| Αναδημοσιεύουμε, στο πλαίσιο των αποκαλύψεων για τον όλο και πιο ξεκάθαρο πολιτικό ρόλο μιας μειοψηφικής ομάδας Εργαζομένων και μη Εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας, που εξέδωσαν και τα απροσχημάτιστα ελεγχόμενα “απεργιακά” και..”αυτοδιαχειριζόμενα” φύλλα της “Ελευθεροτυπίας των Εργαζομένων”, και η οποία στόχο έχει, όπως διαφαίνεται, το κλείσιμο της μόνης ίσως αντιμνημονιακής (με έντονο το στοιχείο της αντι-ΕΕ αρθρογραφίας) και πολυφωνικής εφημερίδας μαζικής κυκλοφορίας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και των εργαζομένων σε αυτή, το ακόλουθο σημαντικό, κατά την άποψη μας, άρθρο.http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3845
τoυ Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε, προ ελαχίστων ημερών, τα γραφεία της «ΑΥΓΗΣ», εις τον 3ον όροφον του κτηρίου επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 12, προκειμένου να κατευνάσει τους εργαζομένους εις την εφημερίδα-επιχείρησιν του ΣΥΝ, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι από μηνών. Αν και η συγκεκριμένη «πρωϊνή εφημερίδα της Αριστεράς» δεν είναι το πρώτο έντυπο ΜΜΕ που αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης, πράγμα το οποίο λυπεί όλως ιδιαιτέρως τον υπογράφοντα, ο οποίος εργάσθηκε περίπου 25 χρόνια εις την «ΑΥΓΗ», σημασία έχουν όσα ανέφερε ο πολιτικός ανήρ κατά την επίσκεψή του. Ιδίως η επισήμανση του Τσίπρα, ότι επιχειρείται «ΜEDIA-κος ολοκληρωτισμός», από την πλευρά επιχειρήσεων Τύπου οι οποίες οφείλουν ιλιγγιώδη ποσά, θα έπρεπε να αποτελεί σήμα κινδύνου, καθ΄ο μέτρο η πολυεπίπεδη κρίση, από την οποία δοκιμάζεται η πατρίδα μας, προϋποθέτει πλήρη ενημέρωση και έκφραση των αγωνιών των Ελλήνων πολιτών. Τα διαδοχικά Μνημόνια που έχουν έχουν σφραγίσει την πορεία της χώρας γιά πολλά χρόνια εις το μέλλον, έχουν διαμορφώσει μία πραγματικότητα γιά την οποία υπάρχουν πλείονες της μίας απόψεις, οι οποίες πρέπει εξ ίσου να γίνονται γνωστές, ώστε η πληροφόρηση της κοινής γνώμης να είναι ισορροπημένη. Εις εναντίαν περίπτωσιν, όντως το διακύβευμα αυτό, απολύτως αρνητική εξέλιξις, επαπειλείται. Δυστυχώς, όμως, γιά τον Τσίπρα, η συμπλήρωση περίπου τριών ημερών από την 22α Δεκεμβρίου 2011, οπότε κυκλοφόρησε το τελευταίο φύλλο της «Ελευθεροτυπίας», θέτει το αδήριτο ερώτημα του επιμερισμού ευθυνών, διά το γεγονός ότι μία ιστορική- πολυφωνική εφημερίδα και κύρια έπαλξη του αντιμνημονιακού μετώπου δεν «κρεμιέται» πλέον εις τα περίπτερα. Βεβαίως οι ευθύνες είναι πολλές και πολλαπλές, πρωτίστως της ιδιοκτήτριας εταιρείας του εντύπου. Υπάρχουν οι πρόδηλες ευθύνες του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, ώς προς τους ουσιαστικούς λόγους που δεν έγιναν δεκτές οι αιτήσεις προς δανειοδότηση της Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ, συνεπεία των οποίων διαμορφώθηκε ένα χρονίζον καθεστώς στραγγαλισμού της εφημερίδος. Εξ ίσου όμως προς τα ανωτέρω, ερευνητέα και τελικώς διόλου ασήμαντη είναι και η στάση των εργαζομένων εις την Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ, οι οποίοι, μέσω μιάς δυναστικής μειοψηφίας, επέτυχαν να επιβάλουν εις την πλειοψηφίαν των εργαζομένων συνεχείς και εξοντωτικές πολυήμερες απεργίες, την ώρα που οι συνθήκες απαιτούσαν και απαιτούν να συνεχίζει να κυκλοφορεί η «Ελευθεροτυπία», παραλλήλως με κάποια διευθέτηση στη ροή καταβολής των οφειλομένων σε αυτούς δεδουλευμένων, από πολλών μηνών. Πολλώ μάλλον, εμφανίζονται αντίθετοι στην προοπτική υπαγωγής της Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ εις την διαδικασία του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικος και μάλλον δηλώνουν οτι επιθυμούν να οδηγήσουν τα πράγματα σε πτώχευση. Η παράταξη που ακούει εις το όνομα «Συσπείρωση», γύρω από την οποία σχηματίσθηκε μία ετερόκλητη πλειοψηφία συνεπεία της οποίας ο εξ αυτής προερχόμενος Δημ. Τρίμηςανέλαβε πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, ευθύνεται, ώς προς τον προηγούμενο επιμερισμό, γιά τα δεινά της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας». Μία ισχνή μειοψηφία σε ρόλο εξουσιαστή των συναδέλφων τους, πίσω από την οποία κρύβονται ποικιλώνυμες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και ακροαριστεροί, αφού επέτυχε να μην κυκλοφορούν τα έντυπα του ομίλου, προχώρησε εις το επόμενο βήμα, αυτό της κυκλοφορίας ψευδοαπεργιακού φύλλου, με συνθετικό του τον τίτλο της εφημερίδος. Και όλα αυτά με την ευλογία του προέδρου της ΕΣΗΕΑ, του οποίου η παράταξη αποτελεί το «μακρύ χέρι» του ΣΥΡΙΖΑ εις τον χώρο των δημοσιογράφων. Το αγνοεί αυτό ο Τσίπρας; Οι χειρισμοί Τσίπρα και των ανθρώπων του τυγχάνουν της συμφωνίας του και εν τέλει επιχαίρει γιά το τοπίο το οποίο τείνει να διαμορφωθεί εις το χώρο των ΜΜΕ, με ευθύνη και της συνδικαλιστικής παρατάξεως, της προσκείμενης εις τον ΣΥΡΙΖΑ; Γεγονός, πάντως, παραμένει ότι δεν έχει υπάρξει οποιαδήποτε σαφής δήλωση στήριξης Τσίπρα ώς προς την «Ελευθεροτυπία», ο οποίος δεν έκρινε σκόπιμο να αποστασιοποιηθεί από το περιεχόμενο ερωτήσεως του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (και πρώην υψηλοτάτου στελέχους του ΔΟΛ) Βασ. Μουλόπουλου, εν σχέσει, ουσιαστικώς, με την προοπτική «αλλαγής χεριών» του τίτλου, από την Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε. σε «σχήμα αυτοδιαχείρισης». Και το ερώτημα είναι απλό γιά τον Τσίπρα, αν ευνοεί ή όχι την υφαρπαγή ή όχι από διάδοχο σχήμα…΄Ως προς αυτό προτιμά να μην απαντά! Θα έλεγε δε κανείς, ότι, πρόκριμα προς την κατεύθυνση αυτή, αποτελεί η δημόσια συζήτηση με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ εις την Δημοτική Αγορά Κυψέλης, προχθές Παρασκευή, γιά «το πείραμα των εργαζομένων της Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε.». Κλήθηκαν να μιλήσουν οι: Παν. Σώκος (συνδικαλιστικός εκπρόσωπος εις το Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ) και οι δημοσιογράφοι Τάσος Παππάς, Δημ. Ψαρράς και Βαγγ. Καραγιώργος. Σημειωτέον ότι ο τελευταίος έχει και την «πολιτική» ιδιότητα του επί κεφαλής συνιστώσης του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αριθμεί περισσότερα από 50-60 μέλη. Αν αναλογισθούμε την έννοια του όρου «δυναμική» και ότι «πείραμα» αποτελούν τα δύο ψευδοαπεργιακά φύλλα- ιστορικού χαρακτήρος κατά τον Μανώλη Γλέζο!