Κατέβασε το – Εκτύπωσε το: 2σέλιδο (1 φύλλο μπρος-πίσω) Α3 | 3σέλιδο Α4
· ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
· ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 6-7 ΝΟΕΜΒΡΗ 2012
Σήμερα, με την ασταμάτητη γενικευμένη επίθεση των ξένων και ντόπιων ελίτ κατά του λαού και τη λήψη κτηνωδών μέτρων που σφαγιάζουν κατακτήσεις 100 ετών, με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου σε τιμή ευκαιρίας σε μεγαλοκαρχαρίες από το Κατάρ, τη Γερμανία κ.λπ., και δικούς μας, οδηγούμαστε ταχύτατα στην Κινεζοποίηση των σχέσεων εργασίας και σε ανεπανόρθωτη καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων, ενώ χάνουμε τον έλεγχο των ίδιων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας που είναι αναγκαίος για οποιεσδήποτε απαιτούμενες ριζικές αλλαγές.
Μέσα σε αυτή τη λαίλαπα, σε πολλούς/ές δημιουργούνται αβίαστα ιστορικοί συνειρμοί με βάση την έννοια της κατοχής. Ωστόσο, πρέπει να αντιληφθούμε ότι η διαφορά με την τότε στρατιωτική κατοχή που ήταν Εξωτερική Κατοχή με τα όπλα, είναι ότι σήμερα έχουμε Οικονομική Κατοχή, η οποία είναι Εσωτερική. Αυτή λαμβάνει χώρα με τη χρήση τόσο οικονομικής βίας (ανεργία, περικοπές, το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου κ.τλ.) όσο και φυσικής βίας (καταστολή). Αποτελεί εσωτερική κατοχή αφού η ΕΕ, μέσω της Τρόικας, καθορίζει πλέον όλη την οικονομική πολιτική καταργώντας την όποια οικονομική και πολιτική κυριαρχία είχαμε πριν, ενώ βέβαια η Κατοχή αυτή, σε αντίθεση με την εξωτερική, υποστηρίζεται έμμεσα ή άμεσα σχεδόν από το 1/3 του ελληνικού πληθυσμού (βλ. και αποτελέσματα εκλογών), πράγμα που κάνει ακόμη πιο φανερό τον χαρακτήρα του αγώνα σαν κοινωνικό πρωταρχικά, και μετά εθνικό!
Γι’ αυτό το λόγο η μόνη απάντηση σ’ αυτήν την επίθεση των ντόπιων και ξένων ελίτ που δημιούργησαν την κρίση με την ένταξη μας στην ΕΕ (για την οποία δε ρωτήθηκε ποτέ ο Λαός), και κατά συνέπεια στην Καπιταλιστική Παγκοσμιοποίηση, είναι η αντεπίθεση «από τα κάτω», με τη μορφή ενός αγώνα όχι μόνο εθνικής αλλά και, κυρίως, κοινωνικής απελευθέρωσης, που θα στρεφόταν ενάντια στις ντόπιες και ξένες ελίτ, με στόχο τη μόνιμη έξοδο από την κρίση και την οικονομική αυτοδυναμία, χωρίς την οποία δεν είναι δυνατή η απεξάρτηση μας από την καπιταλιστική (νεοφιλελεύθερη) παγκοσμιοποίηση. Άλλωστε η εθνική απελευθέρωση στις σημερινές συνθήκες είναι συνέπεια της κοινωνικής απελευθέρωσης και όχι αντίστροφα.
Η ανάγκη ενός Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης είναι επιτακτική ώστε να αποκρουστεί η συστηματική παραπληροφόρηση των ΜΜΕ που τώρα (μετά το κλείσιμο του 902 και της Ελευθεροτυπίας και την αντικατάσταση τους από δύο εφημερίδες-μαϊμού) θα περνούν σχεδόν αποκλειστικά τη γραμμή του συστήματος και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ευρύτερης ρεφορμιστικής Αριστεράς (ΕΛΕ κ.λπ.) για τα αίτια της κρίσης.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΩΝ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
– ΔΕΝ είναι ο δήθεν υπερτραφής δημόσιος τομέας ο μεγάλος ασθενής που ευθύνεται για την κρίση. Από έρευνα του ΟΑΣΑ, το 2003 Γαλλία και Γερμανία ξόδευαν 15%-25% για κράτος πρόνοιας ενώ η Ελλάδα 10%. Συγκριτική έρευνα αποκαλύπτει ότι το 2002 μόλις το 11,4% του ελληνικού εργατικού δυναμικού εργαζόταν στο δημόσιο τομέα με το ποσοστό αυτό να φτάνει στο 15% το 2010, ακριβώς δηλαδή στον μέσο όρο της ΕΕ.
