(Από την Ανακοίνωση του Δικτύου μας «Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΕΕ/ΟΝΕ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ»

http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2012-10-18/egklima-ee-metopo-mekea )

 

 

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΩΝ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ ΤΟΥ

 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2011 ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ:

– ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΚΑΙ «ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ» ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΑΚ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», ΜΕ ΑΞΟΝΑ ΤΗΝ –ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ- ΕΛΕ (ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ) ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ, «ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (ΕΕ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ).

– ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟ (ΕΠΙΣΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ) ΦΙΛΜ DEBTOCRACY –ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΕΛΕ- ΑΝΑΓΕΙ ΤΗ «ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ» ΣΕ ΒΑΣΙΚΟ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΙΣΔΥΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ «ΟΝΟΜΑΤΩΝ» (ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ, ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ Κ.Α.) ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΙ» ΤΗΣ «ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»)  ΣΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.

 

– ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΑΜΕ ΤΟΤΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ: (http://periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2011-06-10/ekseftelismos-amesi-dimokratia-syntagma-aristera):

«Απόκειται επομένως στην ίδια τη Λαϊκή Συνέλευση να αποδοκιμάσει τη σημερινή στημένη συνέλευση για το Χρέος όπου θα ακούσει παραλλαγές των ανώδυνων απόψεων που άκουσε και τη Δευτέρα και να αποφασίσει τη σύγκληση άλλης συνέλευσης με θέμα «Τα αίτια της κρίσης του συστήματος στην Ελλάδα και οι τρόποι διεξόδου από αυτήν» όπου θα κληθούν να μετάσχουν μόνο επιστήμονες που δέχονται την αρχή ότι έξοδος από την κρίση χωρίς έξοδο από την ΕΕ (και όχι απλά το Ευρώ) είναι αδύνατη. Και είναι αυτονόητο ότι θ’ αποφασίσει μόνο η Λαϊκή Συνέλευση ποιο θα είναι το θέμα της εκδήλωσης και οι ομιλητές σε αυτή, και όχι κάποιοι …για λογαριασμό της, με τις συνοπτικές διαδικασίες για λήψη βασικών αποφάσεων και το συστηματικό «καπέλωμα» μέσα από τις ουσιαστικά ελεγχόμενες «ανοιχτές» επιτροπές και ομάδες, όπως γίνεται στη σημερινή παρωδία άμεσης δημοκρατίας που έχει επιβάλλει η ρεφορμιστική Αριστερά στο Σύνταγμα»

 

 

11/2011-03/2012 ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΔ (ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ) ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΗ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΔΙΑΒΟΗΤΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ «ΤΡΟΛ», ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΚΑΝΕ ΣΤΙΣ «ΠΛΑΤΕΙΕΣ».

(ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ – Ο βρώμικος πόλεμος εναντίον της ΠΔ και η αντίδραση στη συντεταγμένη λάσπη)

 

 

09/08/12 ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΕΣ

(Από άρθρο στο http://newpost.gr/post/145760/to-paraskinio-tis-synantisis-toy-aleksi-tsipra-me-ton-simon-peres/ για τη συνάντηση Τσίπρα-Πέρες)

«Προφανώς η προοπτική της εξουσίας αποδυναμώνει επι το ρεαλιστικότερον πάγιες θέσεις του κόμματος, στην εξωτερική πολιτική. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τις μεγαλύτερες κυβιστήσεις με πρώτη την υπαναχώρηση από την θέση για έξοδο από το ΝΑΤΟ, αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. 

Και παρά το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας κράτησε κλειστά τα χαρτιά του, στη συνάντηση θα πρέπει να έγινε ουσιαστική συζήτηση, κράτησε άλλωστε μια ώρα. Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας έχει αποδείξει ότι δεν έχει πρόβλημα να μην ανταποκριθεί σε προσκλήσεις για συνάντηση, όπως έγινε π.χ. με την τρόικα, ή στο παρελθόν με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια. 

Είναι πάντως ενδεικτικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που στο πρόγραμμα του εμφανίζεται λάβρος κατά του Ισραήλ γνωρίζοντας ότι έχει κλειστεί ραντεβού Τσίπρα – Πέρες απέφυγε να βγάλει ανακοίνωση καταδίκης της επίσκεψης Πέρες και της ελληνοισραϊλινής συνεργασίας. Αυτό το έκανε μόνο το ΚΚΕ

 

 

28/10/2012 Η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΡΟΣΚΥΝΑΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΤΗ – ΛΑΚΕ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, «ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟ» ΤΣΟΜΣΚΙ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΛΥΦΕΙ ΤΗ «ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΗ» ΕΕ

(http://www.periektikidimokratia.org/2012-10-28/chomsky-kritiki)

 «Η συνέντευξη του "μεγάλου διανοητή" μιλάει αρχικά από μόνη της. Η μεγαλόψυχη ΕΕ απλά έπεσε θύμα της ίδιας της μεγαλοψυχίας της, με τις "κακές της πολιτικές" (που προφανώς πήραν κάποιοι μοχθηροί ή «ανόητοι» εγκέφαλοι), οι οποίες απλά δεν «ταιριάζουν» στην περιφέρεια όπως στην Ελλάδα. Το ανέκδοτο είναι ότι στην ίδια συνέντευξη ο Τσόμσκι αποποιείται τον χαρακτηρισμό του συνωμοσιολόγου, ενώ οι ίδιες οι θέσεις του αυτές είναι η πεμπτουσία της συνωμοσιολογίας, και μάλιστα μιας συνωμοσιολογίας από εντελώς -συστημική και φιλο-ΕΕ σκοπιά.» […]

« “Λογικό συμπέρασμα” για τον ίδιο και τους πρόθυμους ακόλουθους του Τσόμσκι είναι ότι για την κρίση ευθύνονται οι κακοί σχεδιασμοί των ελίτ μιας «μεγαλόψυχης» κατά τ’ άλλα ΕΕ (όπως τη χαρακτηρίζει ξεδιάντροπα ο μέγας αναλυτής), η διαφθορά, και άλλες συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, και όχι η ίδια η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ο φορέας της στην Ευρώπη που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση!»

 

 

22/01/2013 Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΩΝ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ» ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΙ ΟΛΑΝΤ ΠΕΡΙΟΔΕΥΕΙ ΣΤΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ – ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ

(Από  ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ – Brookings Institute, Levy, George Soros: Περαιτέρω οδηγίες απο τα Think Tanks της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ)

«Στην ανακοίνωσή του για την επερχόμενη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα με τίτλο "Η Ελλάδα και οι οικονομικές προκλήσεις του μέλλοντος" που θα πραγματοποιηθεί στις 22 Ιανουαρίου, το Ινστιτούτο Brookings σημειώνει ότι οι θέσεις στην αίθουσα έχουν ήδη εξαντληθεί… Αυτό είναι αναμφισβήτητα μια μεγάλη τιμή για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ελλάδα ευρύτερα. Γιατί το Brookings δεν είναι απλώς άλλη μια "δεξαμενή σκέψης" της Ουάσινγκτον. Είναι, σύμφωνα με το σχετικό με το ινστιτούτο λήμμα της wikipedia, "η υπαριθμόν ένα δεξαμενή σκέψης στην ετήσια βαθμολογία δεξαμενών σκέψης που δημοσιεύει το περιοδικό Foreign Policy"…. Θυμίζουμε ότι το ίδιο περιοδικό ενέταξε φέτος τον φίλο του Αλέξη Σλαβόι Ζίζεκ στους εκατό σημαντικότερους στοχαστές του κόσμου…» […]

«Το Ινστιτούτο Levy, το οποίο συνδιοργανώνει την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (Μηλιός, Δούρου, Σταθάκης, Παππάς) ιδρύθηκε από τον Leon Levy το 1986. Ο Leon Levy γεννήθηκε το 1925 και πέθανε το 2003. Ήταν, σύμφωνα με την Wall Street Journal, "μια επενδυτική ιδιοφυϊα της Wall Street", ο οποίος βοήθησε στη δημιουργία των hedge funds και των mutual funds. Ο πατέρας του, Jerome Levy, ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας, και έδινε έμφαση στην σημασία των εταιρικών κερδών για την κατεύθυνση της εθνικής οικονομίας.» […]

«Η πιο πρόσφατη και η πιο διεφθαρμένη ως τώρα δημόσια στάση έρχεται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα, ο οποίος στάθηκε μπροστά στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος στην Ουάσινγκτον και συσχέτισε τις προσπάθειες του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ να αποκαταστήσει την τάξη με την λατρεία θανάτου και της φυλετικής ανωτερότητας του εμπνευσμένου από την αμερικάνικη και βρετανική ευγονική, χρηματοδοτημένου από την οικογένεια Μπους και διευκολυμένου από την IBM Αδόλφου Χίτλερ. Ακόμα χειρότερο και από την πραγματική ιστορία πίσω απ' τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι το γεγονός ότι από τότε οι ΗΠΑ έχουν διεξαγάγει μια παγκόσμια καμπάνια συστηματικών θηριωδιών, σκοτώνοντας άνετα τόσους Βιετναμέζους και Ιρακινούς όσους Εβραίους σκότωσε ο Χίτλερ.»[…]

«Όπως είναι γνωστό στα ελληνόφωνα ΜΜΕ, η τρίτη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (εκτός δηλαδή αυτών στα Ινστιτούτα Levy και Brookings) στις ΗΠΑ θα διεξαχθεί στο Πανεπιστήμιο Columbia. Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση του Institute for New Economic Thinking (Ινστιτούτου για τη Νέα Οικονομική Σκέψη), θα λάβει χώρα στις 24 Ιανουαρίου και θα έχει τίτλο "Το μέλλον της Ελλάδας και η Ευρωζώνη".

Όπως βλέπετε στην εικόνα από το σχετικό δελτίο Τύπου, το τρίτο αυτό Ινστιτούτο φιγουράρει στη λίστα των χορηγών αυτής της ομιλίας, μαζί με το Ινστιτούτο Levy.

Σύμφωνα με το σχετικό λήμμα της Wikipedia για το Ινστιτούτο για τη Νέα Οικονομική Σκέψη, πρόκειται για μια ακόμα "δεξαμενή σκέψης" η οποία δημιουργήθηκε το 2009 με δωρεά του George Soros (50 εκατομμυρίων δολαρίων), η οποία συμπληρώθηκε από δωρεές άλλων προσωπικοτήτων του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Wall Street.»

 

10/03/2013 ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ» ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ THINK TANKS ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ ΕΛΙΤ

(http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=349568)

«Για «συμμαχίες» έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας χτες το βράδυ, αμέσως μετά την επιστροφή του από τη Βενεζουέλα, σε διημερίδα του ΙΝΕΡΠΟΣΤ και του Levy Economics Institute με θέμα της την έξοδο από την κρίση. Εκτίμησε πως είναι κορυφαίο ζήτημα η κοινωνική και πολιτική συμμαχία, αλλά παράλληλα αποτελεί «απειλή, μήπως, μέσα από την επιδίωξη της κυβερνητικής συμμαχίας χάσουμε τον ριζοσπαστισμό μας, την ψυχή μας», γι’ αυτό –είπε- «πρέπει οι άλλοι να γίνουν πιο ριζοσπάστες, όχι εμείς πιο συντηρητικοί».»

