Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΕΘΟΔΕΥΣΑΝ ΤΗ ΦΙΜΩΣΗ ΤΗΣ.

0

Όπως είχαμε ενημερώσει ήδη εδώ και καιρό σε άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου «Η «αυτοδιαχειριζόμενη» (και μεταλλαγμένη) Ελευθεροτυπία», ο «πόλεμος» που μαίνεται για την εξαφάνιση του πλουραλιστικού χαρακτήρα της Ε, έχει ξεκάθαρα πολιτικά κίνητρα. Πολιτικά κίνητρα τα οποία αναφέρονται στην φίμωση κάθε ίχνους αντισυστημικής φωνής που θίγει τα πραγματικά αίτια της κρίσης προτείνοντας άμεσες ρεαλιστικές λύσεις για την ανοικοδόμηση της οικονομίας και την κατάργηση κάθε σύμβασης με τη Τροϊκα, κάτι το οποίο είναι εφικτό μόνο εκτός των μηχανισμών της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, δηλ πρώτιστα εκτός ΕΕ/ΟΝΕ. Κατ' επέκταση ο πλουραλιστικός χαρακτήρας της "Ε" θίγει άμεσα την «πρώτη γραμμή» της εκφυλισμένης «αριστεράς» (δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, οικονομολόγων κλπ…) η οποία φέρει ακέραια σήμερα την ευθύνη για την συνεχώς επιδεινούμενη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, προασπίζοντας με απύθμενο θράσος τα συμφέροντα του συστήματος με το να αποπροσανατολίζουν το λαό για τα αίτια της κρίσης. Η "Ε" λοιπόν ή έπρεπε να αλλάξει σε ένα τυπικό φερέφωνο της εκφυλισμένης «αριστεράς» όπως η «Αυγή» ή έπρεπε να κλείσει με το γνωστό τρόπο. Παράλληλα με την επιχείρηση φίμωσης της Ε, οι γνωστοί βολεμένοι «εργατοπατέρες» που μεθόδευσαν τόσο καιρό το κλείσιμό της – και που αποτελούν στελέχη των «αριστερών» δεκανικιών του συστήματος – διανθίζοντάς το με τσιτάτα «αυτοδιαχείρισης» και «εργατικού ελέγχου»–, βρέθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα με καινούργιες εφημερίδες/κλώνους της Ελευθεροτυπίας…  όπου εκει προφανώς τα «εργατικά δικαιώματα» είναι λυμμένα…

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο στις δυο εφημερίδες «μαϊμούδες» της Ε, όχι απλά δε χωράνε αντισυστημικές φωνές, αλλά αντίθετα προβάλουν «αμάσητη» τη συστημική προπαγάνδα που τους έρχεται έτοιμη από τα αφεντικά τους και τα αντιστοιχα ΜΜΕ. Έτσι η αναφορά στα αίτια της Ελληνικής κρίσης είναι κάτι απαγορευμένο στις  φυλλάδες κακέκτυπα της Ε. (Εφημερίδα των Συντακτών/ 6 ημέρες) , ενώ η αισχρή συστημική προπαγάνδα για τις χώρες που μακελεύονται από τις ταγματασφαλήτικες παραστρατιωτικές ομάδες που τα Think Tanks της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ ονόμασαν «εξεγερμένους» (Λιβύη, Συρία, Ιραν ) ανακυκλώνεται συστηματικά.

Δυστυχώς, όπως πρόσφατα μάθαμε, στο παιχνίδι αυτό μπήκε και μια συνδικαλιστική ένωση που πρόσκειται στο Παμε, η οποία και καλεί σε διαμαρτυρία έξω απ τα γραφεία της Ε που πρόκειται να επαναλειτουργήσει. Προφανώς οι διαμαρτυρόμενοι του εν λόγω σωματείου ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούν για την περίεργη ταύτιση των "επιχειρημάτων" τους με αυτά της εκφυλισμένης «αριστεράς» και την κατα πως βολεύει χρησιμοποίησή τους. Εκτός αν οι εκβιαστικές επιθέσεις του προέδρου της ΕΣΗΕΑ κατά των «απολύσεων του Ριζοσπάστη» τόσο καιρό, έπιασαν τόπο…

Με βάση τα παραπάνω αναδημοσιεύουμε εδώ, μια αποκαλυπτική ανταλλαγή για τις πολιτικές σκοπιμότητες που παίζονται πάνω στις «πλάτες» του αναγνωστικού κοινού της εφημερίδας αλλά και των εργαζομένων της , που φανερώνει ταυτόχρονα και από ποια κέντρα στηρίζονται οι πρωτεργάτες αυτοί «εργατοπατέρες» θιασώτες της συστημικής προπαγάνδας.

Καταρχήν δημοσιεύουμε την αρχική ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ που ξανα-ανακάλυψε τα "εργατικά δικαιώματα" στην Ε, αλλά οχι πχ στο συγκρότημα Λαμπράκη…, κατόπιν οι αποκαλυπτικές απαντήσεις του παλαίμαχου δημοσιογράφου της Ε. Νίκου Ρούσση και στο τέλος ένα ακόμα μήνυμα δημοσιογράφου που αγαναχτεί με την επί μήνες αυτή υποκρισία και εμπαιγμό.

