ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΕ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΗΣ!
http://inclusivedemocracy.org/pd/Όπως είχαμε ενημερώσει ήδη εδώ και καιρό σε άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου «Η «αυτοδιαχειριζόμενη» (και μεταλλαγμένη) Ελευθεροτυπία», ο «πόλεμος» που μαίνεται για την εξαφάνιση του πλουραλιστικού χαρακτήρα της Ε, έχει ξεκάθαρα πολιτικά κίνητρα. Πολιτικά κίνητρα τα οποία αναφέρονται στην φίμωση κάθε ίχνους αντισυστημικής φωνής που θίγει τα πραγματικά αίτια της κρίσης προτείνοντας άμεσες ρεαλιστικές λύσεις για την ανοικοδόμηση της οικονομίας και την κατάργηση κάθε σύμβασης με τη Τροϊκα, κάτι το οποίο είναι εφικτό μόνο εκτός των μηχανισμών της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης, δηλ πρώτιστα εκτός ΕΕ/ΟΝΕ. Κατ' επέκταση ο πλουραλιστικός χαρακτήρας της "Ε" θίγει άμεσα την «πρώτη γραμμή» της εκφυλισμένης «αριστεράς» (δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, οικονομολόγων κλπ…) η οποία φέρει ακέραια σήμερα την ευθύνη για την συνεχώς επιδεινούμενη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, προασπίζοντας με απύθμενο θράσος τα συμφέροντα του συστήματος με το να αποπροσανατολίζουν το λαό για τα αίτια της κρίσης. Η "Ε" λοιπόν ή έπρεπε να αλλάξει σε ένα τυπικό φερέφωνο της εκφυλισμένης «αριστεράς» όπως η «Αυγή» ή έπρεπε να κλείσει με το γνωστό τρόπο. Παράλληλα με την επιχείρηση φίμωσης της Ε, οι γνωστοί βολεμένοι «εργατοπατέρες» που μεθόδευσαν τόσο καιρό το κλείσιμό της – και που αποτελούν στελέχη των «αριστερών» δεκανικιών του συστήματος – διανθίζοντάς το με τσιτάτα «αυτοδιαχείρισης» και «εργατικού ελέγχου»–, βρέθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα με καινούργιες εφημερίδες/κλώνους της Ελευθεροτυπίας… όπου εκει προφανώς τα «εργατικά δικαιώματα» είναι λυμμένα…
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο στις δυο εφημερίδες «μαϊμούδες» της Ε, όχι απλά δε χωράνε αντισυστημικές φωνές, αλλά αντίθετα προβάλουν «αμάσητη» τη συστημική προπαγάνδα που τους έρχεται έτοιμη από τα αφεντικά τους και τα αντιστοιχα ΜΜΕ. Έτσι η αναφορά στα αίτια της Ελληνικής κρίσης είναι κάτι απαγορευμένο στις φυλλάδες κακέκτυπα της Ε. (Εφημερίδα των Συντακτών/ 6 ημέρες) , ενώ η αισχρή συστημική προπαγάνδα για τις χώρες που μακελεύονται από τις ταγματασφαλήτικες παραστρατιωτικές ομάδες που τα Think Tanks της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ ονόμασαν «εξεγερμένους» (Λιβύη, Συρία, Ιραν ) ανακυκλώνεται συστηματικά.