 

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΙ»;

 

11/11 ΞΕΚΙΝΟΥΣΑΝ ΓΚΕΜΠΕΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΔ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑ ΙΝΤΙΜΙΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΜΠΛΟΓΚΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ (ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ) ΤΡΟΛ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.

(http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2011-11-30/indymedia-systimikoi-koukouloforoi)

(http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2011-12-17/indymedia-gkempelikis-propagandas-sineheia)

(http://www.periektikidimokratia.org/%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%86%CE%B5%CF%81%CE%AD%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%C2%BB-%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%C2%AB%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82)

 

11/12/2012 ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΙΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΛΑΚΕΔΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ (ΣΤΑΘΑΚΗΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ, «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» ΚΛΠ.)

Με αφορμή κοινή εκδήλωση «Ελευθεριακών» – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΚ – ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ για την «Αλληλέγγυα Οικονομία»

 «Η, και τυπική πλέον, συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΚ και αυτοαποκαλούμενων "ελευθεριακών", αποτελεί σημείο καμπής και συνέπεια μιας συστηματικής διαδικασίας άλωσης απο τα μέσα των αντισυστημικών τάσεων του ελευθεριακού χώρου, αντίστοιχη με την άλωση του κομουνιστικού προτάγματος που έγινε στον ελλαδικό χώρο μετά την μεταπολίτευση και τοποθέτησε στο "σβέρκο" της ελληνικής κοινωνίας την "αριστερά" που το σύστημα έστησε ως την ενδεδειγμένη "αντιπολίτευση" προς αυτό.»

 

8/12/12 ΛΑΣΠΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΩΣ «ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ» ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ Ν. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΕΝΩ «ΚΡΙΤΙΚΑ» ΥΙΟΘΕΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!

(Από «Ελευθεριακό» πόρταλ που παλεύει κατά των… «κακών πολιτικών» -χωρίς ίχνος αντισυστημικής ανάλυσης- και εξαπατάει συστηματικά με φιλελεύθερες διαστρεβλώσεις της «Άμεσης Δημοκρατίας» και εξεγερσιακές «αναλύσεις» τους «Αγανακτισμένους» )

 «Μέρος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης θα μπορούσε να ονομαστεί η λειτουργία οποιουδήποτε διακρατικού θεσμού: από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Μαφία, την Καθολική Εκκλησία, τα Χρηματιστήρια, την Monsanto, την Google (της οποίας την πλατφόρμα Blogspot χρησιμοποιούν οι διάφοροι πολέμιοι της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης!!!), μέχρι και την Διεθνής Αμνηστία, τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, τον ΟΗΕ, το Human Rights Watch και το internet. Συνεπώς, η Παγκόσμια Διακυβέρνηση δεν είναι κάτι απαραίτητα αρνητικό, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε τις δυναμικές του διαδικτύου στην διάδοση πληροφοριών* από διάφορα μέρη του πλανήτη που τα επίσημα ΜΜΕ αποκρύπτουν

* Ο εν λόγω «ελευθεριακός αναλυτής» του πόρταλ «EAgainst» (γνωστός και ως "Julien Febvre"), ο οποίος εδώ δηλώνει διαπρύσιος θιασώτης της «δημοκρατίας» (της λάσπης;) του Ίντερνετ –όπως οι ΜΚΟ που εμφανώς συμπαθεί και πρωθούν την Παγκοσμιοποίηση των «δικαιωμάτων» και τις κτηνωδίες κατά των λαών–, συγκαταλέγεται στα «τρολ» της «Αυτονομίας» που συμμετείχαν πέρυσι μέσα από δημοσιεύσεις τους κυρίως σε δημόσιους τοίχους στο Facebook, στη λασπολογική επίθεση κατά του Τάκη Φωτόπουλου, με αναρτήσεις ακόμα και κηδειόσημων εναντίον του. Προφανώς είναι αυτή η παγκοσμιοποιημένη «ελευθερία» της λασπολογίας του ίντερνετ που θαυμάζει!

Είναι επίσης αποκαλυπτικό ότι ο ίδιος παραδέχτηκε πως μποϊκόταρε πρόταση, όχι από συμφοιτητές του για να κληθεί να μιλήσει ο Τ.Φ., στο Πανεπιστήμιου του όπως είχαμε παρανοήσει τα λόγια του, αλλά κάτι ακόμα χειρότερο: Τον μποϊκόταρε από το να μιλήσει στη Συνέλευση του Λονδίνου, με …εμπεριστατωμένες κραυγές του τύπου «ΌΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ», όπως αποκάλυψε πάλι «περήφανα» στους κρετίνους «ελευθεριακούς» “Facebook friends” του, σε δημόσιους τοίχους στο Facebook.

 

 

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ

 

ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΜΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΘΕΣΜΙΣΗΣ ΤΗΣ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ», Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ.

ΕΙΤΕ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΣΤΗ ΣΥΜΠΗΞΗ ΕΝΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟΝΤΟΥΛΑΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ – ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΟΛΙΚΟΥΣ ΕΓΚΑΘΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», ΕΙΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ.

ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΧΤΟΥΝ ΑΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΙΞΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΣΤΥΛΟΒΑΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΑΣΤΗ – ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΗ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΝΕΡΓΑ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ.

ΕΜΠΡΟΣ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ/ΟΝΕ, ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΗΣΤΕΦΘΕΝΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.

 

 

 

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Δείτε επίσης: 

 

 

 

 

 


Όταν η εκφυλισμένη “αριστερά” ανακάλυψε την αυτοδιαχείριση… – Μια οφειλόμενη απάντηση στην ηγεσία του ΕΕΚ.

0

 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

9 Μάρτη 2013

 

Στις  17-2-2013, το Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας, με αφορμή την ανάληψη του ελέγχου του εργοστασίου από τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ., έβγαλε ανακοίνωση (Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «αυτοδιαχείρισης» και «αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και εργαζομένων😉 με συγκεκριμένες προτάσεις για την πολιτικοποίηση του αγώνα των εργαζομένων του εργοστασίου, που θα εξασφάλιζε τη πραγματική βιωσιμότητα του εγχειρήματος και μάλιστα σε συνδυασμό με τις ευρύτερες ανάγκες της υπολοιπης τοπικής κοινωνίας και θα συνέδεε τον αγώνα τον εργαζομένων με τον αγώνα όλων των λαϊκών στρωμάτων της χώρας που εξαθλιώνονται μέσα στα πλαίσια της οικονομικης κατοχής που εφαρμόζει η διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία μέσω των μηχανισμών της στον Ευρωπαϊκό χώρο: ΕΕ/ΟΝΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ…

Προτείναμε τη δημιουργία συνελεύσεων σε χώρους εργασίας και τοπικές/δημοτικές συνελεύσεις με άμεσο στόχο την ΕΞΟΔΟ από την ΕΕ/ΟΝΕ για την οικονομική αυτοδυναμία η οποία αποτελεί προϋπόθεση για κάθε είδους μακροπρόθεσμης συστημικής αλλαγής, αλλά και τη μοναδική λύση για την ακύρωση όλων των συμβάσεων με τη Τρόικα που επιβάλλουν συνθήκες μεσαίωνα / ομηρίας για τους εργαζομένους και έχουν φτάσει ήδη η δημόσια περιουσία να ξεπουλιέται όσο-όσο σε εμίρηδες και σεΐχηδες.

Μέσα σε ένα περιβάλλον πλήρους κινεζοποίησης/αποικιοποίησης της χώρας με την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, την εξαγορά των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας από τις πολυεθνικές έναντι πινακίου φακής  και τη δημόσια γη να ξεπουλιέται σε μεγαλοκαρχαρίες εγκληματίες της υπερεθνικής ελίτ, από το Κατάρ κλπ. και με δεδομένο την ανυπαρξία και την ανικανότητα της αριστεράς που μοιάζει να έχει χωθεί στο καβούκι της «επαναστατικής» ρητορολογία της, η μαζικοποίηση του αγώνα όλων των κοινωνικών ομάδων μέσα από ένα Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης αποτελεί μονόδρομο. Και αποτελεί μονόδρομο ειδικά στις σημερινές συνθήκης εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων αν έχουμε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια ως πολιτικά όντα να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τα παραδείγματα αυτοδιαχείρισης και εργατικού ελέγχου που έχουν παρουσιαστεί στο κοντινό παρελθόν, για να διδαχτούμε από τα λάθη και για να προτείνουμε και να εγκαθιδρύσουμε σε στέρεες βάσεις  την εργατική  και περαιτέρω την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και όχι βέβαια να «επιχειρούμε» καπιταλιστικά με «εργατικό έλεγχο».

Αναφέραμε στη προηγούμενη ανακοίνωσή μας όλο το φάσμα των μορφών εργατικού ελέγχου που επιχειρήθηκε, από τη περίπτωση του Μοντραγκόν, την Αργεντινή, ακόμη και την περίπτωση του γενικευμένου εργατικού ελέγχου που υιοθετήθηκε στα πλαίσια ενός ολόκληρου κράτους όπως αυτού στη Γιουγκοσλαβία ακριβώς για να στοιχειοθετήσουμε ότι ο εργατικός έλεγχος είναι βιώσιμος μόνο στα πλαίσια ενός συστήματος που ενσωματώνει την παραγωγή στις ανάγκες μια αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας η οποία ορίζει η ίδια, τι, πόσο και πώς παράγεται και όχι καταδικάζοντας τους εργαζόμενους να «αυτοδιαζειρίζονται» τη μιζέρια τους μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του κτηνώδους ανταγωνισμού  των ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Επειδή λοιπόν η αυτοδιαχείριση εργασιακών χώρων δεν είναι κάποιο προϊόν παρθενογένεσης που μας έπεσε ξαφνικά από ένα παράλληλο σύμπαν…  η στοιχειώδης πολιτική αξιοπρέπεια επιβάλει την προστασία και την ενδυνάμωση παρόμοιων εγχειρημάτων με βάση την ιστορική εμπειρία ώστε να αποτελέσουν τους πυρήνες για τη συστημική αλλαγή και όχι να εκφυλιστούν ως μια «εναλλακτική» καπιταλιστική επιχείρηση που κουβαλάει μαζί της (αναγκαστικά) και όλα τα συμπτώματα του καπιταλισμού (ανεργία, απολύσεις, κανένας περιβαλλοντικός περιορισμός που αφορά τη παραγωγή των προϊόντων κλπ) μέχρι να υποχρεωθεί από τον ανταγωνισμό να κλείσει. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο εργατικός έλεγχος – σε συνθήκες που δεν έχει καταληφθεί η εξουσία από ένα αντισυστημικό κίνημα αλλά όταν οι «αυτοδιαχειριζόμενες» επιχειρήσεις λειτουργούν στα πλαίσια της Αγοράς – χρησιμοποιείται από τις ίδιες τις εταιρείες για την αύξηση της παραγωγικότητάς τους, μετατρέποντας τους εργαζομένους σε συνιδιοκτήτες και την έννοια του «εργατικού ελέγχου»  σε χρήσιμο εργαλείο αύξησης της αποδοτικότητας.