 

Read the rest of this entry »


ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

0

 

    

                        

 

Μόνο αηδία και (εν μέρει) θλίψη για κάποιους από τους συμμετέχοντες, προκαλεί η απροσχημάτιστη πλέον σύμπλευση, με αφορμή "εκδήλωση "συζήτησης" για την "κοινωνική" και "αλληλέγγυα οικονομία" (βλ. δηλαδή αυτοδιαχείριση της φτώχειας μέσα στο σύστημα που επιχορηγείται μάλιστα από το Κράτος και ιδίως την ΕΕ, ελλείψει ενός Μετώπου όπως το Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης), του αντιδραστικού μορφώματος της Κινεζοποίησης του ελληνικού λαού, κατά την επιστημονική συνταγή μάλιστα του προσκεκλημένου, σκιώδους υπουργού Οικονομικών Σταθάκη, με την εξίσου φιλο-συστημική ως τα μπούνια και άκρως ύποπτη για το ρόλο της, χρόνια τώρα, ΑΚ, με αριβίστες δημοσιογράφους της εφημερίδας-μαϊμού της εκφυλισμένης "Αριστεράς, "Εφημερίδας των Συντακτών", αλλά και "ελευθεριακών" της "αυτοδιαχείρισης της φτώχειας μας" μέσα στο σύστημα, όπως ο Λιερός και ο Νικολόπουλος, οι οποίοι από καιρό δυστυχώς έχουν δείξει τον δρόμο που θα ακολουθούσαν: Με την καθαρά μεταμοντέρνα προσπάθεια "σύνθεσης" που έκαναν, μεταξύ "εναλλακτικής οικονομίας" ή αντίστοιχα "αμεσοδημοκρατίας" ως μιας "διαδικασίας" μέσα στο σύστημα, μαζί με τη γνωστή σάλτσα "ανάκτησης των κοινών" ή της συλλογικής κατοχής της "γης" κτλ. (με επίφαση επιρροή από Ζαπατίστας), δεν έθιγαν επουδενί την ίδια τη καρδιά και τους θεσμούς του διεθνοποιημένου συστήματος, όπως η ΕΕ, η απεξάρτηση από τους οποίους, μέσα από μια Αυτοδύναμη Οικονομία, είναι αναγκαία προϋπόθεση για οποιαδήποτε "αλληλέγγυα οικονομία" και αμεσοδημοκρατία ως Πολίτευμα, πόσο μάλλον μέσα σε συνθήκες άγριας Οικονομικής Κατοχής όπως η σημερινή. Κανείς όμως δεν θα περίμενε ότι θα έφταναν, σε μάλιστα τέτοιες συνθήκες, όπου υποτίθεται θα έπρεπε η αντισυστημική συνειδητοποίηση να είχε προχωρήσει, σε τέτοιο εκχυδαϊσμό κάθε απελευθερωτικής έννοιας, τις οποίες χρησιμοποιούν ως τσιτάτα διαρκώς στις πολυποίκιλες "παρεμβάσεις" τους.

Στο ίδιο και χειρότερο μοτίβο, γιατί θεωρητικοποιεί από "αναρχική σκοπιά", αυτού του τύπου την "αυτοδιαχείριση" που όπως είδαμε στηρίζεται μαζικά πλέον από την ΕΕ και το σύστημα, και μάλιστα στο κατεστημένο όργανο της Αριστεράς του Συστήματος, την Αυγή, ο Τερζάκης, που προλογίζει το βιβλίο του Νικολόπουλου και έχει συμμετάσχει και αυτός σε μπόλικες σχετικές εκδηλώσεις στο Νοσότρος και αλλού.

Η πολύ αναμασημένη και γνωστή αιτίαση που σίγουρα θα έχουν ήδη έτοιμη να επικαλεστούν οι μεταμοντέρνοι "ελευθεριακοί" αυτού του τύπου, όπως έκανε άλλωστε και η ΑΚ παλιά, είναι ότι κάλεσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για να τον…"αποδομήσουν" (βλ. όπως αντίστοιχα "αποδομούσαν" δήθεν τους Τσόμσκι, Χάουαρντ Ζιν, Άλμπερτ και άλλες φίρμες της αμερικάνικης μεταμοντέρνας "αναρχίας", χωρίς να ακουστεί η παραμικρή ουσιαστική κριτική στα διαβόητα B-Fest της ΑΚ).

Παρόλα αυτά, σήμερα μόνο κάποιος λοβοτομημένος… αναρχοσυριζέος που ζει σε άλλο σύμπαν και δεν έχει καταλάβει (όχι τυχαία βέβαια με τέτοιους …"ινστρούχτορες") τον ρόλο της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ (όπως έδειξε περίτρανα προχτεσινή δημοσκόπηση, το 63% του λαού, αν δεν τον κορόιδευε εν ψυχρώ όλη αυτή η εκφυλισμένη "Αριστερά" και "Αναρχία", θα είχε προσχωρήσει σε ένα Μέτωπο για την Αυτοδύναμη Οικονομία, εκτός ΕΕ και Παγκοσμιοποίησης), θα μπορούσε να δει ως "καλοπροαίρετο, ισότιμο συνομιλητή", και όχι ως καθαρό εχθρό και επικίνδυνο για τον λαό απατεώνα, τόσο φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον σκιώδη "υπουργό Οικονομικών" του, της "Ανάπτυξης Κίνας" στην Ελλάδα μέσα στην ΕΕ και την Παγκοσμιοποίηση, όσο και την εξίσου αντιδραστική "αναρχική" ΑΚ, που σε όλες τις κρίσιμες στιγμές τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια έχει συμβαδίσει απόλυτα, είτε με τις "ίσες αποστάσεις" της, είτε με την καθαρή σύμπλευση και τις αντίστοιχες "πρωτοβουλίες" της, με τις στρατηγικές επιδιώξεις της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ στην ποδηγέτηση των λαών και των μέσων πολιτών μέσα στη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση (βλ. πολέμους και στήριξη "εξεγερμένων" σε Ιράν, Λιβύη, Συρία, Σιωνισμό, "θέσεις" της για ΕΕ, κομουνιστές κτλ.).