Δυστυχώς, όπως πρόσφατα μάθαμε, στο παιχνίδι αυτό μπήκε και μια συνδικαλιστική ένωση που πρόσκειται στο Παμε, η οποία και καλεί σε διαμαρτυρία έξω απ τα γραφεία της Ε που πρόκειται να επαναλειτουργήσει. Προφανώς οι διαμαρτυρόμενοι του εν λόγω σωματείου ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούν για την περίεργη ταύτιση των "επιχειρημάτων" τους με αυτά της εκφυλισμένης «αριστεράς» και την κατα πως βολεύει χρησιμοποίησή τους. Εκτός αν οι εκβιαστικές επιθέσεις του προέδρου της ΕΣΗΕΑ κατά των «απολύσεων του Ριζοσπάστη» τόσο καιρό, έπιασαν τόπο…
Με βάση τα παραπάνω αναδημοσιεύουμε εδώ, μια αποκαλυπτική ανταλλαγή για τις πολιτικές σκοπιμότητες που παίζονται πάνω στις «πλάτες» του αναγνωστικού κοινού της εφημερίδας αλλά και των εργαζομένων της , που φανερώνει ταυτόχρονα και από ποια κέντρα στηρίζονται οι πρωτεργάτες αυτοί «εργατοπατέρες» θιασώτες της συστημικής προπαγάνδας.
Καταρχήν δημοσιεύουμε την αρχική ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ που ξανα-ανακάλυψε τα "εργατικά δικαιώματα" στην Ε, αλλά οχι πχ στο συγκρότημα Λαμπράκη…, κατόπιν οι αποκαλυπτικές απαντήσεις του παλαίμαχου δημοσιογράφου της Ε. Νίκου Ρούσση και στο τέλος ένα ακόμα μήνυμα δημοσιογράφου που αγαναχτεί με την επί μήνες αυτή υποκρισία και εμπαιγμό.
Ανακοίνωση ΕΣΗΕΑ
Το δράμα και ο εμπαιγμός των εργαζομένων στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» συνεχίζεται. Ύστερα από μια ενορχηστρωμένη φημολογία για δήθεν επανέκδοση της εφημερίδας ήρθε η αποκάλυψη με το κείμενο της σύμβασης εργασίας, την οποία καλούνται να υπογράψουν όσοι δεχθούν να εργαστούν για την “επανέκδοση” της εφημερίδας.
Σχετικά με τη σύμβαση αυτή εργασίας, που υπογράφεται μόνο από όποιον έχει δεχθεί να καταγγελθεί η σύμβασή του με τη Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ και να παραιτηθεί του δικαιώματος προσβολής της καταγγελίας αυτής:
1) Δεν συνάπτεται μεταξύ του κάθε εργαζόμενου και της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ, αλλά και μιας εταιρείας, η οποία δεν κατονομάζεται στο σχέδιο ατομικής σύμβασης. Η εταιρεία αυτή, η οποία θα είναι και ο εργοδότης έχει αναλάβει το έργο της διαχείρισης της επανέκδοσης και επανακυκλοφορίας της εφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» και των λοιπών εντύπων της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ.
2) Η διαχειρίστρια εταιρεία προσλαμβάνει το προσωπικό, το οποίο στη συνέχεια δανείζει στη Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ, η οποία εξακολουθεί να είναι ιδιοκτήτρια και εκδότρια των εντύπων που εκδίδει και των σχετικών σημάτων. Πρόκειται δηλαδή για μία σύμβαση δανεισμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
3) Σε κανένα σημείο του σχεδίου της ατομικής αυτής σύμβασης δεν γίνεται αναφορά στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Δηλαδή μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη ισχύουν μόνο οι όροι που περιλαμβάνονται στην ατομική σύμβαση εργασίας.
