Με αφορμή το “κλείσιμο” της ΕΡΤ: Ελληνικό προτεκτοράτο, ώρα μηδέν

24 Ιουνίου, 2013 0
http://periektikidimokratia.org/fotopoulos/grE/06_22/elliniko-protektorato-ora-miden

Ελληνικό προτεκτοράτο, ώρα μηδέν – Τάκης Φωτόπουλος

ekapsan-ti-simaia-tis-evropis-stin-ert-Video-1-315x236.jpg

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (23 Ιουνίου 2013)

Ενώ η παράσταση στο «θέατρο Μαξίμου» των επαγγελματιών πολιτικάντηδων την στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές βρίσκεται  στην τρίτη πράξη της, είναι πια φανερό τι παίχθηκε στα παρασκήνια. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν αποτελούσαν επίθεση κατά της δημοκρατίας, όπως ψευδώς παρουσίασε το θέμα η Αριστερά της παγκοσμιοποίησης, στην Ελλάδα και διεθνώς. Και αυτό, γιατί η «δημοκρατία» της κοινοβουλευτικής Χούντας, που επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, δεν κινδύνευσε ποτέ από το προσωρινό «κλείσιμο» την ΕΡΤ που στόχο είχε να τρομοκρατήσει τα λαϊκά στρώματα ώστε να περάσουν ευκολότερα:
  • η «μεταρρύθμιση» της δημόσιας τηλεόρασης με βάση τα πρότυπα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που περιλαμβάνουν μαζικές απολύσεις των εργαζομένων σε αυτή, ωστε να ικανοποιηθούν και οι απαιτήσεις της τροικας που απαιτούσε ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις 2.000 υπαλλήλων μεχρι το τέλος του μήνα απο τους διαχειριστές του Ελληνικού προτεκτοράτου (πολιτική και πολιτειακή εξουσία, δικαστική εξουσία κλπ)
  • τα χειρότερα μέτρα που θα ακολουθήσουν σύντομα, δηλαδή, οι μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα, οι ιδιωτικοποιήσεις και, γενικότερα, το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου
  • το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων, Πανεπιστημιακών Σχολών, αν όχι και Πανεπιστημίων, και η γενικότερη κατάρρευση κάθε κοινωνικής υπηρεσίας, πάντα προς όφελος των «μεταρρυθμίσεων» που θα μας κάνουν πιο «αποδοτικούς» στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. 
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όλες αυτές οι κοινωνικές υπηρεσίες, με προεξάρχουσα τη δημόσια τηλεόραση, δεν χρειάζονται ριζικές αλλαγές για να ικανοποιούν πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες. Όμως οι αλλαγές αυτές δεν έχουν καμιά σχέση με τις μεταρρυθμίσεις που επιβάλλει η λογική της αγοράς, παρά τους αποπροσανατολιστικούς μύθους του ΣΥΡΙΖΑ, ο αρχηγός του οποίου πριν μερικούς μόλις μήνες θαύμαζε τον δήθεν «αγώνα κατά του νεοφιλελευθερισμού» κάποιων εξίσου απατηλών λατινοαμερικάνικων  ηγεσιών, όπως αυτή της  Βραζιλίας, όπου σήμερα εξελίσσεται μια μαζική λαϊκή εξέγερση.
Έτσι, στην Ελλάδα, συνδικαλιστικά σωματεία στον Τύπο, όπως  η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Ομοσπονδιών και Ενώσεων του Τύπου (η οποία «οργάνωσε» το φιάσκο της δήθεν διαρκούς απεργίας των ΜΜΕ) χαιρέτισε  την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ως «νίκη της δημοκρατίας» και των εργαζομένων στην ΕΡΤ (όπως άλλωστε έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ). Δηλαδή, ουσιαστικά χαιρέτισε την απόφαση που νομιμοποιούσε τη σφαγή των υπαλλήλων της, αφού τo ΣτΕ δεν θεώρησε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου αντισυνταγματική, όπως δεν θεώρησε παλαιότερα αντισυνταγματικά τα Μνημόνια και το χαράτσι… Παράλληλα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούσαν σε …24ωρη «γενική απεργία» (μερικών κλάδων), για την «τιμή των όπλων», όπως έκαναν από τότε που ξεκίνησε η οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων. 
Αντίστοιχα,  η Ευρωπαϊκή Αριστερά που παντοιοτρόπως ενισχύει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξαπάτηση του Ελληνικού λαού ότι, μέσα στην ΕΕ, θα μπορούσε να σταματήσει η σημερινή καταστροφή, μαζί με την  Ευρωπαϊκή ελίτ, καταδίκαζαν το «κλείσιμο» της ΕΡΤ, χωρίς  να αναφέρει κανένας τους ότι το «κλείσιμο» αυτό ουσιαστικά απαιτήθηκε (έστω έμμεσα) από την ίδια ελίτ, μέσω της τρόικας, με την πλήρη βέβαια σύμπνοια της ελληνικής ελίτ.
Αλλά και για  κάποιους «Μαρξιστές της συμφοράς» η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι νέο συστημικό φαινόμενο, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) είναι ανύπαρκτη, και  η Ελλάδα δεν αποτελεί προτεκτοράτο της αλλά, αντίθετα, (με βάση στατιστικά στοιχεία και «αναλύσεις» που θα έκαναν… μετεξεταστέο οποιονδήποτε φοιτητή οικονομικών σε έγκυρο Πανεπιστήμιο) είναι μια «ιμπεριαλιστική χώρα» (sic!). Και αυτό,  τη στιγμή που ακόμη και διεθνείς οργανισμοί τη μετατάσσουν σήμερα στη κατηγορία των υπανάπτυκτων χωρών! —Αντίθετα, για αυτούς τους «αναλυτές» ο βασικός παράγοντας στο «κλείσιμο» της ΕΡΤ ήταν η ντόπια ελίτ, μέσω της Digea των μεγαλοεκδοτών, οι οποίοι, στην «ιμπεριαλιστική» Ελλάδα, προφανώς λειτουργούν ανεξάρτητα από την Υ/Ε! Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχουν και φωτισμένοι Μαρξιστές στον διεθνή χώρο (π.χ. Leslie Sklair) που προσπαθούν να αναλύσουν το νέο φαινόμενο της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, αντίθετα με τα Μαρξιστικά απολιθώματα μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ, που δεν έχουν πάρει είδηση για τη σημασία του φαινομένου, ενώ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εσκεμμένα το αγνοούν επειδή βολεύονται μέσα στην ΕΕ. Όλοι αυτοί μιλούν για «ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις» με βάση τον «Ιμπεριαλισμό» του Λένιν, που αναφέρεται στον καπιταλισμό των ιμπεριαλιστικών κρατών-εθνών του 19ου αιώνα και έχει ελάχιστη σχέση με τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας, όπου μόλις προχθές η Υ/Ε αποφάσισε την έναρξη άμεσων διαπραγματεύσεων για την εμπορική ενσωμάτωση ΕΕ και ΗΠΑ στην μεγαλύτερη, ιστορικά, εμπορική συμφωνία!
Περιττό να προσθέσω ότι η υπό κατάληψη ΕΡΤ έδειξε για άλλη μια φορά τον ρόλο της σαν φερέφωνο της Υ/Ε και της ντόπιας ελίτ. Έτσι οι ίδιες ανώδυνες «αιρετικές» φωνές παρέλαυναν από τα μικρόφωνα των ίδιων εκφωνητών που λειτουργούσαν σε όλη την κρίση, αποκλείοντας κάθε φωνή που θα έθετε το θέμα της πραγματικής αιτίας της καταστροφής στην πλήρη ενσωμάτωση της χώρας στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, μέσω της ένταξης της στην ΕΕ.
Συμπερασματικά, το «κλείσιμο» της ΕΡΤ αποτελεί την ώρα μηδέν για το Ελληνικό προτεκτοράτο,  αφού αποτελεί την κορύφωση της κρίσης, αλλά συγχρόνως και την έναρξη της τελικής φάσης «Κινεζοποίησης» του…
Δείτε επίσης: 
Η κοινοβουλευτική Χούντα εν δράσει και οι ευθύνες δημοσιογράφων, συνδικάτων και Αριστεράς* – Τάκης Φωτόπουλος
Παγκοσμιοποίηση και Κοινοβουλευτικές Χούντες – Τάκης Φωτόπουλος
Ο Τάκης Φωτόπουλος στην εκπομπή "Αντιθέσεις" για την Πολιτική Επισκόπηση του 2012 και τη σημασία της Αυτοδύναμης Οικονομίας για ρήξη με τη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση
 
 

Η κοινοβουλευτική Χούντα εν δράσει και οι ευθύνες δημοσιογράφων, συνδικάτων και Αριστεράς*

Ιούνιος, 16 2013

 

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και ιδιαίτερα η αποβολή κάθε δημοκρατικού προσωπείου από την κοινοβουλευτική Χούντα που έχει διορίσει η Υπερεθνική ελίτ στην Ελλάδα για να την κυβερνά, είναι καθοριστικά. Ετσι, η Χούντα αυτή, ξεπερνώντας σε αυταρχικότητα ακόμη και την στρατιωτική Χούντα Παπαδόπουλου, δεν δίστασε να κλείσει την κρατική τηλεόραση. Τα γεγονότα αυτά καθορίζουν πέραν κάθε πια αμφιβολίας τον χαρακτήρα του προτεκτοράτου (βλ. Τ.Φ. Η Ελλάδα ως προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ, Γόρδιος, 2011) που  έχει επιβάλλει η ελίτ αυτή μέσω της ΕΕ στην χώρα μας, με την πλήρη βέβαια σύμπραξη της ντόπιας ελίτ και των προνομιούχων στρωμάτων. Μόνο σε ένα προτεκτοράτο υπό κατοχή, στην προκειμένη περίπτωση οικονομική, οι γκαουλάιτερ διατάσσουν τα όργανά τους που παριστάνουν τους κυβερνήτες, και ένα «πρόεδρο Δημοκρατίας» που προφανώς δεν έχει ακούσει στη ζωή του τη λέξη «παραίτηση», ότι θέλουν τα ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις 2000 δημοσίων υπαλλήλων. Και αυτοί, στη φούρια τους να εξυπηρετήσουν τα ξένα και ντόπια αφεντικά τους, σπεύδουν να κλείσουν εν μια νυκτί, χωρίς να ρωτήσουν κανένα, τα μοναδικά μη ιδιωτικά κανάλια της χώρας. Και είναι ώρα μηδέν, διότι η πράξη αυτή αποτελεί την κορύφωση, αλλά συγχρόνως και την έναρξη της τελικής φάσης στη διαδικασία πλήρους μετατροπής της χώρας σε μια Κινεζοποιημένη Ευρωπαϊκή οικονομία όπου:
 

  • όλος ο κοινωνικός πλούτος της θα είναι ξεπουλημένος σε πολυεθνικές για ένα κομμάτι ψωμί,
  • οι εργαζόμενοι της δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό εργασιακό δικαίωμα και θα είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία του εργοδότη τους για το πότε θα τους προσλαμβάνει και πότε θα τους απολύει κατά βούληση, καθως και για τα άθλια μεροκάματα που μόλις θα καλύπτουν τις ανάγκες επιβίωσης,
  • οι «τυχεροί» νέοι που θα μπορούν να σπουδάσουν στα Πανεπιστήμια, τα οποία σύντομα θα αρχίσουν να εισάγουν δίδακτρα, θα είναι ευτυχείς να βρίσκουν δουλειά σε κάποια πολυεθνική στην Ελλάδα ή κυρίως στο εξωτερικό,
  • οι άρρωστοι θα στριμώχνονται σε άθλια δημόσια νοσοκομεία  με γιατρούς  και νοσοκόμους να δουλεύουν κάτω από εξοντωτικές συνθήκες, και
  • οι συνταξιούχοι θα ζούν στο όριο της απόλυτης φτώχειας, έχοντας χάσει τις εισφορές που πλήρωναν όλη τους τη ζωή για να ζήσουν λίγα χρόνια ανθρώπινα μετά απο τον μόχθο μιας ολόκληρης ζωής -για χάρη, υποτίθεται,  της αποπληρωμής ενός Χρέους που έκαναν οι ελίτ και οι προνομιούχοι, για το οποίο βέβαια δεν τους ρώτησε κανείς!
Και όλα αυτά, ενώ τα “γκέτο” των προνομιούχων (περίπου 30% του πληθυσμού που είναι και οι ευνοημένοι της παγκοσμιοποίησης)  θα θεριεύουν, με τα δικά τους πολυτελή νοσοκομεία και σχολεία, τις υπερπολυτελείς βίλες Χολιγουντιανού τύπου με τις πισίνες και ενώ τα “σκάφη” τους στις πολυτελείς μαρίνες (ιδιοκτησίας Κατάρ κ.λπ.) θα τους περιμένουν. Φυσικά, το πανάθλιο αυτό σύστημα των «δύο κόσμων», οι οποίοι θα είναι περισσότερο διακριτοί παρά ποτέ, θα θεωρείται “ανάπτυξη”, αφού το ΑΕΠ θα αυξάνει και η άθλια υποαπασχόληση θα θεωρείται πλήρης απασχόληση, όπως ακριβώς γίνεται σήμερα στις περισσότερες Λατινοαμερικανικές χώρες και τώρα αυξανόμενα στην Ευρώπη, αρχίζοντας με τις χώρες του τ. Υπαρκτού και συνεχίζοντας τώρα στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το κλείσιμο επομένως της ΕΡΤ είναι απλά ο καταλύτης που θα ολοκληρώσει την καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων που άρχισε με τα Μνημόνια και τώρα θα συνεχιστεί με μαζικές απολύσεις, ολοκλήρωση του ξεπουλήματος κοινωνικού πλούτου κλπ. Γι αυτό και δεν έχει καμία πρακτική σημασία αν τελικά οι ελίτ βρουν κάποια μπαλωματική λύση ώστε να συνεχίσει η ΕΡΤ, είτε σαν ΕΡΤ-μαϊμού, είτε κανονικά, μετά από κάποιο «πάγωμα» που θα επιβάλλει το ΣτΕ μέχρι τον Οκτώβρη. Το «μήνυμα» που θέλει να περάσει στον Ελληνικό λαό η Χούντα που τώρα παριστάνει και τη «Θάτσερ-μαϊμού», το πέρασε: να τρομοκρατήσει τον λαό για την παντοδυναμία της. Έτσι, αντίθετα με τη Θάτσερ που είχε τη στήριξη μιας τεράστιας μεσαίας τάξης, η δική μας Χούντα στηρίζεται μόνο στις ελίτ και τα «νέα» προνομιούχα στρώματα (κν. «λαμόγια») που δημιούργησε κυρίως το ΠΑΣΟΚ (πέρα από τα παραδοσιακά προνομιούχα στρώματα που ψήφιζαν πάντα δεξιά), εφόσον η «μεσαία τάξη» που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ στον δημόσιο τομέα σήμερα είναι υπό διωγμό από τη ντόπια και την υπερεθνική ελίτ.
Όμως, δεν είναι μόνο οι ελίτ που ευθύνονται για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Το ίδιο συνυπεύθυνες είναι η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ που, όπως συνηθίζουν, έκαναν μια 24ωρη απεργία σε μερικούς κλάδους για την τιμή των όπλων, αντί να κηρύξουν γενική απεργία διαρκείας, όπως επέβαλλε η κρισιμότητα των περιστάσεων, διότι, όπως ανέφερα, το τι έγινε στην ΕΡΤ είναι προπομπός αυτών που θα επακολουθήσουν. Μόνο μια γενική απεργία διαρκείας με καθαρό πολιτικό περιεχόμενο  ενάντια στην ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση, καθώς και την Χουντοποίηση της χώρας, θα έδινε την ευκαιρία στα λαϊκά στρώματα, τα οποία κυρίως θα πληρώσουν την ολοκληρούμενη καταστροφή, να ακινητοποιήσουν τη χώρα. Κατόπιν, ας έκανε η κοινοβουλευτική Χούντα επιστράτευση και σύλληψη των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, ή ας τολμούσε να κάνει στρατιωτικό Νόμο, για να συνειδητοποιήσει ακόμη και τους λιγότερο συνειδητοποιημένους στα λαϊκά στρώματα για την επιτακτική ανάγκη ενός Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης:
Αλλά, για να έλθουμε και στους δημοσιογράφους, το ίδιο συνυπεύθυνη είναι η σημερινή ηγεσία της ΕΣΗΕΑ, η οποία τόσο καιρό ενθάρρυνε συνεχείς απεργίες στην ΕΡΤ, που δεν τις συνέδεε όμως με παράλληλες απεργίες στα ιδιωτικά κανάλια, με αποτέλεσμα την απαξίωση της δημόσιας έναντι της ιδιωτικής τηλεόρασης που έχανε συνεχώς σε όρους τηλεθέασης, έτσι ώστε σήμερα η ΕΡΤ να είναι έτοιμη να κλείσει και αύριο να επανιδρυθεί κατά τρόπο που θα είναι ώριμο φρούτο για ιδιωτικοποίηση. Σήμερα, η ίδια αμαρτωλή ηγεσία της ΕΣΗΕΑ που είναι γνωστή και για τον ρόλο της στο κλείσιμο της Ελευθεροτυπίας πέρυσι, ενώ συνεργαζόταν με τ. συντάκτες της για την έκδοση κλώνου της, φρόντισε να σιγήσει κάθε ΜΜΕ ώστε οι πολίτες να μην έχουν ιδέα για τα τεκταινόμενα, ενώ συγχρόνως να αποδυναμώνεται η μαζικοποίηση της λαϊκής οργής. Τα κοινωνικά μίντια, ακόμη και όταν είναι καλοπροάιρετα όπως συμβαίνει με αρκετές ιστοσελίδες, προφανώς δεν έχουν απήχηση στη πλειοψηφία του ελληνικού λαού που δεν έχει καν πρόσβαση  σε κομπιούτερ. Όμως υπήρχε τρόπος για να μην μένει η πλειοψηφία του λαού στο σκοτάδι, όπως θέλουν οι ελίτ και κατά τεκμήριο και η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ. Όπως ιστορικά γινόταν σε παρόμοιες γενικές απεργίες των ΜΜΕ, θα μπορούσε να βγαίνει ένα κοινό φύλλο των απεργών δημοσιογράφων, το οποίο θα ήταν κυρίως ειδησεογραφικό και την αντικειμενικότητα του θα εξασφάλιζε μια επιτροπή των απεργών που θα εξέφραζε όλες τις πολιτικές τάσεις της γενικής τους συνέλευσης, ώστε να μην μένει το κοινό στο σκοτάδι την  κρίσιμη αυτή στιγμή. Αντίθετα, με την τακτική που διάλεξε η ΕΣΗΕΑ γρήγορα θα ξεφτίσει η απεργία, ιδιαίτερα αν δοθούν οι μπαλωματικές λύσεις που ανέφερα, αφού και χωρίς αυτές ήδη άρχισε να σπάει η απεργία με τις περισσότερες εφημερίδες να κυκλοφορούν το Σαββατοκύριακο.
Και, φυσικά, οι δημοσιογράφοι της δημόσιας τηλεόρασης φρόντισαν και οι ίδιοι να την απαξιώσουν, κυρίως στα χρόνια της κρίσης, δουλεύοντας αδιαμαρτύρητα σαν φερέφωνα της Χουντικής προπαγάνδας. Έτσι, κάθε φωνή που έθετε την μονομερή άμεση έξοδο από την ΕΕ (όχι απλά την Ευρωζώνη που είναι άλλη μια απάτη!) σαν αναγκαία προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από την καταστροφή, ήταν “κομμένη” από τα πάνελ και τις συνεντεύξεις των δημοσιογράφων της δημόσιας τηλεόρασης, οι οποίοι ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκαν  γι’ αυτή την άθλια λογοκρισία που προφανώς την θεωρούσαν φυσική. Γι’ αυτό άλλωστε και τώρα η κατειλημμένη ΕΡΤ (που εκπέμπει χάρη στην EBU) προβάλλει τους ίδιους αναλυτές και θέσεις που προέβαλλε και πριν, δίνοντας τους μάλιστα τώρα και «εναλλακτικό» χρώμα, αντί να αρχίσει μια καμπάνια διαφώτισης του λαού για τα πραγματικά αίτια της κρίσης στην ΕΡΤ, που οφείλεται βέβαια στη γενικότερη κρίση στην οποία μας καταδίκασε η ένταξη μας στην ΕΕ. Έτσι δίνουν έναν καθαρά συντεχνιακό χαρακτήρα στον αγώνα τους, όπως ακριβώς θέλει και η ελίτ, δικαιώνοντας και τη Χουντική προπαγάνδα. Από αυτή τη σκοπιά η κατειλημμένη ΕΡΤ σήμερα παίζει τον ρόλο ενός «πολυτεχνείου-μαϊμού», γιατί βέβαια οι φοιτητές τότε δεν αναφερόντουσαν μόνο, η ούτε καν κυρίως, στα φοιτητικά αιτήματα, αλλά στα γενικότερα αιτήματα του λαού –γι’ αυτό και κέρδισαν την λαϊκή εμπιστοσύνη.  Όπως αντίστοιχα δεν διαμαρτυρήθηκαν οι ίδιοι δημοσιογράφοι για την κατάφωρη παραβίαση της αρχής της ελευθερίας του Λόγου όταν ένα νόμιμο κόμμα που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις (VPRC) προσελκύει 13-15% των ψήφων “κόπηκε” για τις απεχθείς απόψεις του. Όμως, με την ίδια λογική, θα μπορούσε αύριο να κοπεί πχ και το ΚΚΕ αν έθετε θέμα άμεσης εξόδου από την ΕΕ! Αλλά, είναι βασική αρχή ότι η ελευθερία του Λόγου ή είναι αδιαίρετη η είναι ανύπαρκτη. Φασιστικές τάσεις μπορούν να κτυπηθούν μόνο με τον δημοκρατικό ορθολογισμό και την ελευθερία του Λόγου, όχι με το φίμωμα, όπως έκανε η Χουντική ΕΡΤ!
Τέλος ίση, αν όχι μεγαλύτερη, ευθύνη φέρνει η κοινοβουλευτική Αριστερά, η οποία δεν τόλμησε να αποχωρήσει από την Βουλή και να καλέσει τον Λαό σε συλλαλητήριο έξω από αυτή μέχρι να ψηφιστεί σε έκτακτη συνεδρίαση η απόρριψη του ψευδο-νόμου που ενέκρινε η κοινοβουλευτική Χούντα και να προκηρυχθούν άμεσες εκλογές που θα έκριναν οριστικά και το θέμα της ένταξης μας στην ΕΕ, (εάν βέβαια η Αριστερά μας τολμούσε να το θέσει σαν κύριο θέμα!)  Εάν η Αριστερά δεν τολμήσει ούτε αυτή την ύστατη στιγμή να παίξει τον ρόλο της, και επικρατήσουν πάλι οι απόψεις των πολλών βολεμένων μέσα στην ΕΕ στελεχών της, η αναπόφευκτη συνέπεια είναι ότι θα έχει την τύχη της Ευρωπαϊκής «Αριστεράς»…
 