Η συμμετοχή φυσικά και των γνωστών δεκανικιών του συστήματος, των Οικολόγων Πράσινων, ως επίσης "ισότιμων συνομιλητών", είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα στη γλοιώδη αυτή σύμπλευση, που πρέπει να καταδικαστεί από κάθε άνθρωπο που διατηρεί στις αξίες του το απελευθερωτικό πρόταγμα. Οι οικολόγοι Πράσινοι – όπως άλλωστε και ολο το σκουπιδαριό της εκφυλισμένης "αριστεράς" που στήθηκε και στηρίζεται απο το σύστημα – υποστήριξαν όλες τις επεμβάσεις του κατασταλτικού μηχανισμού της υπερεθνικής ελίτ, του ΝΑΤΟ, στις χώρες που δεν ήταν ενσωματωμένες στη Νεα Διεθνή Τάξη, υποστήριξαν τον εξανδραποδισμό των λαών και εξευτέλισαν τον αγώνα τους για το αυτονόητο της αυτοδιάθεσής τους. Οι "αγωνιστές" αυτοί που αναστήλωσαν τον Δωσιλογισμό με ιδεολογικές "πλαστικές" δανεισμένες απο την ίδια την ιδεολογία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, απολαμβάνουν σήμερα τους "καρπούς" του "αγώνα" τους… Σε εθνικό επίπεδο το "οικολογικό" συστημικό δεκανίκι υποστήριξε την παραμονή της χώρας στη ΕΕ/ΟΝΕ και είχε ενεργό ρολο συνδιαμόρφωσης στην νομοθετική ρύθμιση της κοινοβουλευτικής χούντας της κυβέρνησης Γιωργάκη για τα "κοινωνικά/δημοτικά παντοπωλεία",μια ρύθμιση αντιγραφή των νομοθετικών διαταγμάτων της κυβέρνησης Θάτσερ που ακολουθούσαν ως βαλβίδα εκτόνωσης και αποπροσανατολισμού, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ισοπέδωσαν τα κοινωνικά κεκτημένα των λαϊκών στρωμάτων αλλά και την ίδια την αντισυστημική αριστερά στη Βρετανία.

Η και τυπική πλέον συνεργασία Συριζα ΑΚ και αυτοαποκαλούμενων "ελευθεριακών", αποτελεί σημείο καμπής και συνέπεια μιας συστηματικής διαδικασίας άλωσης απο τα μέσα των αντισυστημικών τάσεων του ελευθεριακού χώρου, αντίστοιχη με την άλωση του κομουνιστικού προτάγματος που έγινε στον ελλαδικό χώρο μετά την μεταπολίτευση και τοποθέτησε στο "σβέρκο" της ελληνικής κοινωνίας την "αριστερά" που το σύστημα έστησε ως την ενδεδειγμένη "αντιπολίτευση" προς αυτό. Η ρεφορμιστική "αριστερά" που δεν στοχεύει στην αντικατάσταση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς ούτε στο πολιτικό της συμπλήρωμα την αντιπροσωπευτική "δημοκρατία", παραμέρισε σταδιακά το αντισυστημικό κομουνιστικό πρόταγμα που πλήρωσε με αιματηρούς μακροχρόνιους αγώνες την αντισυστημική του θεώρηση. Η ίδια αυτή επιτυχημένη διαδικασία εφαρμόστηκε και στον ελευθεριακό χώρο για να αποπροσανατολιστούν και να φιμωθούν οι αντισυστημικές τάσεις εκ της γεννέσης τους και να εξασφαλιστεί οτι δεν θα υπάρχει σοβαρή αντιπολιτευτική δύναμη απο τα κάτω που θα αντιμετωπίσει την καθολίκευση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.  Μια καλοστημένη επιχείρηση – στα πρότυπα της εκφυλισμένης αμερικάνικης "αριστεράς" –  που άρχισε να πέρνει σαφή μορφή με την ίδρυση της ΑΚ και του Ελληνικού τμήματος του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ και τα "εναλλακτικά μέσα" που ελέγχουν και αποδήχτεικαν το καταληλότερο εργαλείο σε αυτή τη διαδικασία.

