ΚΕΕΡΦΑ, ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΑΓΑΖΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ
Στις 19 Ιανουαρίου, γινόμαστε ακόμη μια φορά μάρτυρες μιας από τις πιο καλοστημένες επιχειρήσεις, για τον αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων απ’ τις αιτίες της εξαθλίωσής του που έχει φτάσει πλέον σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Το σύστημα επιστρατεύει – όπως θα δούμε – όλες τις εφεδρείες του για τον αποπροσανατολισμό του λαού στη πιο κρίσιμη στιγμή που τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιδράσουν για να σταματήσουν και να ανατρέψουν την πιο αισχρή επίθεση που δέχονται από την διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία και τους ντόπιους εντολοδόχους της.
Απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων, των ανέργων, των αγροτών, των μικροεπαγγελματιών και όλων των κοινωνικών ομάδων που καταστρέφονται από την «κινεζοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, την «βουλγαροποίηση» των μισθών και συντάξεων, απέναντι στην εκτόξευση της ανεργίας και στο πιο αισχρό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πόρων της στις πολυεθνικές, τα «παραμάγαζα» αυτά καλούν σε ένα «αντιφασιστικό» αγώνα κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα του πραγματικού σημερινού φασισμού, αυτού της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και των «αριστερών» της «κλώνων». Ένας «αντιφα/αντιναζιστικός» αγώνας ξεπλυμένος από κάθε πολιτικό περιεχόμενο, δηλ στημένος έτσι ώστε να μην διατυπώνει πολιτική πρόταση κατά της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης και των μηχανισμών που μας εντάσσουν σε αυτή – ΕΕ/ΟΝΕ – αλλά αντίθετα άδειος από κάθε αντισυστημική προοπτική χρησιμοποιείται καταρχήν για τον αποπροσανατολισμό του λαού και δεύτερον ως προκάλυμμα για τον αντιδραστικό φιλοσυστημικό χαρακτήρα των κέντρων που τον χρησιμοποιούν. Δεν υπάρχει χρησιμότερο επικοινωνιακό εργαλείο για το σύστημα σήμερα, από το να προβάλλεται ο υποτιθέμενος «φασιστικός κίνδυνος» – από τα καθεστωτικά ΜΜΕ μέχρι τις ΜΚΟ και το κάθε λογής παραμάγαζο της εκφυλισμένης «αριστεράς» που συντηρούνται απο διαφόρων ειδών άμεσες ή έμμεσες χρηματοδοτήσεις – ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζεται η μετατόπιση της λαϊκής οργής από τις συστημικές αιτίες της κρίσης, ώστε να συνεχίζεται ανεμπόδιστα η διαδικασία για την καθολική εξάρτηση της χώρας μέσω της οικονομικής κατοχής και της παραίτησης – βάση νόμου του κράτους – από κάθε δυνατότητα άσκησης οικονομικής πολιτικής.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ακόμα και κόμματα του κρατικοσοσιαλισμού – που δεν ανήκουν φυσικά στην «εκφυλισμένη αριστερά» που αναφερόμαστε–, φαίνεται να ξεχνούν ότι η αυτοδιάθεση μιας χώρας που -στο σημερινό περιβάλλον της Παγκοσμιοποίησης – καθορίζεται από το βαθμό της οικονομικής αυτοδυναμίας της, αποτελεί την αναγκαία συνθήκη και για την συστημική αλλαγή που τα ίδια αγωνίζονται, ενώ η επαρκής συνθήκη αναφέρεται στην ωρίμανση των υποκειμενικών συνθηκών για την αλλαγή συστήματος. Αντί λοιπόν να συμπτύξουν ένα ενιαίο προγραμματικό Μέτωπο που θα οδηγούσε τον τόπο εκτός των κτηνωδών μηχανισμών ΕΕ/ΟΝΕ και συμβάσεων που μας επιβάλλουν την καταστροφή της παραγωγικής δομής μέσω της απελευθέρωσης των αγορών, βήμα για το οποίο οι υποκειμενικές συνθήκες – εκτός φυσικά από τις αντικειμενικές – είναι σε ένα βαθμό ώριμες εδώ και αρκετό καιρό, αποφάσισαν να κάνουν αγώνα για να ωριμάσουν οι υποκειμενικές συνθήκες για την «επανάσταση» όπως την εννοεί η δική τους κοινωνική θεώρηση, αφήνοντας τις κτηνώδεις συμβάσεις με τη Τρόικα ουσιαστικά στο απυρόβλητο και την απελπισία του λαού χωρίς άμεση ριζοσπαστική πολιτική πρόταση.