– τότε είναι προφανές ότι τα εκδοθέντα φύλλα που ήσαν πλήρεις εφημερίδες, δεν αποτελούσαν παρά τη «μαμή» επαναστατικών ενεργειών, δηλαδή την υφαρπαγή του τίτλου της εφημερίδας. Και επειδή «κρατικοποίηση» της εφημερίδας δεν νοείται, ούτε «η ιδιοκτησία είναι κλοπή», τότε το «σχήμα αυτοδιαχείρισης» μπορεί να εξυπηρετήσει όλα αυτά, ως φύλλον συκής…Αυτά υποστηρίχθηκαν την Παρασκευή; Εις ό,τι αφορά, δε, τον Παν. Σώκο (εκ του ΠΑΣΟΚ, ώς γνωρίζω, προερχόμενο) η παρουσία του νομιμοποιείται συνδικαλιστικώς; Πολιτικώς ο χώρος του ευνοεί μία τέτοια προοπτική; Ή υπάρχουν και κρίσιμες λεπτομέρειες που δεν γνωρίζουμε γιά όλα αυτά; Να προσθέσουμε, τέλος, ότι το ψευδοαπεργιακό φύλλο «Οι εργαζόμενοι της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» (η τελευταία λέξη με την ίδια γραμματοσειρά του τίτλου της εφημερίδος, όπου απεργούν διαρκώς από τις 22/12/11 ανελλιπώς μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι της) έχει «υιοθετηθεί» από αστική ΜΚΕ, της οποίας ο ένας εκπρόσωπος είναι αποτυχών να εκλεγεί Δήμαρχος Ιλίου, στέλεχος της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, συνιστώσης του ΣΥΡΙΖΑ. Από σπουδή μάλιστα (μόνον;), η υπεύθυνη γιά την έκδοση του φύλλου αυτού αστική ΜΚΕ παραπέμπει σε ανύπαρκτο ΑΦΜ, όπου απουσιάζει ένα ψηφίο και ένα δεύτερο είναι λάθος. Δεν υπήρξε δημοσιογράφος περί τα οικονομικά, εκ των απεργών, να τους πληροφορήσει ότι δύο τέτοιες παραβάσεις του ΚΦΣ -και μάλιστα όχι μόνον άπαξ- είναι ελέγξιμες; Και οι αρμόδιες φορολογικές υπηρεσίες (αρμοδία ΔΟΥ, ΣΔΟΕ κ.ο.κ.) δεν το αντελήφθησαν; Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των πολλών συνιστωσών δεν είναι άμοιρος ευθυνών γιά τα δεινά της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», σε πολλά επίπεδα, με πολλούς τρόπους και σε ποικίλα επίπεδα. Υπό την έννοια αυτή, όσα είπε ο Τσίπρας εις την «Αυγή» ηχούν ορθώς, πλην όμως είναι και παραπλανητικά, διότι έρχονται να διασκεδάσουν ή και να συγκαλύψουν προφανείς ευθύνες, γιά επι μέρους, πλην όμως και σημαντικές, πρωτοβουλίες που έχουν συμβάλει εις την κακοδαιμονία ενός πράγματι ιστορικού εντύπου, με πορεία 10.918 εκδόσεων και όχι 2 εκδόσεων κ. Μαν. Γλέζο…Έπ΄ αυτών σιωπά ο Τσίπρας. Ο λόγος; Πέραν αυτών, οι συνδικαλιστικές ευθύνες- αλλά και πολιτικές, υπό την έννοια της συνδικαλιστικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ εις το χώρο των ΜΜΕ- βαρύνουν εν πολλοίς τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Δημ. Τρίμη, πολλώ μάλλον που προέρχεται από την εφημερίδα αυτή, την οποία θέλει να ζημιώσει, από τη θέση που κατέχει και με τις ψήφους της συγκυριακής πλειοψηφίας των μελών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, γιά λόγους που δεν νομιμοποιούνται γιά οποιοδήποτε λόγο. Αν δεν ακολουθούσε μία πολιτική δύο μέτρων και σταθμών, ο