 Η εικόνα αυτού που μπορούμε να αποκαλέσουμε σήμερα "χώρο" είναι τουλάχιστον τραγική. Απο την μια οι "ειδήμονες" "ελευθεριακοί" που προβάλονται απο τα συστημικά μεσα (καθεστωτικά και μή) και την εκφυλισμένη φιλοσυστημική "αριστερά" και απο την άλλη  σε κινηματικό επίπεδο εχει χαθεί ακόμα και η παραδοσιακή δυναμική παρουσία των αναρχικών απο τους δρόμους, χαρακτηριστικά παραδείγματα – σε επίπεδο οργανωμένων μπλοκ – η καθολική απουσία τους απο τις διαδηλώσεις κατά της επίσκεψης Μέρκελ και η "μισή διαδήλωση…" της 17ης Νοέμβρη που κατέληξε στην Ισραηλινή πρεσβεία ενω οι σιωνιστές πραγματοποιούσαν μια ακόμα σφαγή στη λωρίδα της Γάζας.

 

Μια πρώτη απάντηση στα συστημικά δεκανίκια (Συριζα, Ακ, κλπ..) προήλθε απο τον μπλοκερ "Ικονικος" εδώ: Οι μάσκες πέφτουν: ΣΥΡΙΖΑ μαζί με ΑΚ και "ελευθεριακούς" για…"καλοπροαίρετο διάλογο"

 

Εκδήλωση για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία

ekdilosi_14-12-2012.jpg
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
 
Με αφορμή την κυκλοφορία των βιβλίων
ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ/ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
του Γιώργου Λιερού
 
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΜΙΑΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ
των Τάκη Νικολόπουλου – Δημήτρη Καπογιάννη
 
από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
 
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
 
Γιώργος Σταθάκης
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
 
Νίκος Χρυσόγελος
Ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων
 
Νώντας Σκυφτούλης
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
 
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Αφροδίτη Πολίτη
δημοσιογράφος στην Εφημερίδα των Συντακτών
 
 
 

 

 

 

 

 


OTAN O ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ «ΒΑΖΕΙ ΠΛΑΤΗ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΣΤΑ MEDIA

0
Αναδημοσιεύουμε, στο πλαίσιο των αποκαλύψεων για τον όλο και πιο ξεκάθαρο πολιτικό ρόλο μιας μειοψηφικής ομάδας Εργαζομένων και μη Εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας, που εξέδωσαν και τα απροσχημάτιστα ελεγχόμενα “απεργιακά” και..”αυτοδιαχειριζόμενα” φύλλα της “Ελευθεροτυπίας των Εργαζομένων”, και η οποία στόχο έχει, όπως διαφαίνεται, το κλείσιμο της μόνης ίσως αντιμνημονιακής (με έντονο το στοιχείο της αντι-ΕΕ αρθρογραφίας) και πολυφωνικής εφημερίδας μαζικής κυκλοφορίας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και των εργαζομένων σε αυτή, το ακόλουθο σημαντικό, κατά την άποψη μας, άρθρο.http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3845

 

τoυ Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ  Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε, προ ελαχίστων ημερών, τα γραφεία της «ΑΥΓΗΣ», εις τον 3ον όροφον του κτηρίου επί της οδού Αγίου Κωνσταντίνου 12, προκειμένου να κατευνάσει τους εργαζομένους εις την εφημερίδα-επιχείρησιν του ΣΥΝ, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι από μηνών.

Αν και η συγκεκριμένη «πρωϊνή εφημερίδα της Αριστεράς» δεν είναι το πρώτο έντυπο ΜΜΕ που αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης, πράγμα το οποίο λυπεί όλως ιδιαιτέρως τον υπογράφοντα, ο οποίος εργάσθηκε περίπου 25 χρόνια εις την «ΑΥΓΗ», σημασία έχουν όσα ανέφερε ο πολιτικός ανήρ κατά την επίσκεψή του.

Ιδίως η επισήμανση του Τσίπρα, ότι επιχειρείται «ΜEDIA-κος ολοκληρωτισμός», από την πλευρά επιχειρήσεων Τύπου οι οποίες οφείλουν ιλιγγιώδη ποσά, θα έπρεπε να αποτελεί  σήμα κινδύνου, καθ΄ο μέτρο η πολυεπίπεδη κρίση, από την οποία δοκιμάζεται η πατρίδα μας,  προϋποθέτει πλήρη ενημέρωση και έκφραση των αγωνιών των Ελλήνων πολιτών.  Τα διαδοχικά Μνημόνια που έχουν έχουν σφραγίσει την πορεία της χώρας γιά πολλά χρόνια εις το μέλλον, έχουν διαμορφώσει μία πραγματικότητα γιά την οποία υπάρχουν πλείονες της μίας απόψεις, οι οποίες πρέπει εξ ίσου να γίνονται γνωστές, ώστε η πληροφόρηση της κοινής γνώμης να είναι ισορροπημένη. Εις εναντίαν περίπτωσιν, όντως το διακύβευμα αυτό, απολύτως αρνητική εξέλιξις, επαπειλείται.

Δυστυχώς, όμως, γιά τον Τσίπρα, η συμπλήρωση περίπου τριών ημερών από την 22α Δεκεμβρίου 2011, οπότε κυκλοφόρησε το τελευταίο φύλλο της «Ελευθεροτυπίας», θέτει το αδήριτο ερώτημα του επιμερισμού ευθυνών, διά το γεγονός ότι μία ιστορική- πολυφωνική εφημερίδα και κύρια έπαλξη του αντιμνημονιακού μετώπου δεν «κρεμιέται» πλέον εις τα περίπτερα. Βεβαίως οι ευθύνες είναι πολλές και πολλαπλές, πρωτίστως της ιδιοκτήτριας εταιρείας του εντύπου. Υπάρχουν οι πρόδηλες ευθύνες του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, ώς προς τους ουσιαστικούς λόγους που δεν έγιναν δεκτές οι αιτήσεις προς δανειοδότηση της Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ, συνεπεία των οποίων διαμορφώθηκε ένα χρονίζον καθεστώς στραγγαλισμού της εφημερίδος.