4) Ειδικότερα με την ατομική σύμβαση: α) ορίζεται ένα ποσό ως σύνολο αποδοχών, χωρίς να γίνεται διάκριση βασικού μισθού και επιδομάτων, β) καταργείται το 5νθήμερο και ο μέχρι σήμερα ισχύων ανώτατος χρόνος ημερησίας εργασίας 6 ωρών, γ) καταργείται η προσαύξηση της αμοιβής της εργασίας του Σαββάτου, ενώ για την κατά Κυριακή εργασία προβλέπεται μόνο η χορήγηση ρεπό, δ) μειώνεται ο αριθμός των ημερών αδείας που ορίζεται από τη ΣΣΕ, ε) τέλος όταν «εξυγιανθεί” η Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ η σύμβαση με την διαχειρίστρια εταιρεία λύεται αυτομάτως.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι με τη μεθόδευση αυτή επιχειρείται η διάσπαση των εργαζομένων, η απαλλαγή της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ από ένα μέρος αυτών, η κατάργηση των όρων αμοιβής και εργασίας της ΣΣΕ που εξακολουθούν να ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ από την πρώτη στιγμή κατέβαλε κάθε προσπάθεια για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας και τη συνέχιση και τη μη διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας. Υπέβαλε προτάσεις, πρότεινε τρόπους για τη συνέχιση της κυκλοφορίας της εφημερίδας που δεν έγιναν δεκτοί από την εργοδοσία. Κάλεσε σε συνάντηση και συζήτηση την ιδιοκτήτρια της εφημερίδας, αλλά και τον φερόμενο ως νέο εργοδότη-διαχειριστή. Συνάντησε όμως την άρνηση και αδιαφορία τους.
Η ανακοίνωση αυτή της Ενώσεως έχει σκοπό να ενημερώσει και να συμβουλεύσει τους συναδέλφους, ώστε να μην υποκύψουν σε νέα νομικά τεχνάσματα, με τα οποία ουσιαστικά απεμπολούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα με επαπειλούμενο τον κίνδυνο ο μακροχρόνιος αγώνας τους να καταλήξει σε στυγνή εκμετάλλευσή τους.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ν. ΡΟΥΣΣΗ:
Η επανέκδοση της “Ελευθεροτυπίας” τους …μάρανε
Του ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ
Ανταποκριτή της “Ε” στο Στρασβούργο
Δύο πρώην υψηλότατα αμειβόμενοι δημοσιογράφοι της Χ.Κ.Τεγόπουλος ( Δ.Τρίμης-Μ.Λίτσης), βολεμένοι μια χαρά και τώρα, με την αβάντα ορισμένων από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και χρησιμοποιώντας την σφραγίδα του ΔΣ της Eνωσης, αποφάσισαν ξαφνικά να…. “συμβουλεύσουν” και να …..“νουθετήσουν” τους απλήρωτους, εδώ κι' ένα χρόνο, δημοσιογράφους της “Ελευθεροτυπίας” για τις “παγίδες” που κρύβει η σύμβαση που προωθείται από το νέο εταιρικό σχήμα για την, οσονούπω, επανέκδοση της εφημερίδας.
Προσοχή, κραυγάζουν οι χορτασμένοι στους …πεινασμένους, μην τυχόν και υπογράψετε αυτές τις ατομικές συμβάσεις, επειδή δεν γίνεται καμιά αναφορά στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Έχετε τον νού σας, προειδοποιούν, διότι, υπογράφοντας αυτές τις συμβάσεις, απεμπολείτε “κατακτημένα δικαιώματα”, όπως το πενθήμερο, η 6άωρη εργασία, τα “Κυριακάτικα”.
Την ίδια ώρα πουλάνε εν ψυχρώ εκατοντάδες συναδέλφους αφού σαν πλειοψηφία του ΔΣ:
-Πρωτοστατούν και αποδέχονται να καταργηθούν οι ΣΣΕ στα δημόσια ΜΜΕ( ΕΡΤ, ΑΠΕ, ΓΓ. Ενημέρωσης, γραφεία τύπου) δημοτικά ραδιόφωνα και αποδέχονται υπουργική απόφαση, που βάζει ταφόπλακα στις ΣΣΕ και μειώνει μέχρι και 40% μια και έξω τους μισθούς.
– Συνάπτουν μυστικά πρωτόκολλα( όπως την Πέμπτη το απόγευμα) απεργιακής ασυλίας με εκδότες- που είναι και μέλη της ΕΣΗΕΑ- νομιμοποιώντας τις μειώσεις των μισθών που έχουν κάνει και αφού έχουν κάνει πρώτα κουρελόχαρτα τις συμβάσεις των δημοσιογράφων.