Τρίμης θα εισηγείτο εις το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αυτοτελή απεργία και εις την «Αυγή», όπου, επίσης, υπάρχουν καθυστερήσεις καταβολής δεδουλευμένων, ενώ, εκ παραλλήλου, θα επιβληθούν και μειώσεις μισθών. Βεβαίως, κατά τον αριστερό διευθυντή της «Αυγής» Ν. Φίλη, θα πρόκειται γιά «θυσίες», επιτρεπτές γιά τις επιχειρήσεις του ΣΥΝ. Δεν το έπραξε ο Τρίμης και τεχνηέντως ώθησε την απεργία αυτή, μαζύ με τη διήμερη απεργία εις τα ΜΜΕ γιά το PSI, ώστε να χαθεί! Συνδικαλιστικά «τερτίπια», ώστε να μην εκτεθεί συνδικαλιστικώς ο Τρίμης και παραλλήλως να μην εκθέσει το κόμμα του…Όπως ακριβώς έπραξε- δηλαδή δεν έπραξε…-και γιά τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών είς τον «Ριζοσπάστη» και την «Τυποεκδοτική», διότι και οι ψήφοι των εκπροσώπων της παρατάξεως του ΚΚΕ τον κρατούν πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ. Φοβούμαι ότι και στο χώρο των ΜΜΕ έχουμε να καταγράψουμε άλλη μία εκδοχή της χαμένης τιμιότητας και θολής, πλέον, λάμψης της Αριστεράς. Η πρωϊνή εφημερίδα της αριστεράς, η «ΑΥΓΗ», έχει χάσει την αίγλη που γνώρισε στο παρελθόν. Υπάρχουν πλευρές και πτυχές, γιά τις οποίες δεν θα πρέπει να σεμνύνεται, δίπλα σε μία ιστορική παράδοση πολλών ετών. Η εφημερίδα που διηύθυναν ο αείμνηστος Θανάσης Τσουπαρόπουλος, ο αείμνηστος Γρηγόρης Γιάνναρος ή ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης, γιά να αναφερθώ σε διευθυντές της μόνον στην περίοδο μετά το 1974, είναι ανάμνηση, πλέον, σε σχέση με το σημερινό φύλλο. Δυστυχώς. Η εφημερίδα που «γέννησε» πολλούς δημοσιογράφους που έχουν αναδειχθεί εις όλο το φάσμα των ΜΜΕ, είναι σήμερα ένα καχέκτυπο άλλων καλών καιρών. |
OTAN O ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ «ΒΑΖΕΙ ΠΛΑΤΗ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΣΤΑ MEDIA
Επιστολή εργαζόμενου της Ελευθεροτυπίας στη συντακτική επιτροπή
Αναδημοσιεύουμε επιστολή του γνωστού ανταποκριτή της «Ελευθεροτυπίας» Νίκου Ρούσση στη συντακτική επιτροπή της Ε, που θεωρούμε είναι αποκαλυπτική για τη μεθόδευση μετάλλαξης της πολυφωνικότητας και του βασικά αντιμνημονιακού χαρακτήρα της Ελευθεροτυπίας από συγκεκριμένες ρεφορμιστικές τάσεις της εκφυλισμένης «Αριστεράς» μέσα σε αυτή, όπως καταγγέλθηκε πρόσφατα και από τον Τάκη Φωτόπουλο σε άρθρο του. Η επιστολή αυτή ήδη αναδημοσιεύτηκε σε διάφορες σελίδες στο Facebook που ασχολούνται με θέματα ΜΜΕ.
Γράμμα στην συντακτική επιτροπή της “Ε”
Αγαπητοί συνάδελφοι
Σας είναι, ίσως, γνωστό ότι, ύστερα από παρότρυνση πολλών συναδέλφων μου στην “Ε”, αποφάσισα να ενισχύσω, με ειδήσεις και ρεπορτάζ από το Στρασβούργο, τις εκδόσεις των απλήρωτων (όπως κι’ εγώ) εργαζομένων στην εφημερίδα, θεωρώντας ότι θα επρόκειτο για ακραιφνώς απεργιακά φύλα, στα οποία θα συμπεριλαμβάνονταν σημαντικές ειδήσεις για το αναγνωστικό μας κοινό, θέσεις και απόψεις για τον αγώνα μας να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας και προτάσεις για λύση στο αδιέξοδο στο οποίο, από τις 22 Δεκεμβρίου 2011, έχουμε περιέλθει.