Εξ ίσου όμως προς τα ανωτέρω, ερευνητέα και τελικώς διόλου ασήμαντη είναι και η στάση των εργαζομένων εις την Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ, οι οποίοι, μέσω μιάς δυναστικής μειοψηφίας, επέτυχαν να επιβάλουν εις την πλειοψηφίαν των εργαζομένων συνεχείς και εξοντωτικές πολυήμερες απεργίες, την ώρα που οι συνθήκες απαιτούσαν και απαιτούν να συνεχίζει να κυκλοφορεί η «Ελευθεροτυπία», παραλλήλως με κάποια διευθέτηση στη ροή καταβολής των οφειλομένων σε αυτούς δεδουλευμένων, από πολλών μηνών. Πολλώ μάλλον, εμφανίζονται αντίθετοι στην προοπτική υπαγωγής της Χ.Κ. Τεγόπουλος ΑΕ εις την διαδικασία του άρθρου 99 του πτωχευτικού κώδικος και μάλλον δηλώνουν οτι επιθυμούν να οδηγήσουν τα πράγματα σε πτώχευση.

Η παράταξη που ακούει εις το όνομα «Συσπείρωση», γύρω από την οποία σχηματίσθηκε μία ετερόκλητη πλειοψηφία συνεπεία της οποίας ο εξ αυτής προερχόμενος Δημ. Τρίμηςανέλαβε πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, ευθύνεται, ώς προς τον προηγούμενο επιμερισμό, γιά τα δεινά της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας». Μία ισχνή μειοψηφία σε ρόλο εξουσιαστή των συναδέλφων τους, πίσω από την οποία κρύβονται ποικιλώνυμες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και ακροαριστεροί, αφού επέτυχε να μην κυκλοφορούν τα έντυπα του ομίλου, προχώρησε εις το επόμενο βήμα, αυτό της κυκλοφορίας ψευδοαπεργιακού φύλλου, με συνθετικό του τον τίτλο της εφημερίδος. Και όλα αυτά με την ευλογία του προέδρου της ΕΣΗΕΑ, του οποίου η παράταξη αποτελεί το «μακρύ χέρι» του ΣΥΡΙΖΑ εις τον χώρο των δημοσιογράφων. Το αγνοεί αυτό ο Τσίπρας; Οι χειρισμοί Τσίπρα και των ανθρώπων του τυγχάνουν της συμφωνίας του και εν τέλει επιχαίρει γιά το τοπίο το οποίο τείνει να διαμορφωθεί εις το χώρο των ΜΜΕ, με ευθύνη και της συνδικαλιστικής παρατάξεως, της προσκείμενης εις τον ΣΥΡΙΖΑ;

Γεγονός, πάντως, παραμένει ότι δεν έχει υπάρξει οποιαδήποτε σαφής δήλωση στήριξης Τσίπρα ώς προς την «Ελευθεροτυπία», ο οποίος δεν έκρινε σκόπιμο να αποστασιοποιηθεί από το περιεχόμενο ερωτήσεως του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ (και πρώην υψηλοτάτου στελέχους του ΔΟΛ) Βασ. Μουλόπουλου, εν σχέσει, ουσιαστικώς, με την προοπτική «αλλαγής χεριών» του τίτλου, από την Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε. σε «σχήμα αυτοδιαχείρισης». Και το ερώτημα είναι απλό γιά τον Τσίπρα, αν ευνοεί ή όχι την υφαρπαγή ή όχι από διάδοχο σχήμα…΄Ως προς αυτό προτιμά να μην απαντά!

Θα έλεγε δε κανείς, ότι, πρόκριμα προς την κατεύθυνση αυτή, αποτελεί η δημόσια συζήτηση με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ εις την Δημοτική Αγορά Κυψέλης, προχθές Παρασκευή, γιά «το πείραμα των εργαζομένων της Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε.». Κλήθηκαν να μιλήσουν οι: Παν. Σώκος (συνδικαλιστικός εκπρόσωπος εις το Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ) και οι δημοσιογράφοι Τάσος Παππάς, Δημ. Ψαρράς και Βαγγ. Καραγιώργος. Σημειωτέον ότι ο τελευταίος έχει και την «πολιτική» ιδιότητα του επί κεφαλής συνιστώσης του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αριθμεί περισσότερα από 50-60 μέλη.