Πολύ απλά: αυτοδιαχείριση μέσα στη διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς όχι μόνο θα ειναι βιώσιμη στον βαθμό (και για όσο χρόνο οι ελίτ κρίνουν σκόπιμο  να επιβιώσει, αφού οποιαδήποτε στιγμή έχουν την οικονομική δύναμη να την συντρίψουν, αλλά και αποτελεί εξαπάτηση οτι δήθεν αποτελεί βήμα για μια αυτοδιευθυνόμενη οικονομία. Στην πραγματικότητα είναι βήμα για την πλήρη ενσωμάτωση των εργαζομένων στο σύστημα και τη μετατροπή τους σε μικρούς ‘ψευτο-καπιταλιστές’! Το ότι θα παίρνουν αποφάσεις με «άμεση δημοκρατία» δεν αλλάζει βέβαια τίποτα, αφού το τι παράγουν, πώς το παράγουν και για ποιον δεν καθορίζεται με αποφάσεις του κοινωνικού συνόλου, αλλά με βάση τους νόμους της αγοράς και της συνακόλουθης ανταγωνιστικότητας!

Όπως κάθε πολιτική πρόταση, έτσι και αυτή του δικτύου της ΠΔ προσπάθησε να βάλει το δικό της λιθαράκι στον πολιτικό διάλογο και με αφορμή τη περιπτωση της ΒΙΟΜΕ. Σε αντίθεση με τα παραπάνω, κάποια από τα γνωστά «επαναστατικά» δεκανίκια του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να βγάλουν ανακοίνωση εξ ονόματος των εργαζομένων κατά της πρότασης της ΠΔ επειδή έθιγε ακριβώς το ζήτημα της ευρύτερης πολιτικής στόχευσης του εγχειρήματος η οποία και θα κρίνει τη βιωσιμότητα του ή αντίθετα τον εκφυλισμό του σε προεκλογικό εργαλείο του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι  η ανακοίνωση-παραλήρημα του ΕΕΚ («Εμπρός σύντροφοι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ.») με ηλίθιους χαρακτηρισμούς χωρίς ίχνος πολιτικής τοποθέτησης απέναντι στη συγκροτημένη πρόταση της Περιεκτικής Δημοκρατίας, ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσκεψη Τσίπρα στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, για να εξασφαλιστεί το καπέλωμα της πρωτοβουλίας των εργαζομένων ώστε να μην αποκτήσει πολιτικό περιεχόμενο, καθώς παρόμοιες πρωτοβουλίες που θα αποκτήσουν πολιτικές απεξάρτησης από τα δεσμά της Παγκοσμιοποίησης θα αποτελέσουν και την αρχή του τέλους της ενσωμάτωσης της χώρας στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές και το τέλος για κάθε λιμοκοντόρο παρατρεχάμενο της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ που λυμαίνεται το λαό με ροζ, κόκκινες και πολύχρωμες σημαίες…

Μέσα στο παραλήρημα του –δήθεν– υπερ-επαναστατικού κειμένου του ΕΕΚ, διαβάζουμε ότι η ΠΔ επιδιώκει συνεργασία με αστούς…, ότι προσφέρει μόνο «θεωρία», ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι του ΕΕΚ έχουν «λιώσει τις σόλες τους» σε παραστάσεις «αλληλεγγύης»… ενώ η ΠΔ όχι… και άλλα ωραία τσιτάτα που προσπαθούν να κρύψουν την επιχείρηση καθοδήγησης των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ – και όχι μόνο – προς ενα δρόμο εκφυλισμού που πολλές φορές το έχουμε συναντήσει σε όλες τις μορφές του και αντιμετωπίσει με συγκεκριμένες προτάσεις.

Αρχικά να δηλώσουμε ότι ουδέποτε θελήσαμε ουδεμία σχέση με το γνωστό κέντρο της εκφυλισμένης εξωκοινοβουλευτικής «αριστεράς» που λειτουργεί ως υποστήλωμα του «νεοΠασοκισμού» στην Ελλάδα, ούτε βέβαια υπάρχει περίπτωση να κανουμε διάλογο με άτομα της ηγεσίας τους που έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη εδώ και πολλά χρόνια,. Ωστόσο ακόμα και οι ηλιθιότητες επειδή μερικές φορές γίνονται επικίνδυνες για τα λαϊκά συμφέροντα – όπως γίνεται σαφές με τις τελευταίες εξελίξεις καπελώματος από τον ΣΥΡΙΖΑ–  πρέπει να απαντώνται, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από χρήσιμους «ηλιθίους» συνεργάτες του Τσίπρα και των σιωνιστικών κέντρων που δρουν στην Ελλάδα…

ΠΕΡΙ «ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ»…

Συνοπτικά λοιπόν, η αποδέσμευση  από την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική Παγκοσμιοποίηση δεν είναι «συνεργασία αστών» όπως λασπολογικά γαβγίζουν στο παραπάνω «άρθρο», άλλα  ταξικός/κοινωνικός αγώνας των λαϊκών στρωμάτων που στρέφεται  κατά της υπερεθνικής και ντόπιας ελίτ και ακόμη σημαντικότερο ανοίγει τον δρόμο σε μια διαδικασία αυτοδύναμης ανάπτυξης και δίνει την ευκαιρία ώστε ο ίδιος ο λαός δημοκρατικά να επιλέξει ανάμεσα σε εναλλακτικές μορφές κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης (κρατικός σοσιαλισμός, ελευθεριακός σοσιαλισμός, Περιεκτική Δημοκρατία κλπ). Αν θέλουν κάποιοι να «ανακαλύψουν»  «αστικές συνεργασίες»  της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, προφανώς καθρέφτη έχουν…  Η χρησιμοποίηση των ΕΕΚ, ΑΚ και διαφόρων δορυφόρων τους για να προλειανθεί το έδαφος στην ΒΙΟΜΕ  για την επίσκεψη Τσίπρα αποτελεί την πάγια τακτική που εφαρμόζει η ηγεσία του ΕΕΚ και οι συνοδοιπόροι τους σε κάθε κρίσιμη στιγμή, με μοναδικό στόχο ο προβληματισμός του κόσμου να οδηγηθεί πάση θυσία σε πλαίσια που ΔΕΝ αμφισβητούν τους μηχανισμούς  που μας ενσωματώνουν στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές. Η συγκεκριμένη τακτική εφαρμόστηκε και στην περίπτωση της ΒΙΟΜΕ  για να εξασφαλιστεί το καπέλωμα του εγχειρήματος των εργαζομένων. Και βέβαια το καπέλωμα της ΒΙΟΜΕ  δεν είναι  η μόνη περίπτωση που έβαλαν «πλάτες» στον ροζ νεοΠασοκικό νεκροθάλαμο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοιο  παράδειγμα αποτελεί η στάση της ηγεσίας του ΕΕΚ στις τελευταίες εκλογές με την έμμεση  υποστήριξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάζουμε λοιπόν από την μαρξιστική ομάδα «ΠΡΑΞΙΣ»:

Από την εξέγερση του Δεκέμβρη στο αριστερό πεζοδρόμιο του ΣΥΡΙΖΑ»)

 «[…]Έτσι και αλλιώς είναι σχεδιασμένο τα τμήματα αυτά (και το ΕΕΚ συγκεκριμένα) να παίξουν τον ρόλο του "χρήσιμου ηλίθιου" στα επερχόμενα παζάρια και τις εσωκομματικές ισσοροπίες παράλληλα βέβαια με τον ρόλο του αριστερού πλυντηρίου…»[..] «Το τέλος της “επαναστατικής αριστεράς”  δημιουργεί για τα ταξικά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτούς τους χώρους νέα καθήκοντα πέρα απο τους διαβρωμένους απο την αστική ιδεολογία και τους τυχοδιωκτισμούς μηχανισμούς και τις πολιτικά εκφυλισμένες ηγεσίες τους[…]»

Για παρέκκλιση θέσεων και «αστικές συνεργασίες» καλό είναι λοιπόν να κοιταχτείτε στο καθρέφτη και να απαντήσετε γιατί η ίδια η ηγεσία του ΕΕΚ ήρθε ακόμη και σε έμμεση αποκήρυξη των θέσεων του Ευρωπαϊκού Τροτσκιστικού κόμματος χάριν της αναστήλωσης του νεοπασόκικου και φιλοσιωνιστικού μαγαζιού (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) στην Ελλάδα…(«Ο ΣΥΡΙΖΑ από τη σκοπιά των Ευρωπαίων Τροτσκιστών»)

Ακριβώς την ίδια τακτική εφάρμοσε το «επαναστατικό» ΕΕΚ μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ για να δεθεί ο Κυπριακός λαός στον μηχανισμό της ΕΕ και τελικά να καταλήξει και αυτός έρμαιο του ΔΝΤ. Η υποστήριξη του «αριστερού» Χριστόφια στη Κύπρο από το ΕΕΚ αποτέλεσε τη γνωστή διαδικασία προλείανσης του εδάφους για να ακολουθήσει στη συνέχεια η γνωστή υποστήριξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο Χριστόφια, όταν ο τελευταίος, ως νεος ΓΑΠ, παρέδωσε βορά το λαό του στις διαθέσεις των μηχανισμών της  παγκοσμιοποίησης και φυσικά της σιωνιστικής ελίτ, που έχει καταντήσει το μαρτυρικό νησί πεδίο ασκήσεων των δολοφόνων του IDF και του ΝΑΤΟ. Άξιος ο μισθός σας!!

Μια από τις «επαναστατικές» πράξεις του αρχηγίσκου του ΕΕΚ δεν θα μπορούσε να μην είναι και η στήριξή του στον «αγαπημένο διανοητή» της εκφυλισμένης «αριστεράς» και προσωπικά του Τσίπρα, Σλαβόι Ζίζεκ («Παρουσίαση του βιβλίου του Σλαβόι Ζίζεκ, "Λακάν"»), ο οποίος ανά τον κόσμο είχε αναλάβει να εξηγήσει το «φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ» και να διαφημίζει το «αριστερό» κόμμα που δεν προλαβαίνει να προσκυνάει πότε τους πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ και πότε τους Νεοδημοκράτες, από τον Μητσοτάκη… έως τον «εθνάρχη» Καραμανλή.

Φυσικά, οφείλουμε να γνωρίσουμε ή να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες/αναγνώστριες ότι ο Ζίζεκ τυγχάνει επιπλέον να είναι ένας από τους πιο άθλιους «αριστερούς» φιλο-σιωνιστές παγκοσμίως (μαζί με τους πιο «προσεκτικούς» σιωνιστές Τσόμσκι κλπ.) («Λαίσκαπροι: Ο Ζίζεκ και ο Στολίσκος της Γάζας»). Όπως θα δούμε τώρα, αυτή η σύμπλευση καθόλου τυχαία δεν είναι…

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΙΣΚΟΥ ΤΟΥ ΕΕΚ

Καθόλου άσχετες με τη συνολική στάση του ΕΕΚ είναι η συνεργασία του Σαββα Μιχαήλ με τα σιωνιστικά κέντρα – Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας (ΚΙΣΕ), με τη σιωνιστική στοά Μπένε Μερίτ κλπ…  γνωστά σιωνιστικά κέντρα και για το ρόλο τους στη συνέχιση της εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων αλλά και στην ευρύτερη μέση ανατολή.