Δυστυχώς, από το πρώτο απεργιακό φύλο, που το είδα όλο σε pdf, διαπίστωσα ότι το φύλο αυτό μόνο απεργιακό δεν ήταν.
Κεντρικό άρθρο στην εφημερίδα που, όπως ομολογήθηκε στο διαδίκτυο, ήταν γραμμένο δια χειρός “Ιού”, έστρωνε το χαλί για την δημιουργία μιας εφημερίδας “ανωνύμων συντακτών”.
Συνέντευξη του ξεχασμένου από τον Θεό και τους ανθρώπους των χορηγιών Διονύση Σαββόπουλου, μας οδηγούσε στην “λαΪφ στάϊλ” διαπίστωση ότι “αγκαλιασμενοι θα ξεπεράσουμε την κρίση”, λίγες μέρες πριν δώσει την προγραμματισμένη του συναυλία.
Προβολή του μανιφέστου των οψιμα αφυπνισμένων ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, το οποίο δεν αναφέρονταν καν σε μια ριζοσπαστική- ρεαλιστική έστω- πρόταση για την έξοδο από την κρίση, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και ο Τύπος ειδικότερα.
Επρόκειτο για ένα φύλο, που αγοράσθηκε από 31.000 αναγνώστες της γνωστής Ελευθεροτυπίας, προσκομίζοντας ισάριθμες χιλιάδες ευρώ στα ταμεία της εκδοτικής εταιρίας “Ενότητα” που, κατά σύμπτωση, βρίσκεται στον ίδιο πολιτικό και ιδεολογικό χώρο, των περισσότερων από εκείνων που υπέγραψαν το μανιφέστο.
Η αλήθεια είναι ότι, το εν λόγω φύλο, δεν ήταν απεργιακό αλλά και σαν κανονική εφημερίδα, δεν είχε καμία σχέση με την “Ελευθεροτυπία” της πολυφωνίας, του πλουραλισμού των απόψεων και των αποκλειστικών ρεπορτάζ.
Βέβαια, κατευθυνόμενοι, προφανώς, “αναγνώστες”, καλυμένοι πίσω από την ανωνυμία που προπαγάνδισε ο “Κανένας”, έσπευσαν να βομβαρδίσουν με θετικά σχόλια και επαίνους το διαδίκτυο, επιχαίροντας για την νίκη των απεργών.
Προσωπικά δεν είδα καμία νίκη και καμία προοπτική, στην κατεύθυνση να επανεκδοθεί η “Ε” και να πάρουμε τα δεδουλευμένα που μας οφείλει η εκδότρια επιχείρηση
Διαπίστωσα, όμως, και το κατήγγειλα επισήμως και επωνύμως στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ότι υπήρξαν κάποια περίεργα τερτίπια, στην όλη διαδικασία χρηματοδότησης, έκδοσης και διανομής αυτού του δήθεν απεργιακού φύλου.
Κανείς όμως δεν μου απάντησε και δεν απάντησε και στους αναγνώστες που ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτό, για ποιό λόγο ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τρίμης (πρώην επικεφαλής της ομάδας των Ιών στην “Ε”) πήρε μόνος του την πρωτοβουλία, χωρίς ομόφωνη απόφαση του ΔΣ της Ενωσης, να δώσει 10.000 ευρώ, για την χρηματοδότηση της εκδοσης αυτού του φύλου.
Κανείς δεν μου απάντησε γιατί, αντί να παρουσιασθεί η “Ενότητα” στο λογιστήριο της ΕΣΗΕΑ να εισπράξει αυτά τα λεφτά, εμφανίσθηκαν να εξαργυρώσουν το τιμολόγιο εκπρόσωποι της εκδοτικής εταιρίας του Καλοφωλιά, που βγάζει την εφημερίδα “Εξπρές”.
Κανείς, ακόμη, δεν μου απάντησε, ποιός εισέπραξε τα χρήματα των πωλήσεων του φύλου, πως θα τα διαχειρισθεί και τι σκοπεύει να κάνει μ’ αυτά.