– ΔΕΝ είναι το ΧΡΕΟΣ αίτιο αλλά συνέπεια της μακροχρόνιας κρίσης της ελληνικής οικονομίας, λόγω της εξάρτησης της από τα μητροπολιτικά καπιταλιστικά κέντρα, η οποία εντάθηκε με την ένταξη στην ΕΕ/ΟΝΕ. Η συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) καθιέρωσε το άνοιγμα των 4 αγορών (κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών, υπηρεσιών) από κάθε κοινωνικό έλεγχο ώστε το Ευρωπαϊκό μπλοκ να ανταγωνιστεί το Αμερικάνικο και των χωρών της ΝΑ Ασίας. Το πρόβλημα όμως στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Πορτογαλία κτλ) ήταν η απουσία ισχυρής παραγωγικής και ανταγωνιστικής βάσης αντίστοιχης των Κέντρων (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.) κατά την είσοδό τους στην ΕΕ. Έτσι, η οικονομία μας (οι παραγωγοί, οι αγρότες κτλ.), αδυνατώντας να ανταγωνιστεί τα ξένα προϊόντα των χωρών του Κέντρου μέσα στην «ενιαία» αγορά συρρικνωνόταν παραγωγικά, την ίδια στιγμή που εισάγαμε όλο και πιο πολλά, με άμεση συνέπεια τη ραγδαία αύξηση του ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών. Και πώς χρηματοδοτείται το έλλειμμα; Με τον δανεισμό. Να η πρώτη πηγή του χρέους! Η δεύτερη πηγή ήταν η οικοδόμηση του πελατειακού κράτους-πρόνοιας από το ΠΑΣΟΚ με δανεικά αντί με χτύπημα των προνομιούχων στρωμάτων, όπου τη δεκαετία του ’80 τριπλασιάστηκε το Χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη έκανε το δανεισμό ακόμη πιο εύκολο, μέχρι να ξεσπάσει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση.
– Γι’ αυτό και η έξοδος μόνο από το Ευρώ και όχι ταυτόχρονα και από την ΕΕ, όπως λένε διάφορες προτάσεις της ενσωματωμένης «Αριστεράς», δεν λύνει το πρόβλημα προς όφελος του λαού, αφού όχι μόνο δεν χτυπάει τα αίτια της κρίσης, αλλά η «λύση» αυτή μπορεί να είναι καταστροφική:
Κι αυτό γιατί έξοδος από το Ευρώ, χωρίς παράλληλη έξοδο και από την ΕΕ σημαίνει:
· αύξηση του Χρέους μετρούμενο σε υποτιμημένες δραχμές
· συνέχιση και παραπέρα ένταση του ξεπουλήματος του κοινωνικού πλούτου, που δεν είναι μόνο θέμα Ευρωζώνης αλλά των ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών της ΕΕ, μέσα στη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση. Με υποτιμημένο νόμισμα και ανοικτές τις αγορές κεφαλαίου όπως επιβάλλει η ΕΕ, εξασφαλίζουμε ακόμη μεγαλύτερο ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου!
· παγίωση/συνέχιση της κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων πάλι λόγω της ΕΕ και όχι λόγω της Ευρωζώνης (λόγω της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας που επιβάλλει η ΕΕ)
· μόνιμη απώλεια οικονομικής κυριαρχίας λόγω της έλλειψης οικονομικής αυτοδυναμίας που είναι αδύνατη μέσα στην ΕΕ
Σήμερα, οι έντονες διαδηλώσεις των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται βάναυσα από την ένταξη μας στην ΕΕ/ΟΝΕ, δείχνουν ότι το αίτημα για έξοδο από την ΕΕ είναι πλέον ώριμο για μεγάλο τμήμα του λαού. Κάτι τέτοιο αποτελεί προϋπόθεση για περαιτέρω συστημική αλλαγή, μόνο στο πλαίσιο της οποίας είναι εφικτός ο αυτοκαθορισμός των λαϊκών στρωμάτων. Ωστόσο, το ζήτημα της επιβίωσης που αντιμετωπίζουμε, ώστε να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε ως λαός για να μπορέσουμε να αποφασίσουμε συλλογικά ποια εναλλακτική οργάνωση της κοινωνίας θέλουμε, απαιτεί άμεση λύση την οποία μπορεί να επιβάλλει μέσα από τις εκλογές μια Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου με στόχους όπως οι παρακάτω.