-Εχουν βάλει πλάτη σε περικοπές, αναγκαστικές “εθελούσιες” εξόδους, πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αθρόες και αναιτιολόγητες απολύσεις, πλήρη απαξίωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.
Εξαιτίας της ,αναμφίβολα, αποτελεσματικής δράσης τους, πάνω από 700 δημοσιογράφοι συντηρούνται από το ταμείο ανεργίας, γύρω στις 3.000 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί στον δημοσιογραφικό κλάδο, οι παλαιοί και νεόκοποι εκδότες λένε μεν ότι κάνουν μπίζνες αλλά δεν θέλουν ν' ακούσουν για προσλήψεις.
Και μία άλλη κατηγορία συναδέλφων κινδυνεύει, λόγω ηλικίας και εξαιτίας αυτής της κατάστασης, να μείνουν αιώνια άνεργοι και να μην συμπληρώσουν τα χρόνια που απαιτούνται για να βγουν στη σύνταξη.
Για να μην αναφερθούμε στους συνταξιούχους συναδέλφους , τους βετεράνους του επαγγέλματος, που έχουν χάσει με τις ευλογίες Τρίμη και της πρόθυμης πλειοψηφίας στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ , πάνω από το 40% των συντάξεων τους.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι, πίσω από την ανακοίνωση Τρίμη (με την σφραγίδα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ) για την επανέκδοση της «Ελευθεροτυπίας»,υπάρχει ο φόβος μήπως και κυκλοφορήσει πάλι η Ελευθεροτυπία – η πραγματική εφημερίδα των συντακτών- και κινδυνεύσει με κατάρρευση το σχέδιο που ξεκίνησε η παρέα Τρίμη με τις πολύμηνες απεργίες μαιμού του 2012, το «απεργιακό» φύλλο και τώρα την εφημερίδα των απλήρωτων συντακτών που πήραν 300 ευρώ…δώρο για να είναι εντάξει με το νόμο ο συνεταιρισμός των “βαρέων υπογραφών”.
Ξεφεύγοντας, λοιπόν, από την μαχητική φρασεολογία του στύλ “Νά”, “απαιτούμε”, “δεν θα περάσει”, “είμαστε στο πλευρό…”, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε κατά πλειοψηφία- να αρχίσει να δίνει συμβουλές προς όλους όσους προσδοκούν, από την επανέκδοση της ιστορικής εφημερίδας, ένα μισθό (έστω και περικομμένο αλλά με ασφαλιστικές κρατήσεις) και μία ολική επαναφορά στα δημοσιογραφικά τους καθήκοντα.
Μην υπογράψετε αυτές τις ατομικές συμβάσεις, κραυγάζουν ανερυθρίαστα, αποκρύπτοντας την αλήθεια.
Οτι ο «πόνος» τους δεν είναι να μην εξαπατηθούν οι άνεργοι και απλήρωτοι της “Ελευθεροτυπίας” αλλά να μην “πάθει ζημιά -από την επανέκδοση της ορίτζιναλ εφημερίδας- το μαγαζάκι”, που με τόσο κόπο και άθλιες μεθοδεύσεις έστησαν, εκεί στην Κολοκοτρώνη 8, που καιρός είναι να πουν ποιος είναι ο ιδιοκτήτης , ποιος τους τα διέθεσε, ποιος μεσολάβησε και τι νοίκι πληρώνεται και από πού;
Μην υπογράψετε αυτές τις ατομικές συμβάσεις, μας λένε με την ανακοίνωση τους, κουνώντας απειλητικά το δάκτυλο,
Όπως και Θεοχάρης Φλιππόπουλος που βρήκε-λέει- σε κάποιο παλιό του μπαούλο, ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, που είχε λέει συνυπογραφεί από τους Φιλιππόπουλο-Τεγόπουλο και με βάση το οποίο, λέει, διεκδικεί,ξαφνικά τώρα μέσω εξωδίκου τον τίτλο της “Ελευθεροτυπίας”.