  • Η συνεργασία με το ΚΙΣΕ:

«Σαμπεθάϊ Μάτσας (Σάββας Μιχαήλ):  Από τον Μαϊμονίδη στο γονιδίωμα»

  • Συνεργασία με τη σιωνιστική στοά της Μπένε Μπερίτ:

«Νέα από την Μπενέ Μπερίτ»

Η Μπενέ Μπερίτ έκλεισε τον κύκλο των δραστηριοτήτων της για την περίοδο αυτή με μία μεστή και πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του φίλου ιατρού κ. Σαμπεθάϊ Μάτσα με θέμα: Αναγνώσεις του Ταλμούδ.

Την ομιλία, που πραγματοποιήθηκε στις 30.05.01 στο Πνευματικό Κέντρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μεγάλος αριθμός μελών, νέων υποψηφίων μελών καθώς και φίλων της Οργάνωσής μας…»

Εμείς δε θυμόμαστε κανένα Μαρξ, Λενιν, Μπακούνιν να γλύφεται  με σιωνιστικές στοές και να τον ανακηρύσσουν σε «φίλο» και «συγγραφέα». Δεν θυμόμαστε επίσης τον Τρότσκι, ακόμη και μετά την εξορία του, να σπεύδει να ζητάει υποστήριξη και συνεργασία από την εβραϊκή πλουτοκρατία των μεγαλοαστών εβραίων… και δολοφόνων του Παλαιστινιακού και Σύριου λαού.

Δεν πρόκειται να επεκταθούμε περισσότερο σε αυτές τις γνωστές, εδώ και πολύ καιρό, αθλιότητες των παρατρεχάμενων των σιωνιστικών κέντρων που από τη μία «λιώνουν τις σόλες τους» να τρέχουν στις εκδηλώσεις των σιωναζιστών και από την άλλη γράφουν φετφάδες για το «κακό» Ισραήλ και έχουν χαλάσει πολλές σόλες και σάλιο για να σβήσουν την πολεμική του Μαρξ κατά των βολεμένων εβραίων (βλ Καρλ Μαρξ «Το εβραϊκό ζήτημα»), οι οποίοι επικαλούνται τη θρησκεία τους και τον «αντισημιτισμό» όταν θίγονται τα κεκτημένα τους, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων θεμελιακές θέσεις του Μαρξισμού, για να εξυπηρετήσουν μια προσωπική, μίζερη πολιτικάντικη ζωή που την παρέδωσαν στα χέρια των πιο συντηρητικών στρωμάτων της κοινωνίας.

Η ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΜΕΣΩ BROOKINGS INSTITUTE ΚΑΙ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΥ» ΑΛΑ ΕΕΚ.

Φυσικά ένας «φίλος» και «συνεργάτης» των σιωνιστικών ιδρυμάτων δε θα μπορούσε παρά να εκφράζει την άμεση υποστήριξή του στις παραστρατιωτικές ομάδες του ΝΑΤΟ και των μυστικών υπηρεσιών που δρούν ως νεοι ταγματασφαλίτες της Νέας Διεθνούς Τάξης που διαχειρίζεται η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Οι στημένες από την υπερεθνική ελίτ δολοφονικές ομάδες μισθοφόρων και τα τάγματα θανάτου των πιο ακραίων μοναρχο-φασιστικών στοιχείων, που  ονομάστηκαν «εξεγερμένοι» από τα Think Tanks της υπερεθνικής ελίτ μέσα από μια ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική επιχείρηση, κατά περίεργο τρόπο… ανακυκλώνεται μέχρι και σήμερα από τα ίδια κέντρα και (κομματικά ή μη) γκρουπούσκουλα που πουλάνε «ακομμάτιστη αυτοδιαχείριση» στους εργαζομένους της ΒΙΟΜΕ. Φυσικά με την απαραίτητη «επαναστατική» σάλτσα περί «εξεγερμένων» μισθοφόρων:

«Η συριακή εξέγερση ήταν αρχικά μια επανάσταση των στερημένων. Εκείνοι που προσπαθούν να παρουσιάσουν την εξέγερση των αραβικών μαζών με το επιχείρημα ότι «ο ιμπεριαλισμός παίζει το παιχνίδι του» προσπαθούν να κρύψουν ένα γεγονός, που αποδεικνύει ότι αυτή ήταν πράγματι μια επανάσταση: Από τον Μάρτιο του 2011, όταν ξεκίνησε η επανάσταση, μέχρι τον Αύγουστο του 2011, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η κυβέρνηση του ΑΚΡ (του κόμματος του Eρντογάν) στην Τουρκία δεν παρέλειψαν να δίνουν στον Μπασάρ Άσσαντ συμβουλές για το πώς να εξευμενίσει την επανάσταση…» (Συρία: Eπανάσταση των στερημένων και ιμπεριαλιστική επέμβαση)

Τις ίδιες αθλιότητες – χωρίς φυσικά καμία τεκμηρίωση – έλεγαν και για τις παραστρατιωτικές ομάδες στη Λιβύη όπου ολόκληρες πόλεις της χώρας ισοπεδώθηκαν και οι κάτοικοί τους εξολοθρεύθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Εκεί προφανώς δεν υπήρχαν εργάτες…  για να «λιώσουν σόλες» «αλληλεγγύης»…  («Τυνησία Κάιρο Βεγγάζη Αθήνα Ουισκόνσιν»)

Ο φιλοσιωνιστικός «ριζοσπαστισμός», όλως «τυχαίως», δεν ανακάλυψε ποτέ το, από το 2009, αναλυτικό ντοκουμέντο του Saban Center – σιωνιστικό Think Tank προσκείμενο στο Brookings Institute –, υπό τον τίτλο «Which Path to Persia», όπου σε αυτό γινόταν εκτενής ανάλυση για το με ποιους τρόπους πρέπει να δράσει η υπερεθνική ελίτ ώστε να προκαλέσει αποσταθεροποίηση  των μη πελατειακών καθεστώτων (Ιραν, Συρία, Λιβύη…). Όπως δεν «ανακάλυψε» ποτέ μαζί με όλο το εκφυλισμένο «αριστερό» σκυλολόι των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΚ και λοιπών «αναρχοσυριζαίων» ότι οι «στερημένοι» τους «εξεγερμένοι» σε Λιβύη, Συρία και αργότερα Ιράν… εκπαιδεύονταν από τις μυστικές υπηρεσίες στο έδαφος των χωρών που επρόκειτο να δεχθούν την «εξεγερσιακή» ισοπέδωση του NATO ήδη από το 2006 (“US is funding Syrian Opposition”). Δεν είναι λοιπόν καθόλου συμπτωματικές –όπως καταλαβαίνει κάθε ανήσυχος αναγνώστης–  οι πρόσφατες επισκέψεις στο Brookings institute της ηγετικής κλίκας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με την ταύτιση απόψεων του ΕΕΚ…

Και εδώ για να βοηθήσουμε τη μνήμη των «επαναστατών» της «Μπενέ Μπερίτ»: Παραθέτουμε κάποια από τα αρχεία της Stratford που δημοσιεύτηκαν στο Wikileaks για την εκπαίδευση των «στερημένων» του Σάββα Μιχαήλ από τις μυστικές υπηρεσίες:

Ούτε εδώ πρόκειται να επεκταθούμε παραπάνω. Να υπενθυμίσουμε μόνο ότι όπως δεν εχουμε ξανασυναντήσει επαναστάτες να συνεργάζονται με σιωνιστικά κέντρα και σοσιαλδημοκράτες της ΕΕ…, έτσι και ποτέ δεν θα μπορούσε να υπάρξει «βοήθεια» των μυστικών υπηρεσιών της υπερεθνικής ελίτ σε «εξεγερμένους»… Αυτό το σενάριο υπάρχει μόνο στις χρηματοδοτούμενες ταινίες του Χόλυγουντ, στις αναλυτικές προτάσεις των «εγκεφάλων» των think tanks της υπερεθνικής ελίτ  και τους «λαγούς» της, στην εκφυλισμένη «αριστερά» (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική) που αναπαράγει την Νεοταξική ατζέντα περί δικαιωμάτων και αποσπασματικών «κινημάτων», διανθισμένη με «επαναστατική» σάλτσα!

Γι’ αυτό άλλωστε το ΕΕΚ, όταν ο κατασταλτικός μηχανισμός της υπερεθνικής ελίτ ξεκίναγε την επίθεσή του στο λαό της Λιβύης, η γνωστή προπαγάνδα για τους «εξεγερμένους» της χώρας που συνόδευε τις μισθοφορικές ομάδες εκτελεστών των μυστικών υπηρεσιών αναγορεύτηκε σε πρώτη προτεραιότητα από τη γνωστή ηγεσία του κόμματος.

Καλούμε τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ όπως και κάθε συλλογικότητα να αντισταθεί έμπρακτα στα συστημικά παιχνίδια που παίζονται στη πλάτη τους, από την εκφυλισμένη «αριστερά» που αγωνίζεται να μην πολιτικοποιηθεί και μαζικοποιηθεί ο αγώνας τους κατά των μηχανισμών της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Τα σημαντικά γεγονότα αντίστασης των κατοίκων της Χαλκιδικής δίνουν έμπρακτη απάντηση στο είδος «ανάπτυξης» που μας επιβάλει η υπερεθνική ελίτ με τους ντόπιους εντολοδόχους της, που υιοθετείται και από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Η απάντηση είναι μία: πολιτικοποίηση και μαζικοποίηση του αγώνα  για να αποφευχθεί η γνωστή τακτική σαλαμοποίησης που κάνει ευκολότερη την καταστολή της αντίστασης, είτε μέσω των επιτάξεων είτε μέσω της τρομοκράτησης ολόκληρων χωριών όπως στην Ιερισσό, με τη μαζική διαδικασία «πλύσης εγκεφάλου» από τα ΜΜΕ. Και η μαζικοποίηση δε γίνεται με «επαναστατικές» ευχές αλλά με συγκεκριμένη πολιτική στόχευση άμεσης εξόδου από  τους μηχανισμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης – ΕΕ/ΟΝΕ, ΔΝΤ, κλπ –, για την οικονομική αυτοδυναμία, που θα αποτελέσει το ενοποιητικό στοιχείο που λείπει από τις αποσπασματικές αντιστάσεις των λαϊκών στρωμάτων.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε άνεργο, αγρότη, φοιτητή, όπου κι αν ανήκουν ιδεολογικά ή όχι, να συμπράξουν στο Μέτωπο για την Κοινωνική  και Εθνική Απελευθέρωση για να αντιστρέψουμε και να ανατρέψουμε εδώ και τώρα τη προτεκταριοποίηση της χώρας και τον νέο Μεσαίωνα που ήδη βλέπουμε να μας επιφυλάσσουν. Καλούμε όλα τα λαϊκά στρώματα να γυρίσουν τη πλάτη στη εξαπάτηση και το καπέλωμα του αγώνα τους από τους «αριστερούς» απολογητές της Νέας Διεθνούς Τάξης της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των υποστυλωμάτων του στην εξωκοινοβουλευτική «Αριστερά» και «Αναρχία». Ο αγώνας για την έξοδο από την ΕΕ/ΟΝΕ, η ακύρωση όλων των συμβάσεων με τη Τρόικα, η κοινωνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων που έχουν ξεπουληθεί στις πολυεθνικές, η ακύρωση των συμβάσεων ξεπουλήματος της δημόσιας γης, περνάει αναγκαστικά και μέσα από τον αγώνα κατά των εκφυλισμένων ηγεσιών και ταγών της ενσωματωμένης «Αριστεράς», κάθε απόχρωσης.