Είναι σαφές λοιπόν ότι η ανυπαρξία άμεσης ρεαλιστικής πρότασης από την αντισυστημική αριστερά, αφήνει τα αιτήματα που απαιτούν άμεση λύση και αποτελούν ταξικά αιτήματα να διαστρεβλώνονται από την εκφυλισμένη «αριστερά» και τα "μαγαζιά" της αλλά και από πολιτικούς σχηματισμούς σαν την Χρυσή Αυγή που θα παίξει το χρήσιμο ρόλο του «φασιστικού μπαμπούλα». Τα άλλοτε χρήσιμα συστημικά επικοινωνιακά εργαλεία «Καραμανλής ή τάνκς» και αργότερα «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά», αναβαπτίζονται και συνοψίζονται στο σημερινό «ΣΥΡΙΖΑ ή ΧΑ», ανακυκλωμένο από σύσσωμο τον καθεστωτικό ντόπιο και διεθνή τύπο.
Με βάση τα παραπάνω δε προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο περιβόητος «αντιφα/αντιναζί» «αγώνας», δεν προέρχεται «από τα κάτω» όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν οι αστικές αναφορές και οι φιλελεύθεροι υπεργολάβοι τους στην ψευτο-«αριστερά», αλλά από πολύ συγκεκριμένα κέντρα από τα πάνω που αποτελούν και την «πρώτη γραμμή» υπεράσπισης και εγκαθίδρυσης της Νέας Διεθνής Τάξης που διαχειρίζεται τη Νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση. Και δεν θα μπορούσε να αποτελεί έτσι κι αλλιώς σήμερα ο «αντιναζιστικός» λόγος υπόθεση των λαϊκών στρωμάτων – όπως η αντίσταση επί κατοχής – γιατί ο πραγματικός αγώνας που επιζητεί ο λαός είναι αυτός κατά του φασισμού της οικονομικής κατοχής της χώρας και κατά αυτών που συνυπέγραφαν όλα αυτά τα χρόνια (βλ. ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) ολόκληρη τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα (βλ πχ η υπογραφή του Μάαστριχτ) που επέβαλε η Νέα Διεθνή Τάξη. Και βέβαια εδώ δε μιλάμε για την προστασία των πιο ανυπεράσπιστων θυμάτων όπως οι μετανάστες που στοχοποιούνται από γνωστές πλέον ομαδούλες, φαινόμενο το οποίο εύκολα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με ομάδες περιφρούρησης από όλο το φάσμα των πολιτικών οργανώσεων. Στην ουσία ήταν άλλωστε ο συνοδοιπορισμός της ρεφορμιστικής «αριστεράς» με τις ελίτ αυτός που εκτόξευσε ρατσιστικές οργανώσεις από την ανυπαρξία σε διψήφια νούμερα. Αναφερόμαστε στο αυτονόητο γεγονός ότι ο φασισμός που αντιμετωπίζει ο λαός είναι αυτός της ΕΕ/ΟΝΕ και των αντίστοιχων συμβάσεων που μας επιβάλουν την πιο ωμή οικονομική βία και την καταστροφή κάθε δυνατότητας οικονομικής αυτοδυναμίας, γεγονός που μας έφερε στο σημείο η χώρα να αποτελεί ακόμα και τυπικό προτεκτοράτο με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και την δημόσια περιουσία προς πώληση.
Για του λόγου το αληθές ας δούμε το πεμπτοφαλλαγγίτικο προφίλ των οργανώσεων που αγωνίζονται σήμερα για τον «αντιφασιστικό» τους αγώνα, που ακόμα και η βλακώδης ρητορολογία τους δε κρύβει την υποστήριξή τους, στον εξανδραποδισμό και του Ελληνικού λαού αλλά και των λαών στην ημιπεριφέρεια που σφάζονται από τις παρακρατικές ομάδες των μυστικών υπηρεσιών και του ΝΑΤΟ για την αφομοίωσή τους στη Νέα Διεθνή Τάξη.