Μόνο που αυτό το ιδιωτικό συμφωνητικό δεν τέθηκε σε δημόσια θέα ακόμη…
Μην υπογράψετε αυτές τις συμβάσεις υποστηρίζουν, στο ίδιο μήκος κύματος ουσιαστικά με τον Σεραφείμ Φυντανίδη, που στην ώρα του-μια και συμμετέχει έστω και από το σπίτι του στο εγχείρημα της Εφημερίδας των Συντακτών-, δήλωσε , δήθεν επετειακά ότι και να επανεκδοθεί η “Ελευθεροτυπία” δεν θα είναι αυτή που ήτανε.
Αποφεύγοντας να μας πεί τι έγινε με εκείνο το ΦΠΑ που χρώσταγε και τις τέντες της …Βιργινίας.
Κανείς όμως δεν λέει στους απλήρωτους και άνεργους τι να κάνουν. Ακόμη και η ΕΣΗΕΑ, δια χειρός Τρίμη-Λίτση μπαίνει τώρα στη διατεταγμένη υπηρεσία.
Η μόνη αλήθεια είναι ότι οι συγκεκριμένοι, δεν θέλουν να χαθεί το μαγαζί που στήσανε, βάζοντας εμάς να κάνουμε απεργία και τώρα κοιτάνε να κρατήσουν τα μερτικά τους.
Και ποιός είναι αυτός που θρασύτατα αναλαμβάνει να συμβουλεύσει επαγγελματίες δημοσιογράφους, που βρίσκονται στα όρια της απελπισίας, για το τι θα κάνουν.
Ενας πρώην τραπεζοϋπάλληλος, χωρίς ούτε ένα ενυπόγραφο ρεπορτάζ του, στην “μαΪμου” δημοσιογραφική ζωή του, παλιότερα “σχολιαστής” στην Β.΄Πανελλαδική και επικεφαλής της ομάδας του “Ιού” που βρέθηκε πρόεδρος του Σωματείου των Δημοσιογράφων.
Εγώ την σύμβαση την υπέγραψα, με χέρια και με πόδια και το ίδιο συμβουλεύω να κάνουν και οι συνάδελφοι που τους προτάθηκε κάτι ανάλογο και είναι στην ίδια κατάσταση μ' εμένα.
Οχι για τίποτα άλλο αλλά, ύστερα από 30 και πλέον χρονιά στο μάχιμο ρεπορτάζ και όχι στην …ΟΤΟΕ, δεν ανέχομαι να παίζουν με τον επαγγελματικό μου πόνο και την νοημοσύνη μου, οι αγνώμονες ευεργετηθένες.
Υ.Γ: και για να τους προλάβω, διότι τα όσα λέγονται στην ΕΣΗΕΑ, φθάνουν και μέχρι το Στρασβούργο, να τους πληροφορήσω ότι, με 480 ευρώ καθαρά το μήνα από το ΑΠΕ και γύρω στα 1.100 ευρώ από το Κανάλι της Βουλής (με βάση μία σύμβαση που δεν αποκλείεται να μην ανανεωθεί για το 2013), υποχρεούμενος να πληρώνεις 850 ευρώ το μήνα νοίκι, 200 ευρώ για τηλέφωνα, κοινόχρηστα, ρεύμα και Ιντερνετ, δεν ζεις στην πρωτεύουσα της Αλσατίας.
Απλώς φυτοζωείς
——
Υπήρξε δεύτερη απάντηση της ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ εδώ http://anasigrotisi.blogspot.gr/2013/01/blog-post_2.html?spref=fb
Και ανταπάντηση του Ν. Ρουσση:
1. «Στα άδυτα της Μοσάντ…”
Είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο και συνιστώ να το αναζητήσετε, να το βρείτε και να το διαβάσετε, αν σας ενδιαφέρει να μάθετε το πώς οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ “στρατολογούν” κόσμο και με ποιό τρόπο “περνάνε” την προπαγάνδα τους ανά τον κόσμο, μέσω της διδασκαλίας στα πανεπιστήμια όπου έχουν επιρροή και στα Μίντια.
