Ανακοίνωση της Ομάδας ΠΔ Αθήνας για την ΠΔ Βαρκελώνης και το κίνημα της Acampada BCN
Στις 15 Μαϊου οι Ισπανοί πολίτες αποκρίθηκαν στο κάλεσμα της διαδικτυακής κίνησης «Democracia Real Ja» (DRJ) και κατέβηκαν μαζικά σε πολυπληθείς διαδηλώσεις με στόχο να εκφράσουν την δυναμική αντίδραση τους ενάντια στα κανιβαλικά μέτρα λιτότητας της σοσιαλφιλελεύθερης κυβέρνησης Θαπατέρο και την γενικότερη προσπάθεια των ελίτ να εξαναγκάσουν τα λαϊκά στρώματα να πληρώσουν την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν. Οι πορείες κλιμακώθηκαν με την κατάληψη από τους διαδηλωτές των κεντρικών πλατειών στις μεγαλύτερες πόλεις της Ισπανίας (Puerta del Sol στην Μαδρίτη, Plaza Catalunya στην Βαρκελώνη) και τη δημιουργία αυθόρμητων, ad hoc λαϊκών συνελεύσεων ως όργανα για τον καλύτερο συντονισμό των κομματιών του κινήματος και την διαμόρφωση των στόχων του «από τα κάτω». Ωστόσο, κόντρα στις υπερβολές διαφόρων ανώνυμων ανταποκρίσεων που αρχικά μίλαγαν ακόμη και για «επανάσταση» στην Ισπανία, άρχισε γρήγορα να διαφαίνεται ότι οι ρεφορμιστές της εκφυλισμένης αριστεράς επικρατούν στις σχετικές συζητήσεις κι ότι εξασφαλίζουν την ηγεμονία των θέσεων τους βασισμένοι στο ιδεολογικό υπόβαθρο της «Democracia Real Ja» που ασπάζεται τις αντιλήψεις περί Κοινωνίας των Πολιτών, στον υποτιθέμενο «πραγματισμό» των αιτημάτων της ρεφορμιστικής Αριστεράς και σε μια προκαθορισμένη μεταρρυθμιστική ατζέντα που επιζητεί να βελτιώσει την λειτουργία του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, με ανώδυνα για το σύστημα αιτήματα για «διαφάνεια», αλλαγή του εκλογικού νόμου, κλπ.
Οι ακτιβιστές της Ομάδας Βαρκελώνης για την Περιεκτική Δημοκρατία συμμετείχαν από την αρχή στο μαζικό κίνημα, στηρίζοντας κριτικά την κινητοποίηση και παίρνοντας σαφείς αποστάσεις από τις διάχυτες ρεφορμιστικές διαθέσεις της κίνησης DRJ. Η λογική της «μεταρρύθμισης» των θεσμών ή της μονοδιάστατης διαμαρτυρίας έναντι των μέτρων λιτότητας αναπόφευκτα θα φέρει το νεοσύστατο κίνημα σε θέση άμυνας έναντι των ελίτ, παρασύροντας το να ξοδέψει την πολύτιμη ενέργεια του δίνοντας μάχες οπισθοφυλακής σε μια εκστρατεία αντίστασης στα μέτρα που προωθούν οι σοσιαλφιλελεύθεροι, η οποία, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί μόνο να καθυστερήσει τις αλλαγές που επιβάλλει η ίδια η δυναμική του συστήματος της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς ή να προσπαθήσει να επιβάλλει διακοσμητικές «μεταρρυθμίσεις» πέρα από τις διαρθρωτικές αλλαγές στις οποίες υποχρεώνει η καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Επιπλέον, ο «πραγματισμός» στον οποίο βασίζει την πειστικότητα του λόγου της περί «μεταρρύθμισης» και υπεράσπισης των κεκτημένων η εκφυλισμένη Αριστερά που μετέχει στις κινητοποιήσεις, δεν είναι παρά μια μεγαλειώδης ρητορική απάτη, αφού η τόνωση της ανταγωνιστικότητας μέσω της λήψης αντικοινωνικών οικονομικών μέτρων είναι μονόδρομος για τα κράτη που είναι ενσωματωμένα στην ΕΕ και μέσω αυτής μετέχουν στην διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Και είναι μονόδρομος διότι το θεμέλιο της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς (και μέσω του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ, όλων των χωρών μελών της ΕΕ) είναι οι ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές που επιβάλλουν την ελαχιστοποίηση των κοινωνικών ελέγχων πάνω στη λειτουργία τους.
Ωστόσο οι οργανώσεις της εκφυλισμένης ρεφορμιστικής αριστεράς δεν μπορούν να προσφέρουν οργανωτικές λύσεις και να προτείνουν άμεσα πρακτικά βήματα για τον συντονισμό της δράσης των αυθόρμητων λαϊκών συνελεύσεων με στόχο την υπέρβαση της κρίσης μέσα σε ένα γνήσια δημοκρατικό πλαίσιο. Το πρόταγμα της Περιεκτικής Δημοκρατίας περιλαμβάνει τόσο το γενικό θεσμικό περίγραμμα μιας αυθεντικά δημοκρατικής κοινωνίας όπου θα υπάρχει γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση σε όλους τους τομείς, καθώς και προτάσεις για τα βραχυπρόθεσμα βήματα, που περιλαμβάνουν το χτίσιμο δημοκρατικών οικονομικών δομών και πολιτικών θεσμών εδώ και τώρα, που μπορεί και πρέπει να γίνουν προκειμένου να προσεγγίσουμε αυτόν τον στόχο. Η υιοθέτηση μιας τέτοιας ατζέντας θα έδινε στο κίνημα την δυνατότητα να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων αντί απλώς να αντιδρά στις πρωτοβουλίες των ελίτ, ξεκινώντας από τώρα να εργάζεται για την κατασκευή θεσμών αυτοκυβέρνησης των πολιτών σε μαζική κοινωνική κλίμακα με τελικό στόχο όχι την βελτίωση, αλλά την ολοκληρωτική ανατροπή των θεσμών του συστήματος.