Θα πρέπει να διευκρινίσουμε εδώ ότι η επιχείρηση στιγματισμού του Ελληνικού λαού ως «ρατσιστικού», «ομοφοβικού», «αντισημίτικου» και επομένως «φιλοναζιστικού», καλλιεργούνταν ανέκαθεν από τα διεθνή σιωνιστικά μεγαλο-ιδρύματα και τα ντόπια παραρτήματά τους – όπως το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και τις όμορες ομάδες του. Έτσι εξηγείται ότι ένα από τα βασικά σημεία που αποτελούν κοινό τόπο των παρακάτω ομάδων που ευαγγελίζονται τον «φασιστικό κίνδυνο» , εκτός από τα φίλο-νεοφιλελεύθερα στοιχεία τους, είναι ο άμεσος ή έμμεσος φιλοσωνισμός τους.
ΟΑΚΚΕ/ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.
Παραδοσιακά την «υπεργολαβία» για την υπεράσπιση των σιωνιστικών συμφερόντων στην Ελλάδα, όπως και τη διοργάνωση «αντιφα/αντιρατσιστικών» πανηγυριών της ΕΕ όπως το «EGAM» (Ευρωπαϊκό αντιρατσιστικό κίνημα) την κατείχε η εν λόγω οργάνωση-«φάντασμα». Εκτός από το να υπερασπίζεται κάθε σφαγή των Ισραηλινών κατά των Παλαιστινίων, η οργάνωση φροντίζει να επιτίθεται σε όλες τις αριστερές οργανώσεις που θίγουν τον σιωνισμό, έτσι διαβάζουμε από το μπλογκ τους: «η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία αποκάλυψε και καταγγέλλει σταθερά το βαθύ ενοποιητικό συστατικό των ηγεσιών όλης της υποτιθέμενης «αντιρατσιστικής» αριστεράς, που είναι ο καλυμμένος της αντισημιτισμός, ο οποίος αποτελεί και το σήμα κατατεθέν του ναζισμού.»
Ο «ριζοσπαστισμός» όσον αφορά σε πολιτικό επίπεδο αυτής της «αντί-ΚΚΕ» σιωναζιστικής γκρούπας είναι ο εξής:
Επί δεκαετίες αγωνίζεται υπέρ του ξεπουλήματος ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πόρων. Υπερασπίστηκε την ιδιωτικοποίηση της παιδείας και στιγμάτιζε ως «τάγματα εφόδου» και «τρομοκρατία» τους αγώνες των φοιτητών κατά των ιδιωτικοποιήσεων των πανεπιστημίων (http://oakke.blogspot.gr/2012/03/o_15.html)
Αγωνίστηκε υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 24 – για τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων και αρχαιολογικών χώρων – για το ξεπούλημά τους στις πολυεθνικές. Το θράσος τους – με τις ανάλογες «πλάτες» φυσικά – έφτασε να υπερασπίζεται το ξεπούλημα των καμένων δασικών εκτάσεων και μη, σε πολυεθνικές εταιρείες την ώρα που η Ελλάδα θρηνούσε για τους καμένους ανθρώπους της Ηλείας και τη καταστροφή χωριών και κοινοτήτων από τις φωτιές. (http://www.oakke.gr/na427/fotiesekloges_427.htm)
Αγωνίζεται επί δεκαετίες για τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου στη ζώνη Περάματος καταγγέλλοντας κάθε απεργία των εργαζομένων – ως «σαμποταριστές» και το παραμάγαζό τους (Αυτοοργάνωση ζώνη περάματος) φιγουράρει στο κανάλι του εφοπλιστή Αλαφούζου. Αντίστοιχα, πρόσφατα καταγγέλλουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις των συνδικάτου μετάλλου στο Βόλο που αγωνίζονται να μην ξεπουληθούν και κλείσουν τα εργοστάσια, στήνοντας το κατάλληλο σκηνικό για την υποβάθμιση των απεργιών με τη σύμπραξη της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6650515&publDate=2012-01-22%2000:00:00.0)