Αν αναλογισθούμε την έννοια του όρου «δυναμική» και ότι «πείραμα» αποτελούν τα δύο ψευδοαπεργιακά φύλλα- ιστορικού χαρακτήρος κατά τον Μανώλη Γλέζο!– τότε είναι προφανές ότι τα εκδοθέντα φύλλα που ήσαν πλήρεις εφημερίδες, δεν αποτελούσαν παρά τη «μαμή» επαναστατικών ενεργειών, δηλαδή την υφαρπαγή του τίτλου της εφημερίδας. Και επειδή «κρατικοποίηση» της εφημερίδας δεν νοείται, ούτε «η ιδιοκτησία είναι κλοπή», τότε το «σχήμα αυτοδιαχείρισης» μπορεί να εξυπηρετήσει όλα αυτά, ως φύλλον συκής…Αυτά υποστηρίχθηκαν την Παρασκευή; Εις ό,τι αφορά, δε, τον Παν. Σώκο (εκ του ΠΑΣΟΚ, ώς γνωρίζω, προερχόμενο) η παρουσία του νομιμοποιείται συνδικαλιστικώς; Πολιτικώς ο χώρος του ευνοεί μία τέτοια προοπτική; Ή υπάρχουν και κρίσιμες λεπτομέρειες που δεν γνωρίζουμε γιά όλα αυτά;

Να προσθέσουμε, τέλος, ότι το ψευδοαπεργιακό φύλλο «Οι εργαζόμενοι της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» (η τελευταία λέξη με την ίδια γραμματοσειρά του τίτλου της εφημερίδος, όπου απεργούν διαρκώς από τις 22/12/11 ανελλιπώς μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι της) έχει «υιοθετηθεί» από αστική ΜΚΕ, της οποίας ο ένας εκπρόσωπος είναι αποτυχών να εκλεγεί Δήμαρχος Ιλίου, στέλεχος της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, συνιστώσης του ΣΥΡΙΖΑ. Από σπουδή μάλιστα (μόνον;), η υπεύθυνη γιά την έκδοση του φύλλου αυτού αστική ΜΚΕ παραπέμπει σε ανύπαρκτο ΑΦΜ, όπου απουσιάζει ένα ψηφίο και ένα δεύτερο είναι λάθος. Δεν υπήρξε δημοσιογράφος περί τα οικονομικά, εκ των απεργών, να τους πληροφορήσει ότι δύο τέτοιες παραβάσεις του ΚΦΣ -και μάλιστα όχι μόνον άπαξ- είναι ελέγξιμες; Και οι αρμόδιες φορολογικές υπηρεσίες (αρμοδία ΔΟΥ, ΣΔΟΕ κ.ο.κ.) δεν το αντελήφθησαν;

Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των πολλών συνιστωσών δεν είναι άμοιρος ευθυνών γιά τα δεινά της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», σε πολλά επίπεδα, με πολλούς τρόπους και σε ποικίλα επίπεδα. Υπό την έννοια αυτή, όσα είπε ο Τσίπρας εις την «Αυγή» ηχούν ορθώς, πλην όμως είναι και παραπλανητικά, διότι έρχονται να διασκεδάσουν ή και να συγκαλύψουν προφανείς ευθύνες, γιά επι μέρους, πλην όμως και σημαντικές, πρωτοβουλίες που έχουν συμβάλει εις την κακοδαιμονία ενός πράγματι ιστορικού εντύπου, με πορεία 10.918 εκδόσεων και όχι 2 εκδόσεων κ. Μαν. Γλέζο…Έπ΄ αυτών σιωπά ο Τσίπρας. Ο λόγος;

Πέραν αυτών, οι συνδικαλιστικές ευθύνες- αλλά και πολιτικές, υπό την έννοια της συνδικαλιστικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ εις το χώρο των ΜΜΕ- βαρύνουν εν πολλοίς τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ Δημ. Τρίμη, πολλώ μάλλον που προέρχεται από την εφημερίδα αυτή, την οποία θέλει να ζημιώσει, από τη θέση που κατέχει και με τις ψήφους της συγκυριακής πλειοψηφίας των μελών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, γιά λόγους που δεν νομιμοποιούνται γιά οποιοδήποτε λόγο.

Αν δεν ακολουθούσε μία πολιτική δύο μέτρων και σταθμών, ο Τρίμης θα εισηγείτο εις το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αυτοτελή απεργία και εις την «Αυγή», όπου, επίσης, υπάρχουν καθυστερήσεις καταβολής δεδουλευμένων, ενώ, εκ παραλλήλου, θα επιβληθούν και μειώσεις μισθών. Βεβαίως, κατά τον αριστερό διευθυντή της «Αυγής» Ν. Φίλη, θα πρόκειται γιά «θυσίες», επιτρεπτές γιά τις επιχειρήσεις του ΣΥΝ. Δεν το έπραξε ο Τρίμης και τεχνηέντως ώθησε την απεργία αυτή, μαζύ με τη διήμερη απεργία εις τα ΜΜΕ γιά το PSI, ώστε να χαθεί! Συνδικαλιστικά «τερτίπια», ώστε να μην εκτεθεί συνδικαλιστικώς ο Τρίμης και παραλλήλως να μην εκθέσει το κόμμα του…Όπως ακριβώς έπραξε- δηλαδή δεν έπραξε…-και γιά τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών είς τον «Ριζοσπάστη» και την «Τυποεκδοτική», διότι και οι ψήφοι των εκπροσώπων της παρατάξεως του ΚΚΕ τον κρατούν πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ.