 

Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία – 9 Φλεβάρη 2013

 


Είναι αναστρέψιμη η καταστροφή; – Τάκης Φωτόπουλος

0
 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Φλεβάρης, 16 2013
 

skines_katoxis.jpg

 

 

 

 

 

 

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_02_16.html

Ενώ η καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων συνεχίζεται και εντείνεται, με περίπου 4 εκ των πολιτών (σχεδόν το 40% του πληθυσμού) να έχουν ήδη φτωχοποιηθεί, την ανεργία να αγκαλιάζει σχεδόν 60% των νέων και την Υγεία, και Εκπαίδευση να καταρρέουν, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που (μέσω της ένταξής μας στην ΕΕ) είναι η απώτερη αιτία της καταστροφής αυτής, επίσης προχωρά αλματωδώς. Έτσι, μόλις ανακοινώθηκε ότι ΕΕ και ΗΠΑ θα ξεκινήσουν άμεσα διαπραγματεύσεις για μια υπερατλαντική συμφωνία ελευθέρου εμπορίου που ανοίγει το δρόμο για τη μεγαλύτερη, στην Ιστορία, εμπορική συμφωνία  ανοίγματος και απελευθέρωσης των αγορών εμπορευμάτων. Και αυτό τη στιγμή που η μεν ρεφορμιστική Αριστερά μας, εντελώς αποπροσανατολιστικά, μιλά για το… τέλος της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την αλλαγή “από τα μέσα” της ΕΕ, ενώ η αντισυστημική Αριστερά, προσκολλημένη σε ξεπερασμένες  θεωρητικές κατασκευές που δεν έχουν σχέση με το νέο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και τη συνακόλουθη απώλεια της οικονομικής και γενικότερα εθνικής κυριαρχίας, μιλά για …ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Κατά την άποψή μου, απώτερη αιτία της καταστροφής είναι η ένταξή μας στην ΕΕ και μέσω αυτής στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Επομένως, το συνεκτικό αίτημα, που θα  μπορούσε να συνενώσει τα λαϊκά στρώματα που αποτελούν τα θύματά της σε ένα παλλαϊκό μέτωπο για την σωτηρία από την καταστροφή, θα μπορούσε να είναι η έξοδος από την ΕΕ, μέσα από ένα συγκροτημένο πρόγραμμα με βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για την έξοδο από την ΕΕ, σαν προϋπόθεση για την αποκοπή των δεσμών μας με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.[1] Με τη μαζική απήχηση που θα είχε ένα παρόμοιο ευρύ μέτωπο σαν το προτεινόμενο, τόσο η σημερινή καταστροφή, που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κοινωνική και πολιτιστική, θα μπορούσε να αντιστραφεί, αλλά και θα μπορούσαν να τεθούν οι βάσεις για μια ριζική συστημική κοινωνική αλλαγή μέσα από το ξανακτίσιμο της παραγωγικής δομής με βάση την αυτοδυναμία.

Αντί, όμως, για τη δημιουργία μιας μαζικής συλλογικής συνειδητοποίησης πάνω σε συγκριμένα και πραγματοποιήσιμα αιτήματα, υπάρχει μια απερίγραπτη ιδεολογική σύγχυση για τα πραγματικά αίτια της καταστροφής και τις δυνατότητες εξόδου από αυτή, που σε μεγάλο βαθμό είναι, βέβαια, καλλιεργημένη από τα άθλια ΜΜΕ που ελέγχουν οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ. Δικαιολογημένα οι ντόπιες και ξένες ελίτ πανηγυρίζουν για τη μεγάλη σχετική ευκολία (που κανένας δεν περίμενε), με την οποία καταστρέφουν τον ελληνικό λαό, που δεν οφείλεται ασφαλώς στην εθελοδουλία και παρόμοιες (βολικές) ανοησίες που υποστηρίζουν περισπούδαστες «ερμηνείες» κάποιων «αριστερών». Στην τρομερή όμως αυτή σύγχυση συμβάλλει αποφασιστικά και η αποτυχία της αντισυστημικής Αριστεράς που, ενώ σωστά βλέπει ότι διέξοδος από την καταστροφή μέσα στην ΕΕ είναι αδύνατη, δεν επιδίωξε να ηγηθεί ενός λαϊκού μετώπου σαν το παραπάνω.  Αντίθετα συνδέοντας την έξοδο απο την ΕΕ με την σοσιαλιστική επανάσταση, ουσιαστικά παράπεμψε την άμεση σωτηρία απο την ολοκληρωτική καταστροφή στις …Ελληνικές καλένδες, αφού προφανώς δεν υπάρχουν οι υποκειμενικές συνθήκες γι αυτήν.

Περιττό βέβαια ν’ αναφερθώ στη σύγχυση που δημιουργεί εκείνο το τμήμα της Αριστεράς που δεν κάνει απλά λάθος στρατηγικής, όπως η αντισυστημική Αριστερά, αλλά εσκεμμένα, για να κατακτήσει την εξουσία, υποστηρίζει την αποπροσανατολιστική θέση ότι  είναι δυνατή η διέξοδος από την κρίση μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, προσελκύοντας έτσι τους απογοητευμένους (τ. βολεμένους)  νοικοκυραίους του ΠΑΣΟΚ και αυξάνοντας αλματωδώς τις ψήφους της. Φυσικά, σε περίπτωση «νίκης» στις επόμενες εκλογές, οπότε θ’ αποκαλυπτόταν η εξαπάτηση, αυτό θα οδηγούσε στην εξαφάνιση γενικά της Αριστεράς, όπως ήδη έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη! Ούτε αναφέρομαι στην παραλλαγή της εκδοχής αυτής που υποστηρίζει μεν έξοδο από την Ευρωζώνη αλλά όχι και από την ΕΕ –που στη πραγματικότητα είναι και το «Σχέδιο Β» της υπερεθνικής ελίτ αν γίνει ανεξέλεγκτη η κατάσταση στην Ελλάδα…

Μια σημαντική παράπλευρη απώλεια αυτής της ολοκληρωτικής αποτυχίας της Αριστεράς ήταν η στροφή των λαϊκών στρωμάτων σε ακροδεξιά σχήματα, τα οποία όμως στην Ελλάδα δεν είναι καν του τύπου των πατριωτικών–εθνικιστικών κομμάτων όπως το Κόμμα της Ανεξαρτησίας στη Βρετανία. Αντίθετα, η ηγεσία των σχημάτων αυτών εμπνέεται από τους…Γερμανοτσολιάδες και τα προπολεμικά (αλλά και μεταπολεμικά) φασιστοειδή, που πάντα ήταν μια ελάχιστη μειοψηφία στον Ελληνικό λαό, και σήμερα χάρη στη προσέλκυση οργισμένων λαϊκών στρωμάτων (που δεν έχουν βέβαια σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό!) χρησιμοποιούνται από τις συστημικές δυνάμεις σαν “φασιστικός μπαμπούλας”, για αποπροσανατολισμό και ψηφοθηρικούς λόγους. Ένα όμως πραγματικά πατριωτικό κίνημα που θα καταλάβαινε ότι η μετανάστευση είναι συνέπεια της παγκοσμιοποίησης και ότι η έξοδος από την ΕΕ θα έλυνε επίσης αυτό το πρόβλημα, θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο σε ένα παλλαϊκό μέτωπο.

Στη σειρά των άρθρων που θα ξεκινήσουν με τη στήλη μου στην Κυριακάτικη «Ε» της 24/2 και θα εναλλάσσονται με αυτή τη στήλη θα προσπαθήσω να δώσω απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσα εδώ. 
 

 


[1] Βλ.λ.χ. http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2012-11-05/apergia-6-11-2012-palevoume-ee-mekea


Παγκοσμιοποίηση και κοινοβουλευτικές χούντες- Τάκης Φωτόπουλος

0

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Φλεβάρη 10 2013

 

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

afissa_egklima_eu_metopo_mekea.jpg

   http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_02_10.html

 

Η Νέα Διεθνής Τάξη που σηματοδότησαν αφενός η άνοδος της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, σαν συνέπεια της ανάδυσης του νέου φαινόμενου των πολυεθνικών, και αφετέρου η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», χαρακτηρίζεται από δύο αλληλένδετα στοιχεία. Το ένα αφορά το οικονομικό επίπεδο, και συνοπτικά ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση», ενώ το άλλο, το πολιτικό επίπεδο, αφορά  τη μορφή που παίρνει στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης η κοινοβουλευτική «δημοκρατία». Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι μη αναστρέψιμα φαινόμενα μέσα στο διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, και δεν έχουν επομένως σχέση με συνωμοσίες, δόγματα και κακές πολιτικές «κακών» πολιτικών, όπως ισχυρίζεται αποπροσανατολιστικά η ρεφορμιστική Αριστερά.

Ανάλογα, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλά η συνέχιση της αποτυχημένης απόπειρας στις αρχές του περασμένου αιώνα για τη διεθνοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, όπως ισχυρίζονται αναχρονιστικές εκδοχές του Μαρξισμού που βασίζονται σε αντίστοιχα αναχρονιστικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού και του υπερ-ιμπεριαλισμού οι οποίες αγνοούν το θεμελιακό γεγονός που χαρακτηρίζει τη σημερινή παγκοσμιοποίηση: την ουσιαστική απώλεια της οικονομικής και, συνακόλουθα, της πολιτικής (αλλά και πολιτιστικής) κυριαρχίας. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι δηλαδή μια δομική αλλαγή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννήθηκε και καθολικεύθηκε χάρη στην μαζική εξάπλωση των πολυεθνικών, οι οποίες σήμερα ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο και παραγωγή, μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο που καθορίσαν οι ίδιες, με βάση τους διεθνείς οργανισμούς κάτω απο τον έλεγχό τους, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το ΔΝΤ αλλά και οικονομικές ενώσεις όπως η ΕΕ και η NAFTA. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο συνοψίζεται στο άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών εμπορευμάτων και κεφαλαίου και τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις που καθιερώνουν την ανταγωνιστικότητα σαν το παγκόσμιο κριτήριο του τι, πως και που θα παραχθεί.