Η πιο μεγάλη «εργολαβία» που ανέλαβε η γκρούπα αυτή όμως ,ήταν η προσπάθεια δημιουργίας «αντισημιτικού» κλίματος στην Ελλάδα με τηνδιαφήμιση της περιβόητης δίκης ενός περιθωριακού φιλοναζιστή, του Κ.Πλεύρη. Η δίκη Πλεύρη αποτελούσε μια φτηνή αντιγραφή της στρατηγικής του σιωνισμού σε διεθνές επίπεδο: ανακαλύπτουν έναν ξεπεσμένο περιθωριακό αντισημίτη και τον εξυψώνουν ως τον απόλυτο κίνδυνο. Παρά το ότι σε αυτό το γνωστό στημένο θέατρο που δημιουργήθηκε και υποστηρίχτηκε καταρχήν από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, από τις αμιγώς σιωνιστικές γκρούπες (ΟΑΚΚΕ, Τέρμιναλ 119, και συγκεκριμένες ομάδες Αντιφα), αλλά και από το «βαρύ πυροβολικό» δημοσιογραφικών ομάδων σε εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας όπως ο «Ιός» (http://www.oakke.gr/na439_440/antinazi440.htm) που τα άρθρα τους διαφημίζονται από το σαιτ της ΟΑΚΚΕ, το εγχείρημα να στιγματιστεί ο ελληνικός λαός και να παραπλανηθούν κομμάτια της αριστεράς αποτυγχάνει. Έτσι μια φιλοσιωνιστική «αντιφα» λέει χαρακτηριστικά : Εκκωφαντικά απούσα και από την αίθουσα αλλά και από οποιαδήποτε εκδήλωση πολιτικής συμπαράστασης ήταν σύσσωμη η αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική – με εξαίρεση την ΟΑΚΚΕ – και σύσσωμος ο αναρχικός χώρος – με εξαίρεση την ομάδα Τέρμιναλ 119. Χαρακτηριστικό σχόλιο για το πώς μεθοδεύουν το χαρακτήρα της ελληνικής αριστεράς οι σιωνιστές: ο Μαρξιστικός χώρος να εκπροσωπείται από σιωναζιστικές ομάδες τύπου ΟΑΚΚΕ και ο ελευθεριακός από σιωναζιστικές ομάδες τύπου Τέρμιναλ. Βέβαια, η αλήθεια είναι οτι τα παραρτήματα/γκρουπούσκουλα αυτά της Ισραηλινής πρεσβείας δεν ειχαν ποτέ ρόλο να γίνουν τα ίδια πλειοψηφικά κόμματα και ομάδες, αλλά να περνάνε τη γραμμή των συμφερόντων της υπερεθνικης και σιωνιστικής ελίτ με το να νομιμοποιούνται απο μεγαλύτερες οργανώσεις με παρόμοια αντζέντα. Το Τερμιναλ π.χ. φιλοξενείται και στηρίζεται απο την "Αντιεξουσιαστική Κίνηση" και η τελευταία αποτελεί το δεκανίκι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των νέων κυβερνητικών εφεδρειών που προορίζονται να παρατείνουν την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ/ΟΝΕ.
Παταγώδη αποτυχία θα έχει και η επόμενη επιχείρηση στησίματος αντισημιτικού κλίματος στην Ελλάδα, με το κάψιμο της συναγωγής των Χανίων από υποτίθεται «αντισημίτες» Έλληνες, που αποδείχτηκαν όμως Αμερικανοί και Άγγλοι από τη βάση της Σούδας και την εκει Νατοϊκή βάση. Οι παραπάνω όμως ομάδες/παραρτήματα της ισραηλινής πρεσβείας επιμένουν : «Οι φλόγες που έκαψαν τη συναγωγή των Χανίων δεν έχουν σβήσει»… (ΟΑΚΚΕ, Τέρμιναλ κλπ). Η ΟΑΚΚΕ/Αντιναζιστική Πρωτοβουλία ωστόσο χωρίς ίχνος ερείσματος σε οποιοδήποτε κομμάτι του πολιτικού φάσματος, κρίνεται ανίκανη να σηκώσει το βάρος του «αντιφα/αντιναζιστικού» αποπροσανατολισμού στην Ελλάδα. Η άλλη σιωνιστική γκρούπα «Τερμιναλ 119» επιβιώνει ακόμα χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες της προστάτιδάς της, αυτής της «Αντιεξουσιαστικής Κίνησης». Για το ποια είναι η ομάδα Τερμιναλ έχουμε ήδη απαντήσει παλιότερα όταν οι τελευταίοι υπερασπιζόντουσαν την επέμβαση και τις εκτελέσεις ακτιβιστών απο τους δολοφόνους του IDF στα πλοία βοήθειας στη Γάζα το 2010, εφαρμόζοντας κατα γράμμα την οδηγία που είχε ανακοινώσει η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση (WZO): http://www.inclusivedemocracy.org/pd/is22/issue_22_adam_sionistiki_propaganda_internetikes_omades.htm
ΣΕΚ/ΚΕΕΡΦΑ.