* Μια προηγούμενη πρώτη εκδοχή τoυ άρθρου αυτού επρόκειτο να δημοσιευθεί στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 16/6/2013 που λόγω της απεργίας των εργαζομένων στα ΜΜΕ δεν κυκλοφόρησε
 

 

Εξωτερικός σύνδεσμος: 

Ιστοσελίδα Τάκη Φωτόπουλου

Κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο: Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΘΕΛΕΙ ΚΡΕΜΑΣΜΑ

19 Μαρτίου, 2013 0

 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Μάρτης, 18 2013

cyprus-eu.jpg

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Τα μνημονιακά ανδρείκελα στην Κύπρο, σε δωσιλογική συνεργασία με τα αφεντικά τους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), δε δίστασαν να προχωρήσουν σε κούρεμα των καταθέσεων στις Κυπριακές τράπεζες σκάβοντας το λάκκο του Κυπριακού λαού, αλλά και κάνοντας μια καθαρή ληστεία σε βάρος και μικροκαταθετών που μπορεί να έκαναν αποταμιεύσεις μια ζωή για κάποια ανεκτά γηρατειά ή για τυχόν προβλήματα υγείας κ.λπ..

Μάλιστα η κυπριακή μαριονέτα που μυξόκλαιγε  στο προεδρικό διάγγελμα της Κυριακής, είχε το θράσος να επαναλάβει το ψευτοδίλλημα που παπαγαλίζουν και οι Έλληνες τροϊκανοί: «ή κούρεμα ή Αρμαγεδώνας, δεν έχουμε άλλη επιλογή».

Αυτό που έκρυψε όμως από τον Κυπριακό λαό (όπως και οι δικές μας μαριονέτες από τον Ελληνικό) είναι ότι η πραγματική λύση για διέξοδο από την κρίση, είναι η έξοδος απ την ΕΕ και το ευρώ και η χάραξη μιας στρατηγικής με στόχο τον απεγκλωβισμό της χώρας από τη μέγγενη της παγκοσμιοποίησης, που θα βάλει τα θεμέλια για μια αυτοδύναμη οικονομία με δικό της νόμισμα και παραγωγική δομή ελεγχόμενη από το κοινωνικό σύνολο

Οι μαριονέτες σε Κύπρο και Ελλάδα δεν παίζουν μόνο το παιχνίδι της ΕΕ και κατ’ επέκταση της υπερεθνικής ελίτ στο οικονομικό επίπεδο, αλλά παρέχουν την πλήρη στήριξη τους και στα γεωπολιτικά/γεωστρατηγικά σχέδια τους.

Στην πραγματικότητα, ΕΕ και υπερεθνική ελίτ δεν θα μπορούσαν να βρουν πιο πιστά σκυλάκια απ τους Έλληνες και Κύπριους τροϊκανούς, στην προσπάθεια τους να απομονώσουν και εν τέλει να ενσωματώσουν τη Ρωσία στο άρμα  της Νεοφιλελεύθερης Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης. Δεν είναι τυχαίο ότι με το κούρεμα καταθέσεων των Κυπριακών τραπεζών, τη μερίδα του λέοντος σε απώλειες την «τρώει» η Ρωσία. 

Όπως αντίστοιχα δεν είναι τυχαίο, ότι ΕΕ και υπερεθνική ελίτ λύσσαξαν να πετάξουν τη Ρωσία, έξω απ την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων (υπαρκτών στην Κύπρο, πιθανολογούμενων στην Ελλάδα), παράλληλα με το μπλοκάρισμα των Ρωσικών παχυλών προσφορών για την αγορά της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) και του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ). Έτσι ΕΕ, υπερεθνική ελίτ και πολυεθνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας πετυχαίνουν μ’ έναν σμπάρο δυο τριγώνια: περικυκλώνουν περισσότερο τη Ρωσία και καταβροχθίζουν τα ενεργειακά φιλέτα της Ανατολικής Μεσογείου. Βέβαια για κάποιους πρωτόγονους «Μαρξιστές» που δεν έχουν πάρει είδηση για το νέο συστημικό φαινόμενο της Παγκοσμιοποίησης (αλλά και για κάποιους που παίζουν σαφώς ύποπτο ρόλο), όλα αυτά είναι «ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις», όπως αντίστοιχα χαρακτηρίζουν και τη σφαγή του λαου της Λιβύης χθες ή της Συρίας σήμερα!

 

ΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ ΜΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΑΙΜΑ

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το ξαφνικό ενδιαφέρον της ΕΕ για την Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). ΑΟΖ είναι η θαλάσσια έκταση που αρχίζει απ την ακτογραμμή ενός κράτους και εκτείνεται εως τα 200 ναυτικά μίλια (370 χιλιόμετρα) και το κράτος στο οποίο ανήκει η ΑΟΖ έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων.

Η υπερψήφιση της έκθεσης για τον Ευρωπαϊκό οδικό ενεργειακό χάρτη μέχρι το 2050 από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο δεν είναι τυχαία. Μόλις μυρίστηκαν οι πολυεθνικές της ενέργειας πιθανά κοιτάσματα σε Ιόνιο και Κρητικό πέλαγος, αποφάσισαν τα τσιράκια τους στην ΕΕ να προλειάνουν το έδαφος για την οριοθέτηση ΑΟΖ των κρατών μελών. Όμως το θέμα δεν είναι αν θα πρέπει ή όχι να οριοθετηθεί η ελληνική ΑΟΖ και η εκμετάλλευση της, αλλα με τι όρους θα γίνει αυτό: με όρους που θα θέσει η ΕΕ και η υπερεθνική ελίτ, και που θα κάνει τη χώρα Νιγηρία της Ευρώπης με το αντίστοιχο βιωτικό επίπεδο, ή με όρους που θα θέσει ο Ελληνικός λαός για την απεξάρτηση της Ελλάδας από την Παγκοσμιοποίηση/ΕΕ και την οικονομική της αυτοδυναμία;

Είναι φανερό λοιπόν ότι από την ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ, αλλά και στο ΝΑΤΟ, ούτε στο οικονομικό επίπεδο βοηθηθήκαμε (το αντίθετο μάλιστα), ούτε σε εθνικό (καρατόμηση της Κύπρου). Και για να μπορέσει ο Ελληνικός και ο Κυπριακός λαός να ορθοποδήσουν θα πρέπει να δημιουργηθεί και στις δυο χώρες ένα πλατύ λαϊκό μέτωπο όπως το Μέτωπο για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση που προτείνουμε, που να θέτει ρητά την έξοδο από την ΕΕ και τους υπερεθνικούς θεσμούς επιβολής της Νέας Παγκόσμιας Τάξης όπως το ΝΑΤΟ, και να στοχεύει στη δημιουργία Αυτοδύναμης Οικονομίας και τη σύναψη νέων διακρατικών συμμαχιών με κράτη που αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και με αυτά που πλήττονται από την οικονομική κρίση.

 

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

 

Δείτε επίσης: 
ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
Η ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, Η ΕΕ, ΤΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ Η «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ» ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

 

Η ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ, Η ΕΕ, ΤΟ “ΑΡΙΣΤΕΡΟ” ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ Η “ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ” ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

15 Μαρτίου, 2013 0

 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

 

 

Μάρτης, 14 2013

 

 

 

 

O Πέρες στην ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ-«ΚΑΡΑΜΕΛΑ»  ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΟΤΙ «ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥΜΕ» ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (ΒΛΕΠΕ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ») ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ:

– Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΑΦΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ, ΠΕΡΙΟΔΕΥΕΙ ΣΤΑ THINK TANKS ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ, ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ  «ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ» ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΕ(!),

– Η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕ (ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ), ΤΗ ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ ΚΤΛ. ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ — ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ— ΕΝΩ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ… ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ,

– Η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ «ΜΕΤΩΠΑ ΑΝΤΙΦΑ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ» ΜΕ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», (ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο «ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ (!), ΕΝΩ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ» ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!…

 

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΣΤΥΓΝΟ ΤΡΟΠΟ

12/03/2013 Παραθέτουμε ένα μικρό μόνο κομμάτι από την ανατριχιαστική (για την ωμότητα της) ομιλία του αρχι-Εγκληματία Σιωνιστή Προέδρου Σιμόν Πέρες στο κατάμεστο Ευρωκοινοβούλιο, που καταχειροκροτήθηκε, όπως μαθαίνουμε, από τους Συστημικούς λακέδες, παριστάμενους Ευρωβουλευτές.

Μας περιγράφει συνοπτικά το περίγραμμα της κυρίαρχης τάσης της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Την πολιτική διακυβέρνηση (και τις αποφάσεις για τους μελλοντικούς πολέμους της υπερεθνικής ελίτ) αναλαμβάνουν ΗΠΑ, ΕΕ και Ισραήλ. Την οικονομική, τεχνολογική και εκπαιδευτική οι πολυεθνικές εταιρείες. Για τους λαούς επιφυλλάσουν την μοίρα του δούλου/πελάτη/καταναλωτή των προϊόντων των πολυεθνικών και της «τεχνολογίας» που θα ελέγχει και θα παράγει μια ελάχιστη μειοψηφία του πλανήτη. Η «εξαφάνιση του ρατσισμού» υπό την παγκοσμιοποίηση είναι η γνωστή θέση περί «Ατομικών Δικαιωμάτων» που υποτίθεται εξαφανίζουν τον ρατσισμό (όσο είσαι καλός καταναλωτής και ενσωματωμένος στο σύστημα!) και τα οποία «δικαιώματα» σε βάρος κάθε λαϊκής κυριαρχίας, προωθούν, όχι μόνο τα καθίκια της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ, αλλά και η εκφυλισμένη «Αριστερά» και «Αναρχία», με «προοδευτική» σάλτσα.

Οι πελάτες έχουν πάντα δίκιο (αν έχουν να πληρώσουν φυσικά) και δεν είμαστε βέβαια «ρατσιστές» να αρνούμαστε τα λεφτά των πελατών. Το μοναδικό Εθνικό Κράτος που μπορεί να υπερτερεί των «δικαιωμάτων» (και έτσι να μη βομβαρδίζεται από το ΝΑΤΟ ή να μακελεύονται οι λαοί του από εισαγόμενους μισθοφόρους) και που έχει μάλιστα το «θείο δικαίωμα» να είναι το πιο ρατσιστικό παγκοσμίως (αν κρίνουμε από τις πολιτικές εθνοκάθαρσης των σιωνιστών) είναι και θα παραμείνει το Ισραήλ.

 

«Ο Παγκοσμιοποιημένος κόσμος μας δεν έχει Παγκόσμια Κυβέρνηση. Έχει γίνει σχεδόν ακυβέρνητος. Θα πρέπει να κοιτάξουμε μια εναλλακτική λύση. Πιστεύω ότι οι μελλοντικοί τρόποι διακυβέρνησης θα πρέπει να βασίζονται σε τρεις πυλώνες: Οι εθνικές κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να είναι υπεύθυνες για τη διαχείριση του εθνικού κράτους.

Παγκόσμιες εταιρείες θα επενδύουν στην έρευνα και την ανάπτυξη. Και το άτομο θα απολαμβάνει την ικανότητα να αυτό-κυβερνάται, γνωρίζοντας τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος του. Η επιστήμη σήμερα είναι πιο αποκαλυπτική από την πολιτική. Είναι καθολική και χωρίς σύνορα. Οι Στρατοί δεν μπορούν να κατακτήσουν τη σοφία. Η αστυνομία δεν μπορεί να συλλάβει την επιστήμη.

Πιστεύω ότι η επιστημονική βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες μπορεί να τις κάνει ικανές να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Παγκόσμιες εταιρείες βασισμένες στην Επιστήμη μπορούν να συμβάλλουν να αλλάξουμε τον κόσμο. Η Παγκοσμιοποίηση έθεσε τέλος στον ρατσισμό.

Ενδυναμώνει το Άτομο. Οι Παγκόσμιες εταιρείες δεν επιβάλλουν τη θέλησή τους στους ανθρώπους. Αντιθέτως, σέβονται τη βούληση των πελατών τους. Μπορούν να παρέχουν επιστημονική τεχνογνωσία για την Ανάπτυξη. Μπορούν να βοηθήσουν τους νέους να αποκτήσουν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση. Να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας που αρμόζουν στις δεξιότητες τους.

Αυτή μπορεί να είναι η καλύτερη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στη νέα γενιά στον αραβικό κόσμο για να απαντήσει στις προκλήσεις της νέας εποχής. Πρότεινα ένα σχέδιο για μια κοινή επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων και των παγκόσμιων εταιρειών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις.

Κυρίες και κύριοι, ξέρω ότι αυτό χρειάζεται την υποστήριξή σας, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά επιτρέψτε μου να υπολογίζω στη βοήθειά σας.

Ενώνοντας τη σοφία της Ευρώπης και την εμπειρία του Ισραήλ, μπορούμε να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις του αύριο. Αντιμετωπίζοντας την έλλειψη της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, μπορούμε να προάγουμε τη στενή συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων και των παγκόσμιων εταιρειών. Αντιμετωπίζοντας τους κινδύνους που απειλούν τις αξίες για τις οποίες πολεμούμε, θα πολεμήσουμε την τρομοκρατία, όπου και αν είναι, αδυσώπητα.

Πρόεδρε Schulz, αξιότιμοι βουλευτές, ο Jean Monnet, ο πατέρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είπε κάποτε: «Ο καθένας είναι φιλόδοξος. Το ερώτημα είναι αν είναι φιλόδοξος να υπάρχει, ή φιλόδοξος να κάνει. "

Ήρθε η ώρα να κάνουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε μόνο τόσο σπουδαίοι όσο ο σκοπός που εξυπηρετούμε.

Ναι, οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι φοβερές, όμως, ποιος μπορεί καλύτερα να αψηφήσει το φαινομενικά αδύνατο, από δύο θαύματα; Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ισραήλ. Για να εκπληρώσουμε τις διδασκαλίες της κληρονομιάς μας.»

(Ολόκληρη η ομιλία στα αγγλικά που αξίζει να διαβάσετε και να διαδώσετε: http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/full-text-of-peres-speech-to-european-parliament-1.508915 )

 

 

ΠΩΣ «ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ» ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΤΑ THINK TANKS ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ

 

04/03/2013 ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΝΕΕΣ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΡΟΛ ΣΤΟ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ» ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1014749&srv=266)

«Το νόημα των μηνυμάτων δυσφορίας των ευρωπαϊκών κοινωνιών εξακολουθεί να παρερμηνεύεται και να υποβαθμίζεται από τους υψηλόβαθμους χαρτογιακάδες που πληρώνονται αδρά για να χτίσουν και να διατηρήσουν ζωντανή την Ευρώπη, την ευρωπαϊκή ιδέα και συνοχή. Έτσι, για να δικαιολογήσουν τον παχυλό μισθό τους ορισμένες φορές, κατεβάζουν ιδέες που επιδέχονται κριτικής, όπως αυτή που θα διαβάσετε παρακάτω.