Φοβούμαι ότι και στο χώρο των ΜΜΕ έχουμε να καταγράψουμε άλλη μία εκδοχή της χαμένης τιμιότητας και θολής, πλέον, λάμψης της Αριστεράς. Η πρωϊνή εφημερίδα της αριστεράς, η «ΑΥΓΗ», έχει χάσει την αίγλη που γνώρισε στο παρελθόν. Υπάρχουν πλευρές και πτυχές, γιά τις οποίες δεν θα πρέπει να σεμνύνεται, δίπλα σε μία ιστορική παράδοση πολλών ετών. Η εφημερίδα που διηύθυναν ο αείμνηστος Θανάσης Τσουπαρόπουλος, ο αείμνηστος Γρηγόρης Γιάνναρος ή ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης, γιά να αναφερθώ σε διευθυντές της μόνον στην περίοδο μετά το 1974, είναι ανάμνηση, πλέον, σε σχέση με το σημερινό φύλλο. Δυστυχώς. Η εφημερίδα που «γέννησε» πολλούς δημοσιογράφους που έχουν αναδειχθεί εις όλο το φάσμα των ΜΜΕ, είναι σήμερα ένα καχέκτυπο άλλων καλών καιρών.


Επιστολή εργαζόμενου της Ελευθεροτυπίας στη συντακτική επιτροπή

0

Αναδημοσιεύουμε επιστολή του γνωστού ανταποκριτή της «Ελευθεροτυπίας» Νίκου Ρούσση στη συντακτική επιτροπή της Ε, που θεωρούμε είναι αποκαλυπτική για τη μεθόδευση μετάλλαξης της πολυφωνικότητας και του βασικά αντιμνημονιακού χαρακτήρα της Ελευθεροτυπίας από συγκεκριμένες ρεφορμιστικές τάσεις της εκφυλισμένης «Αριστεράς» μέσα σε αυτή, όπως καταγγέλθηκε πρόσφατα και από τον Τάκη Φωτόπουλο σε άρθρο του. Η επιστολή αυτή ήδη αναδημοσιεύτηκε σε διάφορες σελίδες στο Facebook που ασχολούνται με θέματα ΜΜΕ.

 

Γράμμα στην συντακτική επιτροπή της “Ε”

 

Αγαπητοί συνάδελφοι

 

Σας είναι, ίσως, γνωστό ότι, ύστερα από παρότρυνση πολλών συναδέλφων μου στην “Ε”, αποφάσισα να ενισχύσω, με ειδήσεις και ρεπορτάζ από το Στρασβούργο, τις εκδόσεις των απλήρωτων (όπως κι’ εγώ) εργαζομένων στην εφημερίδα, θεωρώντας ότι θα επρόκειτο για ακραιφνώς απεργιακά φύλα, στα οποία θα συμπεριλαμβάνονταν σημαντικές ειδήσεις για το αναγνωστικό μας κοινό, θέσεις και απόψεις για τον αγώνα μας να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας και προτάσεις για λύση στο αδιέξοδο στο οποίο, από τις 22 Δεκεμβρίου 2011, έχουμε περιέλθει.

Δυστυχώς, από το πρώτο απεργιακό φύλο, που το είδα όλο σε pdf, διαπίστωσα ότι το φύλο αυτό μόνο απεργιακό δεν ήταν.

Κεντρικό άρθρο στην εφημερίδα που, όπως ομολογήθηκε στο διαδίκτυο, ήταν γραμμένο δια χειρός “Ιού”, έστρωνε το χαλί για την δημιουργία μιας εφημερίδας “ανωνύμων συντακτών”.

Συνέντευξη του ξεχασμένου από τον Θεό και τους ανθρώπους των χορηγιών Διονύση Σαββόπουλου, μας οδηγούσε στην “λαΪφ στάϊλ” διαπίστωση ότι “αγκαλιασμενοι θα ξεπεράσουμε την κρίση”, λίγες μέρες πριν δώσει την προγραμματισμένη του συναυλία.

Προβολή του μανιφέστου των οψιμα αφυπνισμένων ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, το οποίο δεν αναφέρονταν καν σε μια ριζοσπαστική- ρεαλιστική έστω- πρόταση για την έξοδο από την κρίση, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και ο Τύπος ειδικότερα.

Επρόκειτο για ένα φύλο, που αγοράσθηκε από 31.000 αναγνώστες της γνωστής Ελευθεροτυπίας, προσκομίζοντας ισάριθμες χιλιάδες ευρώ στα ταμεία της εκδοτικής εταιρίας “Ενότητα” που, κατά σύμπτωση, βρίσκεται στον ίδιο πολιτικό και ιδεολογικό χώρο, των περισσότερων από εκείνων που υπέγραψαν το μανιφέστο.

Η αλήθεια είναι ότι, το εν λόγω φύλο, δεν ήταν απεργιακό αλλά και σαν κανονική εφημερίδα, δεν είχε καμία σχέση με την “Ελευθεροτυπία” της πολυφωνίας, του πλουραλισμού των απόψεων και των αποκλειστικών ρεπορτάζ.

Βέβαια, κατευθυνόμενοι, προφανώς, “αναγνώστες”, καλυμένοι πίσω από την ανωνυμία που προπαγάνδισε ο “Κανένας”, έσπευσαν να βομβαρδίσουν με θετικά σχόλια και επαίνους το διαδίκτυο, επιχαίροντας για την νίκη των απεργών.

Προσωπικά δεν είδα καμία νίκη και καμία προοπτική, στην κατεύθυνση να επανεκδοθεί η “Ε” και να πάρουμε τα δεδουλευμένα που μας οφείλει η εκδότρια επιχείρηση

Διαπίστωσα, όμως, και το κατήγγειλα επισήμως και επωνύμως στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ότι υπήρξαν κάποια περίεργα τερτίπια, στην όλη διαδικασία χρηματοδότησης, έκδοσης και διανομής αυτού του δήθεν απεργιακού φύλου.