Αναγκάσθηκα, σήμερα, να ξαναδιαβάσω ορισμένες από τις σελίδες αυτού του βιβλίου (εκείνες που αναφέρονται στο πως διεξάγονται “στοχευμένες” έρευνες για όσους, όχι κατ' ανάγκην αντι-σημίτες, έρχονται σε σύγκρουση με τα δικά της παιδιά), μετά την κατάπτυστη και άκρως συκοφαντική ανακοίνωση που εξέδωσε σε βάρος μου, η ομάδα “Financial crimes” της ΕΣΗΕΑ, την οποία ίδρυσε ο σημερινός Ταμίας της Ενωσης και πρώην επικεφαλής του οικονομικού ρεπορτάζ της “Ελευθεροτυπίας” Μωυσής Λίτσης.
Δεν έχω πολλά να σας πώ για τον εικονιζόμενο, εκτός από τα όσα αναφέρει στο “πλούσιο” βιογραφικό του στο φβ.
“ Είναι δημοσιογράφος, ειδικευμένος στα οικονομικά, εκδότης της εφημερίδας “Η Ελλάδα αύριο”, ο οποίος αποφοίτησε το 1987 από το אוניברסיטת תל אביב | Tel Aviv University.”
Επειδή, ξαναδιάβοντας την σχετική ανακοίνωση, διαπίστωσα ότι ο Λίτσης και τα παιδιά των …crimes, μπήκαν σε ιδιαίτερο κόπο για να ανακαλύψουν όλα τα μυστικά μου προσωπικά δεδομένα, διεξάγοντας μία, στοχευμένη μεν αλλά ημιτελη έρευνα, αποφάσισα να τους διευκολύνω, κοινοποιώντας σε δημόσια θέα το πληρες βιογραφικό μου.
Δηλώνοντας μετ' επιτάσεως, βεβαίως, ότι προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα ουτε με τους Εβραίους, ούτε με τους Χριστιανούς, ούτε με τους Μουσουλμάνους, ούτε και με τους Καθολικούς και τους πάσης φύσεως αιρετικούς αυτών των θρησκειών.
Το μόνο πρόβλημα που έχω είναι “οι μαλάκες, απ' όπου κι' αν προέρχονται”
Ιδού, λοιπόν, ο δημοσιογραφικός μου βίος και η πολιτεία μου…
(Ακολουθούν τα στοιχεία του Ν Ρουσση που δε τα αναδημοσιεύουμε εμείς)
2. Προς όλα τα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
Ανοικτή Επιστολή
«Συνάδελφοι”…..ΓΛίτσηδες
ή “Ομάδα Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή”
Νομίζω ότι θα πρέπει, μετά την καταγγελτική και απαξιωτική, προς το ατομο μου ανακοίνωση, που “ελαφρά τη καρδία” εκδώσατε και για να μάθει όλος ο δημοσιογραφικός κόσμος τι μεγάλο κάθαρμα είμαι, να δώσετε στην δημοσιότητα:
1. Το συνολικό ποσό των ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΥΡΩ που έχω πάρει από την ΕΣΗΕΑ, ως βοηθήματα ή επιδοτήσεις, από το 1986 που είμαι τακτικό μέλος της Ενωσης μας μεχρι και σήμερα, προκειμένου να δικαιολογηθούν και να υποστηριχθουν οι υβριστικόι και συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί “ χρονίως επιδοτούμενος με βοηθήματα Ν. Ρούσσης” και “ο επιδοτηθείς στο παρελθόν από την ΕΣΗΕΑ με ενισχύσεις αρκετών χιλιάδων ευρώ Ν. Ρούσσης”
2. Αντίγραφο του εκκαθαριστικου σημειώματος από την Εφορία, που είναι ήδη στη διάθεση σας, προκειμένου να αποδειχθεί περίτρανα ότι το ύψος των ετήσιων αποδοχών μου για το 2011 ξεπερνούσε, μαζί με τα μηνιάτικα που είχα εισπράξει από την “Ελευθεροτυπία”, τις 150.000 ευρώ και βάλλε…
3. Τουλάχιστον ένα, ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ, δικό μου ρεπορτάζ, σχόλιο, άρθρο ή παραπολιτικο, από το οποίο να εμφαίνεται η στήριξη που έχω προσφέρει στο παρελθόν στις μνημονιακές δυνάμεις του τόπου.