Υπό τον φόβο εκπροσώπησης των άκρων στο Ευρωκοινοβούλιο, εν όψει των ευρωεκλογών του 2014, η ΕΕ με τον μειωμένο προϋπολογισμό για το 2014-2020 βρήκε πόρους για να χρηματοδοτήσει  μια στρατιά από ανώνυμα ''Trolls'', – σωστά διαβάσατε μια στρατιά από ανώνυμα ''Trolls'' (Ευρωπαίους αξιωματούχους που δρουν ανώνυμα)  – που ήδη έχουν λάβει θέσεις στα διαδικτυακά φόρουμ  συζητήσεων,  στο FB και στο twitter.  Αποστολή τους να  αντικρούουν όποιον εκφέρει αντίθετη, από την επιθυμητή,  άποψη για την ΕΕ –  εκείνη δηλαδή των ευρωενθουσιαστών όπως αποκαλούνται στη Γαλλία –  και σε γενικότερες γραμμές για την αντιμετώπιση του  αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού .»

 

22/01/2013 ΟΙ ΕΛΙΤ ΤΗΣ ΕΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΚΟ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΩΝ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ» ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΥΝ «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ» ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (http://www.oatye.gr/index.php?start_from=3&ucat=&archive=&subaction=&id=&)

 

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Καταστατικού για τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας της Ευρώπης"

Τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας στηρίζουν την οικονομία και το κοινωνικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Eνωσης» 

«Η Αλληλεγγύη είναι η ύστατη ασπίδα προστασίας ενάντια στις ανισότητες», τόνισε ο Βέλγος Ευρωβουλευτής κ. Marc Tarabella (από την ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών), υπογραμμίζοντας ότι τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας στηρίζουν την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς προσφέρουν υγειονομική κάλυψη και κοινωνικές υπηρεσίες σε περισσότερους από 160 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες.»

 

03/11/12 (Από https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1434218)

«Οι συνεταιρισμοί, τα αλληλοβοηθητικά ταμεία υγείας, οι ενώσεις και τα ιδρύματα (CMAF) σημειώνουν «μία διαφορετική προσέγγιση στην επιχειρηματικότητα», που βασίζεται στα κοινά χαρακτηριστικά και τις κοινές αξίες που ακολουθούν:· Το προβάδισμα των ατομικών και κοινωνικών στόχων έναντι του κεφαλαίου· Την υπεράσπιση και εφαρμογή των αρχών της αλληλεγγύης και της ευθύνης.· Σύνδεση συμφερόντων μελών και γενικού συμφέροντος · Δημοκρατικό έλεγχο από τα μέλη· Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή ως μέλος· Διαχείριση της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας όσον αφορά τις αρχές· Τα πλεονάσματα να προορίζονται πρωταρχικώς  για τη διαρκή ανάπτυξη σχεδίων, για το συμφέρον των υπηρεσιών των μελών και για το κοινό συμφέρον. »

 

 

ΤΙ ΛΕΓΑΜΕ ΕΜΕΙΣ

 

10/2/13 ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

«Η Νέα Διεθνής Τάξη που σηματοδότησαν αφενός η άνοδος της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, σαν συνέπεια της ανάδυσης του νέου φαινόμενου των πολυεθνικών, και αφετέρου η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», χαρακτηρίζεται από δύο αλληλένδετα στοιχεία. Το ένα αφορά το οικονομικό επίπεδο, και συνοπτικά ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση», ενώ το άλλο, το πολιτικό επίπεδο, αφορά  τη μορφή που παίρνει στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης η κοινοβουλευτική «δημοκρατία». Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι μη αναστρέψιμα φαινόμενα μέσα στο διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, και δεν έχουν επομένως σχέση με συνωμοσίες, δόγματα και κακές πολιτικές «κακών» πολιτικών, όπως ισχυρίζεται αποπροσανατολιστικά η ρεφορμιστική Αριστερά.

Ανάλογα, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλά η συνέχιση της αποτυχημένης απόπειρας στις αρχές του περασμένου αιώνα για τη διεθνοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, όπως ισχυρίζονται αναχρονιστικές εκδοχές του Μαρξισμού που βασίζονται σε αντίστοιχα αναχρονιστικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού και του υπερ-ιμπεριαλισμού οι οποίες αγνοούν το θεμελιακό γεγονός που χαρακτηρίζει τη σημερινή παγκοσμιοποίηση: την ουσιαστική απώλεια της οικονομικής και, συνακόλουθα, της πολιτικής (αλλά και πολιτιστικής) κυριαρχίας. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι δηλαδή μια δομική αλλαγή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννήθηκε και καθολικεύθηκε χάρη στην μαζική εξάπλωση των πολυεθνικών, οι οποίες σήμερα ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο και παραγωγή, μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο που καθορίσαν οι ίδιες, με βάση τους διεθνείς οργανισμούς κάτω απο τον έλεγχό τους, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το ΔΝΤ αλλά και οικονομικές ενώσεις όπως η ΕΕ και η NAFTA. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο συνοψίζεται στο άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών εμπορευμάτων και κεφαλαίου και τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις που καθιερώνουν την ανταγωνιστικότητα σαν το παγκόσμιο κριτήριο του τι, πως και που θα παραχθεί…»

(Τάκης Φωτόπουλος «Παγκοσμιοποίηση και Κοινοβουλευτικές Χούντες» http://periektikidimokratia.org/fotopoulos/grE/02_10/pagkosmiopoiiisi-koinovouleftiki-xounta)

 

18/10/12 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΕ

«Στις διαβουλεύσεις αυτές και άλλες πολλές που γίνονται «κεκλεισμένων των θυρών», η EE εντείνει τις διεργασίες της προς την κατεύθυνση της λεγόμενης «πολιτικής ολοκλήρωσης». Δηλαδή της πολιτικής ένωσης των κυρίαρχων ελίτ της ΕΕ, που διαχειρίζονται την Παγκοσμιοποίηση μαζί με την Αμερικανική και Ιαπωνική ελίτ (η Τριάδα δηλαδή που συναπαρτίζει την υπερεθνική ελίτ), με βάση μια Δημοσιονομική και Τραπεζική Ένωση, η οποία θα μειώσει τις αστάθειες του συστήματος στην Ευρωζώνη, αλλά την ίδια στιγμή θα στερεί από όλα τα κράτη-μέλη την οποιασδήποτε οικονομική και, κατά συνέπεια, πολιτική κυριαρχία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους λαούς. Αυτό σημαίνει ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση η οποία μέχρι τώρα υπήρχε ανεπίσημα (μέσω του G7, κλπ.), έχει μπει πλέον επίσημα στη φάση θεσμοποίησης της. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται ότι είναι πολύ πιθανό στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η υπερεθνική ελίτ (δηλαδή οι ελίτ των G7 και γενικά οι Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και οι γραφειοκράτες, ακαδημαϊκοί κλπ. που κινούνται και επωφελούνται γύρω από αυτές) να υιοθετήσει ακόμα και ένα ενιαίο νόμισμα για την οικονομική κυριαρχία της μέσα στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, και ότι ακόμη περισσότερη εξουσία θα συγκεντρώνεται στα χέρια των ελίτ, μέσω κάποιας μορφής υπερεθνικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που θα αποτελέσει πλέον το ιδανικό πολιτικό συμπλήρωμα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, ενώ οι Εθνικές Αντιπροσωπευτικές «Δημοκρατίες» θα αποτελούν τα τοπικά «δημοτικά συμβούλια» που θα εκτελούν τις αποφάσεις της.»

(Από την Ανακοίνωση του Δικτύου μας «Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΕΕ/ΟΝΕ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ»

http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2012-10-18/egklima-ee-metopo-mekea )

 

 

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΩΝ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ ΤΟΥ

 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2011 ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ:

– ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΚΑΙ «ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ» ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΑΚ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», ΜΕ ΑΞΟΝΑ ΤΗΝ –ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ- ΕΛΕ (ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ) ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ, «ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (ΕΕ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ).

– ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟ (ΕΠΙΣΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ) ΦΙΛΜ DEBTOCRACY –ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΕΛΕ- ΑΝΑΓΕΙ ΤΗ «ΧΡΕΟΛΟΓΙΑ» ΣΕ ΒΑΣΙΚΟ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΙΣΔΥΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ «ΟΝΟΜΑΤΩΝ» (ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ, ΛΑΠΑΒΙΤΣΑΣ Κ.Α.) ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΙ» ΤΗΣ «ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»)  ΣΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.

 

– ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΑΜΕ ΤΟΤΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ: (http://periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2011-06-10/ekseftelismos-amesi-dimokratia-syntagma-aristera):

«Απόκειται επομένως στην ίδια τη Λαϊκή Συνέλευση να αποδοκιμάσει τη σημερινή στημένη συνέλευση για το Χρέος όπου θα ακούσει παραλλαγές των ανώδυνων απόψεων που άκουσε και τη Δευτέρα και να αποφασίσει τη σύγκληση άλλης συνέλευσης με θέμα «Τα αίτια της κρίσης του συστήματος στην Ελλάδα και οι τρόποι διεξόδου από αυτήν» όπου θα κληθούν να μετάσχουν μόνο επιστήμονες που δέχονται την αρχή ότι έξοδος από την κρίση χωρίς έξοδο από την ΕΕ (και όχι απλά το Ευρώ) είναι αδύνατη. Και είναι αυτονόητο ότι θ’ αποφασίσει μόνο η Λαϊκή Συνέλευση ποιο θα είναι το θέμα της εκδήλωσης και οι ομιλητές σε αυτή, και όχι κάποιοι …για λογαριασμό της, με τις συνοπτικές διαδικασίες για λήψη βασικών αποφάσεων και το συστηματικό «καπέλωμα» μέσα από τις ουσιαστικά ελεγχόμενες «ανοιχτές» επιτροπές και ομάδες, όπως γίνεται στη σημερινή παρωδία άμεσης δημοκρατίας που έχει επιβάλλει η ρεφορμιστική Αριστερά στο Σύνταγμα»

 

 

11/2011-03/2012 ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΔ (ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ) ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΗ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΔΙΑΒΟΗΤΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ «ΤΡΟΛ», ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΚΑΝΕ ΣΤΙΣ «ΠΛΑΤΕΙΕΣ».

(ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ – Ο βρώμικος πόλεμος εναντίον της ΠΔ και η αντίδραση στη συντεταγμένη λάσπη)

 

 

09/08/12 ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΕΣ

(Από άρθρο στο http://newpost.gr/post/145760/to-paraskinio-tis-synantisis-toy-aleksi-tsipra-me-ton-simon-peres/ για τη συνάντηση Τσίπρα-Πέρες)

«Προφανώς η προοπτική της εξουσίας αποδυναμώνει επι το ρεαλιστικότερον πάγιες θέσεις του κόμματος, στην εξωτερική πολιτική. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τις μεγαλύτερες κυβιστήσεις με πρώτη την υπαναχώρηση από την θέση για έξοδο από το ΝΑΤΟ, αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. 

Και παρά το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας κράτησε κλειστά τα χαρτιά του, στη συνάντηση θα πρέπει να έγινε ουσιαστική συζήτηση, κράτησε άλλωστε μια ώρα. Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας έχει αποδείξει ότι δεν έχει πρόβλημα να μην ανταποκριθεί σε προσκλήσεις για συνάντηση, όπως έγινε π.χ. με την τρόικα, ή στο παρελθόν με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια. 

Είναι πάντως ενδεικτικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που στο πρόγραμμα του εμφανίζεται λάβρος κατά του Ισραήλ γνωρίζοντας ότι έχει κλειστεί ραντεβού Τσίπρα – Πέρες απέφυγε να βγάλει ανακοίνωση καταδίκης της επίσκεψης Πέρες και της ελληνοισραϊλινής συνεργασίας. Αυτό το έκανε μόνο το ΚΚΕ.»

 

 

28/10/2012 Η ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΡΟΣΚΥΝΑΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΤΗ – ΛΑΚΕ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, «ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟ» ΤΣΟΜΣΚΙ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΛΥΦΕΙ ΤΗ «ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΗ» ΕΕ

(http://www.periektikidimokratia.org/2012-10-28/chomsky-kritiki)

 «Η συνέντευξη του "μεγάλου διανοητή" μιλάει αρχικά από μόνη της. Η μεγαλόψυχη ΕΕ απλά έπεσε θύμα της ίδιας της μεγαλοψυχίας της, με τις "κακές της πολιτικές" (που προφανώς πήραν κάποιοι μοχθηροί ή «ανόητοι» εγκέφαλοι), οι οποίες απλά δεν «ταιριάζουν» στην περιφέρεια όπως στην Ελλάδα. Το ανέκδοτο είναι ότι στην ίδια συνέντευξη ο Τσόμσκι αποποιείται τον χαρακτηρισμό του συνωμοσιολόγου, ενώ οι ίδιες οι θέσεις του αυτές είναι η πεμπτουσία της συνωμοσιολογίας, και μάλιστα μιας συνωμοσιολογίας από εντελώς -συστημική και φιλο-ΕΕ σκοπιά.» […]

« “Λογικό συμπέρασμα” για τον ίδιο και τους πρόθυμους ακόλουθους του Τσόμσκι είναι ότι για την κρίση ευθύνονται οι κακοί σχεδιασμοί των ελίτ μιας «μεγαλόψυχης» κατά τ’ άλλα ΕΕ (όπως τη χαρακτηρίζει ξεδιάντροπα ο μέγας αναλυτής), η διαφθορά, και άλλες συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, και όχι η ίδια η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ο φορέας της στην Ευρώπη που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση!»

 

 

22/01/2013 Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΤΩΝ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ» ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΙ ΟΛΑΝΤ ΠΕΡΙΟΔΕΥΕΙ ΣΤΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ – ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ

(Από  ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ – Brookings Institute, Levy, George Soros: Περαιτέρω οδηγίες απο τα Think Tanks της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ)

«Στην ανακοίνωσή του για την επερχόμενη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα με τίτλο "Η Ελλάδα και οι οικονομικές προκλήσεις του μέλλοντος" που θα πραγματοποιηθεί στις 22 Ιανουαρίου, το Ινστιτούτο Brookings σημειώνει ότι οι θέσεις στην αίθουσα έχουν ήδη εξαντληθεί… Αυτό είναι αναμφισβήτητα μια μεγάλη τιμή για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ελλάδα ευρύτερα. Γιατί το Brookings δεν είναι απλώς άλλη μια "δεξαμενή σκέψης" της Ουάσινγκτον. Είναι, σύμφωνα με το σχετικό με το ινστιτούτο λήμμα της wikipedia, "η υπαριθμόν ένα δεξαμενή σκέψης στην ετήσια βαθμολογία δεξαμενών σκέψης που δημοσιεύει το περιοδικό Foreign Policy"…. Θυμίζουμε ότι το ίδιο περιοδικό ενέταξε φέτος τον φίλο του Αλέξη Σλαβόι Ζίζεκ στους εκατό σημαντικότερους στοχαστές του κόσμου…» […]

«Το Ινστιτούτο Levy, το οποίο συνδιοργανώνει την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (Μηλιός, Δούρου, Σταθάκης, Παππάς) ιδρύθηκε από τον Leon Levy το 1986. Ο Leon Levy γεννήθηκε το 1925 και πέθανε το 2003. Ήταν, σύμφωνα με την Wall Street Journal, "μια επενδυτική ιδιοφυϊα της Wall Street", ο οποίος βοήθησε στη δημιουργία των hedge funds και των mutual funds. Ο πατέρας του, Jerome Levy, ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας, και έδινε έμφαση στην σημασία των εταιρικών κερδών για την κατεύθυνση της εθνικής οικονομίας.» […]

«Η πιο πρόσφατη και η πιο διεφθαρμένη ως τώρα δημόσια στάση έρχεται από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα, ο οποίος στάθηκε μπροστά στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος στην Ουάσινγκτον και συσχέτισε τις προσπάθειες του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ να αποκαταστήσει την τάξη με την λατρεία θανάτου και της φυλετικής ανωτερότητας του εμπνευσμένου από την αμερικάνικη και βρετανική ευγονική, χρηματοδοτημένου από την οικογένεια Μπους και διευκολυμένου από την IBM Αδόλφου Χίτλερ. Ακόμα χειρότερο και από την πραγματική ιστορία πίσω απ' τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι το γεγονός ότι από τότε οι ΗΠΑ έχουν διεξαγάγει μια παγκόσμια καμπάνια συστηματικών θηριωδιών, σκοτώνοντας άνετα τόσους Βιετναμέζους και Ιρακινούς όσους Εβραίους σκότωσε ο Χίτλερ.»[…]

«Όπως είναι γνωστό στα ελληνόφωνα ΜΜΕ, η τρίτη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (εκτός δηλαδή αυτών στα Ινστιτούτα Levy και Brookings) στις ΗΠΑ θα διεξαχθεί στο Πανεπιστήμιο Columbia. Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση του Institute for New Economic Thinking (Ινστιτούτου για τη Νέα Οικονομική Σκέψη), θα λάβει χώρα στις 24 Ιανουαρίου και θα έχει τίτλο "Το μέλλον της Ελλάδας και η Ευρωζώνη".

Όπως βλέπετε στην εικόνα από το σχετικό δελτίο Τύπου, το τρίτο αυτό Ινστιτούτο φιγουράρει στη λίστα των χορηγών αυτής της ομιλίας, μαζί με το Ινστιτούτο Levy.

Σύμφωνα με το σχετικό λήμμα της Wikipedia για το Ινστιτούτο για τη Νέα Οικονομική Σκέψη, πρόκειται για μια ακόμα "δεξαμενή σκέψης" η οποία δημιουργήθηκε το 2009 με δωρεά του George Soros (50 εκατομμυρίων δολαρίων), η οποία συμπληρώθηκε από δωρεές άλλων προσωπικοτήτων του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Wall Street.»

 

10/03/2013 ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ» ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ THINK TANKS ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ ΕΛΙΤ

(http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=349568)

«Για «συμμαχίες» έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας χτες το βράδυ, αμέσως μετά την επιστροφή του από τη Βενεζουέλα, σε διημερίδα του ΙΝΕΡΠΟΣΤ και του Levy Economics Institute με θέμα της την έξοδο από την κρίση. Εκτίμησε πως είναι κορυφαίο ζήτημα η κοινωνική και πολιτική συμμαχία, αλλά παράλληλα αποτελεί «απειλή, μήπως, μέσα από την επιδίωξη της κυβερνητικής συμμαχίας χάσουμε τον ριζοσπαστισμό μας, την ψυχή μας», γι’ αυτό –είπε- «πρέπει οι άλλοι να γίνουν πιο ριζοσπάστες, όχι εμείς πιο συντηρητικοί».»

 

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΙ»;

 

11/11 ΞΕΚΙΝΟΥΣΑΝ ΓΚΕΜΠΕΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΔ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑ ΙΝΤΙΜΙΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΜΠΛΟΓΚΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ (ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ) ΤΡΟΛ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.