Ας δώσουμε απάντηση τώρα με ένα Λαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕ.Κ.Ε.Α.)!
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ: ΑΜΕΣΟΙ, ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ, ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ
Οι άμεσοι στόχοι του Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης, στους οποίους θα έπρεπε να δεσμευτούν όλες οι συνιστώσες και οι συναγωνιστές είναι:
[1]. Άμεση μονομερής έξοδός μας από την ΕΕ (και όχι μόνο από την Ευρωζώνη), η οποία αποτελεί την αναγκαία συνθήκη για την ανάκτηση της απαραίτητης οικονομικής κυριαρχίας.
[2]. Ακύρωση όλων των δανειακών συμβάσεων, Μνημονίων και σχετικών με παράλληλη ολοκληρωτική στάση πληρωμών των τοκοχρεολυσίων (που σημαίνει μονομερή διαγραφή του χρέους).
[3]. Αναγκαστική απαλλοτρίωση κάθε μεγάλης επιχείρησης που έχει περιέλθει, μέσα από τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, στην ιδιοκτησία των ξένων και ντόπιων ελίτ, ιδιαίτερα αν αφορούν τους τομείς παροχής κοινωνικών υπηρεσιών (Υγεία, παιδεία, Ασφάλιση κ.λπ.)
[4]. Επανεισαγωγή της δραχμής και μερική υποτίμησή της με παράλληλη μετατροπή των καταθέσεων σε δραχμές, και μέτρα ώστε να μην πληγούν τα λαϊκά εισοδήματα και οι μικροκαταθέτες (π.χ. επιδοτήσεις των λαϊκών στρωμάτων χρηματοδοτούμενες από τα έσοδα ενός σημαντικού φόρου στη μεγάλη περιουσία ―κινητή και ακίνητη― καθώς και τα έσοδα από ένα βαρύ φόρο στα είδη πολυτελείας).
[5]. Αυστηροί κοινωνικοί έλεγχοι στην κίνηση αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών (τελωνειακοί έλεγχοι, συναλλαγματικοί έλεγχοι, ποσοστώσεις κ.λπ.) ώστε να αρχίσει η διαδικασία για την οικονομική αυτοδυναμία της χώρας.
[6]. Επαναφορά μισθών και συντάξεων στα προ Μνημονίων επίπεδα με παράλληλη επαναπρόσληψη των απολυμένων στον δημόσιο τομέα, που θα αναδιοργανωθεί ορθολογικά, στο πλαίσιο της γενικότερης αναδιάρθρωσης της οικονομίας με βάση την αρχή της αυτοδυναμίας.
[7]. Κοινωνικοποίηση των Τραπεζών και των στρατηγικών κλάδων παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων όλων των κλάδων που καλύπτουν βασικές ανάγκες, στο πλαίσιο του προτεινόμενου παρακάτω μίγματος μορφών ιδιοκτησίας και μεθόδων κατανομής των οικονομικών πόρων.
[8]. Γενική καταγραφή κινητής και ακίνητης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων στο εξωτερικό και επιβολή δραστικού «προοδευτικού» φόρου μεγάλης περιουσίας (φόρος δηλαδή ανάλογος με το μέγεθος της περιουσίας που μπορεί να φθάνει και στο 100% της περιουσίας για τις πολύ μεγάλες περιουσίες κ.λπ.), με στόχο τη δραστική ανακατανομή του εισοδήματος και του πλούτου.
[9]. Δημιουργία ενός πραγματικά λαϊκού συστήματος Υγείας, Εκπαίδευσης και Κοινωνικών Υπηρεσιών που θα καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες και θα ελέγχεται άμεσα απο αυτούς που παρέχουν, αλλά και αυτούς που δέχονται τις υπηρεσίες αυτές.
ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟΧΟΣ: ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΕΝΩΣΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Μεσοπρόθεσμος στόχος του Μετώπου θα έπρεπε να είναι η οικοδόμηση των βάσεων μιας αυτοδύναμης οικονομίας, δηλαδή να ληφθούν μέτρα για να ξανακτιστεί η παραγωγική δομή της χώρας, που έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά μετά την πλήρη ενσωμάτωσή της στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, και ιδιαίτερα μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ/ΕΕ, και να διαμορφωθεί ένα συναφές καταναλωτικό πρότυπο, πέρα από αυτό που μας επέβαλαν η εξάρτησή μας από την ΕΕ και το υπάρχον σύστημα, και οδήγησαν στη σημερινή πολυδιάστατη κρίση και στη συνακόλουθη οικονομική, κοινωνική και οικολογική καταστροφή. Χρειάζεται δηλαδή στο στάδιο αυτό να δημιουργηθεί μια ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ (όχι αυτάρκης) οικονομία που θα στηρίζεται κατ’ αρχήν στους εγχώριους παραγωγικούς πόρους για την κάλυψη των αναγκών μας, και μόνο κατ’ εξαίρεση σε ξένους παραγωγικούς πόρους, τους οποίους μπορούμε ν’ αποκτούμε μέσω των εξαγωγών των πλεονασμάτων μας, και ενός τουρισμού που θα σέβεται τον ελληνικό λαό και το περιβάλλον, προσφέροντας υπηρεσίες, όχι απλά στα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα του εξωτερικού, όπως σήμερα, αλλά σε κάθε κοινωνικό στρώμα, σε ένα κλίμα διεθνούς αλληλεγγύης.