Παρατήρησα, όμως, ότι, συνάδελφοι και συναδέλφισες από την Κυριακάτικη “Ε”, έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την επιτυχία του πρώτου “απεργιακού” φύλου, να προκαταβάλλουν ότι το επόμενο βήμα θα είναι “να βάλουμε στο χέρι το enet.gr” και να θέσουν προς συζήτηση θέμα, μήπως πρέπει αυτό το φύλο να βγεί στην πορεία ως καθαρά εμπόρικό και να έχει και έσοδα από…διαφημίσεις.
Νομίζω ότι αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, δεν έχουν καμία σχέση με τις προσπάθειες των εργαζομένων της “Ε” να βρούν μία ρεαλιστική και δίκαιη λύση στο πρόβλημα τους και πιστεύω ακράδαντα, ότι είναι μέρος ενός σχεδίου για την πλήρη απαξίωση της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία” και την εν συνεχεία έκδοση μιας “μεταλλαγμένης Ε”.
Ωστόσο, για να μην θεωρηθεί ότι δεν συμπαρίσταμαι στον αγώνα των εργαζομένων και περιμένοντας τις απαντήσεις στα προαναφερθέντα εύλογα ερωτήματα που έθεσα στην ΕΣΗΕΑ αλλά και δημοσίως, συμμετείχα, με ειδήσεις και ρεπορτάζ από το Στρασβούργο, στην έκδοση του δεύτερου “απεργιακού” φύλου, το οποίο επιμελώς αποφεύχθηκε να αναρτηθεί ολοκληρο σε pdf στο διαδίκτυο.
Με πληροφόρησαν, όμως, ότι, στην τελευταία σελίδα αυτού του φύλου, συνάδελφος δημοσιογράφος (συνταξιούχος τώρα) αφιέρωσε την επώνυμη παρέμβαση του, για να εξάρει τις πρωτοβουλίες της Ντόρας Μπακογιάννη, για μείωση του αριθμού των βουλευτών και για περικοπές των δαπανών τους.
Και αναρωτήθηκα αν ο συγκεκριμένος συνάδελφος ένοιωσε την ανάγκη, μέσα από ένα απεργιακό φύλο, να επιλέξει ειδικά αυτό το θέμα να προβάλλει, ενθυμούμενος, βέβαια, ότι την εποχή του “βρώμικου 89”, είχε συμβάλλει στον “γάμο” Μητσοτάκη-Φλωράκη-Κύρκου, για την δημιουργία εκεινης της Οικουμενικής κυβέρνησης, που το μόνο που έκανε ήταν να εγκρίνει την ανάθεση της Σύμβασης για τα ψηφιακά του ΟΤΕ, στο νεότευκτο, τότε, κονσόρτσιουμ Ζήμενς- Ιντρακόμ.
Αγαπητοί συνάδελφοι
Βλέπω, κι’ αν μπορείτε διαψεύστε με, ότι τα δήθεν απεργιακά φύλα της “Ε”, χρησιμοποιούνται για την εξόφληση γραμματίων του παρελθόντος, για την προώθηση θέσεων και απόψεων που έχουν να κάνουν με την δημιουργία ενός “κλώνου” της Ελευθεροτυπίας, προκειμένου να εξαφανισθεί η μοναδική αντιμνημονιακή και πολυφωνική εφημερίδα που υπάρχει στην Ελλάδα, στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδιου που τεκταίνεται, με έξωθεν παρεμβάσεις, για τον πλήρη έλεγχο των ελληνικών ΜΜΕ, από τα γνωστά κέντρα παραεξουσίας.
Αισθάνομαι υποχρεωμένος να σας δηλώσω ότι, μ’ αυτές τις προϋποθέσεις, δεν πρόκειται να δώσω ούτε μία παράγραφο στο οποιοδήποτε φύλο προγραμματισθεί να εκδοθεί με την ταμπέλλα του “απεργιακού” και ότι θα είμαι απέναντι σ’ όσους αποτολμησουν να κάνουν κάτι τέτοιο.
Συναδελφικά
Νίκος Ρούσσης
Ανταποκριτής της “Ε” στο Στρασβούργο.