(http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2011-11-30/indymedia-systimikoi-koukouloforoi)

(http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2011-12-17/indymedia-gkempelikis-propagandas-sineheia)

(http://www.periektikidimokratia.org/%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%86%CE%B5%CF%81%CE%AD%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%C2%BB-%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%C2%AB%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82)

 

11/12/2012 ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΕΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΠΙΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΛΑΚΕΔΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ (ΣΤΑΘΑΚΗΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ, «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» ΚΛΠ.)

Με αφορμή κοινή εκδήλωση «Ελευθεριακών» – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΚ – ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ για την «Αλληλέγγυα Οικονομία»

 «Η, και τυπική πλέον, συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΚ και αυτοαποκαλούμενων "ελευθεριακών", αποτελεί σημείο καμπής και συνέπεια μιας συστηματικής διαδικασίας άλωσης απο τα μέσα των αντισυστημικών τάσεων του ελευθεριακού χώρου, αντίστοιχη με την άλωση του κομουνιστικού προτάγματος που έγινε στον ελλαδικό χώρο μετά την μεταπολίτευση και τοποθέτησε στο "σβέρκο" της ελληνικής κοινωνίας την "αριστερά" που το σύστημα έστησε ως την ενδεδειγμένη "αντιπολίτευση" προς αυτό.»

 

8/12/12 ΛΑΣΠΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΩΣ «ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ» ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ Ν. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΕΝΩ «ΚΡΙΤΙΚΑ» ΥΙΟΘΕΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!

(Από «Ελευθεριακό» πόρταλ που παλεύει κατά των… «κακών πολιτικών» -χωρίς ίχνος αντισυστημικής ανάλυσης- και εξαπατάει συστηματικά με φιλελεύθερες διαστρεβλώσεις της «Άμεσης Δημοκρατίας» και εξεγερσιακές «αναλύσεις» τους «Αγανακτισμένους» )

 «Μέρος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης θα μπορούσε να ονομαστεί η λειτουργία οποιουδήποτε διακρατικού θεσμού: από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Μαφία, την Καθολική Εκκλησία, τα Χρηματιστήρια, την Monsanto, την Google (της οποίας την πλατφόρμα Blogspot χρησιμοποιούν οι διάφοροι πολέμιοι της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης!!!), μέχρι και την Διεθνής Αμνηστία, τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, τον ΟΗΕ, το Human Rights Watch και το internet. Συνεπώς, η Παγκόσμια Διακυβέρνηση δεν είναι κάτι απαραίτητα αρνητικό, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε τις δυναμικές του διαδικτύου στην διάδοση πληροφοριών* από διάφορα μέρη του πλανήτη που τα επίσημα ΜΜΕ αποκρύπτουν.»

* Ο εν λόγω «ελευθεριακός αναλυτής» του πόρταλ «EAgainst» (γνωστός και ως "Julien Febvre"), ο οποίος εδώ δηλώνει διαπρύσιος θιασώτης της «δημοκρατίας» (της λάσπης;) του Ίντερνετ –όπως οι ΜΚΟ που εμφανώς συμπαθεί και πρωθούν την Παγκοσμιοποίηση των «δικαιωμάτων» και τις κτηνωδίες κατά των λαών–, συγκαταλέγεται στα «τρολ» της «Αυτονομίας» που συμμετείχαν πέρυσι μέσα από δημοσιεύσεις τους κυρίως σε δημόσιους τοίχους στο Facebook, στη λασπολογική επίθεση κατά του Τάκη Φωτόπουλου, με αναρτήσεις ακόμα και κηδειόσημων εναντίον του. Προφανώς είναι αυτή η παγκοσμιοποιημένη «ελευθερία» της λασπολογίας του ίντερνετ που θαυμάζει!

Είναι επίσης αποκαλυπτικό ότι ο ίδιος παραδέχτηκε πως μποϊκόταρε πρόταση, όχι από συμφοιτητές του για να κληθεί να μιλήσει ο Τ.Φ., στο Πανεπιστήμιου του όπως είχαμε παρανοήσει τα λόγια του, αλλά κάτι ακόμα χειρότερο: Τον μποϊκόταρε από το να μιλήσει στη Συνέλευση του Λονδίνου, με …εμπεριστατωμένες κραυγές του τύπου «ΌΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ», όπως αποκάλυψε πάλι «περήφανα» στους κρετίνους «ελευθεριακούς» “Facebook friends” του, σε δημόσιους τοίχους στο Facebook.

 

 

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ

 

ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΜΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΘΕΣΜΙΣΗΣ ΤΗΣ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ», Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ.

ΕΙΤΕ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΣΤΗ ΣΥΜΠΗΞΗ ΕΝΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΩΣΕΙ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟΝΤΟΥΛΑΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ – ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΟΛΙΚΟΥΣ ΕΓΚΑΘΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», ΕΙΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ.

ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΧΤΟΥΝ ΑΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΙΞΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΣΤΥΛΟΒΑΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΑΣΤΗ – ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΗ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΝΕΡΓΑ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ.

ΕΜΠΡΟΣ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ», ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ/ΟΝΕ, ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, ΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΗΣΤΕΦΘΕΝΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.

 

 

 

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Δείτε επίσης: 
Η ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΡΙΑ ΛΑΪΚΗ ΗΤΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ ΓΙΑ ΤΙΣ «ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ» – ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ – Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΚΙΝΗΜΑ» ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ “ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ” ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ “ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΔΥΝΟ”.
Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΕΕ/ΟΝΕ ΜΕ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
Η έννοια της υπερεθνικής ελίτ

 

 

 

 

 

Τι κάνουμε τώρα; (1) – Τάκης Φωτόπουλος

10 Μαρτίου, 2013 0
 
Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Μάρτης, 10 2013

Εμίρης Κατάρ με τους ντόπιους λακέδες της υπερεθνικής και ντόπιας ελίτ

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_03_10.html

Ενώ στην Ευρώπη ένα αντί-ΕΕ τσουνάμι έχει ξεσπάσει από την Βρετανία μέχρι την Ιταλία, η μόνη χώρα  όπου το θέμα της ΕΕ δεν είναι καν στην δημόσια ατζέντα, είναι η Ελλάδα. Δηλαδή, η χώρα στην οποία έχει επιβληθεί μια ολοκληρωτική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων από την υπερεθνική ελίτ, ώστε να αναγκαστούν να προσφέρουν το μόχθο τους αλλά και τον κοινωνικό πλούτο της χώρας σε τιμές ευκαιρίας. Ήδη φθάσαμε στον έσχατο ευτελισμό να ξεπουλάμε νησιά μας στον γνωστό πειρατο-«επενδυτή» Εμίρη του Κατάρ! Aυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο της «ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων» που υπόσχονται οι ελίτ, αλλά υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την επιχειρούμενη εξαπάτηση  ότι θα… αποκλείσει τους πειρατές. Και είναι εξαπάτηση, όταν ακόμη και η πελώρια «κομουνιστική» Κίνα δεν μπόρεσε να τους αποκλείσει, πληρώνοντας την «ανάπτυξη» που της έφεραν οι πολυεθνικές με την ολοκληρωτική καταστροφή του περιβάλλοντος και την αγριότερη δυνατή εκμετάλλευση της εργασίας. Ο λαός της Χαλκιδικής όμως έδειξε τον δρόμο! Και ο λαός στα Ιόνια δεν θα επιτρέψει να τον εξευτελίσουν ξεπουλώντας τα νησιά του  για τις παλλακίδες του Εμίρη…

Η εξαπάτηση της κοινής γνώμης δεν γίνεται επομένως μόνο από συστημικά κανάλια και αναλυτές, αλλά και από κόμματα και αναλυτές της «Αριστεράς». Όλοι αυτοί συμμερίζονται την ευθύνη για τη σημερινή καταστροφή που μας οδήγησε πίσω στη δεκαετία του ’50, στα παιδικά μας χρόνια, όταν ζεσταινόμαστε με μαγκάλια και όποιον πάρει ο Χάρος. Το κρίσιμο πια ερώτημα στα χείλη όλων, είναι : τι κάνουμε τώρα; Στη σειρά αυτή των άρθρων θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση στο κρίσιμο αυτό ερώτημα, κατατάσσοντας τις απαντήσεις, με βάση τρία κριτήρια: αίτια-προτεινόμενες λύσεις-αποτίμηση. Ο στόχος είναι να περιληφθεί όλο το πολιτικό φάσμα (οι κατηγοριοποιήσεις δεν είναι βεβαια στεγανές): νεοφιλελεύθεροι * Κεϋνσιανοί * ΣΥΡΙΖΑ * εκτός Ευρώ * ΚΚΕ * «Ελευθεριακοί» * Αυτοδύναμη οικονομία.

ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

Αίτια: η διαφθορά των προηγούμενων κυβερνήσεων και η ανικανότητά τους να εισαγάγουν τις απαιτούμενες από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση «μεταρρυθμίσεις».

Λύσεις: Άμεση εισαγωγή των «διαρθρωτικών» μεταρρυθμίσεων που επιβάλλει η ανταγωνιστικότητα. Δηλαδή: «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, «Βουλγαροποίηση» μισθών, ουσιαστική διάλυση του Κράτους-πρόνοιας και συνακόλουθη μείωση φόρων για τους επενδυτές, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ. Οι «μεταρρυθμίσεις» αυτές θα φέρουν «ανάπτυξη» αυτού του είδους, στον βαθμό που αρκετές πολυεθνικές θα προσελκυστούν να επενδύσουν στην Ελλάδα.

Αποτίμηση: αν δεχτούμε ότι η παραμονή μας στην ΕΕ και η σύνδεσή μας με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι… θέλημα Θεού, τότε η παραπάνω ανάλυση δεν είναι αβάσιμη. Όμως, η «λύση» αυτή θα μονιμοποιήσει τη σημερινή λαϊκή καταστροφή, γεγονός που επιβάλλει την άμεση μονομερή έξοδο από την ΕΕ.

ΚΕΫΝΣΙΑΝΟΙ

Αίτια: ανεξάρτητα από τα ποια είναι ακριβώς τα αίτια, όπου υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους, όλοι τους συμφωνούν ότι η κρίση επιδεινώθηκε ραγδαία, ως αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζει η ΕΕ, τις οποίες χαρακτηρίζουν «μυωπικές» (ή, εναλλακτικά, ως ηγεμονικές πολιτικές της Γερμανίας).

Λύσεις:  ανατροπή της  ύφεσης με πολιτικές… Ρούζβελτ, «ξεχνώντας» ότι σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία παρόμοιες πολιτικές είναι ανέφικτες! Ακόμη και ο Ομπάμα, που θαύμαζε ο Τσίπρας, σήμερα εφαρμόζει «αυτόματες» πολιτικές λιτότητας, ενώ ο «σοσιαλιστής» Ολάντ, αντιμετωπίζοντας «φυγή κεφαλαίου», ήδη άρχισε στροφή 180 μοιρών. Συγκεκριμένα για την Ελλάδα, οι Κευνσιανοί συνιστούν παραγωγικές επενδύσεις για να καλυφθεί το έλλειμμα της ανταγωνιστικότητας

Αποτίμηση: Το αναπάντητο ερώτημα είναι από που θα προέλθουν τα σχετικά κεφάλαια για παρόμοιες επενδύσεις, ιδιαίτερα όταν οι περισσότεροι από αυτούς δεν αμφισβητούν ούτε το Ευρώ, ενώ κανένας δεν αμφισβητεί την ΕΕ! Μήπως απο… «μη πειρατές» επενδυτές; Ή μήπως απο την ΕΚΤ, με βάση κάποια παραλλαγή του Αμερικάνικου ομοσπονδιακού συστήματος; Όμως, η Ευρώπη έχει μικρή οικονομική, και ελάχιστη πολιτιστική, ομοιογένεια για να εφαρμόσει παρόμοιο σύστημα που θα σήμαινε ότι ακόμη και χώρες σαν την Γαλλία και την Ιταλία θα έχαναν σχεδόν κάθε εθνική και οικονομική κυριαρχία.

 

Αλλα θα επανέλθω στη Σαββατιάτικη 16/3.

 

Δείτε επίσης: 
Η Ελλάδα ως προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ: Η ανάγκη για άμεση έξοδο από την ΕΕ και για μια αυτοδύναμη Οικονομία (Γόρδιος 10)

Εξωτερικός σύνδεσμος: 
site Τάκη Φωτόπουλου

 

Όταν η εκφυλισμένη “αριστερά” ανακάλυψε την αυτοδιαχείριση… – Μια οφειλόμενη απάντηση στην ηγεσία του ΕΕΚ.

10 Μαρτίου, 2013 0

 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

9 Μάρτη 2013

 

Στις  17-2-2013, το Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας, με αφορμή την ανάληψη του ελέγχου του εργοστασίου από τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ., έβγαλε ανακοίνωση (Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «αυτοδιαχείρισης» και «αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και εργαζομένων😉 με συγκεκριμένες προτάσεις για την πολιτικοποίηση του αγώνα των εργαζομένων του εργοστασίου, που θα εξασφάλιζε τη πραγματική βιωσιμότητα του εγχειρήματος και μάλιστα σε συνδυασμό με τις ευρύτερες ανάγκες της υπολοιπης τοπικής κοινωνίας και θα συνέδεε τον αγώνα τον εργαζομένων με τον αγώνα όλων των λαϊκών στρωμάτων της χώρας που εξαθλιώνονται μέσα στα πλαίσια της οικονομικης κατοχής που εφαρμόζει η διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία μέσω των μηχανισμών της στον Ευρωπαϊκό χώρο: ΕΕ/ΟΝΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ κλπ…

Προτείναμε τη δημιουργία συνελεύσεων σε χώρους εργασίας και τοπικές/δημοτικές συνελεύσεις με άμεσο στόχο την ΕΞΟΔΟ από την ΕΕ/ΟΝΕ για την οικονομική αυτοδυναμία η οποία αποτελεί προϋπόθεση για κάθε είδους μακροπρόθεσμης συστημικής αλλαγής, αλλά και τη μοναδική λύση για την ακύρωση όλων των συμβάσεων με τη Τρόικα που επιβάλλουν συνθήκες μεσαίωνα / ομηρίας για τους εργαζομένους και έχουν φτάσει ήδη η δημόσια περιουσία να ξεπουλιέται όσο-όσο σε εμίρηδες και σεΐχηδες.

Μέσα σε ένα περιβάλλον πλήρους κινεζοποίησης/αποικιοποίησης της χώρας με την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, την εξαγορά των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας από τις πολυεθνικές έναντι πινακίου φακής  και τη δημόσια γη να ξεπουλιέται σε μεγαλοκαρχαρίες εγκληματίες της υπερεθνικής ελίτ, από το Κατάρ κλπ. και με δεδομένο την ανυπαρξία και την ανικανότητα της αριστεράς που μοιάζει να έχει χωθεί στο καβούκι της «επαναστατικής» ρητορολογία της, η μαζικοποίηση του αγώνα όλων των κοινωνικών ομάδων μέσα από ένα Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης αποτελεί μονόδρομο. Και αποτελεί μονόδρομο ειδικά στις σημερινές συνθήκης εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων αν έχουμε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια ως πολιτικά όντα να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τα παραδείγματα αυτοδιαχείρισης και εργατικού ελέγχου που έχουν παρουσιαστεί στο κοντινό παρελθόν, για να διδαχτούμε από τα λάθη και για να προτείνουμε και να εγκαθιδρύσουμε σε στέρεες βάσεις  την εργατική  και περαιτέρω την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και όχι βέβαια να «επιχειρούμε» καπιταλιστικά με «εργατικό έλεγχο».

Αναφέραμε στη προηγούμενη ανακοίνωσή μας όλο το φάσμα των μορφών εργατικού ελέγχου που επιχειρήθηκε, από τη περίπτωση του Μοντραγκόν, την Αργεντινή, ακόμη και την περίπτωση του γενικευμένου εργατικού ελέγχου που υιοθετήθηκε στα πλαίσια ενός ολόκληρου κράτους όπως αυτού στη Γιουγκοσλαβία ακριβώς για να στοιχειοθετήσουμε ότι ο εργατικός έλεγχος είναι βιώσιμος μόνο στα πλαίσια ενός συστήματος που ενσωματώνει την παραγωγή στις ανάγκες μια αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας η οποία ορίζει η ίδια, τι, πόσο και πώς παράγεται και όχι καταδικάζοντας τους εργαζόμενους να «αυτοδιαζειρίζονται» τη μιζέρια τους μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του κτηνώδους ανταγωνισμού  των ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Επειδή λοιπόν η αυτοδιαχείριση εργασιακών χώρων δεν είναι κάποιο προϊόν παρθενογένεσης που μας έπεσε ξαφνικά από ένα παράλληλο σύμπαν…  η στοιχειώδης πολιτική αξιοπρέπεια επιβάλει την προστασία και την ενδυνάμωση παρόμοιων εγχειρημάτων με βάση την ιστορική εμπειρία ώστε να αποτελέσουν τους πυρήνες για τη συστημική αλλαγή και όχι να εκφυλιστούν ως μια «εναλλακτική» καπιταλιστική επιχείρηση που κουβαλάει μαζί της (αναγκαστικά) και όλα τα συμπτώματα του καπιταλισμού (ανεργία, απολύσεις, κανένας περιβαλλοντικός περιορισμός που αφορά τη παραγωγή των προϊόντων κλπ) μέχρι να υποχρεωθεί από τον ανταγωνισμό να κλείσει. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο εργατικός έλεγχος – σε συνθήκες που δεν έχει καταληφθεί η εξουσία από ένα αντισυστημικό κίνημα αλλά όταν οι «αυτοδιαχειριζόμενες» επιχειρήσεις λειτουργούν στα πλαίσια της Αγοράς – χρησιμοποιείται από τις ίδιες τις εταιρείες για την αύξηση της παραγωγικότητάς τους, μετατρέποντας τους εργαζομένους σε συνιδιοκτήτες και την έννοια του «εργατικού ελέγχου»  σε χρήσιμο εργαλείο αύξησης της αποδοτικότητας.

Πολύ απλά: αυτοδιαχείριση μέσα στη διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς όχι μόνο θα ειναι βιώσιμη στον βαθμό (και για όσο χρόνο οι ελίτ κρίνουν σκόπιμο  να επιβιώσει, αφού οποιαδήποτε στιγμή έχουν την οικονομική δύναμη να την συντρίψουν, αλλά και αποτελεί εξαπάτηση οτι δήθεν αποτελεί βήμα για μια αυτοδιευθυνόμενη οικονομία. Στην πραγματικότητα είναι βήμα για την πλήρη ενσωμάτωση των εργαζομένων στο σύστημα και τη μετατροπή τους σε μικρούς ‘ψευτο-καπιταλιστές’! Το ότι θα παίρνουν αποφάσεις με «άμεση δημοκρατία» δεν αλλάζει βέβαια τίποτα, αφού το τι παράγουν, πώς το παράγουν και για ποιον δεν καθορίζεται με αποφάσεις του κοινωνικού συνόλου, αλλά με βάση τους νόμους της αγοράς και της συνακόλουθης ανταγωνιστικότητας!

