ΟΜΑΔΑ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΠολιτική ομάδα για "Δημοκρατία εν δράσει" στο λεκανοπέδιο της Αττικής

Η σοσιαλφασιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρά ακάθεκτη στην πύκνωση των διακρατικών επαφών ανάμεσα σε υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους με σκοπό τη σύναψη στρατηγικής συμμαχίας με το σιωναζιστικό κράτος του Ισραήλ. Την προσεχή Τετάρτη ετοιμάζεται για μια ακόμη φορά να «γκρεμίσει τα τείχη», για να υποδεχτεί στη χώρα μια εμβληματική προσωπικότητα του ρατσιστικού Σιωνιστικού πολιτικού κατεστημένου, τον υπουργό εξωτερικών Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, τον άνθρωπο που στο παρελθόν πρότεινε ως λύση του Παλαιστινιακού την τελική εξολόθρευση των Παλαιστινίων με ρήψη μικρής ατομικής βόμβας.

Γνήσιο πνευματικό τέκνο του σκοταδιστή ραβίνου Μέιρ Καχάνε, ο Λίμπερμαν οικοδόμησε την κατάπτυστη πολιτική σταδιοδρομία του ξερνώντας ρατσιστικό δηλητήριο και κάνοντας εκκλήσεις για την ολοκληρωτική εξόντωση των Παλαιστινίων που ζουν στα κατεχόμενα, την εκδίωξη τους από τις πατρογονικές τους εστίες και, εσχάτως, την επιβολή πιστοποιητικών νομιμοφροσύνης στις μειονοτικές Αραβικές κοινότητες που ζουν στο εσωτερικό του Ισραήλ, επισύροντας την ποινή άμεσης απέλασης για όσους δεν συμμορφώνονται. Η ανέλιξη ενός τραμπούκου σαν τον Λίμπερμαν στα ύπατα αξιώματα του καθαρού εβραϊκού κράτους δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Παρόμοιες εθνοφυλετικές δοξασίες διαποτίζουν απ’ άκρου εις άκρον τη διαδικασία κοινωνικοποίησης στο Ισραήλ. Μέσα στη γενικευμένη παράνοια της ρατσιστικής ισραηλινής κοινωνίας, τέτοιες απόψεις  δεν αντιμετωπίζονται ως ακραίες ή περιθωριακές, αλλά εξαργυρώνονται με την απόκτηση πολιτικής δύναμης από αυτόν που τις εκφέρει.

Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι για μας η συμμαχία που προωθεί η φιλοσιωνιστική κυβέρνηση του ελληνικού προτεκτοράτου με το Ισραήλ είναι πολλαπλά ανεπιθύμητη και επιζήμια για τα λαϊκά στρώματα, τόσο επειδή είναι ηθικά επιλήψιμη αφού συνεπάγεται την έμμεση υποστήριξη της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού, όσο κι επειδή μακροπρόθεσμα ενδέχεται να αποδειχτεί καταστροφική για τα λαϊκά στρώματα στο πεδίο της Κοινωνικής Πάλης.

Πρώτον, διότι τυχόν προσέγγιση με το Ισραήλ κινδυνεύει να δημιουργήσει συνθήκες άμεσης εμπλοκής της Ελλάδας στη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, πέρα από τις έμμεσες ευθύνες που ήδη βαρύνουν την υποτελή ελληνική ελίτ, στο βαθμό που επιδεικνύει ανοχή για τα εγκλήματα που διαπράττουν κατ’ εξακολούθηση οι σιωνιστές, όπως της υπαγορεύουν οι επικυρίαρχοι της στην υπερεθνική ελίτ. Η συνεργασία με το δολοφονικό σιωνιστικό καθεστώς σε οποιοδήποτε επίπεδο, συνεπάγεται άμεση υλική υποστήριξη και παροχή νομιμοποίησης σε διπλωματικό επίπεδο της εγκληματικής εκστρατείας που εδώ και χρόνια διεξάγεται συστηματικά από τους Σιωνιστές για την εθνοκάθαρση των εδαφών της Παλαιστίνης από τον Αραβικό πληθυσμό τους.

Δεύτερον, διότι το Ισραήλ, που έχει δημιουργήσει ένα από τα σκληρότερα καθεστώτα φυλετικών διακρίσεων στο εσωτερικό του, και ενεργεί ως βάρβαρη κατοχική δύναμη στο εξωτερικό, έχει συσσωρεύσει τεράστια αποθέματα εμπειρίας και τεχνογνωσίας πάνω σε τεχνικές αντεπανάστασης και συντριβής των λαϊκών κινημάτων, έχει εξειδικευτεί σε μεθόδους παρακολούθησης κι ελέγχου του πληθυσμού και λειτουργεί ως βασικός προμηθευτής τεχνικού εξοπλισμού αλλά και ως  ιμάντας μεταβίβασης γνώσεων προς τις υπόλοιπες ελίτ, σε ό,τι αφορά μεθόδους χειραγώγησης και βίαιης καταστολής των κινημάτων αντίστασης που δημιουργούνται «από τα κάτω».

Τρίτον, διότι ο κοινός μεγαλύτερος εχθρός των ετεροκαθοριζόμενων κοινωνικών στρωμάτων είναι το σύστημα της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς, η κυριαρχία του οποίου τείνει να καθολικευτεί επί των ημερών μας λαμβάνοντας οικουμενικές διαστάσεις. Στη Μέση Ανατολή, φορέας του διεθνοποιημένου συστήματος κυριαρχίας είναι το Σιωνιστικό μόρφωμα που μέσω της ωμής στρατιωτικής κατοχής των Παλαιστινιακών εδαφών από την πολεμική μηχανή του Ισραήλ και με τη συνδρομή των αμερικανόδουλων αραβικών προτεκτοράτων της περιοχής, αναπαράγει τον έλεγχο της υπερεθνικής ελίτ πάνω σε αυτή τη νευραλγική για τα συμφέροντα της περιοχή. Από την άλλη, στην Ελλάδα ο έλεγχος αυτός μεταφράζεται στην οικονομική κατάληψη της χώρας από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την ΕΕ που έχει οδηγήσει στην γενικευμένη επίθεση κατά των μη-προνομιούχων κοινωνικών ομάδων, την πλήρη χουντοποίηση του καθεστώτος και στην επιβολή μιας μορφής ολοκληρωτικής «δημοκρατίας».