Η αυτοδύναμη οικονομία αποτελεί άλλωστε τη μόνη δυνατή διέξοδο από την διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, που προσφέρει εναλλακτική λύση στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Και φυσικά αυτό δεν σημαίνει «απομονωτισμό» όπως διαστρεβλώνουν την αυτονομία οι «Ευρωπαϊστές» στη ρεφορμιστική Αριστερά, τα Πανεπιστήμια κ.λπ. που έχουν άμεσα ή έμμεσα οικονομικά και άλλα συμφέροντα από την παραμονή μας στην ΕΕ. Αυτή είναι η μόνη φιλολαϊκή λύση, ιδιαίτερα αν αποτελέσει τμήμα οικονομικών ενώσεων με γειτονικές χώρες σε παρόμοιο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης (π.χ. χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, Βαλκανικές χώρες, χώρες της Βόρειας Αφρικής κ.λπ.). Οι νέες αυτές οικονομικές ενώσεις που θα θεμελιώνονται στην αλληλεγγύη των λαών, αντί για τις σημερινές ληστρικές ενώσεις του κεφαλαίου και των ελίτ, όπως η ΕΕ, αποτελούν τον μόνο αληθινό διεθνισμό σήμερα, σε αντιδιαστολή με τον ψευτοδιεθνισμό της ρεφορμιστικής «Αριστεράς» που δήθεν θα κτιστεί μέσα στην ΕΕ του κεφαλαίου! Πιο σημαντικό, η ίδρυση αυτοδύναμων οικονομιών αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για να γίνει δυνατή η ανάπτυξη του αγώνα για μια νέα μορφή κοινωνίας. Ούτε μια Περιεκτική Δημοκρατία, ούτε μια σοσιαλιστική (κρατικοσοσιαλιστική ή ελευθεριακή) οικονομία, είναι δυνατές σήμερα σε μια χώρα που δεν έχει ανακτήσει την οικονομική αυτοδυναμία της και την απεξάρτησή της από την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς.
ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟΧΟΣ: ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ (ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Πιο σημαντικό, η ίδρυση αυτοδύναμων οικονομιών αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για να γίνει δυνατή η ανάπτυξη του αγώνα για μια νέα μορφή κοινωνίας. Ούτε μια Περιεκτική Δημοκρατία, ούτε μια σοσιαλιστική (κρατικοσοσιαλιστική ή ελευθεριακή) οικονομία, είναι δυνατές σήμερα σε μια χώρα που δεν έχει ανακτήσει την οικονομική αυτοδυναμία της και την απεξάρτησή της από την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Έτσι, όταν θα έχει ορθοποδήσει ο λαός από τη σημερινή κρίση, και με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν σήμερα επαναστατικές συνθήκες, παρά τις υπερ-επαναστατικές κορώνες που ακούγονται, θα μπορεί να επιλέξει δημοκρατικά το είδος κοινωνίας που θα ήθελε για να ζήσει σε αμοιβαία συνεργασία με άλλους λαούς και σε έναν πραγματικό διεθνισμό, όπως σε μια Συνομοσπονδιακή πραγματική (Περιεκτική) Δημοκρατία.
Το Μέτωπο ME.K.E.A. μπορεί να διαδραματίσει σημαντικότατο ρόλο στην κλιμάκωση ενός κινήματος άγριων απεργιών και καταλήψεων, μακριά από πουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ώστε να επιβάλλει την προκήρυξη εκλογών στις οποίες θα συμμετείχε με σκοπό την υλοποίηση των παραπάνω στόχων.
– ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ: ΜΕ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΗΣΤΕΦΘΕΝΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΥ.
– ΓΙΑ ΕΝΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ ΒΑΣΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΨΕΥΤΟ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΙΤ
– ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ (ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΩΝ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ
· ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
· ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