Όπως κάθε πολιτική πρόταση, έτσι και αυτή του δικτύου της ΠΔ προσπάθησε να βάλει το δικό της λιθαράκι στον πολιτικό διάλογο και με αφορμή τη περιπτωση της ΒΙΟΜΕ. Σε αντίθεση με τα παραπάνω, κάποια από τα γνωστά «επαναστατικά» δεκανίκια του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να βγάλουν ανακοίνωση εξ ονόματος των εργαζομένων κατά της πρότασης της ΠΔ επειδή έθιγε ακριβώς το ζήτημα της ευρύτερης πολιτικής στόχευσης του εγχειρήματος η οποία και θα κρίνει τη βιωσιμότητα του ή αντίθετα τον εκφυλισμό του σε προεκλογικό εργαλείο του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι  η ανακοίνωση-παραλήρημα του ΕΕΚ («Εμπρός σύντροφοι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ.») με ηλίθιους χαρακτηρισμούς χωρίς ίχνος πολιτικής τοποθέτησης απέναντι στη συγκροτημένη πρόταση της Περιεκτικής Δημοκρατίας, ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσκεψη Τσίπρα στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, για να εξασφαλιστεί το καπέλωμα της πρωτοβουλίας των εργαζομένων ώστε να μην αποκτήσει πολιτικό περιεχόμενο, καθώς παρόμοιες πρωτοβουλίες που θα αποκτήσουν πολιτικές απεξάρτησης από τα δεσμά της Παγκοσμιοποίησης θα αποτελέσουν και την αρχή του τέλους της ενσωμάτωσης της χώρας στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές και το τέλος για κάθε λιμοκοντόρο παρατρεχάμενο της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ που λυμαίνεται το λαό με ροζ, κόκκινες και πολύχρωμες σημαίες…

Μέσα στο παραλήρημα του –δήθεν– υπερ-επαναστατικού κειμένου του ΕΕΚ, διαβάζουμε ότι η ΠΔ επιδιώκει συνεργασία με αστούς…, ότι προσφέρει μόνο «θεωρία», ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι του ΕΕΚ έχουν «λιώσει τις σόλες τους» σε παραστάσεις «αλληλεγγύης»… ενώ η ΠΔ όχι… και άλλα ωραία τσιτάτα που προσπαθούν να κρύψουν την επιχείρηση καθοδήγησης των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ – και όχι μόνο – προς ενα δρόμο εκφυλισμού που πολλές φορές το έχουμε συναντήσει σε όλες τις μορφές του και αντιμετωπίσει με συγκεκριμένες προτάσεις.

Αρχικά να δηλώσουμε ότι ουδέποτε θελήσαμε ουδεμία σχέση με το γνωστό κέντρο της εκφυλισμένης εξωκοινοβουλευτικής «αριστεράς» που λειτουργεί ως υποστήλωμα του «νεοΠασοκισμού» στην Ελλάδα, ούτε βέβαια υπάρχει περίπτωση να κανουμε διάλογο με άτομα της ηγεσίας τους που έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη εδώ και πολλά χρόνια,. Ωστόσο ακόμα και οι ηλιθιότητες επειδή μερικές φορές γίνονται επικίνδυνες για τα λαϊκά συμφέροντα – όπως γίνεται σαφές με τις τελευταίες εξελίξεις καπελώματος από τον ΣΥΡΙΖΑ–  πρέπει να απαντώνται, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από χρήσιμους «ηλιθίους» συνεργάτες του Τσίπρα και των σιωνιστικών κέντρων που δρουν στην Ελλάδα…

ΠΕΡΙ «ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ»…

Συνοπτικά λοιπόν, η αποδέσμευση  από την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική Παγκοσμιοποίηση δεν είναι «συνεργασία αστών» όπως λασπολογικά γαβγίζουν στο παραπάνω «άρθρο», άλλα  ταξικός/κοινωνικός αγώνας των λαϊκών στρωμάτων που στρέφεται  κατά της υπερεθνικής και ντόπιας ελίτ και ακόμη σημαντικότερο ανοίγει τον δρόμο σε μια διαδικασία αυτοδύναμης ανάπτυξης και δίνει την ευκαιρία ώστε ο ίδιος ο λαός δημοκρατικά να επιλέξει ανάμεσα σε εναλλακτικές μορφές κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης (κρατικός σοσιαλισμός, ελευθεριακός σοσιαλισμός, Περιεκτική Δημοκρατία κλπ). Αν θέλουν κάποιοι να «ανακαλύψουν»  «αστικές συνεργασίες»  της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, προφανώς καθρέφτη έχουν…  Η χρησιμοποίηση των ΕΕΚ, ΑΚ και διαφόρων δορυφόρων τους για να προλειανθεί το έδαφος στην ΒΙΟΜΕ  για την επίσκεψη Τσίπρα αποτελεί την πάγια τακτική που εφαρμόζει η ηγεσία του ΕΕΚ και οι συνοδοιπόροι τους σε κάθε κρίσιμη στιγμή, με μοναδικό στόχο ο προβληματισμός του κόσμου να οδηγηθεί πάση θυσία σε πλαίσια που ΔΕΝ αμφισβητούν τους μηχανισμούς  που μας ενσωματώνουν στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές. Η συγκεκριμένη τακτική εφαρμόστηκε και στην περίπτωση της ΒΙΟΜΕ  για να εξασφαλιστεί το καπέλωμα του εγχειρήματος των εργαζομένων. Και βέβαια το καπέλωμα της ΒΙΟΜΕ  δεν είναι  η μόνη περίπτωση που έβαλαν «πλάτες» στον ροζ νεοΠασοκικό νεκροθάλαμο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοιο  παράδειγμα αποτελεί η στάση της ηγεσίας του ΕΕΚ στις τελευταίες εκλογές με την έμμεση  υποστήριξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάζουμε λοιπόν από την μαρξιστική ομάδα «ΠΡΑΞΙΣ»:

(«Από την εξέγερση του Δεκέμβρη στο αριστερό πεζοδρόμιο του ΣΥΡΙΖΑ»)

 «[…]Έτσι και αλλιώς είναι σχεδιασμένο τα τμήματα αυτά (και το ΕΕΚ συγκεκριμένα) να παίξουν τον ρόλο του "χρήσιμου ηλίθιου" στα επερχόμενα παζάρια και τις εσωκομματικές ισσοροπίες παράλληλα βέβαια με τον ρόλο του αριστερού πλυντηρίου…»[..] «Το τέλος της “επαναστατικής αριστεράς”  δημιουργεί για τα ταξικά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτούς τους χώρους νέα καθήκοντα πέρα απο τους διαβρωμένους απο την αστική ιδεολογία και τους τυχοδιωκτισμούς μηχανισμούς και τις πολιτικά εκφυλισμένες ηγεσίες τους[…]»

Για παρέκκλιση θέσεων και «αστικές συνεργασίες» καλό είναι λοιπόν να κοιταχτείτε στο καθρέφτη και να απαντήσετε γιατί η ίδια η ηγεσία του ΕΕΚ ήρθε ακόμη και σε έμμεση αποκήρυξη των θέσεων του Ευρωπαϊκού Τροτσκιστικού κόμματος χάριν της αναστήλωσης του νεοπασόκικου και φιλοσιωνιστικού μαγαζιού (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) στην Ελλάδα…(«Ο ΣΥΡΙΖΑ από τη σκοπιά των Ευρωπαίων Τροτσκιστών»)

Ακριβώς την ίδια τακτική εφάρμοσε το «επαναστατικό» ΕΕΚ μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ για να δεθεί ο Κυπριακός λαός στον μηχανισμό της ΕΕ και τελικά να καταλήξει και αυτός έρμαιο του ΔΝΤ. Η υποστήριξη του «αριστερού» Χριστόφια στη Κύπρο από το ΕΕΚ αποτέλεσε τη γνωστή διαδικασία προλείανσης του εδάφους για να ακολουθήσει στη συνέχεια η γνωστή υποστήριξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο Χριστόφια, όταν ο τελευταίος, ως νεος ΓΑΠ, παρέδωσε βορά το λαό του στις διαθέσεις των μηχανισμών της  παγκοσμιοποίησης και φυσικά της σιωνιστικής ελίτ, που έχει καταντήσει το μαρτυρικό νησί πεδίο ασκήσεων των δολοφόνων του IDF και του ΝΑΤΟ. Άξιος ο μισθός σας!!

Μια από τις «επαναστατικές» πράξεις του αρχηγίσκου του ΕΕΚ δεν θα μπορούσε να μην είναι και η στήριξή του στον «αγαπημένο διανοητή» της εκφυλισμένης «αριστεράς» και προσωπικά του Τσίπρα, Σλαβόι Ζίζεκ («Παρουσίαση του βιβλίου του Σλαβόι Ζίζεκ, "Λακάν"»), ο οποίος ανά τον κόσμο είχε αναλάβει να εξηγήσει το «φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ» και να διαφημίζει το «αριστερό» κόμμα που δεν προλαβαίνει να προσκυνάει πότε τους πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ και πότε τους Νεοδημοκράτες, από τον Μητσοτάκη… έως τον «εθνάρχη» Καραμανλή.

Φυσικά, οφείλουμε να γνωρίσουμε ή να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες/αναγνώστριες ότι ο Ζίζεκ τυγχάνει επιπλέον να είναι ένας από τους πιο άθλιους «αριστερούς» φιλο-σιωνιστές παγκοσμίως (μαζί με τους πιο «προσεκτικούς» σιωνιστές Τσόμσκι κλπ.) («Λαίσκαπροι: Ο Ζίζεκ και ο Στολίσκος της Γάζας»). Όπως θα δούμε τώρα, αυτή η σύμπλευση καθόλου τυχαία δεν είναι…

ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΙΣΚΟΥ ΤΟΥ ΕΕΚ

Καθόλου άσχετες με τη συνολική στάση του ΕΕΚ είναι η συνεργασία του Σαββα Μιχαήλ με τα σιωνιστικά κέντρα – Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας (ΚΙΣΕ), με τη σιωνιστική στοά Μπένε Μερίτ κλπ…  γνωστά σιωνιστικά κέντρα και για το ρόλο τους στη συνέχιση της εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων αλλά και στην ευρύτερη μέση ανατολή.

  • Η συνεργασία με το ΚΙΣΕ:

«Σαμπεθάϊ Μάτσας (Σάββας Μιχαήλ):  Από τον Μαϊμονίδη στο γονιδίωμα»

  • Συνεργασία με τη σιωνιστική στοά της Μπένε Μπερίτ:

«Νέα από την Μπενέ Μπερίτ»

Η Μπενέ Μπερίτ έκλεισε τον κύκλο των δραστηριοτήτων της για την περίοδο αυτή με μία μεστή και πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του φίλου ιατρού κ. Σαμπεθάϊ Μάτσα με θέμα: Αναγνώσεις του Ταλμούδ.

Την ομιλία, που πραγματοποιήθηκε στις 30.05.01 στο Πνευματικό Κέντρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μεγάλος αριθμός μελών, νέων υποψηφίων μελών καθώς και φίλων της Οργάνωσής μας…»

Εμείς δε θυμόμαστε κανένα Μαρξ, Λενιν, Μπακούνιν να γλύφεται  με σιωνιστικές στοές και να τον ανακηρύσσουν σε «φίλο» και «συγγραφέα». Δεν θυμόμαστε επίσης τον Τρότσκι, ακόμη και μετά την εξορία του, να σπεύδει να ζητάει υποστήριξη και συνεργασία από την εβραϊκή πλουτοκρατία των μεγαλοαστών εβραίων… και δολοφόνων του Παλαιστινιακού και Σύριου λαού.

Δεν πρόκειται να επεκταθούμε περισσότερο σε αυτές τις γνωστές, εδώ και πολύ καιρό, αθλιότητες των παρατρεχάμενων των σιωνιστικών κέντρων που από τη μία «λιώνουν τις σόλες τους» να τρέχουν στις εκδηλώσεις των σιωναζιστών και από την άλλη γράφουν φετφάδες για το «κακό» Ισραήλ και έχουν χαλάσει πολλές σόλες και σάλιο για να σβήσουν την πολεμική του Μαρξ κατά των βολεμένων εβραίων (βλ Καρλ Μαρξ «Το εβραϊκό ζήτημα»), οι οποίοι επικαλούνται τη θρησκεία τους και τον «αντισημιτισμό» όταν θίγονται τα κεκτημένα τους, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων θεμελιακές θέσεις του Μαρξισμού, για να εξυπηρετήσουν μια προσωπική, μίζερη πολιτικάντικη ζωή που την παρέδωσαν στα χέρια των πιο συντηρητικών στρωμάτων της κοινωνίας.

Η ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ, ΜΕΣΩ BROOKINGS INSTITUTE ΚΑΙ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΡΟΤΣΚΙΣΜΟΥ» ΑΛΑ ΕΕΚ.

Φυσικά ένας «φίλος» και «συνεργάτης» των σιωνιστικών ιδρυμάτων δε θα μπορούσε παρά να εκφράζει την άμεση υποστήριξή του στις παραστρατιωτικές ομάδες του ΝΑΤΟ και των μυστικών υπηρεσιών που δρούν ως νεοι ταγματασφαλίτες της Νέας Διεθνούς Τάξης που διαχειρίζεται η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Οι στημένες από την υπερεθνική ελίτ δολοφονικές ομάδες μισθοφόρων και τα τάγματα θανάτου των πιο ακραίων μοναρχο-φασιστικών στοιχείων, που  ονομάστηκαν «εξεγερμένοι» από τα Think Tanks της υπερεθνικής ελίτ μέσα από μια ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική επιχείρηση, κατά περίεργο τρόπο… ανακυκλώνεται μέχρι και σήμερα από τα ίδια κέντρα και (κομματικά ή μη) γκρουπούσκουλα που πουλάνε «ακομμάτιστη αυτοδιαχείριση» στους εργαζομένους της ΒΙΟΜΕ. Φυσικά με την απαραίτητη «επαναστατική» σάλτσα περί «εξεγερμένων» μισθοφόρων:

«Η συριακή εξέγερση ήταν αρχικά μια επανάσταση των στερημένων. Εκείνοι που προσπαθούν να παρουσιάσουν την εξέγερση των αραβικών μαζών με το επιχείρημα ότι «ο ιμπεριαλισμός παίζει το παιχνίδι του» προσπαθούν να κρύψουν ένα γεγονός, που αποδεικνύει ότι αυτή ήταν πράγματι μια επανάσταση: Από τον Μάρτιο του 2011, όταν ξεκίνησε η επανάσταση, μέχρι τον Αύγουστο του 2011, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η κυβέρνηση του ΑΚΡ (του κόμματος του Eρντογάν) στην Τουρκία δεν παρέλειψαν να δίνουν στον Μπασάρ Άσσαντ συμβουλές για το πώς να εξευμενίσει την επανάσταση…» (Συρία: Eπανάσταση των στερημένων και ιμπεριαλιστική επέμβαση)

Τις ίδιες αθλιότητες – χωρίς φυσικά καμία τεκμηρίωση – έλεγαν και για τις παραστρατιωτικές ομάδες στη Λιβύη όπου ολόκληρες πόλεις της χώρας ισοπεδώθηκαν και οι κάτοικοί τους εξολοθρεύθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Εκεί προφανώς δεν υπήρχαν εργάτες…  για να «λιώσουν σόλες» «αλληλεγγύης»…  («Τυνησία Κάιρο Βεγγάζη Αθήνα Ουισκόνσιν»)

Ο φιλοσιωνιστικός «ριζοσπαστισμός», όλως «τυχαίως», δεν ανακάλυψε ποτέ το, από το 2009, αναλυτικό ντοκουμέντο του Saban Center – σιωνιστικό Think Tank προσκείμενο στο Brookings Institute –, υπό τον τίτλο «Which Path to Persia», όπου σε αυτό γινόταν εκτενής ανάλυση για το με ποιους τρόπους πρέπει να δράσει η υπερεθνική ελίτ ώστε να προκαλέσει αποσταθεροποίηση  των μη πελατειακών καθεστώτων (Ιραν, Συρία, Λιβύη…). Όπως δεν «ανακάλυψε» ποτέ μαζί με όλο το εκφυλισμένο «αριστερό» σκυλολόι των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΚ και λοιπών «αναρχοσυριζαίων» ότι οι «στερημένοι» τους «εξεγερμένοι» σε Λιβύη, Συρία και αργότερα Ιράν… εκπαιδεύονταν από τις μυστικές υπηρεσίες στο έδαφος των χωρών που επρόκειτο να δεχθούν την «εξεγερσιακή» ισοπέδωση του NATO ήδη από το 2006 (“US is funding Syrian Opposition”). Δεν είναι λοιπόν καθόλου συμπτωματικές –όπως καταλαβαίνει κάθε ανήσυχος αναγνώστης–  οι πρόσφατες επισκέψεις στο Brookings institute της ηγετικής κλίκας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με την ταύτιση απόψεων του ΕΕΚ…

Και εδώ για να βοηθήσουμε τη μνήμη των «επαναστατών» της «Μπενέ Μπερίτ»: Παραθέτουμε κάποια από τα αρχεία της Stratford που δημοσιεύτηκαν στο Wikileaks για την εκπαίδευση των «στερημένων» του Σάββα Μιχαήλ από τις μυστικές υπηρεσίες:

Ούτε εδώ πρόκειται να επεκταθούμε παραπάνω. Να υπενθυμίσουμε μόνο ότι όπως δεν εχουμε ξανασυναντήσει επαναστάτες να συνεργάζονται με σιωνιστικά κέντρα και σοσιαλδημοκράτες της ΕΕ…, έτσι και ποτέ δεν θα μπορούσε να υπάρξει «βοήθεια» των μυστικών υπηρεσιών της υπερεθνικής ελίτ σε «εξεγερμένους»… Αυτό το σενάριο υπάρχει μόνο στις χρηματοδοτούμενες ταινίες του Χόλυγουντ, στις αναλυτικές προτάσεις των «εγκεφάλων» των think tanks της υπερεθνικής ελίτ  και τους «λαγούς» της, στην εκφυλισμένη «αριστερά» (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική) που αναπαράγει την Νεοταξική ατζέντα περί δικαιωμάτων και αποσπασματικών «κινημάτων», διανθισμένη με «επαναστατική» σάλτσα!

Γι’ αυτό άλλωστε το ΕΕΚ, όταν ο κατασταλτικός μηχανισμός της υπερεθνικής ελίτ ξεκίναγε την επίθεσή του στο λαό της Λιβύης, η γνωστή προπαγάνδα για τους «εξεγερμένους» της χώρας που συνόδευε τις μισθοφορικές ομάδες εκτελεστών των μυστικών υπηρεσιών αναγορεύτηκε σε πρώτη προτεραιότητα από τη γνωστή ηγεσία του κόμματος.