Όλα τα άλλα (το πετσόκομμα του κράτους πρόνοιας, οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, οι πολιτικές λιτότητας και συνακόλουθα η μαζική ανεργία και φτώχεια των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης) είναι αναπόφευκτες  συνέπειες των παραπάνω θεσμικών αλλαγών. Γι’ αυτό, οποιοδήποτε κόμμα να εκλεγεί σε μια χώρα που είναι ενσωματωμένη στην διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς θα εφαρμόσει βασικά τις ίδιες πολιτικές—εκτός αν αποκόψει τους δεσμούς της χώρας με αυτήν. Με δεδομένες επομένως τις παραμέτρους που καθορίζει το διεθνές θεσμικό πλαίσιο που ανέφερα, τα κράτη-έθνη περιορίζονται στον ρόλο διαχειριστή της παγκοσμιοποίησης, μολονότι φυσικά υπάρχουν διαφοροποιήσεις, στις οποίες δεν μπορώ να επεκταθώ, ανάλογα με τον βαθμό και τον τρόπο ενσωμάτωσης μιας χώρας στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς κ.λπ.

Όπως είναι αυτονόητο από τα παραπάνω, η μορφή της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» αλλάζει ριζικά στο νέο παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο και γίνεται ένα υβρίδιο μεταξύ της παλαιάς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και μιας Χούντας, εξ ου και ο όρος «κοινοβουλευτική Χούντα». Έτσι τα κόμματα που κυβερνούν σήμερα εκλέγονται μέσα από μια διαδικασία που έχει ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά με τις παλαιές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, όπου κόμματα μαζών, με σαφώς διαφοροποιημένα εκλογικά προγράμματα (συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά, κ.λπ.) εναλλάσσονταν στην  εξουσία. Σήμερα, πολιτικά κόμματα χωρίς μαζική βάση  και με πολιτικά προγράμματα που αποτελούν απλά παραλλαγές τη ίδιου θέματος απευθύνονται σε ένα περίπου 50%-60% του εκλογικού σώματος, εφόσον τα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης βασικά απέχουν από την εκλογική διαδικασία θεωρώντας (σωστά), ότι δεν τους αφορά. Και φυσικά η όλη διαδικασία χειραγωγείται κατάλληλα από τα ΜΜΕ (και κυρίως τα κανάλια) που ανήκουν στις ίδιες οικονομικές ελίτ, οι οποίες στις ΗΠΑ —την αποθέωση κοινοβουλευτικής Χούντας— χρηματοδοτούν και τα δύο εναλλασσόμενα κόμματα εξουσίας!

Με αυτή την έννοια, οι διαφορές μεταξύ μιας στρατιωτικής και μιας κοινοβουλευτικής Χούντας ελαχιστοποιούνται. Η πρώτη αποκτά εξουσία μέσα από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και κυβερνά μέσα από διατάγματα. Η δεύτερη κατακτά την εξουσία μέσα από μια ψευδο-δημοκρατική εκλογική διαδικασία σαν την παραπάνω και κυβερνά μέσα από «νόμους» που περνούν από μια τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία, ενώ το περιεχόμενο τους έχει προκαθοριστεί από την Χούντα που αποτελεί την κυβερνώσα πολιτική ελίτ, με βάση το θεσμικό πλαίσιο που ανάφερα και τις εντολές των ντόπιων ελίτ, σε αγαστή σύμπνοια με την υπερεθνική ελίτ, όπως την έχω ορίσει άλλου. Και οι δυο μορφές Χούντας ασκούν οικονομική βία και καταφεύγουν συχνά στην κρατική βία, μολονότι η «κοινοβουλευτική» μορφή της τη συγκαλύπτει κάτω από διαδικασίες και δικαιώματα που σήμερα είναι περισσότερο τυπικά παρά ουσιαστικά.

 


*Ο Τάκης Φωτόπουλος γράφει κάθε δεύτερη Κυριακή στην ΚΕ, με εναλλαγή κάθε δεύτερο Σάββατο στην Σαββατιάτικη


Πώς υποτιθέμενοι “αντισιωνιστές” συνεργάζονται με τα συμφέροντα του Ισραήλ κατά της Συρίας

4

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο από το μπλοκ της ανεξάρτητης δημοσιογράφου και ακτιβίστριας Lizzie Phelan.

Μετά την καταστροφή της Λιβύης και τον εξανδραποδισμό του λαού της που αποτελούσε ένα από τα καθεστώτα που δεν ήταν ενταγμένα στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αναρωτιόμασταν πως θα δικαιολογηθεί επικοινωνιακά πλέον η επερχόμενη επιχείρηση ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ, κυρίως στον Αραβικό κόσμο και στις αλληλέγγυες πολιτικές ομάδες στον αγώνα των Παλαιστινίων και του Λιβάνου. Η επικοινωνιακή συστημική προπαγάνδα, έπρεπε να λύσει αυτό το «γρίφο» ώστε να στηριχθούν σε επιπεδο προπαγάνδας οι παραστρατιωτικές επιχειρήσεις των δολοφονικών ταγμάτων που υποστηρίζονται από τις μυστικές υπηρεσίες και βαφτίστηκαν «εξεγερμένοι», «ελεύθερος στρατός της Συρίας» κλπ… Έπρεπε να βρεθεί μια φόρμουλα που να δικαιολογεί  στα ματια των Αράβων κυρίως, τους Ισλαμιστές «εξεγερμένους» που αγωνίζονται κατά του βασικού υποστηριχτή της Παλαιστινιακής και Λιβανέζικης αντίστασης.

Γι αυτό ακριβώς το παρακάτω κείμενο είναι σημαντικό, αφού αποδομεί το συγκεκριμένο επικοινωνιακό δόγμα που χρησιμοποιείται για το νέο έγκλημα κατά του λαού της Συρίας.

 

Εχει υπάρξει μια γελοία αντίληψη ανάμεσα σε πολλές αριστερές ομάδες, αυτών που αντιτίθενται στη συριακή κυβέρνηση, ότι το καθεστώς του Ισραήλ δεν θέλει να δει την πτώση του Άσαντ. καθώς οι αυτο-διακηρυγμένοι “αντισιωνιστές”, πολλοί σε αυτές τις ομάδες ικανοποιούνται να αυταπατώνται πιστεύοντας ότι και οι δύο εχθροί είναι στην ίδια πλευρά. στην περίπτωση των διαφόρων σοσιαλιστικών ομάδων, πιστεύουν ότι ερμηνεύοντας την Συριακή κρίση με την “αντιεξουσιαστική ” κάλυψη της εκδοχής τους (ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία έχει εφαρμογή η εν λόγω εκδοχή) τους επιτρέπει να διατηρούν μια πρόσοψη του αντι-ιμπεριαλισμού .

Η Λονδρέζικη σοσιαλιστική εφημερίδα The Socialist Review γράφει: “Το Ισραήλ, αν και εχθρικό προς τη Συρία, θα μπορούσε να βασισθεί στο καθεστώς του κόμματος Μπάαθ για να κρατήσει ήσυχα τα σύνορα. γι’ αυτό η κριτική του Μπασάρ είναι πιο υποτονική στο Τελ Αβίβ. ”

και ο Simon Assaf του SocialistWorker γράφει:

η ιδέα ότι οι απλοί Σύριοι που αγωνίζονται για να αλλάξουν τη χώρα τους είναι τα πιόνια της “Δυτικής πλεκτάνης» είναι παράλογη … στην πραγματικότητα, ο Αραβικός Σύνδεσμος προσπαθεί να ρίξει το καθεστώς ανέκαθεν.

Η άποψη αυτή είναι επίσης διάχυτη μεταξύ της ισλαμικής αντιπολίτευσης της Συρίας. ο Rafiq Α. Tschannen των The Muslims Times γράφει:

το Ισραήλ πιστεύει ότι θα ήταν ασφαλέστερο υπό καθεστώς Άσαντ από ότι με τη νέα κυβέρνηση της οποίας η ταυτότητα είναι άγνωστη ή από το νέο ισλαμικό καθεστώς των εξτρεμιστών που θα ανοίξει ένα νέο μέτωπο του πολέμου με το Εβραϊκό κράτος.

Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ισραήλ έχουν τροφοδοτήσει ενεργά αυτή τη χειραγώγηση, καθώς αποδείχθηκε ευεργετική για το κράτος του Ισραήλ για να δυσφημίσουν την κυβέρνηση της Συρίας στα μάτια των Αράβων αλλά και των Σύριων μεταξύ των οποίων η συνεργασία με το Ισραήλ ήταν ανέκαθεν μια κόκκινη γραμμή. ως εκ τούτου ο στόχος των εκθέσεων αυτών ήταν να δημιουργήσει την εσφαλμένη αντίληψη ότι το Ισραήλ είναι αμέτοχο στην εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης της Συρίας. ομοίως για το πώς οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ ήταν πρόθυμες να απεικονίσουν τη λιβυκή εξέγερση ως “γηγενή επανάσταση”.

Σε αυτό το άρθρο, η Haaretz στις αρχές του 2011 με τίτλο “ο αγαπημένος δικτάτορας του Ισραήλ”, προσπάθησε να ζωγραφίσει τον Πρόεδρο της Συρίας ως ένα αδύναμο υποχείριο του Ισραηλινού κράτους. το άρθρο ανάγεται στην κριτική των απλών Συρίων και σε πηγές απογοήτευσης για την αποτυχία της συριακής κυβέρνησης να πάρει πίσω τα Υψίπεδα του Γκολάν. φτάνει μάλιστα στο σημείο να ισχυρίζεται τιμωρία του Ασαντ για τη μη επίθεση στο Ισραήλ. Η ειρωνεία είναι ότι to ισραηλινό “χαρτί” θα είναι κρίσιμης σημασίας στην αποτυχία ενός προέδρου να επιτεθεί στο Ισραήλ και προφανώς αποτέλεσμα να χαθούν πολλά. Το πιο απίστευτο  γεγονός είναι ότι αυτές οι «αντι-σιωνιστές» ομάδες επέλεξαν να πιστεύουν στην αναστροφή των ισραηλινών κρατικών μέσων ενημέρωσης.

Η Συριακή αντιπολίτευση το Syrian National Council (SNC) που έχει τη βάση του στην Τουρκία ακολούθησε την ίδια μόδα. ο έκπτωτος πια ηγέτης της SNC, Burghan Ghallion είπε στην ισραηλινή εφημερίδα Ynetnews “Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο ισχυρότερος σύμμαχος στο συριακό καθεστώς είναι το Ισραήλ”.