Ως συνεχιστές του «έργου» της ΟΑΚΚΕ αναλαμβάνουν από ένα σημείο και μετά οι «αντιρατσιστικές» και «αντιφασιστικές» πρωτοβουλίες (ΚΕΕΡΦΑ) του ΣΕΚ, βασική συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ και των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ.
Το ΣΕΚ, όπως και οι προκάτοχοί του της ΟΑΚΚΕ στον «αντιφα» «αγώνα», υπερασπίστηκε την εφαρμογή του φασισμού των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Ελλάδα (βλ. παρακάτω) ενώ σήμερα παίζει το ρόλο του διαμεσολαβητή για την νομιμοποίηση των παρακρατικών οργανώσεων που καθοδηγούνται από της μυστικές υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ στα πρότυπα των ταγμάτων εφόδου τύπου «Κόντρας» στη Συρία και Λιβύη, κατ’ εντολή της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ. http://www.youtube.com/watch?v=CnouhUwcovk&feature=player_embedded
Μέσα από τα μαγαζιά/πυροτεχνήματα του ΣΕΚ (πρωτοβουλία "Σταματήστε τον πόλεμο") αποξένωσαν τόσο το αντιπολεμικό κίνημα από το πολιτικό του περιεχόμενο, οδηγώντας το στην εξαφάνισή του. Οι άλλοτε μαζικές διαδηλώσεις των 150 χιλ. κόσμου κατά του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, κατάντησαν «συγκεντρώσεις» των 150 ατόμων την περίοδο επέμβασης στη Λιβύη και τώρα στην παρουσίαση των δολοφόνων του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» ως «εξεγερμένων»…
Το «δεξιό δεκανίκι του Πασοκ» όπως έχει χαρακτηριστεί το ΣΕΚ, καλούσε το 93 σε ψήφο υπέρ του ΠΑΣΟΚ με το σύνθημα «ψήφο στο ΠΑΣΟΚ χωρίς αυταπάτες», αγωνίστηκε για την καταξίωση της αφρόκρεμας του Πασοκικού αριβισμού (υποστήριξη στο Πάγκαλο για δήμαρχο Αθηνών το 94 και όχι μόνο) και ενώ στήριζε το ΠΑΣΟΚ για να εφαρμόσει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην Ελλάδα, από την άλλη έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για τα αποτελέσματά τους.
Η στάση του για τα μνημόνια ανάλογα αισχρή και υποκριτική για να χωθεί ακόμα περισσότερο ο Ελληνικός λαός στην εξαθλίωση. Με μια κωλοτούμπα 180 μοιρών οι ηγετίσκοι του ΣΕΚ παρατάνε το «καμένο χαρτί» του ΠΑΣΟΚ και στηρίζουν την εκφυλισμένη «αριστερά» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για να πείσουν ότι «το μνημόνιο είναι ανατρέψιμο μετά τις εκλογές» http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/meta-tis-ekloges-mnimonio-einai-anatrepsimo-toy-petroy-konstantinoy
Αυτό είναι το πολιτικό «στριπτίζ» των «αντιφα» μαγαζιών και των κέντρων που τα στηρίζουν. Ο αγώνας των λαϊκών στρωμάτων θα είναι – όπως πάντα ήταν – και αγώνας κατά των δήθεν υπερασπιστών του λαού και των πιο σάπιων κοινωνικών στρωμάτων που επί της ουσίας σκάβουν τον ίδιο του το λάκκο, ευθυγραμμισμένοι με τα κελεύσματα των αφεντικών τους.