Καλούμε τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ όπως και κάθε συλλογικότητα να αντισταθεί έμπρακτα στα συστημικά παιχνίδια που παίζονται στη πλάτη τους, από την εκφυλισμένη «αριστερά» που αγωνίζεται να μην πολιτικοποιηθεί και μαζικοποιηθεί ο αγώνας τους κατά των μηχανισμών της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Τα σημαντικά γεγονότα αντίστασης των κατοίκων της Χαλκιδικής δίνουν έμπρακτη απάντηση στο είδος «ανάπτυξης» που μας επιβάλει η υπερεθνική ελίτ με τους ντόπιους εντολοδόχους της, που υιοθετείται και από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Η απάντηση είναι μία: πολιτικοποίηση και μαζικοποίηση του αγώνα  για να αποφευχθεί η γνωστή τακτική σαλαμοποίησης που κάνει ευκολότερη την καταστολή της αντίστασης, είτε μέσω των επιτάξεων είτε μέσω της τρομοκράτησης ολόκληρων χωριών όπως στην Ιερισσό, με τη μαζική διαδικασία «πλύσης εγκεφάλου» από τα ΜΜΕ. Και η μαζικοποίηση δε γίνεται με «επαναστατικές» ευχές αλλά με συγκεκριμένη πολιτική στόχευση άμεσης εξόδου από  τους μηχανισμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης – ΕΕ/ΟΝΕ, ΔΝΤ, κλπ –, για την οικονομική αυτοδυναμία, που θα αποτελέσει το ενοποιητικό στοιχείο που λείπει από τις αποσπασματικές αντιστάσεις των λαϊκών στρωμάτων.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο, κάθε άνεργο, αγρότη, φοιτητή, όπου κι αν ανήκουν ιδεολογικά ή όχι, να συμπράξουν στο Μέτωπο για την Κοινωνική  και Εθνική Απελευθέρωση για να αντιστρέψουμε και να ανατρέψουμε εδώ και τώρα τη προτεκταριοποίηση της χώρας και τον νέο Μεσαίωνα που ήδη βλέπουμε να μας επιφυλάσσουν. Καλούμε όλα τα λαϊκά στρώματα να γυρίσουν τη πλάτη στη εξαπάτηση και το καπέλωμα του αγώνα τους από τους «αριστερούς» απολογητές της Νέας Διεθνούς Τάξης της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των υποστυλωμάτων του στην εξωκοινοβουλευτική «Αριστερά» και «Αναρχία». Ο αγώνας για την έξοδο από την ΕΕ/ΟΝΕ, η ακύρωση όλων των συμβάσεων με τη Τρόικα, η κοινωνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων που έχουν ξεπουληθεί στις πολυεθνικές, η ακύρωση των συμβάσεων ξεπουλήματος της δημόσιας γης, περνάει αναγκαστικά και μέσα από τον αγώνα κατά των εκφυλισμένων ηγεσιών και ταγών της ενσωματωμένης «Αριστεράς», κάθε απόχρωσης.

 

Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία – 9 Φλεβάρη 2013

Δείτε επίσης: 
Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «Αυτοδιαχείρισης» και «Αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και Εργαζομένων;

 

Ο Ιταλικός κόλαφος – Τάκης Φωτόπουλος

3 Μαρτίου, 2013 0

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Μάρτης, 02 2013

italy-eu.jpg

 

Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία, Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

 

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_03_02.html

 

Τον Νοέμβρη του 2011 η υπερεθνική ελίτ που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση καθιέρωσε και επίσημα τoν θεσμό της κοινοβουλευτικής Χούντας στην Ελλάδα και την Ιταλία. Όπως έγραφαν τότε οι Financial Times, το Ευρωπαϊκό τμήμα της ελίτ αυτής απέστειλε δύο νέους κυβερνήτες: «στη θέση του αλλοπρόσαλλου Παπανδρέου τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ (Παπαδήμο), και στη θέση του απείθαρχου Μπερλουσκόνι τον Μόντι, πρώην επικεφαλής της πολιτικής ανταγωνισμού στην Κομισιόν». Και οι δύο, μέλη της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission), δηλ. της επιτροπής που είχε ιδρύσει ο Ροκφέλλερ για τη διαχείριση της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς, οι οποίοι μαζί με τον Ντράγκι  (που ακόμη διευθύνει την ΕΚΤ) ανήκουν, σε διαφόρους βαθμούς, στο Ευρωπαϊκό τμήμα της Goldman Sachs, κύριου «στελέχους» της υπερεθνικής ελίτ! Και ο μεν Παπαδήμος αντικαταστάθηκε από τους αντάξιους, ως προς την δουλικότητά τους στην υπερεθνική ελίτ,  σημερινούς μας κυβερνήτες, ο δε Μόντι ήταν η μεγάλη ελπίδα της υπερεθνικής ελίτ για να συγκρατηθεί η Ιταλία στο ίδιο χαλινάρι με την Ελλάδα.

Πριν από ένα μόλις μήνα, στο Νταβός όπου συγκεντρώνεται κάθε χρόνο άτυπα η υπερεθνική ελίτ, υποδεχόντουσαν τον Μόντι σαν τον «σωτήρα της Ευρώπης». Οι στημένες δημοσκοπήσεις της ίδιας ελίτ τον έφερναν φαβορί να σχηματίζει κυβέρνηση μαζί με τον Μπερσάνι, τον Ιταλό…Τσίπρα, και την εκφυλισμένη τέως κομμουνιστική Αριστερά που εκπροσωπείται από το Δημοκρατικό κόμμα της Ιταλίας, που δεν διανοείται μεν, ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, να θέσει θέμα εξόδου από την  ΕΕ, αλλά τουλάχιστον δεν εξαπατά τον Λαό ότι ακόμη και μέσα στην ΕΕ θα μπορούσε να παραβεί τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας! Οι πολιτικές αυτές  έχουν ήδη προκαλέσει σημαντική φτωχοποίηση που δεν συγκρίνεται βέβαια με την Ελληνική καταστροφή. Γι’ αυτό και οι αγορές, προεξοφλώντας τη νίκη του διδύμου της υπερεθνικής ελίτ (Μόντι/Δημοκρατικό κόμμα) ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξες στην αρχή, μέχρι να έλθουν τα νέα για τη πανωλεθρία του Μόντι που δεν κατάφερε να συγκεντρώσει παρά μόνο το 10% των ψήφων, αλλά και την αντίστοιχη βαριά ήττα του Δημοκρατικού κόμματος που έχασε το 30% των ψήφων του σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Και εδώ έγκειται ο κόλαφος του Ιταλικού λαού στην υπερεθνική ελίτ. Όχι μόνο το νεοσύστατο «κίνημα» του Γκρίλλο δεν διστάζει να θέσει θέμα δημοψηφίσματος για την έξοδο από το Ευρώ (που η δυναμική του σε μια χώρα του μεγέθους της Ιταλίας, θα έθετε και θέμα εξόδου και από ΕΕ)  αλλά και το κόμμα του Μπερλουσκόνι δεν το έχει αποκλείσει, εισπράττοντας τη λυσσασμένη επίθεση της υπερεθνικής ελίτ. Έτσι πάνω από 55% του Ιταλικού λαού (και πολύ περισσότεροι αν συνυπολογίσουμε την αποχή-ρεκόρ) δεν διστάζουν να αγγίξουν την πραγματική αιτία των δεινών τους, την ένταξη στην ΕΕ, ενώ στην Ελλάδα χάρις κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση που διαθέτουμε, η υπερεθνική ελίτ δεν έχει λόγο να ανησυχεί για την χώρα μας, όπως άλλωστε διαπίστωσε και «ιδίοις όμμασιν» από τις επισκέψεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ σε Βερολίνο και Ουάσιγκτον για να επιδώσει τα «διαπιστευτήρια» του!

Φυσικά, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι ήδη γίνεται κάποια ριζική αλλαγή στην  Ιταλία, ιδιαίτερα αν πάρουμε υπόψη τη σύνθεση και τον χαρακτήρα των δύο λαϊκιστικών κομμάτων που ήταν οι νικητές. Απλά, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει η δυναμική για ριζικές αλλαγές, η οποία απουσιάζει σήμερα στην Ελλάδα. Έτσι, η παράταξη Μπερλουσκόνι εκπροσωπεί μεν τα συμφέροντα της Ιταλικής ελίτ και των προνομιούχων στρωμάτων, τα οποία όμως δεν συμπίπτουν πάντα με αυτά της υπερεθνικής ελίτ γιατί η Ιταλία δεν παύει να είναι μια χώρα της Ευρωπαϊκής περιφέρειας που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα απώλειας της ανταγωνιστικότητάς της εξαιτίας της ένταξής της στην ΕΕ/Ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει ότι στην Ιταλία, σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν διαθέτει καν αξιόλογη παραγωγική δομή, ένα κόμμα σαν αυτό του Μπερλουσκόνι δεν θα δίσταζε να έλθει σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή ελίτ για να προστατεύσει τα συμφέροντα της Ιταλικής ελίτ. Ανάλογα ισχύουν για το «κίνημα» του Γκρίλλο που, καθεαυτό, είναι εντελώς ακίνδυνο για την υπερεθνική ελίτ, αφού δεν καταδικάζει το ίδιο το σύστημα αλλά απλά την διαφθορά του από παραδόπιστους πολιτικούς. Είναι, δηλαδή, το κόμμα των «αγανακτισμένων» το οποίο, χωρίς πολιτικό πρόταγμα, ανάλυση που να το στηρίζει, και συνακόλουθη στρατηγική, εκφράζει την οργή του Ιταλικού λαού με εντελώς ανοργάνωτο (και επομένως ελέγξιμο από τις ελίτ) τρόπο ―όπως συνέβαινε γενικά με τους «αγανακτισμένους».

Το μεγάλο ερώτημα επομένως που αφορά όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς είναι αν ο Ιταλικός λαός θα ξεπεράσει τις συστημικές παγίδες που εκφράζουν τα κόμματα Μπερλουσκόνι και Γκρίλλο, καθώς και τα  ψευτοδιλήμματα για τις πολιτικές λιτότητας και την «κακή» Μέρκελ, και θα προχωρήσει στη δημιουργία ενός παλλαϊκού Μετώπου με στόχο την έξοδο από την ΕΕ και την οικονομική αυτοδυναμία, ώστε να ξανακτίσει την παραγωγική δομή της χώρας. Γεγονός που, αντικειμενικά, θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις μελλοντικής συστημικής αλλαγής

Η ώρα των ριζικών λύσεων – Τάκης Φωτόπουλος

25 Φεβρουαρίου, 2013 0
 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Φλεβάρης, 24 2013

ΘΕΜΑ: Προτεκτοράτο μέσα στην ΕΕ ή Αυτοδύναμη Οικονομία ως βάση ενός νέου διεθνισμού;

 

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 24 Φεβρουαρίου 2013

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_02_24.html

Οι καταστροφικές οικονομικές συνέπειες της σημερινής οικονομικής κατοχής από την υπερεθνική και τις ντόπιες ελίτ δεν διαφέρουν σημαντικά από τις αντίστοιχες της στρατιωτικής Κατοχής πριν 70 χρόνια. Το βασικό στοιχείο που διαφοροποιεί ριζικά τη σημερινή κατοχή, που είναι και το πιο αβάσταχτο για τα λαϊκά στρώματα, είναι η έλλειψη οποιουδήποτε συνεκτικού στόχου και συνακόλουθα οποιασδήποτε ελπίδας για πραγματική βελτίωση της κατάστασής τους, σε μια ριζικά διαφορετική κοινωνία. Αυτόν τον καθοριστικό ρόλο έπαιζε τότε το ΕΑΜ.

Το γεγονός αυτό δεν είναι βέβαια περίεργο δεδομένου ότι τότε ο στόχος ήταν κατ’ αρχήν η εθνική απελευθέρωση που συνένωνε όλους, από την Αριστερά μέχρι τον ευρύτερο πατριωτικό χώρο, ενώ η κοινωνική απελευθέρωση από την ανισότητα, την ανεργία και την φτώχεια ― όπου και αρχίζουν οι διαφορές ανάλογα με τις ταξικές και ιδεολογικές θέσεις του καθενός/καθεμιάς― εθεωρείτο επακόλουθο της πρώτης. Σήμερα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο:  δεν νοείται εθνική απελευθέρωση αν δεν προηγηθεί κοινωνική απελευθέρωση. Το ζητούμενο όμως είναι αν αυτή η κοινωνική απελευθέρωση μπορεί, στις σημερινές συνθήκες, να πάρει τη μορφή συστημικής αλλαγής, ή αν θα πρέπει, αρχικά τουλάχιστον, να περιοριστεί στην εξασφάλιση των κοινωνικών προϋποθέσεων για την άμεση ανάκτηση της εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας που  θα έβαζε και τα θεμέλια για την ολοκληρωτική κοινωνική απελευθέρωση στο μέλλον, με τη μορφή συστημικής αλλαγής, η οποία θα αποφασιζόταν δημοκρατικά από τον Λαό.

Και αυτό, διότι σήμερα έχουμε χάσει τόσο την οικονομική κυριαρχία όσο και την συνακόλουθη εθνική, σε μια διαδικασία που εντάθηκε στη μεταπολεμική περίοδο όταν η χώρα εντάχθηκε, κυρίως με την προσχώρησή της στην ΕΟΚ/ΕΕ και την Ευρωζώνη που αποφάσισαν οι ελίτ μας, στη παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς, η οποία μόνο νεοφιλελεύθερη μπορούσε να ήταν, παρά τα παραμύθια της ρεφορμιστικής Αριστεράς και «προοδευτικών» οικονομολόγων του κατεστημένου.

Η ένταξη μας στην ΕΟΚ/ΕΕ οδήγησε στη πλήρη εξάρτηση από τη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς για γεωργικά προϊόντα που κάλυπταν βασικές ανάγκες του λαού μας, ενώ τώρα, με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις ξένες επενδύσεις που περιμένουμε για την «ανάπτυξη», όπως μας επιβάλλουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ, θα χάσουμε κάθε αυτοδυναμία στην κάλυψη εξίσου βασικών αναγκών όπως το ηλεκτρικό, το νερό, οι συγκοινωνίες, οι επικοινωνίες κ.λπ.. Η απώτερη δηλαδή αιτία που μας οδήγησε στη σημερινή καταστροφή, δεν ήταν το Χρέος, το οποίο ήταν απλά μια συνέπεια της καταστροφής της παραγωγικής μας δομής ―γι'αυτό και είναι εντελώς αποπροσανατολιστική η «Χρεολογία» καθώς και τα περί Λογιστικού ελέγχου του Χρέους κλπ.. Η αιτία ήταν το άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών μας, ενώ δεν διαθέταμε παραγωγική δομή αρκούντως «ανταγωνιστική» για να συναγωνιστεί τα εισαγόμενα προϊόντα από χώρες του Βορρά, με υψηλότερη παραγωγικότητα λόγω του ιστορικού τους επιπέδου ανάπτυξης, ή από χώρες του Νότου, με  εξαθλιωμένους μισθούς και αντίστοιχες εργασιακές συνθήκες.

Αυτό το γεγονός αποκρύπτουν συνειδητά ή μη, «συστημικές» θεωρίες που αποδίδουν την αιτία της καταστροφής στους κακούς πολιτικούς, τη διαφθορά, το κακό κράτος κ.λπ., «αντισυστημικές»  που την αποδίδουν  σε γενικότερες καπιταλιστικές κρίσεις, και «ενδιάμεσες» που μιλούν για την κακή δόμηση της Ευρωζώνης, τη «Χρεοκρατία» κλπ.. Η αναπόφευκτη συνέπεια είναι μια τρομερή ιδεολογική σύγχυση που κάνει αδύνατη τη συνένωση των λαϊκών στρωμάτων που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης σε ένα παλλαϊκό μέτωπο με συγκεκριμένους στόχους και πρόγραμμα που θα συνεπάγονταν την ανοικοδόμηση της παραγωγικής δομής με βάση την οικονομική αυτοδυναμία, που προϋποθέτει την μονομερή έξοδο από την ΕΕ (και όχι απλά από την Ευρωζώνη που θα ήταν καταστροφική!), τη μονομερή διαγραφή του Χρέους,  την ακύρωση των Μνημονίων κ.λπ..

Μόνο ριζικές λύσεις μπορούν να μας βγάλουν από μια ριζική καταστροφή σαν τη σημερινή. Τα ημίμετρα και οι συστημικές ψευδο-λύσεις, ή, αντίστοιχα, οι αντισυστημικές προτάσεις ενώ λείπουν οι υποκειμενικές συνθήκες γι αυτές, απλώς διαιωνίζουν την καταστροφή.

 

Είναι αναστρέψιμη η καταστροφή; – Τάκης Φωτόπουλος

19 Φεβρουαρίου, 2013 0
 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Φλεβάρης, 16 2013
 

skines_katoxis.jpg

 

 

 

 

 

 

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_02_16.html

Ενώ η καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων συνεχίζεται και εντείνεται, με περίπου 4 εκ των πολιτών (σχεδόν το 40% του πληθυσμού) να έχουν ήδη φτωχοποιηθεί, την ανεργία να αγκαλιάζει σχεδόν 60% των νέων και την Υγεία, και Εκπαίδευση να καταρρέουν, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που (μέσω της ένταξής μας στην ΕΕ) είναι η απώτερη αιτία της καταστροφής αυτής, επίσης προχωρά αλματωδώς. Έτσι, μόλις ανακοινώθηκε ότι ΕΕ και ΗΠΑ θα ξεκινήσουν άμεσα διαπραγματεύσεις για μια υπερατλαντική συμφωνία ελευθέρου εμπορίου που ανοίγει το δρόμο για τη μεγαλύτερη, στην Ιστορία, εμπορική συμφωνία  ανοίγματος και απελευθέρωσης των αγορών εμπορευμάτων. Και αυτό τη στιγμή που η μεν ρεφορμιστική Αριστερά μας, εντελώς αποπροσανατολιστικά, μιλά για το… τέλος της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την αλλαγή “από τα μέσα” της ΕΕ, ενώ η αντισυστημική Αριστερά, προσκολλημένη σε ξεπερασμένες  θεωρητικές κατασκευές που δεν έχουν σχέση με το νέο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και τη συνακόλουθη απώλεια της οικονομικής και γενικότερα εθνικής κυριαρχίας, μιλά για …ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Κατά την άποψή μου, απώτερη αιτία της καταστροφής είναι η ένταξή μας στην ΕΕ και μέσω αυτής στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Επομένως, το συνεκτικό αίτημα, που θα  μπορούσε να συνενώσει τα λαϊκά στρώματα που αποτελούν τα θύματά της σε ένα παλλαϊκό μέτωπο για την σωτηρία από την καταστροφή, θα μπορούσε να είναι η έξοδος από την ΕΕ, μέσα από ένα συγκροτημένο πρόγραμμα με βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για την έξοδο από την ΕΕ, σαν προϋπόθεση για την αποκοπή των δεσμών μας με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.[1] Με τη μαζική απήχηση που θα είχε ένα παρόμοιο ευρύ μέτωπο σαν το προτεινόμενο, τόσο η σημερινή καταστροφή, που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κοινωνική και πολιτιστική, θα μπορούσε να αντιστραφεί, αλλά και θα μπορούσαν να τεθούν οι βάσεις για μια ριζική συστημική κοινωνική αλλαγή μέσα από το ξανακτίσιμο της παραγωγικής δομής με βάση την αυτοδυναμία.