Απομυθοποιώντας το Μύθο

Ωστόσο, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά εκθέτουν όλα τα παραπάνω απλώς ως μέρος της μηχανής του ψυχολογικού πολέμου που κατευθύνεται από το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και τις χώρες του ΝΑΤΟ, η οποία αποτελεί ουσιαστικό μέρος της συνολικής επίθεσης ενάντια στη Συρία, και ότι οι αριστεροί έχουν γίνει πρόθυμα ένα μέρος της:

Ο πιο σημαντικός σύμμαχος του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, μεταξύ των άλλων συμμάχων τους έχει εκφράσει επανειλημμένα την επιθυμία για αλλαγή καθεστώτος στη Συρία.

Ο πιο σημαντικός σύμμαχος του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, έχουν πιεσθεί για αλλαγή καθεστώτος στη Συρία πριν αρχίσουν τα πρώτα σημάδια της “εξέγερσης”. Το πιο διάσημο (σημάδι) το 2007, ο στρατηγός Wesley Clarke, ο οποίος υπηρέτησε ως Ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ μεταξύ 1997 και 2000 δήλωσε ότι είχε λάβει ένα σημείωμα από το Γραφείο του Αμερικανού Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, στο οποίο διάβασε ότι η κυβέρνηση της Συρίας θα είναι μία από τις επτά κυβερνήσεις, που θα καταστρέψει στα επόμενα πέντε χρόνια (στο παραπάνω βίντεο η συνέντευξη του Clarke στην Amy Goodman).

Ο πρόσφατος τίτλος του Guardian “η Σαουδική Αραβία σχεδιάζει να χρηματοδοτήσει το στρατό ανταρτών στη Συρία” είναι στο χαρακτηριστικό στιλ των ελεύθερων μέσων μαζικής ενημέρωσης από τις χώρες του ΝΑΤΟ, μια κακοήθης χειραγώγηση. Το κείμενο του εν λόγω άρθρου αναφέρεται στα σχέδια των ΗΠΑ και κατ’ επέκταση των σημαντικότερων συμμάχων του Ισραήλ, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, για την πληρωμή των μισθών των ανταρτών. Αλλά, θαμμένο πιο κάτω, το ίδιο άρθρο αναφέρει επίσης ότι η στήριξη αυτή άρχισε μήνες πριν. Ενας λιγότερος παραπλανητικός τίτλος ως εκ τούτου θα αντικαταθιστούσε το “προγράμματα για τη χρηματοδότηση” με “αυξήσεις για την υποστήριξη”, και, ένας ειλικρινής κύριος τίτλος θα ανέφερε ότι ο εξωτερικός έλεγχος της εξέγερσης της Συρίας έχει υπάρξει από την εμφάνιση του.

Πράγματι, τόσο το Κατάρ όσο και η Σαουδική Αραβία έχουν μια μακρά ιστορία εχθρότητας με το κόμμα Μπάαθ της Συρίας και την εξωτερική πολιτική της Συρίας, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και στην από τα δύο από τα κορυφαία μέσα ενημέρωσης τους (Al Jazeera και το Al Arabiya, αντίστοιχα) σοβαρά διαστρεβλωμένη κάλυψη των γεγονότων στη Συρία από την αρχή.

Αλλά για να τονίσουμε αυτό το πλαίσιο, θα δώσουμε πολύ μεγάλο βάρος στη συνεπή ανάλυση της συριακής κυβέρνησης ότι η κρίση εντός των συνόρων της δημιουργήθηκε εξωτερικά. Ενα γεγονός στο οποίο «αριστερές» ομάδες πέφτουν έξω και προσπαθούν να υποβαθμίσουν ή να απορρίψουν, με αποτέλεσμα την ενίσχυση της αντίπαλης άποψης που ο ιμπεριαλισμός έχει καταστήσει κυρίαρχη μέσα από τον ενημερωτικό μηχανισμό του.

Γιατί το ίδιο άρθρο του Guardian, και οι δυτικοι αριστεριστές οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο Άσαντ είναι καλός για το Ισραήλ, δεν ανέφεραν ότι για παράδειγμα στις αρχές Απριλίου, οι ΗΠΑ ανοιχτά υποσχέθηκαν να διπλασιάσουν τη βοήθειά τους προς τους αντάρτες της τάξης των πλέον των 12 εκατ. $, υπό την κάλυψη της «ανθρωπιστικής ενίσχυσης”; ή η πρόσφατη παραδοχή των ΗΠΑ ότι ενεργά εξοπλίζει την εξέγερση χρησιμοποιώντας το Κατάρ ως πληρεξούσιο; ή ότι τον Φεβρουάριο, ο συμπαγής σύμμαχος του Ισραήλ Βρετανός υπουργός Εξωτερικών William Hague δεσμεύθηκε περισσότερο εξοπλισμό των ανταρτών, επιμένοντας ότι “δεν υπάρχει όριο σχετικά με το τι πόρους” η Βρετανία θα προσφέρει;

Δεν θα πρέπει να εξηγηθεί στους «αντι-Σιωνιστές» ότι η αμερικανική και την ισραηλινή εξωτερική πολιτική είναι ένα και το αυτό.

Άξονας της Αντίστασης

Η Συρία είναι μέλος του Άξονα της Αντίστασης, η οποία είναι η μόνη αποτελεσματική στρατιωτική αντίσταση που έμεινε ενάντια στο Ισραήλ. Αποτελείται από τη Συρία, το Ιράν και την αντίσταση στο εσωτερικό του Λιβάνου, με τη Χεζμπολάχ στο τιμόνι. Μακράν του να είναι «ασφαλής» επιλογή για το Ισραήλ, όπως η συγγραφέας Amal Saad-Ghorayeb στο Al Akhbar αναφέρει στην τριμερή κριτική της στην θέση του τρίτου-δρόμου ότι έχει αδράξει πολλά από τη δυτική αριστερά, η Συρία έχει θέσει εαυτόν με συνέπεια στην πρώτη γραμμή, διακινδυνεύοντας τη δική της επιβίωση, και έχει συμμετάσχει σε όλες τις αραβο-ισραηλινές διενέξεις, απ’ όταν ανέλαβε την εξουσία. Η Συρία υπήρξε ο ισχυρότερος υποστηρικτής των κινημάτων αντίστασης του Λιβάνου κατά της ισραηλινής κατοχής: Η Χεζμπολάχ έχει επανειλημμένα αποδώσει απερίφραστα την ικανότητά της να κερδίσει αποτελεσματικά το 2006 τον πόλεμο κατά της ισραηλινής εισβολής στο Λίβανο στην υποστήριξή της από τη Συρία και το Ιράν.

Ενα χρόνο μετά την έναρξη της εξέγερσης στη Συρία, η γελοία ιδέα ότι το Ισραήλ δεν επιδιώκει καθεστωτική αλλαγή στη Συρία άρχισε να καταρρέει. Ο υπουργός Πληροφοριών του Ισραήλ, Νταν Μέριντορ αναφέρθηκε στο ισραηλινό ραδιόφωνο, επισημαίνοντας αυτό που ήταν προφανές σε όλο το μήκος: η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία θα έσπαζε το σύμφωνο αμοιβαίας άμυνας Ιράν-Συρίας, απομονώνοντας το Ιράν και μειώνοντας την προμήθεια όπλων στη Χεζμπολάχ. Τέλος, ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Ισραήλ, η Συρία, θα παρέλυε.

Αυτό δεν αναφέρθηκε στα ισραηλινά μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία διασφάλισαν ότι η κάλυψη στο προφανές, καθαρά υπ’ όψιν ότι θα έκανε την τοποθέτηση των εξεγερμένων μαριονέτων των αυτο-αποκαλούμενων «αντι-Σιωνιστών» στη Δύση και τον αραβικό κόσμο πιο ανυπόφορη. Ωστόσο, οι μαζορέτες που υποστηρίζουν ότι ο Άσαντ είναι καλός για το Ισραήλ δεν είναι ικανές να συμβιβάσουν τότε το γιατί το Ισραήλ χτυπάει ανελέητα τα τύμπανα του πολέμου εναντίον ενός από τους πιο σημαντικούς συμμάχους της Συρίας, του Ιράν.

Εκτός από την επιθυμία να απαλλαγεί από τον Άσαντ για να εξασφαλίσει στρατιωτική ηγεμονία του στην περιοχή, το Ισραήλ έχει επίσης οικονομικό συμφέρον να τορπιλίσει τον αγωγό πετρελαίου της Συρίας, του Ιράν, του Ιράκ που θα ανταγωνιστεί τόσο τον αγωγό BTC του Ισραήλ όσο και τα αιώνια εν τη γενέσει σχέδια για τον αγωγό Nabucco της Ευρώπης.

 Φιλο-Ισραηλινή Αντιπολίτευση [μέσα στο καθεστώς Ασαντ]

Με μια αυξανόμενη δυναμική, η ήδη αδύναμη βιτρίνα του «φιλο-Ασαντικού» [Δόγματος] στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης άρχισε να καταρρέει όλο και περισσότερο, οι φωνές μέσα από το εσωτερικό της αντιπολίτευσης της Συρίας, έχουν διασχίσει την κόκκινη γραμμή, ηχώντας φιλικές προς το Ισραήλ.

Το μέλος της Κνεσσέτ Γιτζάκ Χέρτσογκ, ο οποίος στο παρελθόν κατείχε θέσεις σε υπουργικά αξιώματα στην Ισραηλινή Βουλή, είπε ότι οι ηγέτες της αντιπολίτευσης της Συρίας έχουν πει ότι θέλουν ειρήνη με το Ισραήλ μετά την πτώση του Σύριου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Πράγματι, το μέλος του SNC Bassma Kodmani παρακολούθησε το συνέδριο Bilderberg 2012 όπου η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία ήταν στην ημερήσια διάταξη. Η Kodmani έχει ήδη ζητήσει για τις φιλικές σχέσεις μεταξύ της Συρίας και του Ισραήλ σε ένα γαλλικό talk show, φτάνοντας μέχρι του σημείου να πει: «χρειαζόμαστε το Ισραήλ στην περιοχή».

Ενα άλλο μέλος της SNC, ο Ammar Abdulhamid δήλωσε την υποστήριξή του στις φιλικές σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Συρίας σε μια συνέντευξη στην Ισραηλινή εφημερίδα Ynetnews.

Στις αρχές του έτους σε μια τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Radwan Ziyade και του Mouhammad Abdallah του SNC παρακάλεσαν τον ισραηλινό υπουργό Άμυνας Εχούντ Μπαράκ για περισσότερη υποστήριξη.

Εκτός από το SNC τα παιδιά των πρώην ηγετών, τώρα πια στην αντιπολίτευση, έχουν προσχωρήσει στην φιλο-Ισραηλινή φυλή των αρουραίων. ο Ribal al-Assad, ο γιος του θείου του Μπασάρ Άσαντ και ο εξόριστος πρώην αντιπρόεδρος Αλ-Rifaat Asaad δέχθηκαν τη δυνατότητα της Συρίας να κάνει ειρήνη με το Ισραήλ. Και ο γιος του πρώην πρωθυπουργού της Συρίας Nofal Αλ-Dawalibi, δήλωσε σε συνέντευξή του στο ισραηλινό ραδιόφωνο ότι ο συριακός λαός θέλει την ειρήνη με το Ισραήλ. Ο Dawalibi αποτέλεσε την “Ελεύθερη Μεταβατική Εθνική Κυβέρνηση της Συρίας», μια άλλη ομάδα εξωτερικής αντιπολίτευσης που ανταγωνίζεται την SNC για την εξουσία στην περίπτωση όπου η συριακή κυβέρνηση πέσει. Η θρησκευτική φαγωμάρα και ο διχασμός, που είναι ένας καθρέφτης της μετα-Καντάφι Λιβύης, απειλούν τώρα να μαστίσουν τη Συρία.