Παράλληλα θα πρέπει, να αποκαλύψετε ότι τα χρήματα που έπαιρνα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ως εκπρόσωπος Τύπου του στην Ελλάδα επί μία δεκαετία (παραμένοντας ανασφάλιστος στην Ελλάδα) δεν ανέρχονταν στα 800 ευρώ μηνιαίως αλλά ξεπερνούσαν τις 10.000 ευρώ το μήνα.
Θα πρέπει δε, συνεχίζοντας την πλήρη “απαξίωση και αποκαθήλωση μου”, να εξηγήσετε στο φιλοθέαμον κοινό ότι, η εκλεγμένη θεση του Διεθνούς Γενικου Γραμματέα της Ενωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, στην οποία παρέμεινα επί διετία, δεν ήταν άμμισθη αλλά παχυλότατα και κρυφίως αμοιβόμενη, με κατάθεση των αποδοχών μου κατευθείαν σε τράπεζες του Τελ Αβίβ.
“Συνάδελφοι” …Γλίτσηδες.
Σε αντίθεση με τα λιγόλογα και άνευ “περιττών λεπτομερειών” βιογραφικά του προέδρου και του ταμία της ΕΣΗΕΑ, το δικό μου, όπως και η ιστορία μου στην δημοσιογραφία, είναι, εδώ και 35 χρόνια σε κοινή θέα και θα είναι συνεπώς εύκολο για τις “υπηρεσίες” σας, να αποδείξουν ότι:
(α) Δεν πληρώνομαι με ΔΠΥ από το ΑΠΕ-ΜΠΕ ( 480 ευρώ καθαρά το μήνα) και το Κανάλι της Βουλης ( 1.100 ευρώ καθαρά) αλλά είμαι ενταγμενος στην κλίμακα των υψηλόβαθμων συνεργατών αυτών των οργανισμών του “ευρύτερου δημόσιου τομέα”.
(β) Το σπίτι στο οποίο μένω στο Στρασβούργο με την οικογένεια μου είναι ιδιόκτητο και δεν πληρώνω 850 ευρώ το μήνα για νοίκι, όπως ιδιόκτητη είναι και η MBW “Κάμπριο” με την οποία κυκλοφορώ.
Εχετε το περιθώριο, μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα, να προβείτε στην κοινοποίηση όλων αυτών των στοιχείων.