Αντί, όμως, για τη δημιουργία μιας μαζικής συλλογικής συνειδητοποίησης πάνω σε συγκριμένα και πραγματοποιήσιμα αιτήματα, υπάρχει μια απερίγραπτη ιδεολογική σύγχυση για τα πραγματικά αίτια της καταστροφής και τις δυνατότητες εξόδου από αυτή, που σε μεγάλο βαθμό είναι, βέβαια, καλλιεργημένη από τα άθλια ΜΜΕ που ελέγχουν οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ. Δικαιολογημένα οι ντόπιες και ξένες ελίτ πανηγυρίζουν για τη μεγάλη σχετική ευκολία (που κανένας δεν περίμενε), με την οποία καταστρέφουν τον ελληνικό λαό, που δεν οφείλεται ασφαλώς στην εθελοδουλία και παρόμοιες (βολικές) ανοησίες που υποστηρίζουν περισπούδαστες «ερμηνείες» κάποιων «αριστερών». Στην τρομερή όμως αυτή σύγχυση συμβάλλει αποφασιστικά και η αποτυχία της αντισυστημικής Αριστεράς που, ενώ σωστά βλέπει ότι διέξοδος από την καταστροφή μέσα στην ΕΕ είναι αδύνατη, δεν επιδίωξε να ηγηθεί ενός λαϊκού μετώπου σαν το παραπάνω.  Αντίθετα συνδέοντας την έξοδο απο την ΕΕ με την σοσιαλιστική επανάσταση, ουσιαστικά παράπεμψε την άμεση σωτηρία απο την ολοκληρωτική καταστροφή στις …Ελληνικές καλένδες, αφού προφανώς δεν υπάρχουν οι υποκειμενικές συνθήκες γι αυτήν.

Περιττό βέβαια ν’ αναφερθώ στη σύγχυση που δημιουργεί εκείνο το τμήμα της Αριστεράς που δεν κάνει απλά λάθος στρατηγικής, όπως η αντισυστημική Αριστερά, αλλά εσκεμμένα, για να κατακτήσει την εξουσία, υποστηρίζει την αποπροσανατολιστική θέση ότι  είναι δυνατή η διέξοδος από την κρίση μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, προσελκύοντας έτσι τους απογοητευμένους (τ. βολεμένους)  νοικοκυραίους του ΠΑΣΟΚ και αυξάνοντας αλματωδώς τις ψήφους της. Φυσικά, σε περίπτωση «νίκης» στις επόμενες εκλογές, οπότε θ’ αποκαλυπτόταν η εξαπάτηση, αυτό θα οδηγούσε στην εξαφάνιση γενικά της Αριστεράς, όπως ήδη έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη! Ούτε αναφέρομαι στην παραλλαγή της εκδοχής αυτής που υποστηρίζει μεν έξοδο από την Ευρωζώνη αλλά όχι και από την ΕΕ –που στη πραγματικότητα είναι και το «Σχέδιο Β» της υπερεθνικής ελίτ αν γίνει ανεξέλεγκτη η κατάσταση στην Ελλάδα…

Μια σημαντική παράπλευρη απώλεια αυτής της ολοκληρωτικής αποτυχίας της Αριστεράς ήταν η στροφή των λαϊκών στρωμάτων σε ακροδεξιά σχήματα, τα οποία όμως στην Ελλάδα δεν είναι καν του τύπου των πατριωτικών–εθνικιστικών κομμάτων όπως το Κόμμα της Ανεξαρτησίας στη Βρετανία. Αντίθετα, η ηγεσία των σχημάτων αυτών εμπνέεται από τους…Γερμανοτσολιάδες και τα προπολεμικά (αλλά και μεταπολεμικά) φασιστοειδή, που πάντα ήταν μια ελάχιστη μειοψηφία στον Ελληνικό λαό, και σήμερα χάρη στη προσέλκυση οργισμένων λαϊκών στρωμάτων (που δεν έχουν βέβαια σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό!) χρησιμοποιούνται από τις συστημικές δυνάμεις σαν “φασιστικός μπαμπούλας”, για αποπροσανατολισμό και ψηφοθηρικούς λόγους. Ένα όμως πραγματικά πατριωτικό κίνημα που θα καταλάβαινε ότι η μετανάστευση είναι συνέπεια της παγκοσμιοποίησης και ότι η έξοδος από την ΕΕ θα έλυνε επίσης αυτό το πρόβλημα, θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο σε ένα παλλαϊκό μέτωπο.

Στη σειρά των άρθρων που θα ξεκινήσουν με τη στήλη μου στην Κυριακάτικη «Ε» της 24/2 και θα εναλλάσσονται με αυτή τη στήλη θα προσπαθήσω να δώσω απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσα εδώ. 
 

 

[1] Βλ.λ.χ. http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2012-11-05/apergia-6-11-2012-palevoume-ee-mekea

Ως πότε η «επαναστατική» κοροϊδία της ξεκομμένης «Αυτοδιαχείρισης» και «Αμεσοδημοκρατίας», σε βάρος και Εργαζομένων;

17 Φεβρουαρίου, 2013 0

 

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Κατέβασε το – Εκτύπωσε το: Μέγεθος
biome-amesodimokratia-aftodiaxeirisi-metopo-pd.pdf 776.11 KB
Φλεβάρης, 17 2013

 

 

Με αφορμή την περίπτωση ΒΙΟ.ΜΕ.

 

Η «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ», ΔΕΙΓΜΑ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Στη σημερινή καταστροφική κρίση και τη συνακόλουθη Χουντοποίηση του καθεστώτος μέσα από την Οικονομική Κατοχή που επιβάλλει η υπερεθνική ελίτ, μέσω κυρίως της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια ελίτ και σημαντικό μέρος των προνομιούχων στρωμάτων, δεν είναι λίγες οι απόπειρες «Επαναστατικής Γυμναστικής» απο την εκφυλισμένη «Αριστερά», που ουσιαστικά συγκαλύπτουν την πραγματική αδράνεια της στη συντελούμενη καταστροφή, ενώ συγχρόνως αποπροσανατολίζουν για τον τρόπο διεξόδου από την καταστροφική κρίση και την οικοδόμηση μιας πραγματικά αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της σχεδόν ολοκληρωτικής διείσδυσης της Ιδεολογίας της Παγκοσμιοποίησης στην Κρατιστική και «Ελευθεριακή» «Αριστερά» (Ατομικά «δικαιώματα» σε βάρος κάθε Εθνικής –και κατ’ επέκταση στο σημερινό διεθνοποιημένο σύστημα, και Λαϊκής—κυριαρχίας) όπου επικρατούν μεταμοντέρνοι μονοθεματικοί αγώνες «ταυτότητας», lifestyle φιλελεύθερη «αυτονομία» για την αυτό-ικανοποίηση μόνο στενών κοινωνικών ομάδων, ακτιβισμός για τον ακτιβισμό – πολλές φορές επαγγελματικού τύπου– χωρίς συνολικό πρόταγμα κτλ..

Σε αυτό το πλαίσιο  περνούν «στο ντούκου» ειδήσεις και δράσεις στο λεγόμενο «κίνημα», που ακόμα και πριν μερικά χρόνια, θα γίνονταν αντικείμενο έντονης κριτικής από τα πιο συνεπή μέρη του αντισυστημικού κινήματος, τα οποία δυστυχώς σήμερα είτε δίνουν τη μάχη για την επιβίωση, αφήνοντας σε «επαγγελματίες ακτιβιστές» και «ελευθεριακούς θεωρητικούς» τη διαχείριση των θεμάτων τους, είτε έχουν οδηγηθεί σε απογοήτευση και ιδιώτευση, βλέποντας τον εξευτελιστικό και άχαρο εκφυλισμό παλιών συντρόφων τους να συμπράττουν με την «Αριστερά» αυτή!

ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ» ΚΑΙ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ.

Έτσι, στην περίπτωση της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟ.ΜΕ.), έχουμε από τη μία, εργαζόμενους που, απ’ όσο γνωρίζουμε, βρίσκονταν χρόνια σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης και εμπαιγμού από την εργοδοσία, και είχαν φτάσει σε σημείο απελπισίας. Οι εργαζόμενοι αυτοί αποφασίζουν πρόσφατα να αναλάβουν με ένα σημαντικό προσωπικό και οικονομικό κόστος τη διαχείριση του Εργοστασίου, ένα έργο που δεν συγκρίνεται βέβαια με τα αποσπασματικά μαγαζάκια-καφενεία της «ελευθεριακής» Αριστεράς που έχει φτιάξει ανά την Ελλάδα (κάποιες φορές με …«χορηγίες») για να βαυκαλίζεται ή κάποιες φορές και να εξαπατά ότι κάνει «αυτοδιαχείριση» και να νομίζει ότι συμβάλλει στην Αναρχική και «αμεσοδημοκρατική» οργάνωση της κοινωνίας. Απ’ όσο μάλιστα γνωρίζουμε, οι εργάζομενοι, στην πλειοψηφία τους, είναι προσωπικά πολύ προσγειωμένοι για το εγχείρημα αυτό, και δεν του δίνουν «επαναστατικά» χαρακτηριστικά.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ άλλωστε, δεν είναι φειδωλά ακόμα και στην έμμεση στήριξη τέτοιων εγχειρημάτων, αφού είναι γνωστό ότι τέτοια εγχειρήματα, όταν δεν γίνονται μέρος ενός καθολικού αντισυστημικού προτάγματος, είναι ανώδυνα για το Σύστημα, ενώ κάποιες φορές αντικειμενικά το βολεύουν κιόλας για να φαίνεται ότι μειώνεται τεχνητά η Ανεργία χωρίς βέβαια την παραμικρή επένδυση από τη μεριά των καπιταλιστών και του Κράτους. Και φυσικά οποιαδήποτε στιγμή οι πρώην ιδιοκτήτες κατειλημμένων εργοστασίων θέλουν να ξαναρχίσουν την επιχείρηση τους και, αφού στο μεταξύ η «εργατική αυτοδιαχείριση» την κράτησε ενεργή γι’ αυτούς χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη, μπορούν να επικαλεστούν τον «Νόμο» και να την κατάσχουν πάλι, όπως έγινε επανειλημμένα με τέως κατειλημμένα εργοστάσια στην Αργεντινή!

Από την άλλη, όμως, έχουμε μια περισσότερο ή λιγότερο συνειδητοποιημένη συμμαχία «ελευθεριακών» και «αμεσοδημοκρατικών» οργανώσεων της Αυτοδιαχείρισης που καιρό τώρα παλεύουν, συστηματικά, για απλά «τοπικού» χαρακτήρα δράσεις, χωρίς κανένα συνολικό πρόταγμα, που κινείται, :

  • την «εργατική» και «ελευθεριακή» Εφημερίδα Δράση κ.α. που εμπλέκει, διεκδικώντας μάλιστα δάφνες θεωρητικής θεμελίωσης, καιρό τώρα την «άμεση δημοκρατία» ως μια διαδικαστική σάλτσα για την εργατική αυτοδιαχείριση, και έναν υπερ-επαναστατικό αντικαπιταλιστικό ακτιβισμό, την αναρχοσυνδικαλιστική ΕΣΕ και διάφορα Πρωτοβάθμια Σωματεία που επίσης δεν έχουν πασχίσει ποτέ να πρωτοστατήσουν στην υιοθέτηση ενός συνολικού προτάγματος για την ένωση των θυμάτων της Παγκοσμιοποίησης,
  • μέχρι το νεότευκτο 'κίνημα' «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΆΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ» με θεωρητικό γκουρού έναν μέχρι πρότινος παντελώς άγνωστο «θεωρητικό» της «Άμεσης Δημοκρατίας», που προσπαθεί να συνδυάσει με ανιστόρητες κορώνες, την «Άμεση Δημοκρατία» ως διαδικασία, μαζί με Ουμανιστικές ρητορείες φιλελεύθερου τύπου (που είναι παντελώς άσχετες με την Αυτονομία και τη Δημοκρατία), και την «Αταξική Κοινωνία», σε μια απίστευτη Μεταμοντέρνα σούπα που δεν έχει καμία σχέση με το Δημοκρατικό πρόταγμα. Και το βασικότερο, όπως όλες σχεδόν οι «ελευθεριακές» οργανώσεις που στηρίζουν διακαώς το εγχείρημα, χωρίς να αναφέρει τίποτα για την ανάγκη εξόδου από τους σημερινούς κύριους θεσμούς της ετερονομίας στην Παγκοσμιοποίηση, και την ανάγκη για Οικονομική Δημοκρατία ώστε να υπάρξει πραγματικά Άμεση Δημοκρατία για όλους και όλες…

Οι περισσότερες από τις πολιτικές Οργανώσεις αυτές αντικειμενικά (και μερικές φορές και συνειδητά) παίζουν καιρό τώρα το παιχνίδι των μονοθεματικών και αποκομμένων κοινωνικά, δράσεων, χωρίς να «βλέπουν» τίποτα για την ανάγκη ενός Λαϊκού Μετώπου που θα μπορούσε να αγκαλιάσει και να εμπνεύσει μεγάλα λαϊκά στρώματα μπροστά στην καταστροφή τους που σηματοδοτεί η σημερινή Οικονομική Κατοχή μέσα στην ΕΕ και γενικότερα η Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση.

ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΦΙΑΣΚΟΥ ΤΗΣ «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΤΩΡΑ ΜΕ «ΕΡΓΑΤΙΣΤΙΚΟ» ΜΑΝΔΥΑ; ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.

Στο κοινό τους ανακοινωθέν οι παραπάνω συμμαχικές ελευθεριακές συλλογικότητες της «Αυτοδιαχείρισης» σπέρνουν για ακόμη μια φορά βολικές αυταπάτες και κάνουν «επαναστατική γυμναστική», χωρίς να σκέφτονται ούτε στιγμή ότι αυτές πιθανότατα θα απογοητεύσουν σύντομα ακόμη και τους τελευταίους βιοπαλαιστές ανάμεσα στους εργαζόμενους, γράφοντας ότι η προσπάθεια αυτή:

«…Είναι η πρώτη πράξη αποπομπής των καπιτα-ληστών από τη παραγωγική διαδικασία, σε συνθήκες οξύτατης κοινωνικής κρίσης και απόλυτης χρεοκοπίας του συστήματός τους…»

«…Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ,για την αυτοδιαχείριση της παραγωγής, είναι αγώνας ζωής και θανάτου για όλους τους ανέργους, τους εργαζόμενους, για ολόκληρη τη κοινωνική πλειοψηφία.

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ είναι αγώνας για μία κοινωνία χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση, είναι αγώνας όλων μας! 

Θα νικήσουμε!»

Έτσι, η «Ελευθεριακή» Αριστερά αυτή, με φανερή (ή συνειδητή;) άγνοια της ιστορικής πορείας του αντισυστημικού κινήματος, και για χάρη των «παρεών» που έχουν διαμορφωθεί στον βολεμένο –λίγο πολύ– χώρο του Lifestyle «αναρχισμού», «ξεχνάει» ότι όλες οι απόπειρες Εργατικής Αυτοδιαχείρισης που έχουν γίνει τα τελευταία τουλάχιστον 50 χρόνια, έχουν οδηγήσει σε σύντομο διάστημα είτε σε πλήρη ενσωμάτωση μέσα στο Καπιταλιστικό Σύστημα της Οικονομίας της Αγοράς, είτε σε παρακμή και  κατάρρευση αυτών των εγχειρημάτων, πολλές φορές με δυσαναπλήρωτες οικονομικές απώλειες από την πλευρά των συμμετεχόντων. Αυτό έγινε :

  • τόσο σε πειράματα με Κο-οπερατίβες/Συνεταιρισμούς ακόμα και σε χώρες με ισχυρή εργατική και συνεταιριστική παράδοση όπως στη Μ. Βρετανία,
  • όσο και με «πειράματα» της Κολλεκτίβας Mondragon στην Ισπανία, που , μετά την ένταξη ιδιαίτερα της Ισπανίας στην ΕΕ λειτουργεί με άκρως ανταγωνιστικούς όρους, πλήρως ενταγμένη στη διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, με αποτέλεσμα η λειτουργία της επιχείρησης να διαλύει τον κοινωνικό ιστό σε όλη την περιοχή, με υψηλή ανεργία κτλ.,
  • αλλά και με τα πολυδιαφημιζόμενα πειράματα αυτοδιαχείρισης Εργοστασίων και Συνεταιρισμών στην Αργεντινή που ξεπήδησαν ειδικά μετά την Εξέγερση του 2001-2, τα οποία σήμερα βρίσκονται σε στάδιο αποσύνθεσης, κάτω από τον αδίστακτο οικονομικό πόλεμο του συστήματος αλλά και την κρατική βία, όταν γίνονται «ενοχλητικά» στο σύστημα, ενώ έχουν φτάσει και σε πρακτικές όπως απολύσεων κτλ., ώστε να επιβιώσουν (όσα έχουν απομείνει) στον κτηνώδη, κανιβαλικό ανταγωνισμό μέσα στη διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς.

Και αυτό, πόσο μάλλον σε μια χώρα Προτεκτοράτο της υπερεθνικής ελίτ και της ΕΕ, που σήμερα βρίσκεται σε άμεση Οικονομική Κατοχή, όπως η Ελλάδα, και όχι απλά κάτω από τον έμμεσο έλεγχο της υπερεθνικής ελίτ, όπως είναι η Αργεντινή. Όταν αυτά τα εγχειρήματα απέτυχαν ακόμη και σε εποχές «παχιών αγελάδων», μπορεί κανείς να εκτιμήσει τι θα συμβεί πολύ πιθανόν με ένα τέτοιο εγχείρημα, του οποίου το βάρος της αποτυχίας δυστυχώς θα τσακίσει σχεδόν αποκλειστικά τους εργαζόμενους που συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα και πολύ λιγότερο βέβαια ορισμένους υπερ-επαναστάτες «Ινστρούχτορες» της «ελευθεριακής» Αριστεράς που συνυπογράφουν το κείμενο αυτό.

Υπάρχουν όμως και παραδείγματα ακόμα και ολόκληρης χώρας η οποία εφάρμοσε ένα είδος σοσιαλιστικής «Αυτοδιαχείρισης» στα Μέσα Παραγωγής για χρόνια, όπως η Γιουγκοσλαβία του Τίτο, εφαρμόζοντας την εργατική ιδιοκτησία και έλεγχο των μέσων παραγωγής, πάλι σε συνθήκες όμως ενός συνδυασμού Οικονομίας της Αγοράς και Σχεδιασμού. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα και σε αυτή την περίπτωση, ήταν να καταρρεύσει μακροπρόθεσμα το εγχείρημα αυτό, αφού συνδύαζε τα αρνητικά χαρακτηριστικά και των δύο συστημάτων (ανταγωνισμός και καπιταλιστική «ανάπτυξη-ή-θάνατος» μαζί με γραφειοκρατικό σχεδιασμό) καθώς οι ανταγωνιστικές και εμπορευματικές σχέσεις ουδέποτε κατέπεσαν, αφού οι «αυτοδιαχειριζόμενες» Επιχειρήσεις αυτές ξεκίνησαν έναν ανελέητο ανταγωνισμό μεταξύ τους, ο οποίος οδήγησε σε αυξημένη Ανεργία, απολύσεις και ακόμη και μετανάστευση στη Γερμανία!