Ακόμη χαμηλότερα την ιεραρχία της αντιπολίτευσης, έχουν βρεθεί φωνές υπέρ του Ισραήλ.

Ο Σύριος Danny Abdul-Dayem, ο σχεδόν ανεπίσημος εκπρόσωπος της FSA, εμφανίστηκε στο CNN να επαιτεί το Ισραήλ να επιτεθεί στη Συρία.

Και σε μια συνέντευξη στο κανάλι 2 του Ισραήλ, ο σεΐχης Abdullah Tamimi, ένας εξόριστος ιμάμης από τη συριακή πόλη Χομς, δήλωσε ότι η συριακή αντιπολίτευση δεν έχει καμία εχθρότητα προς το Ισραήλ. Ο Tamimi έφτασε να ζητήσει τη νομισματική και στρατιωτική υποστήριξη για τους Σουνίτες στη Συρία και το Λίβανο.

Αντι-Άσαντ Σιωνιστές και ηγέτες του Ισραήλ

Οι σοσιαλιστές επέλεξαν να εθελοτυφλούν για το γεγονός ότι εξέχοντες σιωνιστές έχουν υποστηρίξει την εξέγερση στη Συρία από την έναρξή της.

Ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Τζον Μακέιν και Τζο Λίμπερμαν, που είναι πολύ γνωστοί ως στενοί φίλοι της σιωνιστικής οντότητας, αφού συναντήθηκαν με το SNC και τους αντάρτες της Συρίας στα τουρκικά σύνορα, στη συνέχεια, κάλεσαν τις ΗΠΑ να τους εξοπλίσει. Στην πραγματικότητα, Τζο Λίμπερμαν έχει ζητήσει πόλεμο κατά της Συρίας από το 2011.

                       

Ενας άλλος γνωστός σιωνιστής ο Bernard Henri-Levy, ο οποίος ήταν επικεφαλής στην καταστροφή της Λιβύης από τον εναέριο βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ , απηύθυνε επίσης έκκληση για μια επίθεση στην Συρία.

Πιο πρόσφατα φωνές στο εσωτερικό της ισραηλινής κυβέρνησης ήταν πιο έντονες και απαιτητικές στην επιθυμία τους να δουν την αντικατάσταση της συριακής κυβέρνησης με ένα πιο φιλικό κατοχικό καθεστώς.

Ο Ισραηλινός πρόεδρος Σιμόν Πέρες, κατά την παραλαβή του “Μετάλλιου της Ελευθερίας” από τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, δήλωσε ότι ο κόσμος έπρεπε να ξεφορτωθεί τον Άσαντ. Η απονομή τέτοιου μεταλλίου είναι θέμα για ψυχανάλυση τη στιγμή που ενώ αποτελεί γεγονός ότι αυτός είναι μέρος ενός συστήματος που πραγματοποιεί μια από τις μεγαλύτερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ανθρώπινη ιστορία (κατοχή Παλαιστίνης), επικαλείται “ανθρωπιστικούς” λόγους για την απομάκρυνση του Άσαντ. Αυτή είναι η λεγόμενη Σιωνιστική σκέψη.

Άλλα μέλη της ισραηλινής κυβέρνησης, όπως ο Ισραηλινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Σαούλ Μοφάζ, προέτρεψε παγκόσμιες δυνάμεις να εξαπολύσουν ένα Λιβυκό στυλ αλλαγής καθεστώτος στη Συρία.

και ο ισραηλινός υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπαράκ ζήτησε την «διεθνή δράση» για την απομάκρυνση Άσαντ.

Τέλος, ο Ισραηλινός αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ντάνι Αγιαλόν κατηγόρησε τον «κόσμο» που κάνει λάθος για την απραξία κατά της κυβέρνησης της Συρίας και, στη συνέχεια, προσέφερε Ισραηλινή «βοήθεια» στους «πρόσφυγες» της Συρίας. Σικάτος ευφημισμός για τους οπλισμένους αντάρτες στα σύνορα.

Τελικό συμπέρασμα

Παρά την έκδηλη επιθυμία της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, την οποία έχουν καταστήσει σαφή ξανά και ξανά, το Ισραήλ έχει προφανή οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα για την επιδίωξη αλλαγής καθεστώτος στη Συρία, και κυρίως τη διάσπαση του Άξονα της Αντίστασης και την καταστροφή των σχεδίων για τους αντίπαλους πετρελαιαγωγούς. παρά τις επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις από μέλη της αντιπολίτευσης της Συρίας ότι είναι υπέρ του Ισραήλ και το πλήθος των ισραηλινών κυβερνητικών αξιωματούχων να ζητά την πτώση της κυβέρνησης της Συρίας καθώς και το σιωνιστικό λόμπι και τα βασικά σιωνιστικά στελέχη όπως ο Bernard Ανρί Λεβί να υποστηρίζουν την εξέγερση, οι λεγόμενες “σοσιαλιστές αντι-σιωνιστικές” και ισλαμικές ομάδες εξακολουθούν να επιμένουν στον ισχυρισμό τους ότι το Ισραήλ δεν έχει μερίδιο στην αλλαγή καθεστώτος στη Συρία και ότι η εξέγερση στο εσωτερικό της Συρίας προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα. αν και όλες οι πληροφορίες που αντιβαίνουν σ’αυτήν την αυταπάτη είναι ξεκάθαρες, φαίνεται ότι οι σοσιαλιστικές και ισλαμικές ομάδες είναι εκούσια τυφλές.

Αυτή η θέση έχει γίνει ολοένα και πιο αφόρητη, καθώς και πιο πρόσφατα η δολοφονία του αναπληρωτή Άμυνας της Συρίας υπουργού Asef Shawkat, που μαζί με την ταυτόχρονη δολοφονία του υπουργού Άμυνας Raoud Dajiha και βοηθού Αντιπροέδρου Χασάν Turkomani, που η κυβέρνηση της Συρίας ρίχνει την ευθύνη στο Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, νέα στοιχεία έρχονται στο φως, όπως αποκαλύπτεται από τον αρχισυντάκτη της Αλ Akhbar, Ιμπραήμ αλ-Αμίν.

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε, ο Αμίν γράφει ότι ο Shawkat, ότι παρά τις συνεχείς προσπάθειες από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ κ.α. να τον δαιμονοποιήσουν, στην πραγματικότητα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντίσταση στην ισραηλινή κατοχή και γύρω από την Παλαιστίνη. Απ’ την αρχή ως στο τέλος, ανέλαβε την πρακτική χρέος να ανταποκριθεί στις ανάγκες των δυνάμεων της αντίστασης στην Παλαιστίνη και στο Λίβανο, και των μελών και των στελεχών τους στη Συρία. Επέβλεψε τα πάντα από τη διαμονή και τη μεταφορά τους, σε στρατόπεδα εκπαίδευσης και τις διατάξεις τους, και μεριμνώντας για στελέχη από το εσωτερικό της Παλαιστίνης για να έρθουν στη χώρα κρυφά για την εκπαίδευση.

Για την αντίσταση στο Λίβανο, ο Shawkat ήταν ένας αληθινός σύντροφος, παρέχοντας ό,τι βοήθεια χρειάζεται, χωρίς να χρειάζεται έγκριση ή εντολές από την ηγεσία. Ήταν ένας κεντρικός παίκτης στον πόλεμο του Ιουνίου του 2006. Πέρασε όλο το χρόνο στην κεντρική αίθουσα επιχειρήσεων που συστάθηκε σύμφωνα με την οδηγία του Άσαντ να παρέχει στην αντίσταση τα αναγκαία όπλα, ιδίως πυραύλους, από τα αποθέματα του στρατού της Συρίας. Ο Shawkat και άλλοι αξιωματικοί και άνδρες του συριακού στρατού – συμπεριλαμβανομένου του Muhammad Suleiman ο οποίος δολοφονήθηκε από τη Μοσάντ στη συριακή ακτή το 2008 – πέρασε εβδομάδες στον συντονισμό της διαδικασίας της προμήθειας που βοήθησε την αντίσταση στις επιτυχίες που οδήγησαν στην ήττα του Ισραήλ.

Παρά τις κατηγορίες που διατυπώνονται εναντίον του Asef Shawkat σχετικά με την ασφάλεια, τα πολιτικά ή άλλα θέματα, για τον Imad Mughniyeh, δολοφονημένο στρατιωτικό ηγέτη της Χεζμπολάχ, ήταν απλά ένας άλλος σύντροφος, ένας σεμνός άνθρωπος ο οποίος θα υποκλινόταν, όταν έκανε χειραψία με τον Χασάν Νασράλα, και ήθελε να ακούσω τα νέα από την Παλαιστίνη ως το τελευταίο πράγμα τη νύχτα.

Όμως, ότι και να διακηρύσσουν οι αυταποκαλούμενοι «αντι-σιωνιστές» [του δόγματος Αντί-Ασαντ], υπάρχουν λίγοι σε αυτόν τον κόσμο που να μπόρεσαν να κάνουν όσα οι παραπάνω για την παλαιστινιακή αντίσταση ενάντια στην σιωνιστική οντότητα. Αλλά έχοντας αποδείξει ότι αγνοούν εσκεμμένα το σύνολο των γεγονότων και της ιστορίας της μακράς ιστορίας της Συριακής αντίστασης ενάντια στο Ισραήλ, είναι μια μεγάλη τραγωδία το γεγονός ότι εκείνοι που προσκολλώνται στο επιχείρημα που πραγματεύεται το παρόν δοκίμιο, θα ήταν μόνο ίσως σε θέση να αφήσουν τη Συρία να νικηθεί. και στη συνέχεια η πραγματικότητα της συνολικής στρατιωτικής εγκατάλειψης της Παλαιστίνης να είναι πολύ οφθαλμοφανώς καταστροφική.

 

το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο μπλογκ της Lizzie Phelan

 

*μετέφρασα ως “αριστεριστές” τη λέξη leftist και όχι ως “αριστεροί” για να μην αδικήσω το κομμάτι της αριστεράς που έχει πάρει θέση κάθετα εναντίον της όποιας εξωτερικής παρέμβασης στα εσωτερικά της Συρίας και συγκεκριμένα στα Κ.Κ. Συρίας, Τουρκίας και Ελλάδας που στάθηκαν στο ύψος της αντι-ιμπεριαλιστικής θέσης τους καταδικάζοντας τους υποδαυλιστές της κρίσης στην περήφανη χώρα.

 

http://lizzie-phelan.blogspot.gr/search/label/Greek

Η μετάφραση του κειμένου έγινε εδώ:

http://iridizon.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html