Κανείς όμως δεν μου απάντησε και δεν απάντησε και στους αναγνώστες που ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτό, για ποιό λόγο ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τρίμης (πρώην επικεφαλής της ομάδας των Ιών στην “Ε”) πήρε μόνος του την πρωτοβουλία, χωρίς ομόφωνη απόφαση του ΔΣ της Ενωσης, να δώσει 10.000 ευρώ, για την χρηματοδότηση της εκδοσης αυτού του φύλου.

Κανείς δεν μου απάντησε γιατί, αντί να παρουσιασθεί η “Ενότητα” στο λογιστήριο της ΕΣΗΕΑ να εισπράξει αυτά τα λεφτά, εμφανίσθηκαν να εξαργυρώσουν το τιμολόγιο εκπρόσωποι της εκδοτικής εταιρίας του Καλοφωλιά, που βγάζει την εφημερίδα “Εξπρές”.

Κανείς, ακόμη, δεν μου απάντησε, ποιός εισέπραξε τα χρήματα των πωλήσεων του φύλου, πως θα τα διαχειρισθεί και τι σκοπεύει να κάνει μ’ αυτά.

Παρατήρησα, όμως, ότι, συνάδελφοι και συναδέλφισες από την Κυριακάτικη “Ε”, έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την επιτυχία του πρώτου “απεργιακού” φύλου, να προκαταβάλλουν ότι το επόμενο βήμα θα είναι “να βάλουμε στο χέρι το enet.gr” και να θέσουν προς συζήτηση θέμα, μήπως πρέπει αυτό το φύλο να βγεί στην πορεία ως καθαρά εμπόρικό και να έχει και έσοδα από…διαφημίσεις.

Νομίζω ότι αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, δεν έχουν καμία σχέση με τις προσπάθειες των εργαζομένων της “Ε” να βρούν μία ρεαλιστική και δίκαιη λύση στο πρόβλημα τους και πιστεύω ακράδαντα, ότι είναι μέρος ενός σχεδίου για την πλήρη απαξίωση της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία” και την εν συνεχεία έκδοση μιας “μεταλλαγμένης Ε”.

Ωστόσο, για να μην θεωρηθεί ότι δεν συμπαρίσταμαι στον αγώνα των εργαζομένων και περιμένοντας τις απαντήσεις στα προαναφερθέντα εύλογα ερωτήματα που έθεσα στην ΕΣΗΕΑ αλλά και δημοσίως, συμμετείχα, με ειδήσεις και ρεπορτάζ από το Στρασβούργο, στην έκδοση του δεύτερου “απεργιακού” φύλου, το οποίο επιμελώς αποφεύχθηκε να αναρτηθεί ολοκληρο σε pdf στο διαδίκτυο.

Με πληροφόρησαν, όμως, ότι, στην τελευταία σελίδα αυτού του φύλου, συνάδελφος δημοσιογράφος (συνταξιούχος τώρα) αφιέρωσε την επώνυμη παρέμβαση του, για να εξάρει τις πρωτοβουλίες της Ντόρας Μπακογιάννη, για μείωση του αριθμού των βουλευτών και για περικοπές των δαπανών τους.

Και αναρωτήθηκα αν ο συγκεκριμένος συνάδελφος ένοιωσε την ανάγκη, μέσα από ένα απεργιακό φύλο, να επιλέξει ειδικά αυτό το θέμα να προβάλλει, ενθυμούμενος, βέβαια, ότι την εποχή του “βρώμικου 89”, είχε συμβάλλει στον “γάμο” Μητσοτάκη-Φλωράκη-Κύρκου, για την δημιουργία εκεινης της Οικουμενικής κυβέρνησης, που το μόνο που έκανε ήταν να εγκρίνει την ανάθεση της Σύμβασης για τα ψηφιακά του ΟΤΕ, στο νεότευκτο, τότε, κονσόρτσιουμ Ζήμενς- Ιντρακόμ.

 

Αγαπητοί συνάδελφοι

Βλέπω, κι’ αν μπορείτε διαψεύστε με, ότι τα δήθεν απεργιακά φύλα της “Ε”, χρησιμοποιούνται για την εξόφληση γραμματίων του παρελθόντος, για την προώθηση θέσεων και απόψεων που έχουν να κάνουν με την δημιουργία ενός “κλώνου” της Ελευθεροτυπίας, προκειμένου να εξαφανισθεί η μοναδική αντιμνημονιακή και πολυφωνική εφημερίδα που υπάρχει στην Ελλάδα, στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδιου που τεκταίνεται, με έξωθεν παρεμβάσεις, για τον πλήρη έλεγχο των ελληνικών ΜΜΕ, από τα γνωστά κέντρα παραεξουσίας.

Αισθάνομαι υποχρεωμένος να σας δηλώσω ότι, μ’ αυτές τις προϋποθέσεις, δεν πρόκειται να δώσω ούτε μία παράγραφο στο οποιοδήποτε φύλο προγραμματισθεί να εκδοθεί με την ταμπέλλα του “απεργιακού” και ότι θα είμαι απέναντι σ’ όσους αποτολμησουν να κάνουν κάτι τέτοιο.

 

Συναδελφικά

Νίκος Ρούσσης

Ανταποκριτής της “Ε” στο Στρασβούργο.