Αυτή είναι η «Ελευθεριακή» Οργάνωση της Κοινωνίας που ζητούν οι υπογράφοντες το κείμενο αυτό; Και αν εξαιρέσουμε τις αποδεδειγμένα «ελευθεριακές» οργανώσεις-δεκανίκια του Συστήματος, όπως η ΑΚ, για πόσο καιρό θα επιλέγουν την ιστορική και θεωρητική άγνοια και τον ακτιβισμό για τους «φίλους», οι υπόλοιπες οργανώσεις; Πότε θα απευθυνθούν πραγματικά στα πλατιά λαϊκά στρώματα που είναι τα πραγματικά θύματα της παγκοσμιοποίησης  και θα ξεφύγουν από τον life-style αναρχισμό με επικλήσεις «εργατισμού» και «άμεσης δημοκρατίας»; Είναι δυνατό ποτέ μέσα σε καπιταλιστική Οικονομία της Αγοράς να λειτουργήσει ένα πραγματικά Αυτοδιαχειριζόμενο Εργοστάσιο;

Εκτός βέβαια αν με αυτό εννοούν απλώς την «Άμεση Δημοκρατια» σαν διαδικασία για τη λήψη των αποφάσεων μέσα στο Εργοστάσιο, ανεξάρτητα αν αυτό θα λειτουργεί με βάση τις αρχές του κέρδους και της Ανταγωνιστικότητας και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα άλλα εργοστάσια και την κοινωνία γενικότερα…

 

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ. ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ – ΛΑΪΚΟΜΕΤΩΠΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Το Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τους βιοπαλαιστές συμμετέχοντες εργαζόμενους στο σχήμα αυτό, που ρισκάρουν σήμερα βιωτικό κομμάτι των πόρων τους για να επιζήσει το εγχείρημα τους, ότι οι πιθανότητες επιτυχίας του, με βάση την ιστορική εμπειρία, σε πολύ καλύτερες εποχές, είναι πολύ περιορισμένες, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν από πίσω κεφάλαια άλλου τύπου να το στηρίξουν, (οπως κατά πάσα πιθανότητα γίνεται με άλλες «αυτοδιαχειριζόμενες» προσπάθειες, π.χ. της «συνεταιριστικής» «Εφημερίδας των Συντακτών»).

Αλλά και να επιτύχει το πείραμα για κάποιο διάστημα, (εφόσον βέβαια το επιτρέψουν οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ αφού οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να το σταματήσουν) ας μη βαυκαλίζονται ή εξαπατώνται ότι έτσι συμβάλλουν στη δημιουργία μιας άλλης αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας. Κάτι τέτοιο ποτέ δεν έχει γίνει μέσα από τη λειτουργία του συστήματος της καπιταλιστικής Οικονομίας της Αγοράς που θα αναγκάσει οποιοδήποτε παρόμοιο επιχείρημα να λειτουργεί και αυτό σαν καπιταλιστική επιχείρηση –αλλά «αυτοδιευθυνόμενη»! Μόνο εάν ένα παρόμοιο πείραμα λειτουργεί σαν τμήμα ενός αντισυστημικού προτάγματος, όπως αυτό της ΠΔ, θα μπορούσε να βγει έξω από τους άγριους κανόνες της Αγοράς.

Αλλά αυτό προϋποθέτει την κατάκτηση της Λαϊκής Εξουσίας τουλάχιστον στο τοπικό επίπεδο, ώστε οι Δημοτικές Συνελεύσεις να επιβλέπουν το Αυτοδιευθυνόμενο Εργοστάσιο, για να λειτουργεί αυτό με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου και όχι βέβαια απλά των αναγκών των εργαζομένων στο εργοστάσιο, που θα ανταγωνίζονται στη συνέχεια εργαζόμενους σε άλλα εργοστάσια!

Γι’ αυτό, προτείνουμε στους εργαζομένους σε αυτό το στάδιο να αγωνιστούν για να συμπαρασύρουν μεγάλο κομμάτι του λαού σε έναν κοινό αγώνα για την έξοδο από την καταστροφή που μας έχει επιβληθεί,, σε αντίθεση με τις αποσπασματικές και βασικά, ελιτίστικες ρητορείες της «ελευθεριακής» Αριστεράς, και έτσι να βάλουν και τις πραγματικές βάσεις μιας αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας στο μέλλον. Δηλαδή:

Α) Να πολιτικοποιήσουν ΆΜΕΣΑ τον αγώνα τους, μέσα από μια συλλογική προσπάθεια συγκρότησης ενός Λαϊκού Μετώπου όπως αυτού για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση που προτείνουμε, το οποίο περιέχει σαφείς όρους (σε αντίθεση με τις αλχημείες και τα τσιτάτα της ελευθεριακής και «αμεσοδημοκρατικής» «Αριστεράς» που έχει κάνει σημαία την αυτοδιαχείριση για την αυτοδιαχείριση), για τη σύνδεση των «τοπικών», Εργατικών, Εκπαιδευτικών και άλλων αγώνων, με την έξοδο από την Οικονομική Κατοχή που εκφράζει σήμερα στη χώρα μας η ΕΕ ως οργανικό τμήμα της Νεοφιλελεύθερης Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης.

Β) Να παροτρύνουν τη δημιουργία Λαϊκομετωπικών πυρήνων που θα αποτελούνται από Συνελεύσεις Πολιτών κατά Δήμους, Γειτονιές καθώς και συνελεύσεις των Εργαζομένων τέτοιων εγχειρημάτων αλλά και της μεγάλης πλειοψηφίας των Εργαζομένων που «από τα κάτω» θα πρέπει να χτίσουν δομές συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς τους με κοινό στόχο την υλοποίηση του Μετώπου αυτού.

Γ) Οι Συνελεύσεις αυτές, θα συντονίσουν την πάλη τους για συμμετοχή τους στις Εθνικές εκλογές, ώστε να πάρει την εξουσία μια Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου που θα ελέγχεται από «τα κάτω» και η οποία, όπως περιγράφουμε στην πρόταση μας του Μετώπου, θα πάρει άμεσα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για την έξοδο της χώρας από τα δεσμά της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης, και για τη ριζική αποκέντρωση της Οικονομίας και των Πολιτικών θεσμών. Αυτή η αποκέντρωση απαιτείται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε για να υπάρξει πραγματικά Άμεση Δημοκρατία και Αυτοδιαχείριση από τον λαό.

Δ) Μετά την ανάληψη της εξουσίας, οι Συνελεύσεις  θα ελέγχουν τόσο τη μακρο-οικονομική παραγωγή, μέσα από τον Ενδεικτικό Σχεδιασμό που προτείνουμε για τη γενική κατανομή των πόρων σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες όλων των πολιτών και όχι τις ανάγκες των ελίτ, όσο και τη μικρο-οικονομική παραγωγή απευθείας στις τοπικές μονάδες Παραγωγής (όπως π.χ. είναι το Εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.). Η παραγωγή λοιπόν θα λαμβάνει χώρα με βάση τόσο τον Ενδεικτικό Σχεδιασμό για την Αυτοδύναμη Οικονομία, όσο και μέσω αποφάσεων στις συνομοσπονδίες των Εργαζομένων που θα σχηματίζονται από τις αντίστοιχες Συνελεύσεις Εργαζομένων σε όλα τα εργοστάσια και τις μονάδες Παραγωγής που παράγουν παρόμοια αγαθά.

Ε) Το Λαϊκό Μέτωπο αυτό δεν θα μπορεί να έχει μακροπρόθεσμη επιτυχία και είναι πολύ πιθανό να ανατραπεί, λόγω της ίδιας της φύσης της Δυναμικής «ανάπτυξη ή θάνατος» της Οικονομίας της Αγοράς αλλά και των γκεμπελικών και φασιστικών μεθόδων της υπερεθνικής ελίτ με τους ντόπιους συνεργάτες της, αν δεν οργανώσει, από την πρώτη στιγμή που θα αναλάβει η Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου, έναν εκτενή δημοκρατικό διάλογο για το τι είδους Κοινωνία θέλουμε. Η νέα κοινωνία θεωρούμε ότι θα πρέπει να καταργεί οριστικά το σύστημα της Οικονομίας της Αγοράς και της Αντιπροσωπευτικής «Δημοκρατίας», που οδηγεί σήμερα τον πολύ κόσμο σε νέο Μεσαίωνα. Υπό αυτή την έννοια, όλοι οι συμμετέχοντες, ως εργαζόμενοι και ως πολίτες θα πρέπει να προωθήσουν τον διάλογο για τη μορφή εργατικής Αυτοθέσμισης σε μια τέτοια Κοινωνία.

Για την Περιεκτική Δημοκρατία, οι Συνελεύσεις των Εργαζομένων είναι οργανικό τμήμα της νέας Κοινωνίας, αποτελώντας τη μια από τις βασικές Συνιστώσες της, τη «Δημοκρατία στο Κοινωνικό Πεδίο», που μαζί με την Οικονομική Δημοκρατία και την Πολιτική- Άμεση Δημοκρατία αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους του προτάγματος μας. Όμως τις τελικές σημαντικές αποφάσεις για εμάς (περιλαμβανομένων της κατανομής των σπάνιων πόρων), στο νέο σύστημα θα πρέπει να λαμβάνουν οι πολίτες ως Πολίτες που συμμετέχουν στις Συνελεύσεις των Δήμων (στις οποίες φυσικά θα συμμετέχουν και οι ίδιοι οι Εργαζόμενοι), σε συνεργασία με τις Συνελεύσεις Εργαζομένων στους χώρους Δουλειάς, οι οποίες θα λαμβάνουν κυρίως αποφάσεις σχετικά με τα μέσα επίτευξης των Στόχων που θα θέτουν οι Συνομοσπονδιακές και Τοπικές Συνελεύσεις Περιεκτικής Δημοκρατίας. [Για μια αναλυτική περιγραφή των θεμελίων της Περιεκτικής Δημοκρατίας καθώς και τη στρατηγική μετάβασης σε μια ΠΔ βλ. κεφάλαια 6-7 του βιβλίου Περιεκτική Δημοκρατία – 10 Χρόνια Μετά και συνοπτικά στο εισαγωγικό βίντεο για την ΠΔ]

Αντίστοιχες προτάσεις θα έχουν σοσιαλ-κρατικές οργανώσεις, αναρχοσυνδικαλιστικές κλπ. που θα συμμετέχουν στο Μέτωπο.

 

Το Μείζον λοιπόν ζήτημα, σήμερα, μέχρι να οδηγηθούμε σε αυτόν τον παλλαϊκό Διάλογο, είναι να συμμετάσχουν οι αντισυστημικές Συλλογικότητες και Ανένταχτοι-ες Αγωνιστές-στριες σε ένα Μέτωπο σαν αυτό που προτείνουμε, που αφού θα μας βγάλει από την καταστροφική κρίση που απειλεί με καταστροφή, αντικειμενική και υποκειμενική (ιδιώτευση, κοινωνικός κανιβαλισμός κτλ.) τον λαό, και αφού ορθοποδήσει, να συμμετέχει στη συνέχεια, με όρους ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, σε έναν τέτοιο Διάλογο. Και όχι, όπως αποπροσανατολίζει η σημερινή «ελευθεριακή» και «εργατική» Αριστερά, να επιβάλλει και να προκαταλάβει με την ανέξοδη, συνήθως, και συνθηματολογική «Επαναστατική» Ρητορική της, που δεν διαθέτει ίχνος συνολικού αντισυστημικού προτάγματος, όσους και όσες ακόμα έχουν απομείνει να παλεύουν τον αγώνα κατά του συστήματος.

 

– ΟΧΙ ΣΤΟΝ (ΔΗΘΕΝ ΥΠΕΡ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ) ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗΣ» ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗ.

–  ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΘΕΛΗΤΟ Ή ΣΚΟΠΙΜΟ ΕΜΠΑΙΓΜΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ» ΣΑΛΤΣΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ-ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ «ΠΟΝΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ»

–  Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΛΛΙΩΣ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ Ή ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

– Ο ΑΓΩΝΑΣ ΑΥΤΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΞΕΚΟΨΕΙ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΓΡΙΑΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ

– ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΜΕ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

 

Παγκοσμιοποίηση και κοινοβουλευτικές χούντες- Τάκης Φωτόπουλος

10 Φεβρουαρίου, 2013 0

Εκτύπωση Εκτύπωση Στείλτο με emailΣτείλτο με email

Φλεβάρη 10 2013

 

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

afissa_egklima_eu_metopo_mekea.jpg

   http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_02_10.html

 

Η Νέα Διεθνής Τάξη που σηματοδότησαν αφενός η άνοδος της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, σαν συνέπεια της ανάδυσης του νέου φαινόμενου των πολυεθνικών, και αφετέρου η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», χαρακτηρίζεται από δύο αλληλένδετα στοιχεία. Το ένα αφορά το οικονομικό επίπεδο, και συνοπτικά ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση», ενώ το άλλο, το πολιτικό επίπεδο, αφορά  τη μορφή που παίρνει στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης η κοινοβουλευτική «δημοκρατία». Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι μη αναστρέψιμα φαινόμενα μέσα στο διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, και δεν έχουν επομένως σχέση με συνωμοσίες, δόγματα και κακές πολιτικές «κακών» πολιτικών, όπως ισχυρίζεται αποπροσανατολιστικά η ρεφορμιστική Αριστερά.

Ανάλογα, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλά η συνέχιση της αποτυχημένης απόπειρας στις αρχές του περασμένου αιώνα για τη διεθνοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, όπως ισχυρίζονται αναχρονιστικές εκδοχές του Μαρξισμού που βασίζονται σε αντίστοιχα αναχρονιστικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού και του υπερ-ιμπεριαλισμού οι οποίες αγνοούν το θεμελιακό γεγονός που χαρακτηρίζει τη σημερινή παγκοσμιοποίηση: την ουσιαστική απώλεια της οικονομικής και, συνακόλουθα, της πολιτικής (αλλά και πολιτιστικής) κυριαρχίας. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι δηλαδή μια δομική αλλαγή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννήθηκε και καθολικεύθηκε χάρη στην μαζική εξάπλωση των πολυεθνικών, οι οποίες σήμερα ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο και παραγωγή, μέσα σε ένα θεσμικό πλαίσιο που καθορίσαν οι ίδιες, με βάση τους διεθνείς οργανισμούς κάτω απο τον έλεγχό τους, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το ΔΝΤ αλλά και οικονομικές ενώσεις όπως η ΕΕ και η NAFTA. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο συνοψίζεται στο άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών εμπορευμάτων και κεφαλαίου και τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις που καθιερώνουν την ανταγωνιστικότητα σαν το παγκόσμιο κριτήριο του τι, πως και που θα παραχθεί.

Όλα τα άλλα (το πετσόκομμα του κράτους πρόνοιας, οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, οι πολιτικές λιτότητας και συνακόλουθα η μαζική ανεργία και φτώχεια των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης) είναι αναπόφευκτες  συνέπειες των παραπάνω θεσμικών αλλαγών. Γι’ αυτό, οποιοδήποτε κόμμα να εκλεγεί σε μια χώρα που είναι ενσωματωμένη στην διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς θα εφαρμόσει βασικά τις ίδιες πολιτικές—εκτός αν αποκόψει τους δεσμούς της χώρας με αυτήν. Με δεδομένες επομένως τις παραμέτρους που καθορίζει το διεθνές θεσμικό πλαίσιο που ανέφερα, τα κράτη-έθνη περιορίζονται στον ρόλο διαχειριστή της παγκοσμιοποίησης, μολονότι φυσικά υπάρχουν διαφοροποιήσεις, στις οποίες δεν μπορώ να επεκταθώ, ανάλογα με τον βαθμό και τον τρόπο ενσωμάτωσης μιας χώρας στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς κ.λπ.

Όπως είναι αυτονόητο από τα παραπάνω, η μορφή της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» αλλάζει ριζικά στο νέο παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο και γίνεται ένα υβρίδιο μεταξύ της παλαιάς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και μιας Χούντας, εξ ου και ο όρος «κοινοβουλευτική Χούντα». Έτσι τα κόμματα που κυβερνούν σήμερα εκλέγονται μέσα από μια διαδικασία που έχει ελάχιστα κοινά χαρακτηριστικά με τις παλαιές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, όπου κόμματα μαζών, με σαφώς διαφοροποιημένα εκλογικά προγράμματα (συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά, κ.λπ.) εναλλάσσονταν στην  εξουσία. Σήμερα, πολιτικά κόμματα χωρίς μαζική βάση  και με πολιτικά προγράμματα που αποτελούν απλά παραλλαγές τη ίδιου θέματος απευθύνονται σε ένα περίπου 50%-60% του εκλογικού σώματος, εφόσον τα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης βασικά απέχουν από την εκλογική διαδικασία θεωρώντας (σωστά), ότι δεν τους αφορά. Και φυσικά η όλη διαδικασία χειραγωγείται κατάλληλα από τα ΜΜΕ (και κυρίως τα κανάλια) που ανήκουν στις ίδιες οικονομικές ελίτ, οι οποίες στις ΗΠΑ —την αποθέωση κοινοβουλευτικής Χούντας— χρηματοδοτούν και τα δύο εναλλασσόμενα κόμματα εξουσίας!

Με αυτή την έννοια, οι διαφορές μεταξύ μιας στρατιωτικής και μιας κοινοβουλευτικής Χούντας ελαχιστοποιούνται. Η πρώτη αποκτά εξουσία μέσα από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και κυβερνά μέσα από διατάγματα. Η δεύτερη κατακτά την εξουσία μέσα από μια ψευδο-δημοκρατική εκλογική διαδικασία σαν την παραπάνω και κυβερνά μέσα από «νόμους» που περνούν από μια τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία, ενώ το περιεχόμενο τους έχει προκαθοριστεί από την Χούντα που αποτελεί την κυβερνώσα πολιτική ελίτ, με βάση το θεσμικό πλαίσιο που ανάφερα και τις εντολές των ντόπιων ελίτ, σε αγαστή σύμπνοια με την υπερεθνική ελίτ, όπως την έχω ορίσει άλλου. Και οι δυο μορφές Χούντας ασκούν οικονομική βία και καταφεύγουν συχνά στην κρατική βία, μολονότι η «κοινοβουλευτική» μορφή της τη συγκαλύπτει κάτω από διαδικασίες και δικαιώματα που σήμερα είναι περισσότερο τυπικά παρά ουσιαστικά.

 

*Ο Τάκης Φωτόπουλος γράφει κάθε δεύτερη Κυριακή στην ΚΕ, με εναλλαγή κάθε δεύτερο Σάββατο στην Σαββατιάτικη

« Παλιότερες δημοσιεύσεις