Σε αυτό το πνεύμα, οι σύντροφοι της ΠΔ Βαρκελώνης από την πρώτη ημέρα δημοσίευσαν ανακοίνωση στο Indymedia Βαρκελώνης δηλώνοντας την έμπρακτη συμπαράσταση τους στη βάση του κινήματος, αλλά ταυτόχρονα ασκώντας κριτική στους διακηρυγμένους ρεφορμιστικούς στόχους της κυρίαρχης τάσης της DRJ, μια ανακοίνωση που αναπαρήγαγε ο ιστότοπος της αναρχοσυνδικαλιστικής CNT, καθώς και το Αθηναϊκό Ιντυμίντια. Παράλληλα, λαμβάνουν ενεργό μέρος στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες του Acampada Bcn, της συνέλευσης της Βαρκελώνης που ήδη διακήρυξε την αυτονομία της από το υπόλοιπο κίνημα στην Ισπανία, και αγωνίζονται για να σπρώξουν το κίνημα προς πραγματικά ανατρεπτικούς, αντισυστημικούς στόχους και μορφές πάλης, διαμορφώνοντας ένα πρόγραμμα δράσης για τη μονιμοποίηση των υπάρχοντων πολιτικών θεσμών, αλλά και το βασικότερο, για τη διάχυση τους μέσω της ίδρυσης νέων οικονομικών δημοκρατικών θεσμών και πολιτικών συνελεύσεων σε κάθε γειτονιά, που θα τους ελέγχουν, γιατί χωρίς αυτούς είναι αδύνατη η δημιουργία “θυλάκων” για την ανάπτυξη ενός μαζικού αντισυστημικού κινήματος με δημοκρατικό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, πιέζουν για τη συνομοσπονδιοποίηση των ήδη υπαρχόντων συνελεύσεων σε επίπεδο πόλης, αλλά και σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο μέσω ανακλητών εντολοδόχων. Γενικότερα, αγωνίζονται για να σπρώξουν την Acampada πέρα από την αντίληψη της δημοκρατίας σαν μια απλή αμεσοδημοκρατική διαδικασία, σε μια αντίληψη της δημοκρατίας ως πολίτευμα για την αυτοθέσμιση της κοινωνίας στο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο καθώς και στο επίπεδο της οικολογίας.
Αν οι ελευθεριακοί / αναρχικοί σύντροφοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτες αναλαμβάνοντας την κρίσιμη στιγμή χειροπιαστές πρωτοβουλίες που θα δώσουν στις συνελεύσεις έναν λόγο ύπαρξης, προστατεύοντας παράλληλα την αυτονομία τους από εσωτερικές ιεραρχίες και συγκεντρώσεις εξουσίας αλλά και τον αντισυστημικό προσανατολισμό τους, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της εύκολης λύσης των ρεφορμιστικών αιτημάτων, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος τα ρεφορμιστικά δεκανίκια του συστήματος να είναι πάντα σε θέση να επικρατούν και να επιβάλλουν την ηγεμονία τους πάνω σε τέτοιες δυνητικά απελευθερωτικές κινήσεις μόνο και μόνο επειδή έχουν έτοιμη ατζέντα και ανώδυνα «αιτήματα» που ταυτόχρονα όμως είναι και εντελώς ανεφάρμοστα – ουτοπικά (με την αρνητική έννοια).
Διακηρύσσουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους ακτιβιστές της ΠΔ Βαρκελώνης και ευχόμαστε όλοι οι συνεπείς αναρχικοί / ελευθεριακοί αγωνιστές της συνέλευσης Acampada να στηρίξουν την προσπάθεια τους για την διαμόρφωση ενός πραγματικά ανατρεπτικού, αντισυστημικού προγράμματος δράσης για το λαϊκό αμεσοδημοκρατικό κίνημα, ώστε να μην οδηγηθούμε σε μία ακόμη ηττημένη εξέγερση, όπως έγινε σε Αίγυπτο και Τυνησία όπου οι τοπικοί τύραννοι απλά “θυσιάστηκαν” προκειμένου να διασωθούν και να παραμείνουν αναλλοίωτες οι βασικές παράμετροι των πλήρως εξαρτημένων και ετερόνομων καθεστώτων, και η Βαρκελώνη να αποτελέσει ξανά πηγή έμπνευσης για όλους τους αναρχικούς / ελευθεριακούς αγωνιστές σε ολόκληρο τον κόσμο.
24-05-2011
Ομάδα Αθήνας για την Περιεκτική Δημοκρατία
[email protected]
https://periektikidimokratia.org/athina/