Εάν δεν το κάνετε η δεν ζητήσετε δημόσια συγνώμη, θα κληθείτε εξωδίκως, να αιτιολογήσετε τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς σας ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης, η οποία δεν αποκλείεται να σας καταδικάσει για συκοφαντική δυσφήμιση και να επιδικάσει και κάποια καλή αποζημίωση, που θα συμβάλλει στην συνέχιση του πολυτελούς και άνετου βίου μου στο Στρασβούργο.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Νίκος Ρούσσης
ΜΥΝΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ Ε ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ: (το μήνυμα δημοσιεύτηκε σε «μέσο κοινωνικής δικτύωσης»)
Οσοι λιθοβολούν τους συναδέλφους μου στην Ελευθεροτυπία που προσπαθούν να ξανασταθούν στα πόδια τους και να "σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται" το κάνουν εκ του πονηρού. Δεν είμαι μαζί τους στην προσπάθεια επανέκδοσης, εργάζομαι αλλού πλέον, και είμαι κι εγώ μία από τους 800 εργαζόμενους στους οποιους η Χ.Κ Τεγόπουλος χρωστά δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Ομως δεν μπορώ να βλέπω άλλο αυτή την υποκρισία και τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη εναντίον των συναδέλφων στην "Ε". Κανείς δεν είναι σίγουρος για την εξέλιξη των πραγμάτων και για την τύχη της απόπειρας επανέκδοσης. Όμως είναι εκεί και αγωνίζονται όπως μπορούν, με όσα μέσα τους απέμειναν για να εξασφαλίσουν όσο περισσότερες θέσεις εργασίας μπορούν. Ανεργοι ήταν τόσο καιρό και όχι με δική τους επιλογή. Δηλαδή τι άλλο μπορούσαν να κάνουν; Κανένα δικαίωμα δεν απεμπόλησαν σχετικά με τα δεδουλευμένα μας και τις αποζημιώσεις. Αν η προσπάθεια επανέκδοσης της "Ε" πετύχει, θα είναι θετικό για όλους τους εργαζόμενους, νυν και πρώην. Τι δεν καταλαβαίνουμε; Ξέρουμε καλά ποιους εξυπηρετεί η "Ε" κλειστή και σίγουρα δεν είναι οι εργαζόμενοι που δεν κέρδισαν το παραμικρό όλο αυτό το διάστημα, καθώς "ουκ αν λάβοις …κτλ".
Δεν είχαν άλλες επιλογές και προφανώς δεν θέλησαν να κάνουν ότι οι συνάδελφοι που τους πούλησαν για να εργάζονται σε μία εφημερίδα που διαφημίζει τράπεζες αλλά οι ίδιοι δουλευουν χωρίς να πληρώνονται . Αραγε υπάρχει καλή και κακή απλήρωτη εργασία; Και αν ναι, σε ποιες περιπτώσεις άραγε; Περισσότερες απαντήσεις επ' αυτού θα δώσει ο χρόνος και οι αποκαλύψεις που θα φέρει.
Και ας μην ξεχνάμε ότι η Χ.Κ Τεγόπουλος σταμάτησε να πληρώνει τους εργαζόμενους γιατί τράπεζες και κυβέρνηση θέλησαν να τη βγάλουν από το παιχνίδι, διακόπτωντας τη δανειοδότηση, παρότι τα περιουσιακά της στοιχεία ήταν πολύ περισσότερα από τα δάνεια . Επίσης, σταμάτησε να δαννειοδοτεί την Ελευθεροτυπία το τραπεζικό σύστημα, ενώ συνέχισε να δανειοδοτεί όλους τους άλλους. Παρόλα αυτά ακούω πολλούς δήθεν αριστερούς να ισχυρίζονται αφελώς ότι "η Μάνια είναι κακή εκδότρια, αφού δεν πληρώνει τους εργαζομένους" (ενώ ξέρουν με τι ανταλλάγματα θα γινόταν αυτό) αλλά να μη λένε κουβέντα αυτοί οι δήθεν "αριστεροί" για Ψυχάρηδες κτλ. Ο Ψυχάρης είναι καλός εκδότης για αυτούς προφανώς, αφού πληρώνει τους εργαζόμενους. Με δάνεια από τις τράπεζες φυσικά, που ανακεφαλαιοποίηθηκαν με τα χρήματα της δόσης, που θα ξεπληρώνει με το αίμα του ο ελληνικός λαός. Αλλά τι τους νοιάζει;Ε, λοιπόν όχι. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, είναι εξαιρετικά σύνθετα και πρέπει να σπάσουμε το κεφάλι μας να βρούμε λύσεις. Και χρειάζεται αγώνας και αλληλεγγύη. Εύχομαι καλή επιτυχία στους συναδέλφους μου που έμειναν στις θέσεις μάχης και το παλεύουν για να πάρουν πίσω τις δουλειές τους, τη ζωή τους. Την αξιοπρέπεια. Ο αγώνας τους είναι δύσκολος και χρειάζονται την υποστήριξή μας.